Ря́дний восьмицилі́ндровий двигу́н часто позначається як I8 або L8 (англ. straight-eight engine; inline-eight engine) — конфігурація двигуна внутрішнього згоряння з рядним розташуванням восьми циліндрів, поршні зі штоками яких обертають один спільний колінчастий вал.
Така конструкція є повністю збалансованою конфігурацією двигуна. Порівняно з рядним шестициліндровим двигуном конфігурація L8 робить більше робочих циклів за одиницю часу, і, як наслідок, працює плавніше під навантаженням та не створює додаткових вібрацій у трансмісії автомобіля на малих обертах.
Завдяки цьому, а також, через простоту виготовлення, порівняно з V8, у минулому (у період 1920— 1950-х років) рядні «вісімки» часто знаходили застосування на спортивних і дорогих легкових авто, особливо у США. У довоєнні роки варіанти комплектації з такими двигунами мали практично всі американські автомобілі середнього та вищого класів, за винятком марок «Cadillac», «Mercury» і «Lincoln», котрі традиційно використовували лише двигуни V8. Моделі «Buick» мали верхньоклапанні L8, решта марок використовували схему з нижнім боковим розташуванням клапанів. Першим серійним автомобілем з двигуном цієї конфігурації був Packard Straight Eight моделі 1923 року.
Однак, велика довжина такого двигуна потребує довгого моторного відсіку, що робить L8 неприйнятним для сучасних легкових автомобілів. Крім того, довгі колінчастий і розподільні вали схильні були до додаткових крутильних коливань, що істотно знижувало їх ресурс, а при збільшенні числа обертів двигуна вище за певну межу через деформацію колінчастого вала виникав ризик фізичного контакту між шатунами і стінками картера, що призводило до виходу двигуна з ладу.
З цих причин використання конфігурації L8 завжди зводилось до двигунів великого робочого об'єму з невеликими максимальними обертами. У другій половині XX століття на автомобілях цей тип двигуна практично повністю був витіснений меншою мірою збалансованим, але суттєво компактнішим та з більшим ресурсом до форсування двигуном V8, однак рядні 8-циліндрові двигуни і далі використовуються на тепловозах, суднах та в стаціонарних установках.
Ранній період (1903—1918)
Перша рядна «вісімка» була задумана французьким виробником [en]» (C.G.V.) у 1903 році, але так і не була виготовлена. Значних успіхів було досягнуто під час Першої світової війни, зокрема, «Daimler Motoren Gesellschaft» під брендом «Mercedes» створив рядний восьмициліндровий авіаційний двигун Mercedes D.IV. Переваги рядного восьмициліндрового двигуна для використання у літаках полягали в аеродинамічній ефективності довгої і вузької конфігурації та внутрішній збалансованості двигуна, що робило непотрібними противаги на колінчастому валу. Недоліки, пов'язані з крутильними коливаннями колінчастого і розподільного валів на ті часи до уваги не брались, оскільки авіаційні двигуни того часу працювали на малих обертах й швидкостях пропелера нижчих за швидкість звуку в повітрі. Але якраз значні крутильні коливання і завчасні руйнування колічастих валів стали причиною обмеженого використання цих двигунів.
На відміну від конфігурації двигуна V8, варіанти якої використовувались в автомобілях виробників «De Dion-Bouton», «Scripps-Booth» і «Cadillac» з 1914 року, рядні восьмициліндрові двигуни не знаходили застосування в серійних автомобілях до 1920 року.
Міжвоєнний період (1919—1940)
Розкішні автомобілі у Європі
Італійська компанія «Isotta Fraschini» представила перший серійний автомобіль Tipo 8 з рядною «вісімкою» на Паризькому салоні у 1919 році. Британський виробник «Leyland Motors» у 1920 році виставив свій розкішний автомобіль [en] з восьмициліндровим рядним двигуном з верхнім розташуванням розподільного валу (OHC) на [en] у виставковому центрі [en]. Американська компанія «Duesenberg» випустила першу серійну «вісімку» у 1921 році.
Рядні восьмициліндрові двигуни використовувались у дорогих і великовантажних транспортних засобах до кінця Другої світової війни. «Bugatti» і «Duesenberg» зазвичай використовували рядні восьмициліндрові двигуни з двома розподільними валами верхнього розташування (DOHC). Інші відомі автомобілі з восьмициліндровим двигуном випускались компаніями «Daimler», «Mercedes-Benz», «Isotta Fraschini», «Alfa Romeo», «Stutz», «Stearns-Knight» і «Packard». Однією з маркетингових особливостей цих двигунів була їх вражаюча довжина — деякі з двигунів «Duesenberg» мали довжину понад 4 футів (1,2 м), в результаті чого на автомобілях з такими двигунами використовувались довгі капоти.
Автомобілі преміум-класу у США
В Сполучених Штатах у 1920-х роках виробники автомобілів, у тому числі [en]», «Marmon», «Gardner» і «Auburn», почали використовувати рядні восьмициліндрові двигуни в автомобілях, орієнтованих на середній клас. Виробник двигунів [en]» розробив рядні восьмициліндрові двигуни для продажу виробникам автомобілів, включаючи «Gardner», «Auburn» і «Locomobile». Компанію «Lycoming» була придбана власником «Auburn» Ерретом Лоббаном Кордом, який використав «вісімку» «Lycoming» у своєму передньоприводному автомобілі Cord L-29 і зобов'язав «Lycoming» виготовити рядний восьмициліндровий двигун для Duesenberg Model J, розробленої братами Дюзенберґ для компанії «Duesenberg Inc», яка належала до корпорації «Cord». Виробники автомобілів у корпорації «Cord», включаючи «Auburn», «Cord» і «Duesenberg», були закриті у 1937 році. «Lycoming» у подальшому став виробником авіаційних двигунів.
В кінці 1920-х років великі виробники «Hudson» і «Studebaker» представили рядні восьмициліндрові двигуни для автомобілів преміум-класу своїх моделей. Їх наслідували на початку 1930-х років «Nash» (з блоком подвійного запалювання), REO, а також «Buick», «Oldsmobile», «Pontiac» і підрозділи «General Motors».
Восьмициліндровий двигун «Buick» мав компонування механізму газорозподілу типу OHV (верхньоклапанний з приводом клапанів штовхачами), тоді ж як двигуни «Oldsmobile» і «Pontiac» мали нижнє бокове розташування клапанів. «Chevrolet», як марка початкового рівня, не мала рядної «вісімки». «Cadillac» (люксовий бренд «General Motors») залишився з традиційними двигунами V8. Щоб двигуни були такими ж плавними, як у конкурентів, «Cadillac» представила колінчастий вал з хрестоподібним (під кутом 90°) розташуванням шатунних шийок для свого V8 і додала двигуни V12 і V16 до верхньої частини лінійки своїх моделей.
«Форд» ніколи не використовував рядну «вісімку»; їх автомобілі початкового рівня використовували двигуни V8 з нижнім розташуванням клапанів до 1950-х років, у той же час як їхні розкішні автомобілі «Lincoln» використовували V8 з 1930-х до 1980-х років і двигуни V12 у 1930-1940-х роках. «Chrysler» використовував L8 з нижнім розташуванням клапанів у своїх преміальних автомобілях, включаючи розкішну модель «Imperial».
Дирижаблі
Британський жорсткий дирижабль [en] було оснащено п'ятьма рядними восьмициліндровими 84 літровими дизельними двигунами [en]». Ці двигуни мали видавати потужність 700 к.с. (520 кВт) при 1000 об/хв, але на практиці вони мали крейсерську потужність усього 585 к.с. (436 кВт) при 900 об/хв.
Повоєнний період (1945—1980)
Використання на автомобільному ринку
Після Другої світової війни зміни на автомобільному ринку привели до занепаду і остаточного зникнення рядних восьмициліндрових двигунів в автомобілях. Основними носіями рядних восьмициліндрових двигунів були американські автомобілі класу люкс і преміум-класу, що перейшли з довоєнних часів. Такий двигун від «Buick» також ставився на міжміських автобусах, виробництва компанії [en]».
Під час Другої світової війни удосконалення технології нафтопереробки для виробництва авіаційного пального, призвели до появи великої кількості недорогого високооктанового бензину. Двигуни могли бути спроектовані на вищі ступені стиснення, щоб використовувати високооктановий бензин. Це обумовило появу високонавантажених двигунів, які суттєво проявили обмеження, що існували для довгого колінчастого і розподільного валів в рядних восьмициліндрових двигунах.
У 1949 році «Oldsmobile» замінив свій рядний восьмициліндровий двигун з нижнім розташуванням клапанів на двигун V8 с верхнім розташуванням клапанів, тоді ж V8 від «Cadillac» було замінено на двигун з верхнім розташуванням клапанів. У 1951 році «Chrysler» замінив свою рядну «вісімку» на знаменитий Hemi V8. В кінці 1952 року «Hudson» відмовився від своєї рядної «вісімки». «Buick» представив V8 (4,0" діаметр × 3 13⁄64" хід = 322 дюйм³ =5,277 л) у 1953 році на заміну рядної «вісімки» з близькими характеристиками (3 7⁄16" діаметр × 4 5⁄16" хід = 320,2 дюйм³ = 5,247 л), що випускалась до кінця 1953 року. «Pontiac» зберіг виробництво своєї рядної «вісімки», а також рядної «шістки» з нижнім розташуванням клапанів до кінця 1954 модельного року, після чого V8 став стандартом. Компанія «Packard» припинила виробництво своєї розробки восьмициліндрового двигуна з рядним розташуванням циліндрів в кінці 1954 року, замінивши його верхньоклапанним V8.
До кінця 1970-х років двигуни типу V8 з верхнім розташуванням клапанів встановлювали на 80 % автомобілів, виготовлених у США, а більшість з решти авто мали шестициліндрові двигуни.
У Європі багато автомобільних заводів було зруйновано під час Другої світової війни, і треба було роки, перш ніж зруйнована війною економіка зросла достатньо, щоб знову зробити великі автомобілі популярними. Зміна конструкції кузовів автомобілів з довгим моторним відсіком між окремими крилами до сучасної конфігурації з коротшим моторним відсіком швидко привела до кончини восьмициліндрового двигуна. В результаті цього, а також цін на пальне значно вищих, ніж у США, на більшості конструкцій європейських автомобілів встановлювали чотири- та шестициліндрові двигуни, а декілька марок випущених автомобілів мали конфігурацію двигуна V8.
Військове використання
Британська армія обрала рядні восьмициліндрові двигуни Rolls-Royce B80 для сімейства броньованих автомобілів Alvis (FV600). Броньовик Alvis Saladin (FV601) мав компонування 6х6 з моторним відсіком у задній частині. Бронетранспортер Alvis Saracen (FV603) мав двигун, розташований спереду. Транспортна амфібія Alvis Stalwart має кабіну водія над передніми колесами, крупніший двигун B81 розташований позаду. Пожежна машина [en] не мала броні й була схожою на Stalwart, оснащену надбудовою пожежної машини.
Двигуни серії Rolls-Royce B80 також використовувались і в інших військових і цивільних застосуваннях, таких як військова вантажівка Leyland Martian, двигун приводу лебідки броньованого транспортного засобу Centurion ARV та різних пожежних автомобілях виробництва [en]».
Використання у перегонових автомобілях
Незважаючи на недоліки, обумовлені довжиною, масою, тертям у підшипниках і крутильними коливаннями, що привели до повоєнного занепаду рядної «вісімки», вона була основною конструкцією двигунів великої потужності з кінця 1920-х до кінця 1940-х років й продовжувала приносити успіхи в автоспорті до середини 1950-х років. У 1920-1930-х роках «Bugatti», «Duesenberg», «Alfa Romeo», «Mercedes-Benz» і «Miller» створили успішні автомобілі із рядними восьмициліндровими двигунами та системою газорозподілу типу DOHC.
Брати Дюзенберги представили перший успішний восьмициліндровий перегоновий двигун у 1920 році, коли автомобіль з їхнім 3-літровим двигуном виборов третє, четверте і шосте місця на перегонах «Індіанаполіс 500» . Наступного року одна з їхніх машин виграла Гран-прі Франції, а дві інші посіли четверте і шосте місця у перегонах. Побудований на базі досвіду створення 16-циліндрового авіаційного двигуна під час Першої світової війни, двигун із верхнім розташуванням розподільного валу і трьома клапанами на циліндр мав потужність 115 кінських сил (86 кВт) при 4250 об/хв і був спроможний розвивати неймовірні для того часу 5000 об/хв. Жоден довоєнний двигун, призначений для гран-прі, не розганявся навіть до 3000 об/хв.
Францзька компанія «Bugatti» експериментувала з восьмициліндровими двигунами з 1922 року, а у 1924 році представила 2-літровий Bugatti Type 35, один з найуспішніших перегонових автомобілів усіх часів, який у підсумку виграв понад 1000 перегонів. Як і брати Дюзенберги, Етторе Бугатті черпав ідеї з розробок авіаційних двигунів Першої світової війни, і, як і у братів, його двигун представляв собою конструкцію з високооборотним розподільним валом верхнього розташування і трьома клапанами на циліндр. Він видавав 100 к.с. (75 кВт) при 5000 об/хв, які можна було наростити до 6000 об/хв. Було виготовлено близько 400 автомобілів Type 35 та його модифікацій, що є рекордним показником для автоспорту гран-прі.
«Alfa Romeo» була першою, хто відреагував на інженерні проблеми рядної «вісімки»: у двигунах перегонових автомобілів для P2 і P3 та у спортивних автомобілях 8C (2300/2600/2900), які брали участь у перегонах «Mille Miglia» і «24 години Ле-Мана», привод розподільного вала було зміщено до центру двигуна, між четвертим і п'ятим циліндрами, що певною мірою скомпенсувало вищезгадані обмеження. Рядний восьмициліндровий двигун був фактично побудований як симетрична пара рядних чотирициліндрових двигунів, сполучених розташованих між ними спільних зубчастих передачах для розподільних валів і нагнітачів. Цей двигун мав два розподільних вали верхнього розташування, але лише по два клапани на циліндр.
Рядний восьмициліндровий двигун «Alfa Romeo» повернувся після Другої світової війни і домінував у першому сезоні перегонів Формули-1 у 1950 році та випередив у другому сезоні автомобіль «Ferrari» з двигуном V12 у 1951 році. Автомобіль (Alfa Romeo 158/159 Alfetta) був розроблений ще у 1937 році і виграв 47 з 54 гран-прі в період з 1938 до 1951 року (з шестирічною перервою, викликаною війною). До 1951 року їхні 1,5- літрові двигуни з наддувом могли видавати 425 к.с. (317 кВт) при 9300 об/хв і могли розвивати до 10500 об/хв. Однак двигуни були на межі свого потенціалу, а зміни правил у сезоні 1952 року зробили «Альфетту» морально застарілою.
У 1955 році «Mercedes-Benz» створює останній з відоми[ рядний восьмициліндровий двигун для перегонового автомобіля W196 — переможця чемпіонату Формула-1 і спортивного автомобіля 300SLR. 300SLR прославився тим, що Стірлінг Мосс і [en] перемогли у 1955 на «Mille Miglia», але сумно відомий смертельною аварією П'єра Левега у перегонах «24 години Ле-Мана». 300SLR був останнім кроком у розвитку ідеї «Alfa Romeo» від початку 1930-х років, де не лише розподільний вал але і коробка перемикання передач приводились у рух від середини колінчастого вала двигуна. Інженери розрахували, що напруження від скручування були б занадто високими, якби робити відбір потужності з кінця колінчастого вала, тому вони помістили центральну зубчасту передачу посередині, яка також урухомлювала два розподільні вали, подвійне магнето та інші аксесуари й підвели приводний вал до муфти зчеплення, розташованої позаду.
Див. також
Примітки
- Georgano, p. ?
- Mercedes D.IV // unipa.it (англ.)
- Posthumus, Cyril (1977). War and Peace. The story of Veteran & Vintage Cars. John Wood, illustrator (вид. Phoebus 1977). London: Hamlyn / Phoebus. с. 70. ISBN .
- Welsh Motor Sport — Cars
- Histomobile: Leyland — 1920s
- Daniels, p.48
- Wise, David Burgess. «Cord: The Apex of a Triangle», in Northey, Tom, ed. World of Automobiles (London: Orbis, 1974), Vol. 4, pp.435-436.
- Cheetham, Craig (2004). Vintage Cars. Motorbooks. с. 73. ISBN . Процитовано 23 листопада 2010.
{{}}
: Обслуговування CS1: Сторінки з параметром url-status, але без параметра archive-url () - «Boulton and Paul — the R101.» [ 2009-11-09 у Wayback Machine.] norfolkancestors.org. Retrieved: 27 August 2010.
- Ludvigsen, pp.22–25
- Ludvigsen, pp. 26-29.
- Ludvigsen, pp. 34-37.
- Ludvigsen, pp. 67-69.
- Ludvigsen, pp. 94-79.
Джерела
Посилання
- Davies, John William. . John William Davies. Архів оригіналу за 9 жовтня 2012. Процитовано 20 січня 2009.
- van Damme, Stéphane. Histomobile: Leyland - 1920s. Stéphane van Damme. Процитовано 20 січня 2009.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Rya dnij vosmicili ndrovij dvigu n chasto poznachayetsya yak I8 abo L8 angl straight eight engine inline eight engine konfiguraciya dviguna vnutrishnogo zgoryannya z ryadnim roztashuvannyam vosmi cilindriv porshni zi shtokami yakih obertayut odin spilnij kolinchastij val Ryadnij vosmicilindrovij dvigun z poryadkom roboti cilindriv 1 4 7 3 8 5 2 6 Ryadnij vosmicilindrovij nizhnoklapannij dvigun avtomobilya virobnictva kompaniyi Oldsmobile vipusku 1940 h rokiv Taka konstrukciya ye povnistyu zbalansovanoyu konfiguraciyeyu dviguna Porivnyano z ryadnim shesticilindrovim dvigunom konfiguraciya L8 robit bilshe robochih cikliv za odinicyu chasu i yak naslidok pracyuye plavnishe pid navantazhennyam ta ne stvoryuye dodatkovih vibracij u transmisiyi avtomobilya na malih obertah Zavdyaki comu a takozh cherez prostotu vigotovlennya porivnyano z V8 u minulomu u period 1920 1950 h rokiv ryadni visimki chasto znahodili zastosuvannya na sportivnih i dorogih legkovih avto osoblivo u SShA U dovoyenni roki varianti komplektaciyi z takimi dvigunami mali praktichno vsi amerikanski avtomobili serednogo ta vishogo klasiv za vinyatkom marok Cadillac Mercury i Lincoln kotri tradicijno vikoristovuvali lishe dviguni V8 Modeli Buick mali verhnoklapanni L8 reshta marok vikoristovuvali shemu z nizhnim bokovim roztashuvannyam klapaniv Pershim serijnim avtomobilem z dvigunom ciyeyi konfiguraciyi buv Packard Straight Eight modeli 1923 roku Odnak velika dovzhina takogo dviguna potrebuye dovgogo motornogo vidsiku sho robit L8 neprijnyatnim dlya suchasnih legkovih avtomobiliv Krim togo dovgi kolinchastij i rozpodilni vali shilni buli do dodatkovih krutilnih kolivan sho istotno znizhuvalo yih resurs a pri zbilshenni chisla obertiv dviguna vishe za pevnu mezhu cherez deformaciyu kolinchastogo vala vinikav rizik fizichnogo kontaktu mizh shatunami i stinkami kartera sho prizvodilo do vihodu dviguna z ladu Z cih prichin vikoristannya konfiguraciyi L8 zavzhdi zvodilos do dviguniv velikogo robochogo ob yemu z nevelikimi maksimalnimi obertami U drugij polovini XX stolittya na avtomobilyah cej tip dviguna praktichno povnistyu buv vitisnenij menshoyu miroyu zbalansovanim ale suttyevo kompaktnishim ta z bilshim resursom do forsuvannya dvigunom V8 odnak ryadni 8 cilindrovi dviguni i dali vikoristovuyutsya na teplovozah sudnah ta v stacionarnih ustanovkah Rannij period 1903 1918 Persha ryadna visimka bula zadumana francuzkim virobnikom en C G V u 1903 roci ale tak i ne bula vigotovlena Znachnih uspihiv bulo dosyagnuto pid chas Pershoyi svitovoyi vijni zokrema Daimler Motoren Gesellschaft pid brendom Mercedes stvoriv ryadnij vosmicilindrovij aviacijnij dvigun Mercedes D IV Perevagi ryadnogo vosmicilindrovogo dviguna dlya vikoristannya u litakah polyagali v aerodinamichnij efektivnosti dovgoyi i vuzkoyi konfiguraciyi ta vnutrishnij zbalansovanosti dviguna sho robilo nepotribnimi protivagi na kolinchastomu valu Nedoliki pov yazani z krutilnimi kolivannyami kolinchastogo i rozpodilnogo valiv na ti chasi do uvagi ne bralis oskilki aviacijni dviguni togo chasu pracyuvali na malih obertah j shvidkostyah propelera nizhchih za shvidkist zvuku v povitri Ale yakraz znachni krutilni kolivannya i zavchasni rujnuvannya kolichastih valiv stali prichinoyu obmezhenogo vikoristannya cih dviguniv Na vidminu vid konfiguraciyi dviguna V8 varianti yakoyi vikoristovuvalis v avtomobilyah virobnikiv De Dion Bouton Scripps Booth i Cadillac z 1914 roku ryadni vosmicilindrovi dviguni ne znahodili zastosuvannya v serijnih avtomobilyah do 1920 roku Mizhvoyennij period 1919 1940 Rozkishni avtomobili u Yevropi Dvigun vid Duesenberg Model J Italijska kompaniya Isotta Fraschini predstavila pershij serijnij avtomobil Tipo 8 z ryadnoyu visimkoyu na Parizkomu saloni u 1919 roci Britanskij virobnik Leyland Motors u 1920 roci vistaviv svij rozkishnij avtomobil en z vosmicilindrovim ryadnim dvigunom z verhnim roztashuvannyam rozpodilnogo valu OHC na en u vistavkovomu centri en Amerikanska kompaniya Duesenberg vipustila pershu serijnu visimku u 1921 roci Ryadni vosmicilindrovi dviguni vikoristovuvalis u dorogih i velikovantazhnih transportnih zasobah do kincya Drugoyi svitovoyi vijni Bugatti i Duesenberg zazvichaj vikoristovuvali ryadni vosmicilindrovi dviguni z dvoma rozpodilnimi valami verhnogo roztashuvannya DOHC Inshi vidomi avtomobili z vosmicilindrovim dvigunom vipuskalis kompaniyami Daimler Mercedes Benz Isotta Fraschini Alfa Romeo Stutz Stearns Knight i Packard Odniyeyu z marketingovih osoblivostej cih dviguniv bula yih vrazhayucha dovzhina deyaki z dviguniv Duesenberg mali dovzhinu ponad 4 futiv 1 2 m v rezultati chogo na avtomobilyah z takimi dvigunami vikoristovuvalis dovgi kapoti Avtomobili premium klasu u SShA V Spoluchenih Shtatah u 1920 h rokah virobniki avtomobiliv u tomu chisli en Marmon Gardner i Auburn pochali vikoristovuvati ryadni vosmicilindrovi dviguni v avtomobilyah oriyentovanih na serednij klas Virobnik dviguniv en rozrobiv ryadni vosmicilindrovi dviguni dlya prodazhu virobnikam avtomobiliv vklyuchayuchi Gardner Auburn i Locomobile Kompaniyu Lycoming bula pridbana vlasnikom Auburn Erretom Lobbanom Kordom yakij vikoristav visimku Lycoming u svoyemu perednoprivodnomu avtomobili Cord L 29 i zobov yazav Lycoming vigotoviti ryadnij vosmicilindrovij dvigun dlya Duesenberg Model J rozroblenoyi bratami Dyuzenberg dlya kompaniyi Duesenberg Inc yaka nalezhala do korporaciyi Cord Virobniki avtomobiliv u korporaciyi Cord vklyuchayuchi Auburn Cord i Duesenberg buli zakriti u 1937 roci Lycoming u podalshomu stav virobnikom aviacijnih dviguniv Dvigun L8 kompaniyi REO z 1931 do 1934 V kinci 1920 h rokiv veliki virobniki Hudson i Studebaker predstavili ryadni vosmicilindrovi dviguni dlya avtomobiliv premium klasu svoyih modelej Yih nasliduvali na pochatku 1930 h rokiv Nash z blokom podvijnogo zapalyuvannya REO a takozh Buick Oldsmobile Pontiac i pidrozdili General Motors Vosmicilindrovij dvigun Buick mav komponuvannya mehanizmu gazorozpodilu tipu OHV verhnoklapannij z privodom klapaniv shtovhachami todi zh yak dviguni Oldsmobile i Pontiac mali nizhnye bokove roztashuvannya klapaniv Chevrolet yak marka pochatkovogo rivnya ne mala ryadnoyi visimki Cadillac lyuksovij brend General Motors zalishivsya z tradicijnimi dvigunami V8 Shob dviguni buli takimi zh plavnimi yak u konkurentiv Cadillac predstavila kolinchastij val z hrestopodibnim pid kutom 90 roztashuvannyam shatunnih shijok dlya svogo V8 i dodala dviguni V12 i V16 do verhnoyi chastini linijki svoyih modelej Ford nikoli ne vikoristovuvav ryadnu visimku yih avtomobili pochatkovogo rivnya vikoristovuvali dviguni V8 z nizhnim roztashuvannyam klapaniv do 1950 h rokiv u toj zhe chas yak yihni rozkishni avtomobili Lincoln vikoristovuvali V8 z 1930 h do 1980 h rokiv i dviguni V12 u 1930 1940 h rokah Chrysler vikoristovuvav L8 z nizhnim roztashuvannyam klapaniv u svoyih premialnih avtomobilyah vklyuchayuchi rozkishnu model Imperial Dirizhabli Britanskij zhorstkij dirizhabl en bulo osnasheno p yatma ryadnimi vosmicilindrovimi 84 litrovimi dizelnimi dvigunami en Ci dviguni mali vidavati potuzhnist 700 k s 520 kVt pri 1000 ob hv ale na praktici voni mali krejsersku potuzhnist usogo 585 k s 436 kVt pri 900 ob hv Povoyennij period 1945 1980 Vikoristannya na avtomobilnomu rinku Pislya Drugoyi svitovoyi vijni zmini na avtomobilnomu rinku priveli do zanepadu i ostatochnogo zniknennya ryadnih vosmicilindrovih dviguniv v avtomobilyah Osnovnimi nosiyami ryadnih vosmicilindrovih dviguniv buli amerikanski avtomobili klasu lyuks i premium klasu sho perejshli z dovoyennih chasiv Takij dvigun vid Buick takozh stavivsya na mizhmiskih avtobusah virobnictva kompaniyi en Pid chas Drugoyi svitovoyi vijni udoskonalennya tehnologiyi naftopererobki dlya virobnictva aviacijnogo palnogo prizveli do poyavi velikoyi kilkosti nedorogogo visokooktanovogo benzinu Dviguni mogli buti sproektovani na vishi stupeni stisnennya shob vikoristovuvati visokooktanovij benzin Ce obumovilo poyavu visokonavantazhenih dviguniv yaki suttyevo proyavili obmezhennya sho isnuvali dlya dovgogo kolinchastogo i rozpodilnogo valiv v ryadnih vosmicilindrovih dvigunah U 1949 roci Oldsmobile zaminiv svij ryadnij vosmicilindrovij dvigun z nizhnim roztashuvannyam klapaniv na dvigun V8 s verhnim roztashuvannyam klapaniv todi zh V8 vid Cadillac bulo zamineno na dvigun z verhnim roztashuvannyam klapaniv U 1951 roci Chrysler zaminiv svoyu ryadnu visimku na znamenitij Hemi V8 V kinci 1952 roku Hudson vidmovivsya vid svoyeyi ryadnoyi visimki Buick predstaviv V8 4 0 diametr 3 13 64 hid 322 dyujm 5 277 l u 1953 roci na zaminu ryadnoyi visimki z blizkimi harakteristikami 3 7 16 diametr 4 5 16 hid 320 2 dyujm 5 247 l sho vipuskalas do kincya 1953 roku Pontiac zberig virobnictvo svoyeyi ryadnoyi visimki a takozh ryadnoyi shistki z nizhnim roztashuvannyam klapaniv do kincya 1954 modelnogo roku pislya chogo V8 stav standartom Kompaniya Packard pripinila virobnictvo svoyeyi rozrobki vosmicilindrovogo dviguna z ryadnim roztashuvannyam cilindriv v kinci 1954 roku zaminivshi jogo verhnoklapannim V8 Do kincya 1970 h rokiv dviguni tipu V8 z verhnim roztashuvannyam klapaniv vstanovlyuvali na 80 avtomobiliv vigotovlenih u SShA a bilshist z reshti avto mali shesticilindrovi dviguni U Yevropi bagato avtomobilnih zavodiv bulo zrujnovano pid chas Drugoyi svitovoyi vijni i treba bulo roki persh nizh zrujnovana vijnoyu ekonomika zrosla dostatno shob znovu zrobiti veliki avtomobili populyarnimi Zmina konstrukciyi kuzoviv avtomobiliv z dovgim motornim vidsikom mizh okremimi krilami do suchasnoyi konfiguraciyi z korotshim motornim vidsikom shvidko privela do konchini vosmicilindrovogo dviguna V rezultati cogo a takozh cin na palne znachno vishih nizh u SShA na bilshosti konstrukcij yevropejskih avtomobiliv vstanovlyuvali chotiri ta shesticilindrovi dviguni a dekilka marok vipushenih avtomobiliv mali konfiguraciyu dviguna V8 Vijskove vikoristannya Britanska armiya obrala ryadni vosmicilindrovi dviguni Rolls Royce B80 dlya simejstva bronovanih avtomobiliv Alvis FV600 Bronovik Alvis Saladin FV601 mav komponuvannya 6h6 z motornim vidsikom u zadnij chastini Bronetransporter Alvis Saracen FV603 mav dvigun roztashovanij speredu Transportna amfibiya Alvis Stalwart maye kabinu vodiya nad perednimi kolesami krupnishij dvigun B81 roztashovanij pozadu Pozhezhna mashina en ne mala broni j bula shozhoyu na Stalwart osnashenu nadbudovoyu pozhezhnoyi mashini Dviguni seriyi Rolls Royce B80 takozh vikoristovuvalis i v inshih vijskovih i civilnih zastosuvannyah takih yak vijskova vantazhivka Leyland Martian dvigun privodu lebidki bronovanogo transportnogo zasobu Centurion ARV ta riznih pozhezhnih avtomobilyah virobnictva en Vikoristannya u peregonovih avtomobilyahDOHC ryadna visimka na Bugatti Type 59 dlya peregoniv na gran pri 1933 Nezvazhayuchi na nedoliki obumovleni dovzhinoyu masoyu tertyam u pidshipnikah i krutilnimi kolivannyami sho priveli do povoyennogo zanepadu ryadnoyi visimki vona bula osnovnoyu konstrukciyeyu dviguniv velikoyi potuzhnosti z kincya 1920 h do kincya 1940 h rokiv j prodovzhuvala prinositi uspihi v avtosporti do seredini 1950 h rokiv U 1920 1930 h rokah Bugatti Duesenberg Alfa Romeo Mercedes Benz i Miller stvorili uspishni avtomobili iz ryadnimi vosmicilindrovimi dvigunami ta sistemoyu gazorozpodilu tipu DOHC Brati Dyuzenbergi predstavili pershij uspishnij vosmicilindrovij peregonovij dvigun u 1920 roci koli avtomobil z yihnim 3 litrovim dvigunom viborov tretye chetverte i shoste miscya na peregonah Indianapolis 500 Nastupnogo roku odna z yihnih mashin vigrala Gran pri Franciyi a dvi inshi posili chetverte i shoste miscya u peregonah Pobudovanij na bazi dosvidu stvorennya 16 cilindrovogo aviacijnogo dviguna pid chas Pershoyi svitovoyi vijni dvigun iz verhnim roztashuvannyam rozpodilnogo valu i troma klapanami na cilindr mav potuzhnist 115 kinskih sil 86 kVt pri 4250 ob hv i buv spromozhnij rozvivati nejmovirni dlya togo chasu 5000 ob hv Zhoden dovoyennij dvigun priznachenij dlya gran pri ne rozganyavsya navit do 3000 ob hv Franczka kompaniya Bugatti eksperimentuvala z vosmicilindrovimi dvigunami z 1922 roku a u 1924 roci predstavila 2 litrovij Bugatti Type 35 odin z najuspishnishih peregonovih avtomobiliv usih chasiv yakij u pidsumku vigrav ponad 1000 peregoniv Yak i brati Dyuzenbergi Ettore Bugatti cherpav ideyi z rozrobok aviacijnih dviguniv Pershoyi svitovoyi vijni i yak i u brativ jogo dvigun predstavlyav soboyu konstrukciyu z visokooborotnim rozpodilnim valom verhnogo roztashuvannya i troma klapanami na cilindr Vin vidavav 100 k s 75 kVt pri 5000 ob hv yaki mozhna bulo narostiti do 6000 ob hv Bulo vigotovleno blizko 400 avtomobiliv Type 35 ta jogo modifikacij sho ye rekordnim pokaznikom dlya avtosportu gran pri 1932 Alfa Romeo 2 336 cc 142 6 cu in dvigun DOHC ryadnij vosmicilindrovij iz turbonadduvom Alfa Romeo bula pershoyu hto vidreaguvav na inzhenerni problemi ryadnoyi visimki u dvigunah peregonovih avtomobiliv dlya P2 i P3 ta u sportivnih avtomobilyah 8C 2300 2600 2900 yaki brali uchast u peregonah Mille Miglia i 24 godini Le Mana privod rozpodilnogo vala bulo zmisheno do centru dviguna mizh chetvertim i p yatim cilindrami sho pevnoyu miroyu skompensuvalo vishezgadani obmezhennya Ryadnij vosmicilindrovij dvigun buv faktichno pobudovanij yak simetrichna para ryadnih chotiricilindrovih dviguniv spoluchenih roztashovanih mizh nimi spilnih zubchastih peredachah dlya rozpodilnih valiv i nagnitachiv Cej dvigun mav dva rozpodilnih vali verhnogo roztashuvannya ale lishe po dva klapani na cilindr Ryadnij vosmicilindrovij dvigun Alfa Romeo povernuvsya pislya Drugoyi svitovoyi vijni i dominuvav u pershomu sezoni peregoniv Formuli 1 u 1950 roci ta viperediv u drugomu sezoni avtomobil Ferrari z dvigunom V12 u 1951 roci Avtomobil Alfa Romeo 158 159 Alfetta buv rozroblenij she u 1937 roci i vigrav 47 z 54 gran pri v period z 1938 do 1951 roku z shestirichnoyu perervoyu viklikanoyu vijnoyu Do 1951 roku yihni 1 5 litrovi dviguni z nadduvom mogli vidavati 425 k s 317 kVt pri 9300 ob hv i mogli rozvivati do 10500 ob hv Odnak dviguni buli na mezhi svogo potencialu a zmini pravil u sezoni 1952 roku zrobili Alfettu moralno zastariloyu U 1955 roci Mercedes Benz stvoryuye ostannij z vidomi ryadnij vosmicilindrovij dvigun dlya peregonovogo avtomobilya W196 peremozhcya chempionatu Formula 1 i sportivnogo avtomobilya 300SLR 300SLR proslavivsya tim sho Stirling Moss i en peremogli u 1955 na Mille Miglia ale sumno vidomij smertelnoyu avariyeyu P yera Levega u peregonah 24 godini Le Mana 300SLR buv ostannim krokom u rozvitku ideyi Alfa Romeo vid pochatku 1930 h rokiv de ne lishe rozpodilnij val ale i korobka peremikannya peredach privodilis u ruh vid seredini kolinchastogo vala dviguna Inzheneri rozrahuvali sho napruzhennya vid skruchuvannya buli b zanadto visokimi yakbi robiti vidbir potuzhnosti z kincya kolinchastogo vala tomu voni pomistili centralnu zubchastu peredachu poseredini yaka takozh uruhomlyuvala dva rozpodilni vali podvijne magneto ta inshi aksesuari j pidveli privodnij val do mufti zcheplennya roztashovanoyi pozadu Div takozhChotiricilindrovij dvigun Shesticilindrovij dvigunPrimitkiGeorgano p Mercedes D IV unipa it angl Posthumus Cyril 1977 War and Peace The story of Veteran amp Vintage Cars John Wood illustrator vid Phoebus 1977 London Hamlyn Phoebus s 70 ISBN 0 600 39155 8 Welsh Motor Sport Cars Histomobile Leyland 1920s Daniels p 48 Wise David Burgess Cord The Apex of a Triangle in Northey Tom ed World of Automobiles London Orbis 1974 Vol 4 pp 435 436 Cheetham Craig 2004 Vintage Cars Motorbooks s 73 ISBN 9780760325728 Procitovano 23 listopada 2010 a href wiki D0 A8 D0 B0 D0 B1 D0 BB D0 BE D0 BD Cite book title Shablon Cite book cite book a Obslugovuvannya CS1 Storinki z parametrom url status ale bez parametra archive url posilannya Boulton and Paul the R101 2009 11 09 u Wayback Machine norfolkancestors org Retrieved 27 August 2010 Ludvigsen pp 22 25 Ludvigsen pp 26 29 Ludvigsen pp 34 37 Ludvigsen pp 67 69 Ludvigsen pp 94 79 DzherelaDaniels Jeff 2002 Driving Force The Evolution of the Car Engine Haynes Publishing ISBN 1 85960 877 9 Georgano G N 1985 Cars Early and Vintage 1886 1930 London Grange Universal Ludvigsen Karl 2001 Classic Racing Engines Haynes Publishing s 22 25 ISBN 1 85960 649 0 PosilannyaDavies John William John William Davies Arhiv originalu za 9 zhovtnya 2012 Procitovano 20 sichnya 2009 van Damme Stephane Histomobile Leyland 1920s Stephane van Damme Procitovano 20 sichnya 2009