Олександр (Олелько) Володимирович (пом. 1455) — київський удільний князь (1441/ 1443—1455), старший син Володимира Ольгердовича, онук Ольгерда, засновник роду Олельковичів.
Олександр (Олелько) Володимирович | |
---|---|
Князь Київський | |
Правління | 1443—1454 |
Попередник | Свидригайло Ольгердович |
Наступник | Семен Олелькович |
Інші титули | Князь слуцький |
Біографічні дані | |
Народження | Не відомо |
Смерть | 1454 Київ |
Поховання | Києво-Печерська лавра, Київ, Україна |
Дружина | Анастасія Василівна |
Діти | Семен, Микола, Євдокія, Феодосія, Варвара |
Династія | Гедиміновичі |
Рід | Олельковичі |
Батько | Володимир Ольгердович |
Мати | Анна |
Медіафайли у Вікісховищі |
Біографія
Князь слуцький і копильський — після 1398 року по 1440 рік — номінально.
У 1417 році одружився з Анастасією, дочкою великого князя московського Василія Дмитрієвича, та Софії, доньки великого князя литовського Вітовта.
У 1422 році був одним із підписантів Мельнського миру, який закінчив так звану Голубську війну, між Великим князівством Литовським та Королівством Польським з одного боку і Тевтонським орденом з іншого. У 1428 р. брав участь у поході Вітовта на Новгород. Мав великий авторитет серед знаті Великого князівства Литовського; можливо його кандидатуру висували для обрання литовським великим князем після смерті Вітовта.
Підтримував Свидригайла Ольгердовича (або Сигізмунда Кейстутовича; один із небагатьох князів — прихильників унії з Короною, які його підтримали). 19 червня 1431 р. підписав мирний договір між Свидригайлом і Тевтонським Орденом. Однак у ніч із 31 серпня на 1 вересня 1432 був одним з учасників князівського перевороту в Ошмянах, внаслідок якого великим князем литовським проголосили Сигізмунда. У 1433 році Сигізмунд ув'язнив Олелька в Кернаві, а його дружину та дітей — в Утенах. Перебував у в'язниці до смерті Сигізмунда (1440).
Після звільнення знову був одним із претендентів на литовський трон. Однак литовська знать вибрала новим великим князем Казимира Ягелончика. Останній того ж 1440 р. дав Олельку Київське князівство, а згодом додав місто Остер. Звістки про відмову князя визнати рішення Флорентійської унії і прогнання митрополита Ісидора не відповідають дійсності. Так, у лютому 1441 р. князь Олелько підтвердив усі права митрополита Ісидора як київського митрополита, у тому числі на церковні маєтності та податки: «И придалъ есмь по старому все къ церкви божиеи, и господину и отцу своему Сидороу, митрополиту киевьскому всея Руси, что издавна прислушала митрополии».
Прагнув зміцнити політичну автономію Київського князівства, що перебувало в залежності від Великого князівства Литовського. Вів майже безперервну боротьбу проти нападів татар на південноукраїнські землі. Сприяв розвиткові української православної церкви і культури. Підтвердив певні права Київського домініканського монастиря, зокрема, на володіння землею на Сирці (грамота писана латиною).
На Олелька орієнтувалася частина литовської знаті на чолі з віленським воєводою Яном Гаштольдом, який видав свою доньку за старшого сина князя. За однією з версій Гаштольд планував звести Олелька на престол Великого князівства Литовського. Проте сам київський князь таких прагнень не демонстрував.
Падіння Константинополя (1453) справило на Олелька гнітюче враження. Атанасій Кальнофойський стверджував, що епітафія князя згадувала, що князь добровільно зрікся влади, бо усвідомів її марноту, «коли побачив, як б'ється народ з народом, королівство з королівством, сходять зі сцени цезарі і падають тирани». Олелько прийняв постриг і став ченцем Печерського монастиря. Своєчасний «відхід від справ» за власною волею дозволив Олельку передати владу над Києвом своєму старшому сину Семену.
Помер 1454 року, або на початку 1455-го. Був похований в Успенському соборі Києво-Печерської лаври.
Від нього пішли князі Олельковичі-Слуцькі. Його нащадки згодом будуть мати назву Олельки або Олельковичі. Мав середнього брата — Івана Більського — засновника роду князів Більських.
Сім'я
Був одружений 1417 року з Анастасією Василівною — дочкою князя московського Василя І Дмитровича та Софії Вітовтівни; весілля організував великий князь Вітовт. Діти:
- Семен Олелькович, або Симеон (1420—1471) — останній київський князь (1454–71), охрещений 1420 р. в Слуцьку. Київське князівство отримав у пожиттєве володарювання за рішенням великого князя литовського Казимира. Нащадки Семена були позбавлені права наслідувати київський престол;
- Феодосія (Федька) (? — після 1481) — дружина князя Семена Юрійовича, невідомого походження;
- Євдокія Олельківна (?—1467) — з 5 липня 1463 р. дружина молдовського господаря Стефана ІІІ Великого;
- Невідома на ім'я дочка була дружиною князя ;
- Михайло (? — 30 серпня 1481) — князь-намісник Великого Новгорода (1470–71). Страчений після провалу змови проти великого князя Казимира Ягеллончика. Дружина — Марія Гаштольд, дочка Яна Гаштольда;
- Барбара Олельківна — дружина мазовецького князя Болеслава IV.
Примітки
- Jakubowski J. Aleksander-Olelko (†1454)… — S. 65.
- Олелько — зменшене ім'я від Олександр.
- Шабульдо Ф. М., Вортман Д. Я. Олелько Володимирович… — С. 579.
- Полехов С. В. Наследники Витовта. Династическая война в Великом княжестве Литовском в 30-е годы XV века / Отв. ред. Б. Н. Флоря. Институт российской истории РАН. — М. : Индрик, 2015. — С. 242—243. (рос.)
- Пазднякоу В. Алелькавічы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя П.Броўкі, 2005. — Т. 1 : Абаленскі — Кадэнцыя. — іл. — С. — . (біл.)
- Древнерусские княжеские уставы XI—XV вв. / [підг. Я. Щапов]. — Москва, 1976. — С. 180. (рос.)
- 1. Грамота князя Александра (Олелька) Владиміровича Кіевскому доминиканскому монастирю… / Отделъ ІІІ. Извѣстія грамотъ и документовъ // Сборникъ матеріаловъ для исторической топографіи Кіева и его окрестностей. — К. : типографія Е. Я. Федорова, 1874. — С. 3—4. (лат.)
- Олексій Мустафін. «Третій Рим» на берегах Дніпра. Загублена спадщина останніх київських князів. Київ24. 2024-02-05.
- 4.10. Ольгердовичі. Володимировичі. Олельковичі-Слуцькі. Бельські // Ізборник.
- Tęgowski J. Piastowie i Giedyminowicze. Dzieje wzajemnych stosunków w średniowieczu // Średniowiecze polskie i powszechne. — Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2011. — T. 3 (7). — S. 85. (пол.)
Бібліографія
Джерела
- Древнерусские княжеские уставы XI—XV вв. / Издание подготовил Я.Н. Щапов. Москва: Наука, 1976, С. 180
Монографії
- Полехов С. В. Наследники Витовта. Династическая война в Великом княжестве Литовском в 30-е годы XV века / Отв. ред. Б. Н. Флоря. Институт российской истории РАН. Москва: Индрик, 2015.
Довідники
- Історія України в особах: IX—XVIII ст. — К. : Видавництво «Україна», 1993. — 396 с.
- Шабульдо Ф. М., Вортман Д. Я. Олелько Володимирович // Енциклопедія історії України : у 10 т. / редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. ; Інститут історії України НАН України. — К. : Наукова думка, 2010. — Т. 7 : Мл — О. — С. 579. — .
- Jakubowski J. Aleksander-Olelko (†1454) // Polski Słownik Biograficzny. Warszawa-Kraków: A. Umiejętności, 1935. Т. 1, zeszyt 1. S. 65; Reprint: Kraków : Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989. — S. 63—64.
- Войтович Л. Княжа доба: портрети еліти [1]. — Біла Церква, 2006.
Посилання
- Олелько Володимирович // Україна в міжнародних відносинах. Енциклопедичний словник-довідник. Випуск 6. Біографічна частина: Н–Я / Відп. ред. М. М. Варварцев. — К.: Ін-т історії України НАН України, 2016. — с.42-43
- Олелько, Олександер Володимирович // Українська мала енциклопедія : 16 кн : у 8 т. / проф. Є. Онацький. — Буенос-Айрес, 1962. — Т. 5, кн. IX : Літери На — Ол. — С. 1204. — 1000 екз.
Попередник Володимир Ольгердович | Князь слуцький 1398-1443 | Наступник Семен Олелькович |
Попередник Свидригайло Ольгердович | Князь Київський 1443-1454 | Наступник Семен Олелькович |
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Oleksandr Olelko Volodimirovich pom 1455 kiyivskij udilnij knyaz 1441 1443 1455 starshij sin Volodimira Olgerdovicha onuk Olgerda zasnovnik rodu Olelkovichiv Oleksandr Olelko VolodimirovichKnyaz KiyivskijPravlinnya 1443 1454Poperednik Svidrigajlo OlgerdovichNastupnik Semen OlelkovichInshi tituli Knyaz sluckijBiografichni daniNarodzhennya Ne vidomoSmert 1454 KiyivPohovannya Kiyevo Pecherska lavra Kiyiv UkrayinaDruzhina Anastasiya VasilivnaDiti Semen Mikola Yevdokiya Feodosiya VarvaraDinastiya GediminovichiRid OlelkovichiBatko Volodimir OlgerdovichMati Anna Mediafajli u VikishovishiBiografiyaKnyaz sluckij i kopilskij pislya 1398 roku po 1440 rik nominalno U 1417 roci odruzhivsya z Anastasiyeyu dochkoyu velikogo knyazya moskovskogo Vasiliya Dmitriyevicha ta Sofiyi donki velikogo knyazya litovskogo Vitovta U 1422 roci buv odnim iz pidpisantiv Melnskogo miru yakij zakinchiv tak zvanu Golubsku vijnu mizh Velikim knyazivstvom Litovskim ta Korolivstvom Polskim z odnogo boku i Tevtonskim ordenom z inshogo U 1428 r brav uchast u pohodi Vitovta na Novgorod Mav velikij avtoritet sered znati Velikogo knyazivstva Litovskogo mozhlivo jogo kandidaturu visuvali dlya obrannya litovskim velikim knyazem pislya smerti Vitovta Pidtrimuvav Svidrigajla Olgerdovicha abo Sigizmunda Kejstutovicha odin iz nebagatoh knyaziv prihilnikiv uniyi z Koronoyu yaki jogo pidtrimali 19 chervnya 1431 r pidpisav mirnij dogovir mizh Svidrigajlom i Tevtonskim Ordenom Odnak u nich iz 31 serpnya na 1 veresnya 1432 buv odnim z uchasnikiv knyazivskogo perevorotu v Oshmyanah vnaslidok yakogo velikim knyazem litovskim progolosili Sigizmunda U 1433 roci Sigizmund uv yazniv Olelka v Kernavi a jogo druzhinu ta ditej v Utenah Perebuvav u v yaznici do smerti Sigizmunda 1440 Pislya zvilnennya znovu buv odnim iz pretendentiv na litovskij tron Odnak litovska znat vibrala novim velikim knyazem Kazimira Yagelonchika Ostannij togo zh 1440 r dav Olelku Kiyivske knyazivstvo a zgodom dodav misto Oster Zvistki pro vidmovu knyazya viznati rishennya Florentijskoyi uniyi i prognannya mitropolita Isidora ne vidpovidayut dijsnosti Tak u lyutomu 1441 r knyaz Olelko pidtverdiv usi prava mitropolita Isidora yak kiyivskogo mitropolita u tomu chisli na cerkovni mayetnosti ta podatki I pridal esm po staromu vse k cerkvi bozhiei i gospodinu i otcu svoemu Sidorou mitropolitu kievskomu vseya Rusi chto izdavna prislushala mitropolii Pragnuv zmicniti politichnu avtonomiyu Kiyivskogo knyazivstva sho perebuvalo v zalezhnosti vid Velikogo knyazivstva Litovskogo Viv majzhe bezperervnu borotbu proti napadiv tatar na pivdennoukrayinski zemli Spriyav rozvitkovi ukrayinskoyi pravoslavnoyi cerkvi i kulturi Pidtverdiv pevni prava Kiyivskogo dominikanskogo monastirya zokrema na volodinnya zemleyu na Sirci gramota pisana latinoyu Na Olelka oriyentuvalasya chastina litovskoyi znati na choli z vilenskim voyevodoyu Yanom Gashtoldom yakij vidav svoyu donku za starshogo sina knyazya Za odniyeyu z versij Gashtold planuvav zvesti Olelka na prestol Velikogo knyazivstva Litovskogo Prote sam kiyivskij knyaz takih pragnen ne demonstruvav Padinnya Konstantinopolya 1453 spravilo na Olelka gnityuche vrazhennya Atanasij Kalnofojskij stverdzhuvav sho epitafiya knyazya zgaduvala sho knyaz dobrovilno zriksya vladi bo usvidomiv yiyi marnotu koli pobachiv yak b yetsya narod z narodom korolivstvo z korolivstvom shodyat zi sceni cezari i padayut tirani Olelko prijnyav postrig i stav chencem Pecherskogo monastirya Svoyechasnij vidhid vid sprav za vlasnoyu voleyu dozvoliv Olelku peredati vladu nad Kiyevom svoyemu starshomu sinu Semenu Pomer 1454 roku abo na pochatku 1455 go Buv pohovanij v Uspenskomu sobori Kiyevo Pecherskoyi lavri Vid nogo pishli knyazi Olelkovichi Slucki Jogo nashadki zgodom budut mati nazvu Olelki abo Olelkovichi Mav serednogo brata Ivana Bilskogo zasnovnika rodu knyaziv Bilskih Sim yaBuv odruzhenij 1417 roku z Anastasiyeyu Vasilivnoyu dochkoyu knyazya moskovskogo Vasilya I Dmitrovicha ta Sofiyi Vitovtivni vesillya organizuvav velikij knyaz Vitovt Diti Semen Olelkovich abo Simeon 1420 1471 ostannij kiyivskij knyaz 1454 71 ohreshenij 1420 r v Slucku Kiyivske knyazivstvo otrimav u pozhittyeve volodaryuvannya za rishennyam velikogo knyazya litovskogo Kazimira Nashadki Semena buli pozbavleni prava nasliduvati kiyivskij prestol Feodosiya Fedka pislya 1481 druzhina knyazya Semena Yurijovicha nevidomogo pohodzhennya Yevdokiya Olelkivna 1467 z 5 lipnya 1463 r druzhina moldovskogo gospodarya Stefana III Velikogo Nevidoma na im ya dochka bula druzhinoyu knyazya Mihajlo 30 serpnya 1481 knyaz namisnik Velikogo Novgoroda 1470 71 Strachenij pislya provalu zmovi proti velikogo knyazya Kazimira Yagellonchika Druzhina Mariya Gashtold dochka Yana Gashtolda Barbara Olelkivna druzhina mazoveckogo knyazya Boleslava IV PrimitkiJakubowski J Aleksander Olelko 1454 S 65 Olelko zmenshene im ya vid Oleksandr Shabuldo F M Vortman D Ya Olelko Volodimirovich S 579 Polehov S V Nasledniki Vitovta Dinasticheskaya vojna v Velikom knyazhestve Litovskom v 30 e gody XV veka Otv red B N Florya Institut rossijskoj istorii RAN M Indrik 2015 S 242 243 ros Pazdnyakou V Alelkavichy Vyalikae knyastva Litoyskae Encyklapedyya U 3 t red G P Pashkoy i insh Minsk Belaruskaya Encyklapedyya imya P Broyki 2005 T 1 Abalenski Kadencyya il S ISBN 985 11 0314 4 bil Drevnerusskie knyazheskie ustavy XI XV vv pidg Ya Shapov Moskva 1976 S 180 ros 1 Gramota knyazya Aleksandra Olelka Vladimirovicha Kievskomu dominikanskomu monastiryu Otdel III Izvѣstiya gramot i dokumentov Sbornik materialov dlya istoricheskoj topografii Kieva i ego okrestnostej K tipografiya E Ya Fedorova 1874 S 3 4 lat Oleksij Mustafin Tretij Rim na beregah Dnipra Zagublena spadshina ostannih kiyivskih knyaziv Kiyiv24 2024 02 05 4 10 Olgerdovichi Volodimirovichi Olelkovichi Slucki Belski Izbornik Tegowski J Piastowie i Giedyminowicze Dzieje wzajemnych stosunkow w sredniowieczu Sredniowiecze polskie i powszechne Katowice Wydawnictwo Uniwersytetu Slaskiego 2011 T 3 7 S 85 pol BibliografiyaDzherela Drevnerusskie knyazheskie ustavy XI XV vv Izdanie podgotovil Ya N Shapov Moskva Nauka 1976 S 180 Monografiyi Polehov S V Nasledniki Vitovta Dinasticheskaya vojna v Velikom knyazhestve Litovskom v 30 e gody XV veka Otv red B N Florya Institut rossijskoj istorii RAN Moskva Indrik 2015 Dovidniki Istoriya Ukrayini v osobah IX XVIII st K Vidavnictvo Ukrayina 1993 396 s Shabuldo F M Vortman D Ya Olelko Volodimirovich Enciklopediya istoriyi Ukrayini u 10 t redkol V A Smolij golova ta in Institut istoriyi Ukrayini NAN Ukrayini K Naukova dumka 2010 T 7 Ml O S 579 ISBN 978 966 00 1061 1 Jakubowski J Aleksander Olelko 1454 Polski Slownik Biograficzny Warszawa Krakow A Umiejetnosci 1935 T 1 zeszyt 1 S 65 Reprint Krakow Zaklad Narodowy im Ossolinskich 1989 S 63 64 Vojtovich L Knyazha doba portreti eliti 1 Bila Cerkva 2006 PosilannyaOlelko Volodimirovich Ukrayina v mizhnarodnih vidnosinah Enciklopedichnij slovnik dovidnik Vipusk 6 Biografichna chastina N Ya Vidp red M M Varvarcev K In t istoriyi Ukrayini NAN Ukrayini 2016 s 42 43 Olelko Oleksander Volodimirovich Ukrayinska mala enciklopediya 16 kn u 8 t prof Ye Onackij Buenos Ajres 1962 T 5 kn IX Literi Na Ol S 1204 1000 ekz Poperednik Volodimir Olgerdovich Knyaz sluckij 1398 1443 Nastupnik Semen Olelkovich Poperednik Svidrigajlo Olgerdovich Knyaz Kiyivskij 1443 1454 Nastupnik Semen Olelkovich