Урба́н VI (лат. Urbanus PP. VI; Urbanus Sextus, в миру — Бартоломео Пріньяно, італ. Bartolommeo Prignano; 1318, Неаполь — 15 жовтня 1389) — папа римський з 8 квітня 1378 до 15 жовтня 1389 року. Останній папа римський, обраний не з кардиналів; був відомий своїм деспотичним характером, чим змусив кардиналів за кілька місяців обрати антипапу, що стало початком Великої схизми.
Урбан VI (Urbanus Sextus) | ||
| ||
---|---|---|
8 квітня 1378 — 15 жовтня 1389 | ||
Попередник: | Григорій XI | |
Наступник: | Боніфацій IX | |
Дата народження: | 1318 | |
Місце народження: | Неаполь, Неаполітанське королівство | |
Дата смерті: | 15 жовтня 1389[1][2][3] | |
Місце смерті: | Рим, Папська держава | |
Поховання: | Гроти Ватикану | |
Релігія: | католицька церква[4] | |
Освіта: | Неапольський університет імені Федеріко II | |
У миру: | Бартоломео Пріняно | |
Медіафайли у Вікісховищі |
Біографія
Народився в Неаполі, де був пострижений у ченці та став ученим-казуїстом, здобувши освіту в Авіньйоні. 21 березня 1364 року він став архієпископом Ачеренци (Неаполітанське королівство). 1377 року став архієпископом Барі.
Обрання та початок правління
1378 року після смерті Григория XI, який повернувся до Рима, поклавши край авіньйонському полону. Народ Рима зажадав обрання папи італійського походження, підозрюючи, що папа-француз може знову перенести свою резиденцію в Авіньйон.
Конклав у замку Святого Ангела, на який прибули 16 із 23 кардиналів, завершився 8 квітня 1378 року. Конклав проходив за вкрай напружених умов. То був перший конклав на території Рима за, практично, століття, з часів початку Авіньйонського полону, й римляни вкрай агресивно сприйняли спробу курії залишити місто лише за півтора року після повернення папи Григорія. Усі ворота міста було зачинено, а вулиці заповнились озброєним натовпом. Народ вимагав обрання папою уродженця Рима, зрештою, хоча б італійця, але в жодному разі не француза. З 16 кардиналів, які на той момент перебували в Римі, італійцями були четверо, 11 — французами й 1 — іспанцем. Серед італійців були кардинал Орсіні, який був надто молодим для Святого Престолу, і Тебальдескі, який був надто старим, решта італійців не були римлянами — Корсіні з Флоренції та Симоне да Борсано з Мілана. З 11 французів шестеро були з провінції Лімож (більшість родичів покійного Григорія), й вони бажали бачити на престолі папу з рідної області; п'ятеро інших, яких очолював , формували так звану Галльську партію. Обрати римлянина Тебальдескі для більшості кардиналів було неприйнятним, оскільки це б означало прогнутись перед римським натовпом, флорентієць походив з міста, яке перебувало під інтердиктом, а Орсіні був занадто молодим.
Зрештою, вибір зупинився на архієпископі Барі, родом з Перуджі, в результаті чого Бартоломео Пріньяно став папою. За нього проголосували всі, окрім кардинала Орсіні та архієпископа Флоренції. На той момент вибір здавався мудрим — Пріньяно мав твердий характер, ділову хватку та був популярним серед римлян, а також проживав в Авіньйоні, що вселяло у багатьох таємні сподівання, що той, хто жив у цьому розкішному куртуазному місті, не зможе залишитись у Римі, де панувала розруха. Сам архієпископ Барі не був присутнім на конклаві, й до нього був відряджений гонець зі звісткою про його обрання, після чого він швидко приїхав до Ватикану.
Якимось чином чутки про те, що вибір зроблено, вийшли за стіни конклаву. Проте народ не довідався імені, й помилково вирішив, що вибір зроблено на користь Тебальдескі. І в той час, як римляни з радістю вирушили громити його будинок (традиція), інші вломились до приміщення, де засідав конклав, із криками «У нас папа римлянин!». Кардинали не стали виводити їх з омани, злякавшись, що можуть постраждати від натовпу, та спробували швидко втекти.
У підсумку у Ватикані залишились тільки Тебальдескі, який був надто старим, щоб утекти, й новообраний папа, який перебував у найбільш віддаленому покої. Коли з'ясувалось, кого саме було обрано, кількох кардиналів все ж знайшли та доставили до Ватикану, проте у них стало мужності повторити, що Урбана VI було обрано належним чином. Зрештою, 18 квітня 1378 року в присутності всіх легатів, які погодились приїхати, корону було вручено Урбану. Цей звичай (причому папа мав сидіти на троні перед собором святого Петра, а потім слідувати в процесії до Латеранської базиліки) саме з часів Урбана VI став традиційним. Попереднього разу така процесія проходила ще 769 року під предводительством папи Стефана IV, тож про цю традицію практично забули.
10 квітня 1378 року новий папа був коронований і кардинали-виборщики висловили йому шану як законно обраному папі. Пріньяно узяв ім'я Урбана VI. Він став останнім папою, обраним не з числа колегії кардиналів.
Хоча папська коронація була проведена із надзвичайною ретельністю, щоб не виникло жодного питання щодо її легітимності, французи не були задоволені, втративши понтифікат зі своїх рук, і негайно заходились організовувати змови проти нового папи. Урбан не зробив нічого, щоб допомогти собі, натомість кардинали очікували від нього от покори. Він продемонстрував їм зверхність і гнів.
Урбан VI розпочав своє правління з автократичних заходів, спрямованих проти кардиналів і куріальних сановників неіталійського походження. Вибуховий характер папи та його незграбні починання спричиняли загальне невдоволення. Вже до осені 1378 року папа налаштував проти себе майже всіх кардиналів.
Одразу ж після свого обрання Урбан почав наполягати, щоб курія та кардинали припинили отримувати подарунки, пенсії та хабарі; він засуджував розкіш їхнього життя та примноження майна. Окрім того, він відмовився перенести резиденцію назад до Авіньйона, як би його не кликав Карл V Мудрий, та за підозрою у зраді позбавив духовного сану деяких осіб.
Розкол церкви
Понівечений стан Рима дав кардиналам привід залишити його та поїхати до своїх домівок в Ананьї, облаштованих ними за часів попередників нового папи. Звідти їм було зручно листуватись із Неаполем і графом ді Фонді; на додачу, туди ж приїхав архієпископ Арля, який привіз із собою папську тіару та інші скарби понтифіків. Урбан наказав його заарештувати й закликав кардиналів приєднатись до нього в Тіволі. Він погрожував їм створити додаткові кардинальські посади, звичайно, для італійців. Таких місць він створив 24 (ще 4 відмовились від такої «честі»), а також конфіскував на користь церкви низку земель, що надало йому кошти для війни.
Кардинали були надзвичайно ображені поведінкою Урбана. За п'ять місяців після попереднього конклаву більшість кардиналів-виборщиків (13 французів і 3 італійці, які до них долучились), зібрались в Ананьї (в цьому місті провів свої останні місяці попередній папа, і тому у кардиналів там було багато майна та інфраструктура) й, безуспішно запросивши Урбана, який не прибув, 9 серпня опублікували маніфест, в якому скасували рішення попереднього зібрання (під приводом, що вони відчували тиск народу). За маніфестом послідував лист (20 серпня) до італійських кардиналів, які були відсутніми, в якому проголосили, що папський престол Sede vacante. Тоді кардинали в Ананьї проголосили Урабана обраним незаконно («конклаву погрожували»), і 20 вересня 1378 року почали процедуру обрання нового папи, яким виявився Роберт Женевський, який узяв ім'я Климента VII. Три італійських кардинали, яких відрядили для перемовин, вирішили зберігати нейтральність, очікуючи, чим все скінчиться. Четверти, ді Луна, став перебіжчиком, а пізніше й сам став антипапою Бенедиктом XIII.
Обидва папи наклали один на одного анафему, зробивши, таким чином, церковний розкол завершеним фактом. Розкол Західної церкви пізніше отримав назву Великої схизми й тривав упродовж кількох десятиліть. Коли почалась Велика схизма, християнський світ розділився на два табори, причому причини надання переваги Урбану чи антипапі залежали більше від політики, ніж від релігії. Іспанія, Савойя, Кіпр і деякі німецькі принци стояли за антипапу, Франція коливалась і подекуди займала нейтральну сторону, Шотландія природно встала на позицію, протилежну до англійської, тобто проти Урбана. Законність обрання Урбана VI було визнано Священною Римською імперією, Угорщиною, Польщею, скандинавськими країнами та Англією; Климента підтримували Франція, Шотландія, Неаполь, Сицилія та країни Піренейського півострова.
В буллі від 13 грудня 1378 року Урбан VI наважився прохати про духовну допомогу всіх вірян, і Катерина Сієнська розіслала буллу зі своїм супровідним листом усім особам, що мали духовний авторитет, яких вона знала, прохаючи їх виступити відкрито єдиним фронтом на захист Урбана VI. Багато істориків кажуть, що Катерина фактично «змусила світ визнати папу Урбана VI».
Напад антипапи на Рим
В Римі папа Урбан жив у Санта-Марія-ін-Трестевере, тому що Ватикан перебував у небезпечній близькості від замку Святого Ангела, який контролював французький гарнізон, тобто прибічники антипапи. Влада в місті була під загрозою.
Стіни Рима погано захищались, а обороняти необхідно було 13 воріт. Кампанью грабували дикі бретонські найманці, колись запрошені Григорієм XI для примирення Романьї, а тепер втягнуті до війни проти його наступника. Іншим супротивником був герцог Людовик Анжуйський, брат французького короля, який очолив похід Урбана. Антипапа Климент розраховував увійти до Рима та взяти під контроль замок Святого Ангела завдяки підтримці його французького коменданта.
Проте, перемога римлян при Марино, яка не лише звільнила Рим від страху перед бретонцями, але й змусила Климента тікати в Гаесту. Він втік до Неаполя, чия королева гостинно прийняла його. Неаполітанці, однак, протестували проти надання притулку антипапі, тож Климент сховався на власному кораблі та відплив до Авіньйона. Там він урочисто одягнув собі на голову папську тіару, яку архієпископ Арльський привіз йому з Рима. Кардинали, які перебували в Авіньйоні, одразу ж визнали його справжнім папою, так само як і французький король. Таким чином, надія, що Карл V підтримає Урбана, зникла.
Проте замок Святого Ангела продовжував опиратись, і Урбану рішучу необхідно було взяти його під контроль. Командир гарнізону, почувши новини про нову перемогу Урбана при Марино, за 13 миль від Рима, вирішив стати до перемовин і здати замок у квітні 1379 року. Коли останній французький солдат залишив стіни Замку, розпечений натовп увірвався до фортеці, яку так довго тримала в облозі, та розгромила її, тож колишній мавзолей Адріана з тих пір тривалий час залишався у жахливому стані. З Рима також було вигнано рід Орсіні.
Тим не менше, після відходу антипапи ситуація в Римі не покращилась. Гнів городян обернувся проти самого Урбана. Ставлення римлян до Урбана почало погіршуватись. Новизна від повернення папського престолу з Авіньйона нівелювалась; на додачу, це повернення принесло Риму не розкіш і багатство, а війну та руйнування. Скарбниця Урбана була пустою, й він не міг витрачати на місто гроші; його характер також не сприяв зростанню популярності. Зрештою, розгніваний натовп увірвався до Ватикану. Заколотники, увірвавшись до зали, побачили Урбана на троні у повних папських одежах і в митрі. В результаті натовп заспокоївся й пішов. Примирення між римлянами й папою, зрештою, стало останнім суспільним діянням святої Катерини Сієнської.
Боротьба з Неаполем
У Римі брутальність і неврівноваженість Урбана набували дедалі гостріших форм. Він сприяв вторгненню до Південної Італії Лайоша Великого, короля Угорщини та Польщі, а також почав боротьбу з королевою Джованною Неаполітанською, відвернувшись від своєї попередньої покровительки наприкінці літа 1378 року й проголосивши її ворогом апостольської столиці, оскільки вона підтримувала авіньйонців. Її кузен скористався підтримкою Урбана й скинув королеву з престолу, убивши її та викравши її корону. В обмін на підтримку він обіцяв папі землі, проте коли Луї Анжуйський та Амадей VI Савойський вторглись до Неаполітанського королівства, він відмовився виконувати свою обіцянку й повернув проти Урбана.
30 жовтня 1383 року папа зустрівся для перемовин з Карлом в Аверсі, де той захопив папу в полон. Папа був бранцем до смерті Луї 20 вересня 1384 року, коли йому повернули свободу. Потім, 1385 року, у Ночера-Інферіоре відбулась спроба змови шести кардиналів (, Джентіле ді Сангро, Адама Істена, Людовіко Донато, Бартоломео да Когорно й Маріано дель Джудіче), які мали намір усунути від престолу Урбана VI з причини його неспроможності. За наказом папи кардиналів було заарештовано й страчено. Неаполітанських короля й королеву було відлучено від церкви як спільників.
У той час французам удалось захопити Неаполь. Після вбивства 24 лютого 1386 року в Угорщині Карла Неаполітанського Урбан переїхав до Лукки у грудні того ж року. За неаполітанську корону почали боротись син покійного короля Владислав і син Луї Анжуйського Луї II. Одночасно з цим, використовуючи анархію, Урбан намагався віддати Неаполь своєму племіннику Франческо Пріньяно. Він повернув під свій контроль Вітербо й Перуджу.
Повернення до Рима та смерть
У серпні 1387 року Урбан оголосив хрестовий похід проти Климента VII. До самого серпня 1388 він формував у Перуджі наймане військо. У серпні того ж року він вийшов з Перуджі з 4-тисячним військом. Климент тим часом захопив Неаполь сам, а найманці Урбана, не отримавши платні, розбіглись. Для збільшення грошових надходжень Урбан проголосив 1390 рік ювілейним, попри те, що пройшло тільки 33 роки від попереднього. Під час переходу він упав зі свого мула (в Нарні) й дістався до Рима на початку жовтня 1388 року.
Розруха в Римі сягнула таких розмірів, що Урбану довелось видати постанову, яка забороняла розбирати покинуті палаци й церкви міста на каміння. Йому довелось боротись з комуною, щоб відновлювати папську владу. Невдовзі після цього він помер (15 жовтня 1389 року) у віці 72-х років, оточений загальною ненавистю. Імовірно, причиною смерті були пошкодження від падіння, проте ширились чутки й про отруєння.
Релігійна діяльність
- 1389 року Урбан VI встановив нове богородичне свято Відвідання Діви Марії, що відзначається в Римо-католицькій церкві 2 липня.
- Видав буллу, що вимагала користуватись лише тими книгами, які вірно списано з оригіналу й не містять нічого, що б суперечило догматам церкви.
- Переніс Ювілейний рік з кожних 50 на кожні 33 роки.
- Видав буллу, адресовану шведським єпископам від 13 грудня 1378 року. За відомостями булли, під час російських нападів проливалась «кров християн» та «на збиток католицькій вірі, яку утискають ці росіяни, були здійснені грабежі та спалення церков…». Під «християнами» тут розуміються шведи й давно навернені в католицтво фіни. Урбан VI у своїй буллі доручив обом шведським єпископам у межах їхніх єпархій закликати всіх вірних християн до боротьби проти росіян — ворогів католицької релігії..
- 17 квітня 1388 року надіслав польському королю Ягелло I буллу, в якій визнавав дійсним акт хрещення за римським обрядом Великого князівства Литовського
У культурі
Вікісховище має мультимедійні дані за темою: Урбан VI |
- Згадується у всіх романах про Бальтазара Косса.
- Картина Джона Кольєра, що зображує папу в саду
Посилання
- Энциклопедический словарь : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб. : Ф. А. Брокгауз, И. А. Ефрон, 1890—1907. (рос.)
- http://www.newadvent.org/cathen/15216a.htm [Архівовано 22 червня 2012 у WebCite]
- Гергей. Історія папства. — 2-е. — М. : Республіка. — .
Примітки
- McGady F. Pope Urban VI — 2003.
- Енциклопедія Брокгауз
- BeWeB
- Catholic-Hierarchy.org — USA: 1990.
- . Архів оригіналу за 29 грудня 2017. Процитовано 13 січня 2013.
- . Архів оригіналу за 11 січня 2012. Процитовано 13 січня 2013.
- Булла папи Урбана VI єпископам Лінчепінга й Стренгнеса (Rydberg О. S. Sverges Traktater. Del. 2. № 407)
- . Архів оригіналу за 20 січня 2008. Процитовано 13 січня 2013.
- . Архів оригіналу за 25 листопада 2010. Процитовано 13 січня 2013.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Urba n VI lat Urbanus PP VI Urbanus Sextus v miru Bartolomeo Prinyano ital Bartolommeo Prignano 1318 Neapol 15 zhovtnya 1389 papa rimskij z 8 kvitnya 1378 do 15 zhovtnya 1389 roku Ostannij papa rimskij obranij ne z kardinaliv buv vidomij svoyim despotichnim harakterom chim zmusiv kardinaliv za kilka misyaciv obrati antipapu sho stalo pochatkom Velikoyi shizmi Urban VI Urbanus Sextus Papa Rimskij 8 kvitnya 1378 15 zhovtnya 1389 Poperednik Grigorij XI Nastupnik Bonifacij IX Data narodzhennya 1318Misce narodzhennya Neapol Neapolitanske korolivstvoData smerti 15 zhovtnya 1389 1 2 3 Misce smerti Rim Papska derzhavaPohovannya Groti VatikanuReligiya katolicka cerkva 4 Osvita Neapolskij universitet imeni Federiko IIU miru Bartolomeo Prinyano Mediafajli b u VikishovishiBiografiyaNarodivsya v Neapoli de buv postrizhenij u chenci ta stav uchenim kazuyistom zdobuvshi osvitu v Avinjoni 21 bereznya 1364 roku vin stav arhiyepiskopom Acherenci Neapolitanske korolivstvo 1377 roku stav arhiyepiskopom Bari Obrannya ta pochatok pravlinnya 1378 roku pislya smerti Grigoriya XI yakij povernuvsya do Rima poklavshi kraj avinjonskomu polonu Narod Rima zazhadav obrannya papi italijskogo pohodzhennya pidozryuyuchi sho papa francuz mozhe znovu perenesti svoyu rezidenciyu v Avinjon Konklav u zamku Svyatogo Angela na yakij pribuli 16 iz 23 kardinaliv zavershivsya 8 kvitnya 1378 roku Konklav prohodiv za vkraj napruzhenih umov To buv pershij konklav na teritoriyi Rima za praktichno stolittya z chasiv pochatku Avinjonskogo polonu j rimlyani vkraj agresivno sprijnyali sprobu kuriyi zalishiti misto lishe za pivtora roku pislya povernennya papi Grigoriya Usi vorota mista bulo zachineno a vulici zapovnilis ozbroyenim natovpom Narod vimagav obrannya papoyu urodzhencya Rima zreshtoyu hocha b italijcya ale v zhodnomu razi ne francuza Z 16 kardinaliv yaki na toj moment perebuvali v Rimi italijcyami buli chetvero 11 francuzami j 1 ispancem Sered italijciv buli kardinal Orsini yakij buv nadto molodim dlya Svyatogo Prestolu i Tebaldeski yakij buv nadto starim reshta italijciv ne buli rimlyanami Korsini z Florenciyi ta Simone da Borsano z Milana Z 11 francuziv shestero buli z provinciyi Limozh bilshist rodichiv pokijnogo Grigoriya j voni bazhali bachiti na prestoli papu z ridnoyi oblasti p yatero inshih yakih ocholyuvav formuvali tak zvanu Gallsku partiyu Obrati rimlyanina Tebaldeski dlya bilshosti kardinaliv bulo neprijnyatnim oskilki ce b oznachalo prognutis pered rimskim natovpom florentiyec pohodiv z mista yake perebuvalo pid interdiktom a Orsini buv zanadto molodim Zreshtoyu vibir zupinivsya na arhiyepiskopi Bari rodom z Perudzhi v rezultati chogo Bartolomeo Prinyano stav papoyu Za nogo progolosuvali vsi okrim kardinala Orsini ta arhiyepiskopa Florenciyi Na toj moment vibir zdavavsya mudrim Prinyano mav tverdij harakter dilovu hvatku ta buv populyarnim sered rimlyan a takozh prozhivav v Avinjoni sho vselyalo u bagatoh tayemni spodivannya sho toj hto zhiv u comu rozkishnomu kurtuaznomu misti ne zmozhe zalishitis u Rimi de panuvala rozruha Sam arhiyepiskop Bari ne buv prisutnim na konklavi j do nogo buv vidryadzhenij gonec zi zvistkoyu pro jogo obrannya pislya chogo vin shvidko priyihav do Vatikanu Yakimos chinom chutki pro te sho vibir zrobleno vijshli za stini konklavu Prote narod ne dovidavsya imeni j pomilkovo virishiv sho vibir zrobleno na korist Tebaldeski I v toj chas yak rimlyani z radistyu virushili gromiti jogo budinok tradiciya inshi vlomilis do primishennya de zasidav konklav iz krikami U nas papa rimlyanin Kardinali ne stali vivoditi yih z omani zlyakavshis sho mozhut postrazhdati vid natovpu ta sprobuvali shvidko vtekti U pidsumku u Vatikani zalishilis tilki Tebaldeski yakij buv nadto starim shob utekti j novoobranij papa yakij perebuvav u najbilsh viddalenomu pokoyi Koli z yasuvalos kogo same bulo obrano kilkoh kardinaliv vse zh znajshli ta dostavili do Vatikanu prote u nih stalo muzhnosti povtoriti sho Urbana VI bulo obrano nalezhnim chinom Zreshtoyu 18 kvitnya 1378 roku v prisutnosti vsih legativ yaki pogodilis priyihati koronu bulo vrucheno Urbanu Cej zvichaj prichomu papa mav siditi na troni pered soborom svyatogo Petra a potim sliduvati v procesiyi do Lateranskoyi baziliki same z chasiv Urbana VI stav tradicijnim Poperednogo razu taka procesiya prohodila she 769 roku pid predvoditelstvom papi Stefana IV tozh pro cyu tradiciyu praktichno zabuli 10 kvitnya 1378 roku novij papa buv koronovanij i kardinali viborshiki vislovili jomu shanu yak zakonno obranomu papi Prinyano uzyav im ya Urbana VI Vin stav ostannim papoyu obranim ne z chisla kolegiyi kardinaliv Hocha papska koronaciya bula provedena iz nadzvichajnoyu retelnistyu shob ne viniklo zhodnogo pitannya shodo yiyi legitimnosti francuzi ne buli zadovoleni vtrativshi pontifikat zi svoyih ruk i negajno zahodilis organizovuvati zmovi proti novogo papi Urban ne zrobiv nichogo shob dopomogti sobi natomist kardinali ochikuvali vid nogo ot pokori Vin prodemonstruvav yim zverhnist i gniv Gerb Urbana VI v zolotomu poli lazurovij orel Urban VI rozpochav svoye pravlinnya z avtokratichnih zahodiv spryamovanih proti kardinaliv i kurialnih sanovnikiv neitalijskogo pohodzhennya Vibuhovij harakter papi ta jogo nezgrabni pochinannya sprichinyali zagalne nevdovolennya Vzhe do oseni 1378 roku papa nalashtuvav proti sebe majzhe vsih kardinaliv Odrazu zh pislya svogo obrannya Urban pochav napolyagati shob kuriya ta kardinali pripinili otrimuvati podarunki pensiyi ta habari vin zasudzhuvav rozkish yihnogo zhittya ta primnozhennya majna Okrim togo vin vidmovivsya perenesti rezidenciyu nazad do Avinjona yak bi jogo ne klikav Karl V Mudrij ta za pidozroyu u zradi pozbaviv duhovnogo sanu deyakih osib Rozkol cerkvi Italiya u XV stolitti Ponivechenij stan Rima dav kardinalam privid zalishiti jogo ta poyihati do svoyih domivok v Ananyi oblashtovanih nimi za chasiv poperednikiv novogo papi Zvidti yim bulo zruchno listuvatis iz Neapolem i grafom di Fondi na dodachu tudi zh priyihav arhiyepiskop Arlya yakij priviz iz soboyu papsku tiaru ta inshi skarbi pontifikiv Urban nakazav jogo zaareshtuvati j zaklikav kardinaliv priyednatis do nogo v Tivoli Vin pogrozhuvav yim stvoriti dodatkovi kardinalski posadi zvichajno dlya italijciv Takih misc vin stvoriv 24 she 4 vidmovilis vid takoyi chesti a takozh konfiskuvav na korist cerkvi nizku zemel sho nadalo jomu koshti dlya vijni Kardinali buli nadzvichajno obrazheni povedinkoyu Urbana Za p yat misyaciv pislya poperednogo konklavu bilshist kardinaliv viborshikiv 13 francuziv i 3 italijci yaki do nih doluchilis zibralis v Ananyi v comu misti proviv svoyi ostanni misyaci poperednij papa i tomu u kardinaliv tam bulo bagato majna ta infrastruktura j bezuspishno zaprosivshi Urbana yakij ne pribuv 9 serpnya opublikuvali manifest v yakomu skasuvali rishennya poperednogo zibrannya pid privodom sho voni vidchuvali tisk narodu Za manifestom posliduvav list 20 serpnya do italijskih kardinaliv yaki buli vidsutnimi v yakomu progolosili sho papskij prestol Sede vacante Todi kardinali v Ananyi progolosili Urabana obranim nezakonno konklavu pogrozhuvali i 20 veresnya 1378 roku pochali proceduru obrannya novogo papi yakim viyavivsya Robert Zhenevskij yakij uzyav im ya Klimenta VII Tri italijskih kardinali yakih vidryadili dlya peremovin virishili zberigati nejtralnist ochikuyuchi chim vse skinchitsya Chetverti di Luna stav perebizhchikom a piznishe j sam stav antipapoyu Benediktom XIII Obidva papi naklali odin na odnogo anafemu zrobivshi takim chinom cerkovnij rozkol zavershenim faktom Rozkol Zahidnoyi cerkvi piznishe otrimav nazvu Velikoyi shizmi j trivav uprodovzh kilkoh desyatilit Koli pochalas Velika shizma hristiyanskij svit rozdilivsya na dva tabori prichomu prichini nadannya perevagi Urbanu chi antipapi zalezhali bilshe vid politiki nizh vid religiyi Ispaniya Savojya Kipr i deyaki nimecki princi stoyali za antipapu Franciya kolivalas i podekudi zajmala nejtralnu storonu Shotlandiya prirodno vstala na poziciyu protilezhnu do anglijskoyi tobto proti Urbana Zakonnist obrannya Urbana VI bulo viznano Svyashennoyu Rimskoyu imperiyeyu Ugorshinoyu Polsheyu skandinavskimi krayinami ta Angliyeyu Klimenta pidtrimuvali Franciya Shotlandiya Neapol Siciliya ta krayini Pirenejskogo pivostrova V bulli vid 13 grudnya 1378 roku Urban VI navazhivsya prohati pro duhovnu dopomogu vsih viryan i Katerina Siyenska rozislala bullu zi svoyim suprovidnim listom usim osobam sho mali duhovnij avtoritet yakih vona znala prohayuchi yih vistupiti vidkrito yedinim frontom na zahist Urbana VI Bagato istorikiv kazhut sho Katerina faktichno zmusila svit viznati papu Urbana VI Napad antipapi na Rim V Rimi papa Urban zhiv u Santa Mariya in Trestevere tomu sho Vatikan perebuvav u nebezpechnij blizkosti vid zamku Svyatogo Angela yakij kontrolyuvav francuzkij garnizon tobto pribichniki antipapi Vlada v misti bula pid zagrozoyu Stini Rima pogano zahishalis a oboronyati neobhidno bulo 13 vorit Kampanyu grabuvali diki bretonski najmanci kolis zaprosheni Grigoriyem XI dlya primirennya Romanyi a teper vtyagnuti do vijni proti jogo nastupnika Inshim suprotivnikom buv gercog Lyudovik Anzhujskij brat francuzkogo korolya yakij ocholiv pohid Urbana Antipapa Kliment rozrahovuvav uvijti do Rima ta vzyati pid kontrol zamok Svyatogo Angela zavdyaki pidtrimci jogo francuzkogo komendanta Zamok Svyatogo Angela na kartini Vittore Karpachcho Svyata Ursula na kolinah pered papoyu rimskim Prote peremoga rimlyan pri Marino yaka ne lishe zvilnila Rim vid strahu pered bretoncyami ale j zmusila Klimenta tikati v Gaestu Vin vtik do Neapolya chiya koroleva gostinno prijnyala jogo Neapolitanci odnak protestuvali proti nadannya pritulku antipapi tozh Kliment shovavsya na vlasnomu korabli ta vidpliv do Avinjona Tam vin urochisto odyagnuv sobi na golovu papsku tiaru yaku arhiyepiskop Arlskij priviz jomu z Rima Kardinali yaki perebuvali v Avinjoni odrazu zh viznali jogo spravzhnim papoyu tak samo yak i francuzkij korol Takim chinom nadiya sho Karl V pidtrimaye Urbana znikla Prote zamok Svyatogo Angela prodovzhuvav opiratis i Urbanu rishuchu neobhidno bulo vzyati jogo pid kontrol Komandir garnizonu pochuvshi novini pro novu peremogu Urbana pri Marino za 13 mil vid Rima virishiv stati do peremovin i zdati zamok u kvitni 1379 roku Koli ostannij francuzkij soldat zalishiv stini Zamku rozpechenij natovp uvirvavsya do forteci yaku tak dovgo trimala v oblozi ta rozgromila yiyi tozh kolishnij mavzolej Adriana z tih pir trivalij chas zalishavsya u zhahlivomu stani Z Rima takozh bulo vignano rid Orsini Tim ne menshe pislya vidhodu antipapi situaciya v Rimi ne pokrashilas Gniv gorodyan obernuvsya proti samogo Urbana Stavlennya rimlyan do Urbana pochalo pogirshuvatis Novizna vid povernennya papskogo prestolu z Avinjona nivelyuvalas na dodachu ce povernennya prineslo Rimu ne rozkish i bagatstvo a vijnu ta rujnuvannya Skarbnicya Urbana bula pustoyu j vin ne mig vitrachati na misto groshi jogo harakter takozh ne spriyav zrostannyu populyarnosti Zreshtoyu rozgnivanij natovp uvirvavsya do Vatikanu Zakolotniki uvirvavshis do zali pobachili Urbana na troni u povnih papskih odezhah i v mitri V rezultati natovp zaspokoyivsya j pishov Primirennya mizh rimlyanami j papoyu zreshtoyu stalo ostannim suspilnim diyannyam svyatoyi Katerini Siyenskoyi Borotba z Neapolem U Rimi brutalnist i nevrivnovazhenist Urbana nabuvali dedali gostrishih form Vin spriyav vtorgnennyu do Pivdennoyi Italiyi Lajosha Velikogo korolya Ugorshini ta Polshi a takozh pochav borotbu z korolevoyu Dzhovannoyu Neapolitanskoyu vidvernuvshis vid svoyeyi poperednoyi pokrovitelki naprikinci lita 1378 roku j progolosivshi yiyi vorogom apostolskoyi stolici oskilki vona pidtrimuvala avinjonciv Yiyi kuzen skoristavsya pidtrimkoyu Urbana j skinuv korolevu z prestolu ubivshi yiyi ta vikravshi yiyi koronu V obmin na pidtrimku vin obicyav papi zemli prote koli Luyi Anzhujskij ta Amadej VI Savojskij vtorglis do Neapolitanskogo korolivstva vin vidmovivsya vikonuvati svoyu obicyanku j povernuv proti Urbana Urban proklinaye Karla Neapolitanskogo zi stin Nocheri Sarkofag Urbana VI 30 zhovtnya 1383 roku papa zustrivsya dlya peremovin z Karlom v Aversi de toj zahopiv papu v polon Papa buv brancem do smerti Luyi 20 veresnya 1384 roku koli jomu povernuli svobodu Potim 1385 roku u Nochera Inferiore vidbulas sproba zmovi shesti kardinaliv Dzhentile di Sangro Adama Istena Lyudoviko Donato Bartolomeo da Kogorno j Mariano del Dzhudiche yaki mali namir usunuti vid prestolu Urbana VI z prichini jogo nespromozhnosti Za nakazom papi kardinaliv bulo zaareshtovano j stracheno Neapolitanskih korolya j korolevu bulo vidlucheno vid cerkvi yak spilnikiv U toj chas francuzam udalos zahopiti Neapol Pislya vbivstva 24 lyutogo 1386 roku v Ugorshini Karla Neapolitanskogo Urban pereyihav do Lukki u grudni togo zh roku Za neapolitansku koronu pochali borotis sin pokijnogo korolya Vladislav i sin Luyi Anzhujskogo Luyi II Odnochasno z cim vikoristovuyuchi anarhiyu Urban namagavsya viddati Neapol svoyemu pleminniku Franchesko Prinyano Vin povernuv pid svij kontrol Viterbo j Perudzhu Povernennya do Rima ta smert U serpni 1387 roku Urban ogolosiv hrestovij pohid proti Klimenta VII Do samogo serpnya 1388 vin formuvav u Perudzhi najmane vijsko U serpni togo zh roku vin vijshov z Perudzhi z 4 tisyachnim vijskom Kliment tim chasom zahopiv Neapol sam a najmanci Urbana ne otrimavshi platni rozbiglis Dlya zbilshennya groshovih nadhodzhen Urban progolosiv 1390 rik yuvilejnim popri te sho projshlo tilki 33 roki vid poperednogo Pid chas perehodu vin upav zi svogo mula v Narni j distavsya do Rima na pochatku zhovtnya 1388 roku Rozruha v Rimi syagnula takih rozmiriv sho Urbanu dovelos vidati postanovu yaka zaboronyala rozbirati pokinuti palaci j cerkvi mista na kaminnya Jomu dovelos borotis z komunoyu shob vidnovlyuvati papsku vladu Nevdovzi pislya cogo vin pomer 15 zhovtnya 1389 roku u vici 72 h rokiv otochenij zagalnoyu nenavistyu Imovirno prichinoyu smerti buli poshkodzhennya vid padinnya prote shirilis chutki j pro otruyennya Religijna diyalnist1389 roku Urban VI vstanoviv nove bogorodichne svyato Vidvidannya Divi Mariyi sho vidznachayetsya v Rimo katolickij cerkvi 2 lipnya Vidav bullu sho vimagala koristuvatis lishe timi knigami yaki virno spisano z originalu j ne mistyat nichogo sho b superechilo dogmatam cerkvi Perenis Yuvilejnij rik z kozhnih 50 na kozhni 33 roki Vidav bullu adresovanu shvedskim yepiskopam vid 13 grudnya 1378 roku Za vidomostyami bulli pid chas rosijskih napadiv prolivalas krov hristiyan ta na zbitok katolickij viri yaku utiskayut ci rosiyani buli zdijsneni grabezhi ta spalennya cerkov Pid hristiyanami tut rozumiyutsya shvedi j davno naverneni v katolictvo fini Urban VI u svoyij bulli doruchiv obom shvedskim yepiskopam u mezhah yihnih yeparhij zaklikati vsih virnih hristiyan do borotbi proti rosiyan vorogiv katolickoyi religiyi 17 kvitnya 1388 roku nadislav polskomu korolyu Yagello I bullu v yakij viznavav dijsnim akt hreshennya za rimskim obryadom Velikogo knyazivstva LitovskogoU kulturiVikishovishe maye multimedijni dani za temoyu Urban VI Zgaduyetsya u vsih romanah pro Baltazara Kossa Kartina Dzhona Kolyera sho zobrazhuye papu v saduPosilannyaEnciklopedicheskij slovar v 86 t 82 t i 4 dop SPb F A Brokgauz I A Efron 1890 1907 ros http www newadvent org cathen 15216a htm Arhivovano 22 chervnya 2012 u WebCite Gergej Istoriya papstva 2 e M Respublika ISBN 5 250 01848 3 PrimitkiMcGady F Pope Urban VI 2003 d Track Q63056 Enciklopediya Brokgauz d Track Q237227 BeWeB d Track Q77541206 Catholic Hierarchy org USA 1990 d Track Q30d Track Q3892772 Arhiv originalu za 29 grudnya 2017 Procitovano 13 sichnya 2013 Arhiv originalu za 11 sichnya 2012 Procitovano 13 sichnya 2013 Bulla papi Urbana VI yepiskopam Linchepinga j Strengnesa Rydberg O S Sverges Traktater Del 2 407 Arhiv originalu za 20 sichnya 2008 Procitovano 13 sichnya 2013 Arhiv originalu za 25 listopada 2010 Procitovano 13 sichnya 2013