Залу́хів — село в Україні, у Самарівській сільській громаді Ковельського району Волинської області. Населення становить 424 осіб.
село Залухів | |
---|---|
Країна | Україна |
Область | Волинська область |
Район | Ковельський район |
Громада | Самарівська сільська громада |
Основні дані | |
Населення | 424 |
Площа | 1,37 км² |
Густота населення | 309,49 осіб/км² |
Поштовий індекс | 44120 |
Телефонний код | +380 3366 |
Географічні дані | |
Географічні координати | 51°50′11″ пн. ш. 24°52′49″ сх. д. / 51.83639° пн. ш. 24.88028° сх. д.Координати: 51°50′11″ пн. ш. 24°52′49″ сх. д. / 51.83639° пн. ш. 24.88028° сх. д. |
Середня висота над рівнем моря | 148 м |
Водойми | озеро Святе |
Місцева влада | |
Адреса ради | с. Самари, Ратнівський р-н, Волинська обл., 44113; староста — с. Залухів, Ратнівський р-н, Волинська обл., 44120 |
Карта | |
Залухів | |
Залухів | |
Мапа | |
Історія
До утворення князівств землі розташування села були межею племен дулібів (волинян, бужан), деревлян та дреговичів.
У V столітті до н. е. тут була поширена тщинецька культура, у V—IV століттях до н. е. — лужицька культура, в III—II століттях до н. е. — балто-слов'янська зарубинецька культура. Час та обставини появи на терені волинян у різних дослідників різняться. За одними, волиняни з'являються в регіоні в IV—VI століттях й входили до дулібсько-волинянського племінного об'єднання. За Ярославом Ісаєвичем у VII—IX століттях тут мешкало плем'я дулібів. За Володимиром Сергійчуком з VIII століття на заході Берестейщини проживали племена волинян, а на сході — деревляни. За іншими дослідниками, на Берестейщині до IX століття мешкало племінне об'єднання ятвягів, проте пізніше тут почали освоюватися спочатку дреговичі, потім, в IX—XII століттях і значно інтенсивніше, волиняни, північна межа колонізації яких обмежувалася Пінськими болотами, Біловезькою Пущею та річкою Ясельдою.
Період Київської Русі (кінець IX ст. - ХІІІ ст.)
Територія розташування села входила до Берестейської землі і знаходилась на межі Волинського князівства (з центром у місті Володимир) та Турівсько-Пінського князівства (з центром в Турові, а потім в Пінську). Імовірно кордон між князівствами проходив по річці Прип'ять.
Період Галицько-Волинського князівства (1199 - 1316)
У 1199 році князь волинський Роман Мстиславич утворює Галицько-Волинське князівство, до якого крім Волині та Галичини входить Берестейська та Дорогичиська землі, а Турово-Пинське князівство потрапляє під його протекторат. Таким чином територія села ввійшла складу до Галицько-Волинського князівства.
У Галицько-Волинському літописі щодо Берестейської землі в 1213 році вжита паралельна назва Україна: «Даниїлу же возвратившуся к домови і єха з братом, і прия Берестій, і Угровеськ, в Верещин, і Комов, і всю Україну». У цей час на Полісся та Підляшшя стали активно здійснювати напади лицарі-хрестоносці, які припинилися після розгрому їхнього війська Данилом Галицьким у 1237—1238 роках.
Частими були також напади на Полісся ятвягів та литовців. У 1251—1253 роках руський король Данило Галицький дарував половцям хана Тегака землі на Берестейщині, для захисту північної Волині від нападів ятвягів та литовців. Кочовики заснували там 40 поселень й зберігали свою ідентичність до початку XVI століття.
Період Великого князівства Литовського (1316 - 1569)
Взимку 1316 року литовська армія на чолі з Гедимином пішла походом на Галицько-Волинське князівство, який закінчився приєднанням частини Берестейської землі до складу Великого князівства Литовського. Точна дата остаточного приєднання території села до Литви невідома й у різних дослідників різниться.
Ймовірно з 1320-х років територія села входила до складу Троцького, а з 1513—1520 років — до Підляського воєводства Великого князівства Литовського.
У 1404—1519 роках у складі Великого князівства Литовського існувало удільне Кобринське князівство, яке належало князям Кобринським, потомкам князя Ольгерда.
1566 року східна частина Берестейської землі з містами Берестям, Кобринем, Кам'янцем і Пінським повітом увійшла до новоствореного Берестейського воєводства.
За Люблінською унією територія де розташоване село перейшла до Волинського воєводства.
У 1595 році під час повстання Наливайка в околицях Пінська двічі побувала козацька армія. У вересні 1648 року після появи невеликого козацького загону почалося повстання в Бересті, внаслідок якого було повалено шляхту та заявлено про приєднання до української козацької держави. У жовтні 1648 року повстало населення Пінська, Турова, Янова, Кобрина. Повстання було придушене лише в січні 1649 року польським військом на чолі з гетьманом литовським Радзивіллом. Згодом полковник Війська Запорізького організовував у Берестейщині (за вказівкою Хмельницького) підпільну повстанську мережу доки не був арештований влітку 1651 року та згодом страчений. У 1655—1659 роках до складу Гетьманщини входив Пінсько-Турівській козацький полк, центром якого було місто Давид-Городок у Пінському повіті. 1657 року пінська шляхта, очолювана Лукашем Єльським, проголосила про своє входження до Гетьманщини. За договором від 16 жовтня 1657 року між Богданом Хмельницьким та шведським королем Карлом X Берестейське воєводство повинно було цілком увійти до складу козацької держави. У 1658—1660 роках на Поліссі діяв козацький загін полковника Василевича, дещо згодом болотними літниками проходив загін Кургана. У 1664—1666 роках на Поліссі діяв повстанський селянсько-козацький загін полковника Василевича.
Після другого поділу Польщі село відійшло до складу Російської імперії.
З 1795 року село входило до Великоглушанської волості Ковельського повіту Волинської губернії Російської імперії з центром в Великій Глуші.
У 1902 році в селі було 46 дворів з 373 мешканцями (таким чином усереднено в одному дворі мешкало біля 8 осіб). На той час Залухів відносився до православної парафії села Невір за 15 верст. До повіту (м.Ковель) відстань складала 105 верст.
У 1906 році село Леликівської волості Ковельського повіту Волинської губернії. Відстань від повітового міста 60 верст, від волості 20. Дворів 61, мешканців 424.
У 1915—1918 роках Полісся і Волинь по лінії Барановичі — Пінськ — Камінь-Каширський зайняли німецькі війська, чимало мирного населення евакуювалося на схід, у далеку глибину Російської імперії.
Період Української Народної Республіки та Гетьманату (1918 - 1920)
З 6 березня 1918 року село входило до складу землі Волинь або землі Підляшшя Української Народної Республіки.
З 29 квітня 1918 року Скоропадським змінено адміністративний поділ та відновлено Волинську губернію в складі Української держави. Губернським комісаром Генерального секретаріату призначено — В'язлова Андрія Григоровича.
Гміна Леликів з селом 12 грудня 1920 р. (разом з гмінами Хотешів, Велика Глуша, Сошично, Боровно і Камінь Каширськ ввійшли до складу новоствореного Каширського повіту (утворений з частини Ковельського повіту). Адміністративним центром було містечко Камінь-Каширський. 19 лютого 1921 р. Каширський повіт увійшов до складу новоутвореного Поліського воєводства.
За Ризьким миром 18 березня 1921 року село остаточно закріплено в складі Польщі.
15 грудня 1926 р. ґміну Леликів з селом передано до Кобринського повіту.
Розпорядженням Ради Міністрів 19 березня 1928 р. села Почапи, Вілька Щитинська і Залухів вилучено з ґміни Леликів Кобринського повіту та включено до ґміни Велика Глуша Каширського повіту.
У вересні 1939 року відповідно до пакту Молотова — Ріббентропа СРСР і Німеччина розділили між собою територію Польщі. Кордон між УРСР і БРСР прокладено за адміністративною межею між Волинським і Поліським воєводствами з частковим випрямленням шляхом приєднання до УРСР Камінь-Каширського повіту та окремих сіл Кобринського і Дорогичинського повітів. Проти цього рішення в Бересті, Кобрині та Пінську відбулися демонстрації жителів міст з проханням включити ці землі до складу УРСР.
27 листопада 1939 р. село включено до новоутвореної Волинської області. 17 січня 1940 р. Каширський повіт ліквідовано у зв'язку з розподілом його на Любешівський і Камінь-Каширський райони.
Під час німецької окупації в серпні 1941 року німецька влада включила село до генеральної округи Волинь новоствореного Райхскомісаріату Україна (Камінь-Каширський, Ковельський, Пінський, Кобринський гебіти).
Період незалежності (1991 - сьогодні)
До 9 жовтня 2016 року — адміністративний центр Залухівської сільської ради Ратнівського району Волинської області.
17 травня 2017 року село приєднано до складу Самарівської сільської територіальної громади Волинської області. Натомість утворено Залухівський старостинський округ при Самарівській сільській громаді Ковельського району Волинської області.
Населення
Реєстрація народжень, одружень та смертей православних мешканців села Залухів в період з 1842 по 1914 роки здійснювалась шляхом внесенням запису в Метричну книгу церкви Святого Іоана Богослова села Невір Ковельського повіту Волинської губернії (місце зберігання: Державний архів Житомирської області, справа 11 опису 86 фонду 1, справа 45 опису 86 фонду 1).
Згідно з переписом УРСР 1989 року чисельність наявного населення села становила 434 особи, з яких 219 чоловіків та 215 жінок.
За переписом населення України 2001 року в селі мешкало 419 осіб.
Мова
Розподіл населення за рідною мовою за даними перепису 2001 року:
Мова | Відсоток |
---|---|
українська | 99,53 % |
білоруська | 0,47 % |
Відомі люди
- Броніслав Абрамович (1837—1912) — польський художник.
Примітки
- (PDF). Архів оригіналу (PDF) за 14 грудня 2017. Процитовано 16 грудня 2019.
- Dz.U. z 1928 r. nr 45, poz. 427
- . Офіційний портал Верховної Ради України. Архів оригіналу за 13 жовтня 2020. Процитовано 7 жовтня 2020.
- . database.ukrcensus.gov.ua. Банк даних Державної служби статистики України. Архів оригіналу за 31 липня 2014. Процитовано 20 жовтня 2019.
- . database.ukrcensus.gov.ua. Банк даних Державної служби статистики України. Архів оригіналу за 31 липня 2014. Процитовано 20 жовтня 2019.
- . database.ukrcensus.gov.ua. Банк даних Державної служби статистики України. Архів оригіналу за 31 липня 2014. Процитовано 20 жовтня 2019.
Література
- Залу́хів // Історія міст і сіл Української РСР : у 26 т. / П.Т. Тронько (голова Головної редколегії). — К. : Головна редакція УРЕ АН УРСР, 1967 - 1974. — том Волинська область / І.С. Клімаш (голова редколегії тому), 1970 : 747с. — С.600-601
Посилання
- Погода в селі Залухів [ 5 березня 2016 у Wayback Machine.]
- Залухів // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. — Warszawa : Druk «Wieku», 1902. — Т. XV, cz. 2. — S. 711. (пол.)
Це незавершена стаття з географії Волинської області. Ви можете проєкту, виправивши або дописавши її. |
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Zalu hiv selo v Ukrayini u Samarivskij silskij gromadi Kovelskogo rajonu Volinskoyi oblasti Naselennya stanovit 424 osib selo ZaluhivKrayina UkrayinaOblast Volinska oblastRajon Kovelskij rajonGromada Samarivska silska gromadaOsnovni daniNaselennya 424Plosha 1 37 km Gustota naselennya 309 49 osib km Poshtovij indeks 44120Telefonnij kod 380 3366Geografichni daniGeografichni koordinati 51 50 11 pn sh 24 52 49 sh d 51 83639 pn sh 24 88028 sh d 51 83639 24 88028 Koordinati 51 50 11 pn sh 24 52 49 sh d 51 83639 pn sh 24 88028 sh d 51 83639 24 88028Serednya visota nad rivnem morya 148 mVodojmi ozero SvyateMisceva vladaAdresa radi s Samari Ratnivskij r n Volinska obl 44113 starosta s Zaluhiv Ratnivskij r n Volinska obl 44120KartaZaluhivZaluhivMapaIstoriyaKatalog metrichnih knig Zaluhiv 1676 1933 roki Do utvorennya knyazivstv zemli roztashuvannya sela buli mezheyu plemen dulibiv volinyan buzhan derevlyan ta dregovichiv U V stolitti do n e tut bula poshirena tshinecka kultura u V IV stolittyah do n e luzhicka kultura v III II stolittyah do n e balto slov yanska zarubinecka kultura Chas ta obstavini poyavi na tereni volinyan u riznih doslidnikiv riznyatsya Za odnimi volinyani z yavlyayutsya v regioni v IV VI stolittyah j vhodili do dulibsko volinyanskogo pleminnogo ob yednannya Za Yaroslavom Isayevichem u VII IX stolittyah tut meshkalo plem ya dulibiv Za Volodimirom Sergijchukom z VIII stolittya na zahodi Berestejshini prozhivali plemena volinyan a na shodi derevlyani Za inshimi doslidnikami na Berestejshini do IX stolittya meshkalo pleminne ob yednannya yatvyagiv prote piznishe tut pochali osvoyuvatisya spochatku dregovichi potim v IX XII stolittyah i znachno intensivnishe volinyani pivnichna mezha kolonizaciyi yakih obmezhuvalasya Pinskimi bolotami Bilovezkoyu Pusheyu ta richkoyu Yaseldoyu Period Kiyivskoyi Rusi kinec IX st HIII st Teritoriya roztashuvannya sela vhodila do Berestejskoyi zemli i znahodilas na mezhi Volinskogo knyazivstva z centrom u misti Volodimir ta Turivsko Pinskogo knyazivstva z centrom v Turovi a potim v Pinsku Imovirno kordon mizh knyazivstvami prohodiv po richci Prip yat Period Galicko Volinskogo knyazivstva 1199 1316 U 1199 roci knyaz volinskij Roman Mstislavich utvoryuye Galicko Volinske knyazivstvo do yakogo krim Volini ta Galichini vhodit Berestejska ta Dorogichiska zemli a Turovo Pinske knyazivstvo potraplyaye pid jogo protektorat Takim chinom teritoriya sela vvijshla skladu do Galicko Volinskogo knyazivstva U Galicko Volinskomu litopisi shodo Berestejskoyi zemli v 1213 roci vzhita paralelna nazva Ukrayina Daniyilu zhe vozvrativshusya k domovi i yeha z bratom i priya Berestij i Ugrovesk v Vereshin i Komov i vsyu Ukrayinu U cej chas na Polissya ta Pidlyashshya stali aktivno zdijsnyuvati napadi licari hrestonosci yaki pripinilisya pislya rozgromu yihnogo vijska Danilom Galickim u 1237 1238 rokah Chastimi buli takozh napadi na Polissya yatvyagiv ta litovciv U 1251 1253 rokah ruskij korol Danilo Galickij daruvav polovcyam hana Tegaka zemli na Berestejshini dlya zahistu pivnichnoyi Volini vid napadiv yatvyagiv ta litovciv Kochoviki zasnuvali tam 40 poselen j zberigali svoyu identichnist do pochatku XVI stolittya Period Velikogo knyazivstva Litovskogo 1316 1569 Vzimku 1316 roku litovska armiya na choli z Gediminom pishla pohodom na Galicko Volinske knyazivstvo yakij zakinchivsya priyednannyam chastini Berestejskoyi zemli do skladu Velikogo knyazivstva Litovskogo Tochna data ostatochnogo priyednannya teritoriyi sela do Litvi nevidoma j u riznih doslidnikiv riznitsya Jmovirno z 1320 h rokiv teritoriya sela vhodila do skladu Trockogo a z 1513 1520 rokiv do Pidlyaskogo voyevodstva Velikogo knyazivstva Litovskogo U 1404 1519 rokah u skladi Velikogo knyazivstva Litovskogo isnuvalo udilne Kobrinske knyazivstvo yake nalezhalo knyazyam Kobrinskim potomkam knyazya Olgerda 1566 roku shidna chastina Berestejskoyi zemli z mistami Berestyam Kobrinem Kam yancem i Pinskim povitom uvijshla do novostvorenogo Berestejskogo voyevodstva Period Rechi Pospolitoyi 1569 1795 Za Lyublinskoyu uniyeyu teritoriya de roztashovane selo perejshla do Volinskogo voyevodstva U 1595 roci pid chas povstannya Nalivajka v okolicyah Pinska dvichi pobuvala kozacka armiya U veresni 1648 roku pislya poyavi nevelikogo kozackogo zagonu pochalosya povstannya v Beresti vnaslidok yakogo bulo povaleno shlyahtu ta zayavleno pro priyednannya do ukrayinskoyi kozackoyi derzhavi U zhovtni 1648 roku povstalo naselennya Pinska Turova Yanova Kobrina Povstannya bulo pridushene lishe v sichni 1649 roku polskim vijskom na choli z getmanom litovskim Radzivillom Zgodom polkovnik Vijska Zaporizkogo organizovuvav u Berestejshini za vkazivkoyu Hmelnickogo pidpilnu povstansku merezhu doki ne buv areshtovanij vlitku 1651 roku ta zgodom strachenij U 1655 1659 rokah do skladu Getmanshini vhodiv Pinsko Turivskij kozackij polk centrom yakogo bulo misto David Gorodok u Pinskomu poviti 1657 roku pinska shlyahta ocholyuvana Lukashem Yelskim progolosila pro svoye vhodzhennya do Getmanshini Za dogovorom vid 16 zhovtnya 1657 roku mizh Bogdanom Hmelnickim ta shvedskim korolem Karlom X Berestejske voyevodstvo povinno bulo cilkom uvijti do skladu kozackoyi derzhavi U 1658 1660 rokah na Polissi diyav kozackij zagin polkovnika Vasilevicha desho zgodom bolotnimi litnikami prohodiv zagin Kurgana U 1664 1666 rokah na Polissi diyav povstanskij selyansko kozackij zagin polkovnika Vasilevicha Period okupaciyi Rosijskoyu imperiyeyu 1795 1917 Pislya drugogo podilu Polshi selo vidijshlo do skladu Rosijskoyi imperiyi Z 1795 roku selo vhodilo do Velikoglushanskoyi volosti Kovelskogo povitu Volinskoyi guberniyi Rosijskoyi imperiyi z centrom v Velikij Glushi U 1902 roci v seli bulo 46 dvoriv z 373 meshkancyami takim chinom useredneno v odnomu dvori meshkalo bilya 8 osib Na toj chas Zaluhiv vidnosivsya do pravoslavnoyi parafiyi sela Nevir za 15 verst Do povitu m Kovel vidstan skladala 105 verst U 1906 roci selo Lelikivskoyi volosti Kovelskogo povitu Volinskoyi guberniyi Vidstan vid povitovogo mista 60 verst vid volosti 20 Dvoriv 61 meshkanciv 424 U 1915 1918 rokah Polissya i Volin po liniyi Baranovichi Pinsk Kamin Kashirskij zajnyali nimecki vijska chimalo mirnogo naselennya evakuyuvalosya na shid u daleku glibinu Rosijskoyi imperiyi Period Ukrayinskoyi Narodnoyi Respubliki ta Getmanatu 1918 1920 Z 6 bereznya 1918 roku selo vhodilo do skladu zemli Volin abo zemli Pidlyashshya Ukrayinskoyi Narodnoyi Respubliki Z 29 kvitnya 1918 roku Skoropadskim zmineno administrativnij podil ta vidnovleno Volinsku guberniyu v skladi Ukrayinskoyi derzhavi Gubernskim komisarom Generalnogo sekretariatu priznacheno V yazlova Andriya Grigorovicha Period Polskoyi respubliki 1920 1939 Gmina Lelikiv z selom 12 grudnya 1920 r razom z gminami Hoteshiv Velika Glusha Soshichno Borovno i Kamin Kashirsk vvijshli do skladu novostvorenogo Kashirskogo povitu utvorenij z chastini Kovelskogo povitu Administrativnim centrom bulo mistechko Kamin Kashirskij 19 lyutogo 1921 r Kashirskij povit uvijshov do skladu novoutvorenogo Poliskogo voyevodstva Za Rizkim mirom 18 bereznya 1921 roku selo ostatochno zakripleno v skladi Polshi 15 grudnya 1926 r gminu Lelikiv z selom peredano do Kobrinskogo povitu Rozporyadzhennyam Radi Ministriv 19 bereznya 1928 r sela Pochapi Vilka Shitinska i Zaluhiv vilucheno z gmini Lelikiv Kobrinskogo povitu ta vklyucheno do gmini Velika Glusha Kashirskogo povitu Period radyanskoyi okupaciyi 1939 1991 U veresni 1939 roku vidpovidno do paktu Molotova Ribbentropa SRSR i Nimechchina rozdilili mizh soboyu teritoriyu Polshi Kordon mizh URSR i BRSR prokladeno za administrativnoyu mezheyu mizh Volinskim i Poliskim voyevodstvami z chastkovim vipryamlennyam shlyahom priyednannya do URSR Kamin Kashirskogo povitu ta okremih sil Kobrinskogo i Dorogichinskogo povitiv Proti cogo rishennya v Beresti Kobrini ta Pinsku vidbulisya demonstraciyi zhiteliv mist z prohannyam vklyuchiti ci zemli do skladu URSR 27 listopada 1939 r selo vklyucheno do novoutvorenoyi Volinskoyi oblasti 17 sichnya 1940 r Kashirskij povit likvidovano u zv yazku z rozpodilom jogo na Lyubeshivskij i Kamin Kashirskij rajoni Pid chas nimeckoyi okupaciyi v serpni 1941 roku nimecka vlada vklyuchila selo do generalnoyi okrugi Volin novostvorenogo Rajhskomisariatu Ukrayina Kamin Kashirskij Kovelskij Pinskij Kobrinskij gebiti Period nezalezhnosti 1991 sogodni Do 9 zhovtnya 2016 roku administrativnij centr Zaluhivskoyi silskoyi radi Ratnivskogo rajonu Volinskoyi oblasti 17 travnya 2017 roku selo priyednano do skladu Samarivskoyi silskoyi teritorialnoyi gromadi Volinskoyi oblasti Natomist utvoreno Zaluhivskij starostinskij okrug pri Samarivskij silskij gromadi Kovelskogo rajonu Volinskoyi oblasti NaselennyaMetrichna kniga 1890 r sil Nevir Zaluhiv Habarishe Mihalin Shitinska Volya st 1 Reyestraciya narodzhen odruzhen ta smertej pravoslavnih meshkanciv sela Zaluhiv v period z 1842 po 1914 roki zdijsnyuvalas shlyahom vnesennyam zapisu v Metrichnu knigu cerkvi Svyatogo Ioana Bogoslova sela Nevir Kovelskogo povitu Volinskoyi guberniyi misce zberigannya Derzhavnij arhiv Zhitomirskoyi oblasti sprava 11 opisu 86 fondu 1 sprava 45 opisu 86 fondu 1 Zgidno z perepisom URSR 1989 roku chiselnist nayavnogo naselennya sela stanovila 434 osobi z yakih 219 cholovikiv ta 215 zhinok Za perepisom naselennya Ukrayini 2001 roku v seli meshkalo 419 osib Mova Rozpodil naselennya za ridnoyu movoyu za danimi perepisu 2001 roku Mova Vidsotokukrayinska 99 53 biloruska 0 47 Vidomi lyudiBronislav Abramovich 1837 1912 polskij hudozhnik Primitki PDF Arhiv originalu PDF za 14 grudnya 2017 Procitovano 16 grudnya 2019 Dz U z 1928 r nr 45 poz 427 Oficijnij portal Verhovnoyi Radi Ukrayini Arhiv originalu za 13 zhovtnya 2020 Procitovano 7 zhovtnya 2020 database ukrcensus gov ua Bank danih Derzhavnoyi sluzhbi statistiki Ukrayini Arhiv originalu za 31 lipnya 2014 Procitovano 20 zhovtnya 2019 database ukrcensus gov ua Bank danih Derzhavnoyi sluzhbi statistiki Ukrayini Arhiv originalu za 31 lipnya 2014 Procitovano 20 zhovtnya 2019 database ukrcensus gov ua Bank danih Derzhavnoyi sluzhbi statistiki Ukrayini Arhiv originalu za 31 lipnya 2014 Procitovano 20 zhovtnya 2019 LiteraturaZalu hiv Istoriya mist i sil Ukrayinskoyi RSR u 26 t P T Tronko golova Golovnoyi redkolegiyi K Golovna redakciya URE AN URSR 1967 1974 tom Volinska oblast I S Klimash golova redkolegiyi tomu 1970 747s S 600 601PosilannyaPogoda v seli Zaluhiv 5 bereznya 2016 u Wayback Machine Zaluhiv Slownik geograficzny Krolestwa Polskiego Warszawa Druk Wieku 1902 T XV cz 2 S 711 pol Ce nezavershena stattya z geografiyi Volinskoyi oblasti Vi mozhete dopomogti proyektu vipravivshi abo dopisavshi yiyi