Владислав Юліанович Яблоновський варіант транскрипції по батькові і прізвища Юльянович та Яблонський (22 вересня 1865 — 21 червня 1956) — польський письменник, депутат Державної думи Російської імперії III скликання від Варшави українського походження.
Яблоновський Владислав Юліанович | ||||
---|---|---|---|---|
пол. Władysław Jabłonowski | ||||
Псевдонім | Gryf, J. A. Błoński, St. Ostroga, Władysław Jab. | |||
Народився | 22 вересня 1865 Жабокрич, Крижопільський район, Україна | |||
Помер | 21 червня 1956 (90 років) Сопот, Поморське воєводство, Республіка Польща | |||
Поховання | Повонзківський цвинтар | |||
Громадянство | Російська імперія | |||
Діяльність | прозаїк, перекладач, літературний критик | |||
Alma mater | Женевський університет | |||
Мова творів | польська | |||
Членство | Варшавське наукове товариство і Національна ліга[d] | |||
Партія | d | |||
Рід | Q96143927? | |||
Автограф | ||||
Нагороди | ||||
| ||||
Яблоновський Владислав Юліанович у Вікісховищі | ||||
Біографія
Польський шляхтич гербу Прус (Тужина) римо-католицького віросповідання. Народився 1865 року в сім'ї хірурга, доктора медицини Юліана Яблоновського та його дружини, уродженої княжни Марії Воронецької гербу Корибут, племінник [pl] та Александера Яблоновських. У 1884 році закінчив Білоцерківську гімназію. Після чого недовго служив у Російській армії. З 1885 по 1886 рік протягом 1-го курсу слухав лекції з природничих наук у Львівському політехнічному інституті. У 1887 році подорожував територією Греції та Анатолії. У 1888—1891 роках Владислав Яблоновський продовжував навчання філософії та філології на факультеті суспільних наук Женевського університету, в 1891 році отримав там же ліценціат з соціальних наук. У 1891—1892 роках в Університеті Парижа та Колеж де Франс вивчав психологію, філософію і філологію. У 1892—1893 роках навчався в Лейпцізькому університеті.
Політична діяльність
За кордоном брав участь у діяльності польських національно-патріотичних емігрантських організацій. З 1888 року він був членом Польської молодіжної асоціації «Зет». Входив Владислав Яблоновський також до складу Польської ліги, де потоваришував з Романом Дмовським. У 1888—1890 роках головував у товаристві «Полонія» в Женеві. Під час навчання у Швейцарії познайомився з польський письменником Теодором Томашем Єжем та російським теоретиком і пропагандистом марксизму Георгієм Плехановим. У 1890 році брав участь у перепохованні праху Адама Міцкевича, привезеного з Парижа до Кракова у Вавельському кафедральному соборі.
У 1893 році повернувся до Царства Польське на місце проживання у Варшаві. У квітні 1893 року був одним із засновників польської Національної ліги, був членом її Центрального комітету першого скликання. За 1893 рік був двічі арештований і поміщений до Варшавської фортеці.
19 квітня 1894 року Владислав Яблоновський брав участь в організації демонстрації у Варшаві, присвяченій пам'яті Яна Кілінського та 100-річчю повстання Костюшка. За це заарештований, ув'язнений на два місяці до в'язниці, після чого висланий в Оренбурзьку губернію на два роки. В Оренбурзі встановив контакт з російськими революціонерами. Звільнений за амністією, у 1895 році повернувся до Царства Польського.
У 1903 році він взяв участь у II Міжнародному конгресі історичних наук (II The International Congress of Historical Sciences) у Римі. Допомагав в організації співробітництва між представництвами Національної ліги у Києві та Варшаві. У 1904 році знову поміщений до в'язниці в X павільйоні Варшавській цитаделі. У січні 1905 року проводив політику Національно-демократичної партії Польщі в Галичині, при цьому тісно співпрацював з польським політиком Романом Дмовським. Підтримував контакти з Генриком Сенкевичем, Стефаном Жеромським, Владиславом Реймонтом, Августом Бебелем, Вільгельмом Лібкнехтом. У 1905 році після публікації Жовтневого Маніфесту став членом Головного правління польської Національно-демократичної партії. У листопаді 1905 року брав участь у роботі земського з'їзду в Москві.
Брав участь у виборах як виборщик до Державну думу II скликання, але обраний не був.
У 1908 році був прийнятий до членів Варшавського наукового товариства, з 1938 року — постійний член цього товариства.
8 травня 1909 року був обраний до Державної думи III скликання від з'їзду міських виборців Варшави на звільнене місце у зв'язку з відмовою Романа Дмовського. Увійшов до складу Польського коло. Активної участі в роботі Думи не брав: не працював у думських комісіях, не виступав з її трибуни.
Після 1912 року Владислав Яблоновський повернувся до Царства Польського. Брав участь у виборчій кампанії до Державної думи IV скликання, однак балотуватися в члени Думи не став.
На початку Першої світової війни у відповідь на заяву від 14 серпня 1914 року головнокомандувача Російської армії великого князя Миколи Миколайовича, Яблоновський підписав вірнопідданську телеграму подяки, в якій, зокрема, говорилося:
…представники політичних партій та громадських груп польського народу, що нижче підписалися, міцно віруємо, що кров синів Польщі, проливається разом з кров'ю синів Росії в боротьбі зі спільним ворогом, стане найкращою запорукою нового життя в мирі і дружбі двох слов'янських народів. В історичний день такої знаменної для польського народу відозви ми сповнені гарячим бажанням перемоги російської армії, що стоїть під Найяснішою Вашою Імператорської Високості командою, і очікуванням повного торжества її на полі битви.
Однак, коли фронт підійшов до Варшави, відмовився евакуюватися до Росії. А після окупації Королівства Польського німецькими й австро-угорськими військами співпрацював з окупаційною адміністрацією, увійшов до складу створеного нею Тимчасової державної ради Польщі.
Після проголошення незалежності Польщі у 1918 році продовжив політичну діяльність. Обраний членом Державної ради в 1918 році. входив до складу польського Сенату кількох скликань.
У 1919—1922 роках він засідав у Законодавчому сеймі, а в період 1922—1935 років у Сенаті II Республіки Польщі I, II і III скликань (спочатку [en]). Він співчував політиці Муссоліні, але був рішучим противником Юзефа Пілсудського, особливо київської операції 1920 року і травневого перевороту. Він неодноразово їздив до Італії, де вів бесіди з представниками Ватикану (включаючи державного секретаря Кардинала П'єтро Гаспаррі) про становище польської церкви. У 1926 році Владислав Яблоновський успішно провів дипломатичну місію, проклавши шлях Августу Глонду до отримання титулу і повноважень Примаса Польщі, в той же час роблячи неможливим призначення іншого претендента на цей пост єзуїта Станіслава Сопуха, відомого своєю пронімецькою орієнтацією. Він брав участь в ювілейних урочистостях, присвячених 700-річчю університетів Неаполя (1924) і Перуджі (1927) як представника сенату Польщі і Варшавського наукового товариства.
Під час Другої світової війни Владислав Яблоновський проживав у Варшаві і після Варшавського повстання в Олесине поблизу Надажіна. Після закінчення війни переїхав до Сопота, де провів останні роки свого життя. Прах Владислава Ябоновського, що помер 1956 року, спочиває на варшавському кладовищі Старі Повонзкі (53 квартал, ряд 4, 18, 19: №. 17529).
Літературна творчість
Літератор, літературознавець і літературний критик. Владислав Яблоновський займався публіцистикою, публікувався в польській періодиці національного спрямування, співробітник редакції польської газети «Głos» («Голос») у 1893—1899 роках. Заснував журнал «Польська думка» (Myślą Polską), закритий у 1907 році. Співпрацював з багатьма журналами, зокрема «Атенеум» (Ateneum), «Ілюстрований тижневик» (Tygodnikiem Ilustrowanym), був редактором «Бібліотеки виборчого справи» (Biblioteka Dzieł Wyborowych).
Спеціалізувався на критиці та історії російської літератури. Також провів дослідження психологічних аспектів поезії Юліуша Словацького. Критично оцінював роботи Маріана Гавалевича і Марії Родзевич. Займався творчістю Гі де Мопассана, Анатоля Франса, д'Аннунціо, Ромена Роллана, Дж. Кардуччі, Альфонса Доде, Федора Достоєвського, Максима Горького, Моріса Метерлінка. Виступав на захист польських модерністів від атак позитивістів. Вивчав французьку літературну критику та історію відносин декабристів з Польщею. У роботі «Дві культури. Історико-літературні дослідження» (Dwie kultury. Studya historyczno-literackie, 1913) порівняв історію культури і літератури Російської імперії та Західної Європи.
Незалежно від його діяльності як критика, він був літератором. Владислава Яблоновського цінували насамперед як письменника. В 1899 році він опублікував збірку коротких оповідань «У бухті смерті» (W zatoce śmierci), крім того, був автором спогадів «Протягом багатьох років» (Z biegiem lat 1939) і «Коротка біографія» (1944). В тому числі його перу належать і спогади про Роман Дмовського. У 1922 році він опублікував переклад «Життя Мікеланджело» Асканіо Кондіві.
Родина
- Дружина (з 1897 року, у Варшаві, собор Святого Хреста) — Гелена Война-Осняловська (Wojna-Ośniałowska) герба Труби (1870—1938)
- Син — Владислав (1898—1963)
- Донька — Олександра (1900—1915)
- Донька — Зофія (1904—1992), одружена з Янушем Пстроконьским (Pstrokoński) (1900—1979)
Твори
- Dookoła Sfinksa. Studya o życiu i twórczości narodu rosyjskiego. 1910. Російський переклад: Навколо сфінкса: (Нарис про життя і творчість російського народу): Авторизований переклад з польської мови Лідії Сімсона. СПб., 1912.
- Guy de Maupassant (1893)
- Dusza poety (1902)
- Chwila obecna. Dążności i usposobienia (1901)
- Emil Zola (1903)
- Wśród obcych (1905)
- Indywidualizm rosyjski i jego odbicie w literaturze (1908)
- Rozprawy i wrażenia literackie (1908)
- Teodor Dostojewski wobec nowych prądów świadomości rosyjskiej (1908)
- Dwie kultury (1913, studia historyczne i literackie)
- O roli uczucia w życiu duchowym J. Słowackiego (1916)
- Z ojczyzny Danta (1921)
- Amica Italia. Rzecz o faszyzmie (1926)
Нагороди
Серед інших нагород Командорський Хрест італійського ордена Святого Маврикія та Святого Лазаря.
Література
- Постников Н. Д. Яблоновский Владислав Юлианович // Государственная дума Российской империи: 1906—1917. Б. Ю. Иванов, А. А. Комзолова, И. С. Ряховская. Москва. РОССПЭН. 2008. C. 721.
- . // Члены Государственной думы: портреты и биографии. Третий созыв, 1907—1912 г. / сост. М. М. Боиович. — Москва: Тип. Т-ва И. Д. Сытина, 1913. С. 405.
- Яблоновский Владислав Юльянович. // 3-й созыв Государственной Думы: портреты, биографии, автографы.] — Санкт-Петербург: издание Н. Н. Ольшанскаго, 1910.
Джерела
- Brzoza Cz., Stepan K. Posłowie polscy w Parlamencie Rosyjskim, 1906—1917: Słownik biograficzny. Warszawa, 2001.
Архіви
- Російський державний історичний архів. Фонд 1278. Опис 9. Справа 925.
Примітки
- Цит. за: № 254. Его Императорскому Высочеству Верховному Главнокомандующему генерал-адъютанту Великому князю Николаю Николаевичу. // Пропаганда на Русском фронте в годы Первой мировой войны.
- Kazimierz Władysław Kumaniecki, Zbiór najważniejszych dokumentów do powstania państwa polskiego, Warszawa, Kraków 1920, s. 30.
- Kurjer Poznański, nr 84, rok XIII, 12 kwietnia 1918 roku, [b.n.s]
- Władysław Jabłonowski z Jabłonowa h. Prus (I — Turzyna) (ID: 8.191.123)
- Втім у польському джерелі «Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. » сказано, що прах Владислава Ябоновського спочиває в могилі його дядька Александера (кв. 209-VI-24) на тому ж кладовищі.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Shodo inshih lyudej z takim samim imenem ta prizvishem div Yablonovskij Vladislav Yulianovich Yablonovskij variant transkripciyi po batkovi i prizvisha Yulyanovich ta Yablonskij 22 veresnya 1865 21 chervnya 1956 polskij pismennik deputat Derzhavnoyi dumi Rosijskoyi imperiyi III sklikannya vid Varshavi ukrayinskogo pohodzhennya Yablonovskij Vladislav Yulianovichpol Wladyslaw JablonowskiPsevdonimGryf J A Blonski St Ostroga Wladyslaw Jab Narodivsya22 veresnya 1865 1865 09 22 Zhabokrich Krizhopilskij rajon UkrayinaPomer21 chervnya 1956 1956 06 21 90 rokiv Sopot Pomorske voyevodstvo Respublika PolshaPohovannyaPovonzkivskij cvintarGromadyanstvoRosijska imperiyaDiyalnistprozayik perekladach literaturnij kritikAlma materZhenevskij universitetMova tvorivpolskaChlenstvoVarshavske naukove tovaristvo i Nacionalna liga d PartiyadRidQ96143927 AvtografNagorodi Yablonovskij Vladislav Yulianovich u VikishovishiBiografiyaPolskij shlyahtich gerbu Prus Tuzhina rimo katolickogo virospovidannya Narodivsya 1865 roku v sim yi hirurga doktora medicini Yuliana Yablonovskogo ta jogo druzhini urodzhenoyi knyazhni Mariyi Voroneckoyi gerbu Koribut pleminnik pl ta Aleksandera Yablonovskih U 1884 roci zakinchiv Bilocerkivsku gimnaziyu Pislya chogo nedovgo sluzhiv u Rosijskij armiyi Z 1885 po 1886 rik protyagom 1 go kursu sluhav lekciyi z prirodnichih nauk u Lvivskomu politehnichnomu instituti U 1887 roci podorozhuvav teritoriyeyu Greciyi ta Anatoliyi U 1888 1891 rokah Vladislav Yablonovskij prodovzhuvav navchannya filosofiyi ta filologiyi na fakulteti suspilnih nauk Zhenevskogo universitetu v 1891 roci otrimav tam zhe licenciat z socialnih nauk U 1891 1892 rokah v Universiteti Parizha ta Kolezh de Frans vivchav psihologiyu filosofiyu i filologiyu U 1892 1893 rokah navchavsya v Lejpcizkomu universiteti Politichna diyalnist Za kordonom brav uchast u diyalnosti polskih nacionalno patriotichnih emigrantskih organizacij Z 1888 roku vin buv chlenom Polskoyi molodizhnoyi asociaciyi Zet Vhodiv Vladislav Yablonovskij takozh do skladu Polskoyi ligi de potovarishuvav z Romanom Dmovskim U 1888 1890 rokah golovuvav u tovaristvi Poloniya v Zhenevi Pid chas navchannya u Shvejcariyi poznajomivsya z polskij pismennikom Teodorom Tomashem Yezhem ta rosijskim teoretikom i propagandistom marksizmu Georgiyem Plehanovim U 1890 roci brav uchast u perepohovanni prahu Adama Mickevicha privezenogo z Parizha do Krakova u Vavelskomu kafedralnomu sobori U 1893 roci povernuvsya do Carstva Polske na misce prozhivannya u Varshavi U kvitni 1893 roku buv odnim iz zasnovnikiv polskoyi Nacionalnoyi ligi buv chlenom yiyi Centralnogo komitetu pershogo sklikannya Za 1893 rik buv dvichi areshtovanij i pomishenij do Varshavskoyi forteci 19 kvitnya 1894 roku Vladislav Yablonovskij brav uchast v organizaciyi demonstraciyi u Varshavi prisvyachenij pam yati Yana Kilinskogo ta 100 richchyu povstannya Kostyushka Za ce zaareshtovanij uv yaznenij na dva misyaci do v yaznici pislya chogo vislanij v Orenburzku guberniyu na dva roki V Orenburzi vstanoviv kontakt z rosijskimi revolyucionerami Zvilnenij za amnistiyeyu u 1895 roci povernuvsya do Carstva Polskogo Vladislav Yablonovskij stoyit pravoruch i jogo dyadko Aleksander sidit drugij zliva na II Mizhnarodnomu kongresi istorichnih nauk v Rimi 1903 U 1903 roci vin vzyav uchast u II Mizhnarodnomu kongresi istorichnih nauk II The International Congress of Historical Sciences u Rimi Dopomagav v organizaciyi spivrobitnictva mizh predstavnictvami Nacionalnoyi ligi u Kiyevi ta Varshavi U 1904 roci znovu pomishenij do v yaznici v X paviljoni Varshavskij citadeli U sichni 1905 roku provodiv politiku Nacionalno demokratichnoyi partiyi Polshi v Galichini pri comu tisno spivpracyuvav z polskim politikom Romanom Dmovskim Pidtrimuvav kontakti z Genrikom Senkevichem Stefanom Zheromskim Vladislavom Rejmontom Avgustom Bebelem Vilgelmom Libknehtom U 1905 roci pislya publikaciyi Zhovtnevogo Manifestu stav chlenom Golovnogo pravlinnya polskoyi Nacionalno demokratichnoyi partiyi U listopadi 1905 roku brav uchast u roboti zemskogo z yizdu v Moskvi Brav uchast u viborah yak viborshik do Derzhavnu dumu II sklikannya ale obranij ne buv U 1908 roci buv prijnyatij do chleniv Varshavskogo naukovogo tovaristva z 1938 roku postijnij chlen cogo tovaristva 8 travnya 1909 roku buv obranij do Derzhavnoyi dumi III sklikannya vid z yizdu miskih viborciv Varshavi na zvilnene misce u zv yazku z vidmovoyu Romana Dmovskogo Uvijshov do skladu Polskogo kolo Aktivnoyi uchasti v roboti Dumi ne brav ne pracyuvav u dumskih komisiyah ne vistupav z yiyi tribuni Pislya 1912 roku Vladislav Yablonovskij povernuvsya do Carstva Polskogo Brav uchast u viborchij kampaniyi do Derzhavnoyi dumi IV sklikannya odnak balotuvatisya v chleni Dumi ne stav Na Polskomu Zakonodavchomu sejmi 1919 Na pochatku Pershoyi svitovoyi vijni u vidpovid na zayavu vid 14 serpnya 1914 roku golovnokomanduvacha Rosijskoyi armiyi velikogo knyazya Mikoli Mikolajovicha Yablonovskij pidpisav virnopiddansku telegramu podyaki v yakij zokrema govorilosya predstavniki politichnih partij ta gromadskih grup polskogo narodu sho nizhche pidpisalisya micno viruyemo sho krov siniv Polshi prolivayetsya razom z krov yu siniv Rosiyi v borotbi zi spilnim vorogom stane najkrashoyu zaporukoyu novogo zhittya v miri i druzhbi dvoh slov yanskih narodiv V istorichnij den takoyi znamennoyi dlya polskogo narodu vidozvi mi spovneni garyachim bazhannyam peremogi rosijskoyi armiyi sho stoyit pid Najyasnishoyu Vashoyu Imperatorskoyi Visokosti komandoyu i ochikuvannyam povnogo torzhestva yiyi na poli bitvi Odnak koli front pidijshov do Varshavi vidmovivsya evakuyuvatisya do Rosiyi A pislya okupaciyi Korolivstva Polskogo nimeckimi j avstro ugorskimi vijskami spivpracyuvav z okupacijnoyu administraciyeyu uvijshov do skladu stvorenogo neyu Timchasovoyi derzhavnoyi radi Polshi Pislya progoloshennya nezalezhnosti Polshi u 1918 roci prodovzhiv politichnu diyalnist Obranij chlenom Derzhavnoyi radi v 1918 roci vhodiv do skladu polskogo Senatu kilkoh sklikan U 1919 1922 rokah vin zasidav u Zakonodavchomu sejmi a v period 1922 1935 rokiv u Senati II Respubliki Polshi I II i III sklikan spochatku en Vin spivchuvav politici Mussolini ale buv rishuchim protivnikom Yuzefa Pilsudskogo osoblivo kiyivskoyi operaciyi 1920 roku i travnevogo perevorotu Vin neodnorazovo yizdiv do Italiyi de viv besidi z predstavnikami Vatikanu vklyuchayuchi derzhavnogo sekretarya Kardinala P yetro Gasparri pro stanovishe polskoyi cerkvi U 1926 roci Vladislav Yablonovskij uspishno proviv diplomatichnu misiyu proklavshi shlyah Avgustu Glondu do otrimannya titulu i povnovazhen Primasa Polshi v toj zhe chas roblyachi nemozhlivim priznachennya inshogo pretendenta na cej post yezuyita Stanislava Sopuha vidomogo svoyeyu pronimeckoyu oriyentaciyeyu Vin brav uchast v yuvilejnih urochistostyah prisvyachenih 700 richchyu universitetiv Neapolya 1924 i Perudzhi 1927 yak predstavnika senatu Polshi i Varshavskogo naukovogo tovaristva Pid chas Drugoyi svitovoyi vijni Vladislav Yablonovskij prozhivav u Varshavi i pislya Varshavskogo povstannya v Olesine poblizu Nadazhina Pislya zakinchennya vijni pereyihav do Sopota de proviv ostanni roki svogo zhittya Prah Vladislava Yabonovskogo sho pomer 1956 roku spochivaye na varshavskomu kladovishi Stari Povonzki 53 kvartal ryad 4 18 19 17529 Literaturna tvorchist Literator literaturoznavec i literaturnij kritik Vladislav Yablonovskij zajmavsya publicistikoyu publikuvavsya v polskij periodici nacionalnogo spryamuvannya spivrobitnik redakciyi polskoyi gazeti Glos Golos u 1893 1899 rokah Zasnuvav zhurnal Polska dumka Mysla Polska zakritij u 1907 roci Spivpracyuvav z bagatma zhurnalami zokrema Ateneum Ateneum Ilyustrovanij tizhnevik Tygodnikiem Ilustrowanym buv redaktorom Biblioteki viborchogo spravi Biblioteka Dziel Wyborowych Specializuvavsya na kritici ta istoriyi rosijskoyi literaturi Takozh proviv doslidzhennya psihologichnih aspektiv poeziyi Yuliusha Slovackogo Kritichno ocinyuvav roboti Mariana Gavalevicha i Mariyi Rodzevich Zajmavsya tvorchistyu Gi de Mopassana Anatolya Fransa d Annuncio Romena Rollana Dzh Karduchchi Alfonsa Dode Fedora Dostoyevskogo Maksima Gorkogo Morisa Meterlinka Vistupav na zahist polskih modernistiv vid atak pozitivistiv Vivchav francuzku literaturnu kritiku ta istoriyu vidnosin dekabristiv z Polsheyu U roboti Dvi kulturi Istoriko literaturni doslidzhennya Dwie kultury Studya historyczno literackie 1913 porivnyav istoriyu kulturi i literaturi Rosijskoyi imperiyi ta Zahidnoyi Yevropi Nezalezhno vid jogo diyalnosti yak kritika vin buv literatorom Vladislava Yablonovskogo cinuvali nasampered yak pismennika V 1899 roci vin opublikuvav zbirku korotkih opovidan U buhti smerti W zatoce smierci krim togo buv avtorom spogadiv Protyagom bagatoh rokiv Z biegiem lat 1939 i Korotka biografiya 1944 V tomu chisli jogo peru nalezhat i spogadi pro Roman Dmovskogo U 1922 roci vin opublikuvav pereklad Zhittya Mikelandzhelo Askanio Kondivi RodinaDruzhina z 1897 roku u Varshavi sobor Svyatogo Hresta Gelena Vojna Osnyalovska Wojna Osnialowska gerba Trubi 1870 1938 Sin Vladislav 1898 1963 Donka Oleksandra 1900 1915 Donka Zofiya 1904 1992 odruzhena z Yanushem Pstrokonskim Pstrokonski 1900 1979 TvoriDookola Sfinksa Studya o zyciu i tworczosci narodu rosyjskiego 1910 Rosijskij pereklad Navkolo sfinksa Naris pro zhittya i tvorchist rosijskogo narodu Avtorizovanij pereklad z polskoyi movi Lidiyi Simsona SPb 1912 Guy de Maupassant 1893 Dusza poety 1902 Chwila obecna Daznosci i usposobienia 1901 Emil Zola 1903 Wsrod obcych 1905 Indywidualizm rosyjski i jego odbicie w literaturze 1908 Rozprawy i wrazenia literackie 1908 Teodor Dostojewski wobec nowych pradow swiadomosci rosyjskiej 1908 Dwie kultury 1913 studia historyczne i literackie O roli uczucia w zyciu duchowym J Slowackiego 1916 Z ojczyzny Danta 1921 Amica Italia Rzecz o faszyzmie 1926 NagorodiSered inshih nagorod Komandorskij Hrest italijskogo ordena Svyatogo Mavrikiya ta Svyatogo Lazarya LiteraturaPostnikov N D Yablonovskij Vladislav Yulianovich Gosudarstvennaya duma Rossijskoj imperii 1906 1917 B Yu Ivanov A A Komzolova I S Ryahovskaya Moskva ROSSPEN 2008 C 721 Chleny Gosudarstvennoj dumy portrety i biografii Tretij sozyv 1907 1912 g sost M M Boiovich Moskva Tip T va I D Sytina 1913 S 405 Yablonovskij Vladislav Yulyanovich 3 j sozyv Gosudarstvennoj Dumy portrety biografii avtografy Sankt Peterburg izdanie N N Olshanskago 1910 Dzherela Brzoza Cz Stepan K Poslowie polscy w Parlamencie Rosyjskim 1906 1917 Slownik biograficzny Warszawa 2001 Arhivi Rosijskij derzhavnij istorichnij arhiv Fond 1278 Opis 9 Sprava 925 PrimitkiCit za 254 Ego Imperatorskomu Vysochestvu Verhovnomu Glavnokomanduyushemu general adyutantu Velikomu knyazyu Nikolayu Nikolaevichu Propaganda na Russkom fronte v gody Pervoj mirovoj vojny Kazimierz Wladyslaw Kumaniecki Zbior najwazniejszych dokumentow do powstania panstwa polskiego Warszawa Krakow 1920 s 30 Kurjer Poznanski nr 84 rok XIII 12 kwietnia 1918 roku b n s Wladyslaw Jablonowski z Jablonowa h Prus I Turzyna ID 8 191 123 Vtim u polskomu dzhereli Cmentarz Powazkowski w Warszawie red Krajowa Agencja Wydawnicza 1984 ISBN 83 03 00758 0 skazano sho prah Vladislava Yabonovskogo spochivaye v mogili jogo dyadka Aleksandera kv 209 VI 24 na tomu zh kladovishi