Пенджаджап (індонез. penjajap) або панджаява (порт. pangajava) — традиційний вітрильний військовий корабель з аутригерними, який використовувався кількома австронезійськими народностями з острівної Південно-Східної Азії, зокрема в сучасних Індонезії, південних Філіппінах, Малайзії та Брунеї. Судно мало видовжений вузький корпус і відзначалось високою швидкістю.
Назва та етимологія
Оригінальна назва кораблів у корінних жителів Малукських островів, східного Сабаху, західного Мінданао та архіпелагу Сулу — пангаяв або мангаяв (буквально означає «рейдер»). Це було транскрибовано в європейських джерелах (головним чином голландською та португальською) як pangaio, pangaia, panguaye, pangajao, pangajaua, pangajava, penjajab, penjajap, pindjajap, penjelajah та pangara. Дослідник Британської Ост-Індської компанії Томас Форрест також записав, що ірануни називали їх мангайо. Пізніше ці терміни (зокрема пангайо) також були запозичені та використані Португальською імперією в їхніх колоніях в Африці та Індії узагальнено для будь-яких місцевих дерев'яних вітрильних кораблів, з корпусами, обшитими дошками без використання цвяхів. Пізніше це використання поширилося на інші європейські колоніальні держави, застосовуючись головним чином до кораблів, побудованих арабами з Аравійського півострова або суахілі з східноафриканського узбережжя. Цей термін так само помилково застосовувався до гараів, швидких піратських суден народів бангінгуї та іранун на Філіппінах. Проте гараї були значно ширші й не мали аутригерів.
В історичних записах пенджаджап також іноді називався prao, prahu, proe, prauw або prow. «Список кораблів і морських транспортних засобів з Ост-Індії», який періодично публікувався колоніальним урядом Голландської Ост-Індії, зареєстрував пангайо як pengajoehan (pengayuhan). Згідно зі списком, його назва походить від kajoeh (kayuh — весло) і pengajoeh (pengayuh — весляр), і вважався різновидом галери.
Історія
Найдавніша згадка про пенджаджап датується 1509 роком, коли португальський історик Фернан Лопіш де Кастанхеда вказував, що панджаява були суднами з Суматри, довгими та швидкими, які дуже добре рухалися під вітрилом або веслами . Португальський дипломат Томе Піріш під час свого візиту до островів Малайського архіпелагу на початку XVI століття описав пенджаджап як торгово-вантажне судно.
У 1775 році британський дослідник Томас Форрест описав великий пенджаджап ірануні у гавані на архипелазі Сулу, що мав лише 1,2 метри завширшки і 1,1 метри у висоту, але при цьому був завдовжки 13 метрів. На ньому було встановлено шість латунних вертлюжних гармат типу і перевозився екіпаж із тридцяти чоловік.
Адмірал Франсуа-Едмон Парі спостерігав за пенджаджапами у Малаккській протоці протягом 1830-х років під час своєї подорожі на борту корабля «Favorite». Розміри описаних ним суден сильно відрізняються, найбільше, мало 17 метрів завдовжки, 3,4 метрів завширшки та 2,1 м у вистоту, тоді як найменше було 11 метрів завдовжки. Вантажний пенджаджап привіз спеції, сушені горіхи ареки та кокосовий мигдаль із Суматри, і, здається, часто відвідує лише південну частину протоки.
Герберт Варінгтон Сміт повідомив про опис пенджаджапа з Малайського півострова в кінці XIX століття. На човнах використовувалися люгерні вітрила і вони мали невелику рубку або хижку в центрі судна (індонез. kajang) і нависаючу галерею на кормі (індонез. dandan) .
Опис
Пенджаджапи виготовляли з легкої деревини, вони були дуже довгими та вузькими та мали невелику осадку. Це дозволяло їм плавати над небезпечними рифами, а також підніматись вгору за течією річок. Великі пенджаджапи мали аутригери, якідопомагали їм втримати рівновагу. Пенджаджап мав гостру корму, над якою нависала галерея. В центрі судна розміщувалась хижка з пальмового листя для екіпажу. У XIX столітті судном керували за допомогою кормового стерна західного дизайну, але ранні пенджаджапи могли використовувати подвійні кермові весла. Вони мали 1, 2 або 3 щогли в залежності від розміру, на яких піднімалось прямокутне вітрило, закріплене на рейку (зверху) і гіку (знизу). Для руху також використовують довгі вузькі весла. Назва «Пагар Тенгалонг» відноситься до типу пенджаджапа з прикрашеним декоративним фальшбортом .
Малі пенджаджапи несли 1–2 вертлюжні гармати (лантаки), які підтримувалися на стовпах на носі, тоді як більші судна мали додаткові гармати, встановлені з боків. Кораблі приводили в рух веслами і, як правило, двома вітрилами танджа (що мали назву сагуран серед піратів моро). Оскільки і ніс і корма пенджаджапа були гострі, на веслах судно могло пливти як вперед, так і назад. Вони мали відносно відкриту палубу, покриту платформою. Ззаду розташована невелика кабіна, яка служила місцем проживання накоди і місцем зберігання зброї.
Подібно до більших і ширших гараїв, вони також служили кораблями-матками для менших бойових човнів какап або салісіпан. Пенджаджап був дуже швидким. Великий пенджаджап міг розвивати швидкість 9 вузлів (17 км/г) під вітрилом і 5 узлів (9,3 км/г) на веслах. У рейдових флотах народності ірануні вони зазвичай випереджали повільніші військові кораблі типу ланонг .
Використання
Пенджаджап в основному використовувався як океанське військове та піратське судно. Пенджаджапи народності іранун зазвичай були легше озброєні, порівняно з ланонгами. Зазвичай вони були озброєні лише однією вертлюжною гарматою типу гарматою місцевого виробництва типу лела. У той час як ланонг був спеціально розроблений для нападу на торгові кораблі в морі, пенджаджап більше підходить для нападу на прибережні села та нападу на легкоозброєні або неозброєні торгові судна. Під час таких рейдів пенджаджап зазвичай супроводжувався меншими човнами під назвою какап, які використовувалися як розвідники для пенджаджапів або ланонгів .
В 1513 році та в 1521 році Паті Унус на чолі флотів з яванських прибережних міст організував дві військові експедиції з метою повернути Малакку на Малайському півострові з-під контролю португальців. В 1513 році він зібрав приблизно 100 кораблів, тоді як в 1521 році його флот вже складав 375 кораблів. Яванські порти виступили проти португальців з ряду причин, головною з яких була протидія португальцям, які намагались встановити власну монополію на торгівлю прянощами. Для нападу на португальців у Малакці Паті Унус двічі збирав великий флот з вантажних пенджаджапів, зібраних з різних портових міст на Яві. Ці пенджаджапи були переобладнані, щоб служити озброєними транспортними засобами для перевезення та висадки військ, оскільки яванські джонги були занадто великими, щоб підійти близько до берега. Португальці відбили обидві атаки, огранізовані Унусум, під час чого знищили велику кількість пенджаджапів, що брали участь у нападі. Знищення такої кількості кораблів виявилося руйнівним для яванських портів, чия торгова активність згодом відчутно занепала.
Пенджаджап був одним з типів суден, які разом із явнськими джонгами і ланкаранами португалець Томе Піріш побачив після прибуття в Малакку. Однак Піріш вказав, що після того, як човни були зібрані Паті Унусом для нападу на Малакку, торгова діяльність у портах відчутно зменшилась .
Див. також
Примітки
- Pierre-Yves Manguin (2012). Lancaran, Ghurab and Ghali: Mediterranean Impact on War Vessels of Early Modern Southeast Asia. У Geoff Wade & Li Tana (ред.). Anthony Reid and the Study of the Southeast Asian Past. Institute of Southeast Asian Studies. с. 155, 158, 173. ISBN .
- Leonard Blussé, ред. (2016). On the Eighteenth Century as a Category of Asian History: Van Leur in Retrospect. Routledge. ISBN .
- James Francis Warren (2002). Iranun and Balangingi: Globalization, Maritime Raiding and the Birth of Ethnicity. NUS Press. с. 53—56. ISBN .
- Pyrard, François (1887). Gray, Albert (ред.). The Voyage of François Pyrard of Laval to the East Indies, the Maldives, the Moluccas, and Brazil. The Hakluyt Society. с. 53.
- Zimba, Benigna; Alpers, Edward A.; Isaacman, Allen F. (2005). Slave routes and oral tradition in southeastern Africa. Filsom Entertainment. с. 214.
- Yule, Henry; Burnell, Arthur Coke (1886). Hobson-Jobson: Being a Glossary of Anglo-Indian Colloquial Words and Phrases and of Kindred Terms Etymological, Historical, Geographical and Discursive. John Murray. с. 509.
- Ricardo E. Galang (1941). Types of Watercraft in the Philippines. The Philippine Journal of Science. 75 (3): 291—306.
- Bruyn Kops, G.F. De 1921. 'Vaartuigen'. In: Stibbe, D.G. & Spat, C. (eds.) Encyclopaedie van Nederlandsch-Indië. ‘s-Gravenhage: Nijhoff. p. 485.
- Castanheda, Fernão Lopes de. História do descobrimento e conquista da Índia pelos Portuguesa, 3a edição conforme a edição princeps, revista e anotada por Pedro de Azevedo (Scriptores Rerum Lusitanarum. Série A). 9 «livros» in 4 vols. Coimbra: Imprensa da Universidade, 1924—1933.
- Pâris, François-Edmond (1841). Essai sur la construction navale des peuples extra-européens : ou, Collection des navires et pirogues construits par les habitants de l'Asie, de la Malaisie, du Grand Océan et de l'Amérique volume I. Paris: A. Bertrand. с. 73—74.
- Smyth, H. Warington (16 травня 1902). Boats and Boat Building in the Malay Peninsula. Journal of the Society of Arts. 50: 570—588 — через JSTOR.
- United States Office of Strategic Services (1944). Native Craft in Southeast Asia Waters, Part II: Sumatra, Malaya, and Adjacent Islands. Office of Strategic Services, Research and Analysis Branch. Ця стаття містить текст з джерела, що зараз в суспільному надбанні.
- Great Britain Parliament (1851). Paper relating to the Piracies committed in the Indian Archipelago and to the Measures adopted by the Netherland Government, in the Years 1816 to 1845 for their Repression. In Accounts and Paper Volume 15. House of Lords. pp. 67–188.
- John, Horace Stebbing Roscoe St. (1853). The Indian Archipelago: Its History and Present State, Volume 2. London: Longman, Brown, Green, and Longmans.
- Balfour, Edward (1885). The Cyclopædia of India and of Eastern and Southern Asia: Commercial, Industrial and Scientific, Products of the Mineral, Vegetable, and Animal Kingdoms, Useful Arts and Manufactures, Volume 1. B. Quaritch. с. 399.
{{}}
: Обслуговування CS1: Сторінки з параметром url-status, але без параметра archive-url () - Zainun, Nazarudin (2015). Antropologi Dan Sejarah Dalam Kearifan Tempatan. Penerbit USM. ISBN .
- Cortesão, Armando (1944). The Suma oriental of Tomé Pires : an account of the East, from the Red Sea to Japan, written in Malacca and India in 1512-1515 ; and, the book of Francisco Rodrigues, rutter of a voyage in the Red Sea, nautical rules, almanack and maps, written and drawn in the East before 1515 volume 1. London: The Hakluyt Society. ISBN .
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Pendzhadzhap indonez penjajap abo pandzhayava port pangajava tradicijnij vitrilnij vijskovij korabel z autrigernimi yakij vikoristovuvavsya kilkoma avstronezijskimi narodnostyami z ostrivnoyi Pivdenno Shidnoyi Aziyi zokrema v suchasnih Indoneziyi pivdennih Filippinah Malajziyi ta Bruneyi Sudno malo vidovzhenij vuzkij korpus i vidznachalos visokoyu shvidkistyu Pendzhadzhap u Malakkskij protociNazva ta etimologiyaOriginalna nazva korabliv u korinnih zhiteliv Malukskih ostroviv shidnogo Sabahu zahidnogo Mindanao ta arhipelagu Sulu pangayav abo mangayav bukvalno oznachaye rejder Ce bulo transkribovano v yevropejskih dzherelah golovnim chinom gollandskoyu ta portugalskoyu yak pangaio pangaia panguaye pangajao pangajaua pangajava penjajab penjajap pindjajap penjelajah ta pangara Doslidnik Britanskoyi Ost Indskoyi kompaniyi Tomas Forrest takozh zapisav sho iranuni nazivali yih mangajo Piznishe ci termini zokrema pangajo takozh buli zapozicheni ta vikoristani Portugalskoyu imperiyeyu v yihnih koloniyah v Africi ta Indiyi uzagalneno dlya bud yakih miscevih derev yanih vitrilnih korabliv z korpusami obshitimi doshkami bez vikoristannya cvyahiv Piznishe ce vikoristannya poshirilosya na inshi yevropejski kolonialni derzhavi zastosovuyuchis golovnim chinom do korabliv pobudovanih arabami z Aravijskogo pivostrova abo suahili z shidnoafrikanskogo uzberezhzhya Cej termin tak samo pomilkovo zastosovuvavsya do garaiv shvidkih piratskih suden narodiv banginguyi ta iranun na Filippinah Prote garayi buli znachno shirshi j ne mali autrigeriv Viglyad pendzhadzhapa speredu z vitrilami rozkinutimi metelikom pid chas plavannya fordevindom pri poputnomu vitri z kormi V istorichnih zapisah pendzhadzhap takozh inodi nazivavsya prao prahu proe prauw abo prow Spisok korabliv i morskih transportnih zasobiv z Ost Indiyi yakij periodichno publikuvavsya kolonialnim uryadom Gollandskoyi Ost Indiyi zareyestruvav pangajo yak pengajoehan pengayuhan Zgidno zi spiskom jogo nazva pohodit vid kajoeh kayuh veslo i pengajoeh pengayuh veslyar i vvazhavsya riznovidom galeri IstoriyaNajdavnisha zgadka pro pendzhadzhap datuyetsya 1509 rokom koli portugalskij istorik Fernan Lopish de Kastanheda vkazuvav sho pandzhayava buli sudnami z Sumatri dovgimi ta shvidkimi yaki duzhe dobre ruhalisya pid vitrilom abo veslami Livro III cap 51 129 Portugalskij diplomat Tome Pirish pid chas svogo vizitu do ostroviv Malajskogo arhipelagu na pochatku XVI stolittya opisav pendzhadzhap yak torgovo vantazhne sudno U 1775 roci britanskij doslidnik Tomas Forrest opisav velikij pendzhadzhap iranuni u gavani na arhipelazi Sulu sho mav lishe 1 2 metri zavshirshki i 1 1 metri u visotu ale pri comu buv zavdovzhki 13 metriv Na nomu bulo vstanovleno shist latunnih vertlyuzhnih garmat tipu i perevozivsya ekipazh iz tridcyati cholovik Admiral Fransua Edmon Pari sposterigav za pendzhadzhapami u Malakkskij protoci protyagom 1830 h rokiv pid chas svoyeyi podorozhi na bortu korablya Favorite Rozmiri opisanih nim suden silno vidriznyayutsya najbilshe malo 17 metriv zavdovzhki 3 4 metriv zavshirshki ta 2 1 m u vistotu todi yak najmenshe bulo 11 metriv zavdovzhki Vantazhnij pendzhadzhap priviz speciyi susheni gorihi areki ta kokosovij migdal iz Sumatri i zdayetsya chasto vidviduye lishe pivdennu chastinu protoki Gerbert Varington Smit povidomiv pro opis pendzhadzhapa z Malajskogo pivostrova v kinci XIX stolittya Na chovnah vikoristovuvalisya lyugerni vitrila i voni mali neveliku rubku abo hizhku v centri sudna indonez kajang i navisayuchu galereyu na kormi indonez dandan 573 OpisPendzhadzhap plive bilya uzberezhzhya Patani Pendzhadzhapi vigotovlyali z legkoyi derevini voni buli duzhe dovgimi ta vuzkimi ta mali neveliku osadku Ce dozvolyalo yim plavati nad nebezpechnimi rifami a takozh pidnimatis vgoru za techiyeyu richok Veliki pendzhadzhapi mali autrigeri yakidopomagali yim vtrimati rivnovagu Pendzhadzhap mav gostru kormu nad yakoyu navisala galereya V centri sudna rozmishuvalas hizhka z palmovogo listya dlya ekipazhu U XIX stolitti sudnom keruvali za dopomogoyu kormovogo sterna zahidnogo dizajnu ale ranni pendzhadzhapi mogli vikoristovuvati podvijni kermovi vesla Voni mali 1 2 abo 3 shogli v zalezhnosti vid rozmiru na yakih pidnimalos pryamokutne vitrilo zakriplene na rejku zverhu i giku znizu Dlya ruhu takozh vikoristovuyut dovgi vuzki vesla Nazva Pagar Tengalong vidnositsya do tipu pendzhadzhapa z prikrashenim dekorativnim falshbortom 47 48 Mali pendzhadzhapi nesli 1 2 vertlyuzhni garmati lantaki yaki pidtrimuvalisya na stovpah na nosi todi yak bilshi sudna mali dodatkovi garmati vstanovleni z bokiv Korabli privodili v ruh veslami i yak pravilo dvoma vitrilami tandzha sho mali nazvu saguran sered pirativ moro Oskilki i nis i korma pendzhadzhapa buli gostri na veslah sudno moglo plivti yak vpered tak i nazad Voni mali vidnosno vidkritu palubu pokritu platformoyu Zzadu roztashovana nevelika kabina yaka sluzhila miscem prozhivannya nakodi i miscem zberigannya zbroyi Podibno do bilshih i shirshih garayiv voni takozh sluzhili korablyami matkami dlya menshih bojovih chovniv kakap abo salisipan Pendzhadzhap buv duzhe shvidkim Velikij pendzhadzhap mig rozvivati shvidkist 9 vuzliv 17 km g pid vitrilom i 5 uzliv 9 3 km g na veslah U rejdovih flotah narodnosti iranuni voni zazvichaj viperedzhali povilnishi vijskovi korabli tipu lanong 86 89 VikoristannyaPendzhadzhap pripliv do Songkhli Mozhna pobachiti malajsku vistupayuchu kormovu galereyu dandan Pendzhadzhap v osnovnomu vikoristovuvavsya yak okeanske vijskove ta piratske sudno Pendzhadzhapi narodnosti iranun zazvichaj buli legshe ozbroyeni porivnyano z lanongami Zazvichaj voni buli ozbroyeni lishe odniyeyu vertlyuzhnoyu garmatoyu tipu garmatoyu miscevogo virobnictva tipu lela U toj chas yak lanong buv specialno rozroblenij dlya napadu na torgovi korabli v mori pendzhadzhap bilshe pidhodit dlya napadu na priberezhni sela ta napadu na legkoozbroyeni abo neozbroyeni torgovi sudna Pid chas takih rejdiv pendzhadzhap zazvichaj suprovodzhuvavsya menshimi chovnami pid nazvoyu kakap yaki vikoristovuvalisya yak rozvidniki dlya pendzhadzhapiv abo lanongiv 183 184 V 1513 roci ta v 1521 roci Pati Unus na choli flotiv z yavanskih priberezhnih mist organizuvav dvi vijskovi ekspediciyi z metoyu povernuti Malakku na Malajskomu pivostrovi z pid kontrolyu portugalciv V 1513 roci vin zibrav priblizno 100 korabliv todi yak v 1521 roci jogo flot vzhe skladav 375 korabliv Yavanski porti vistupili proti portugalciv z ryadu prichin golovnoyu z yakih bula protidiya portugalcyam yaki namagalis vstanoviti vlasnu monopoliyu na torgivlyu pryanoshami Dlya napadu na portugalciv u Malakci Pati Unus dvichi zbirav velikij flot z vantazhnih pendzhadzhapiv zibranih z riznih portovih mist na Yavi Ci pendzhadzhapi buli pereobladnani shob sluzhiti ozbroyenimi transportnimi zasobami dlya perevezennya ta visadki vijsk oskilki yavanski dzhongi buli zanadto velikimi shob pidijti blizko do berega Portugalci vidbili obidvi ataki ogranizovani Unusum pid chas chogo znishili veliku kilkist pendzhadzhapiv sho brali uchast u napadi Znishennya takoyi kilkosti korabliv viyavilosya rujnivnim dlya yavanskih portiv chiya torgova aktivnist zgodom vidchutno zanepala Pendzhadzhap buv odnim z tipiv suden yaki razom iz yavnskimi dzhongami i lankaranami portugalec Tome Pirish pobachiv pislya pributtya v Malakku Odnak Pirish vkazav sho pislya togo yak chovni buli zibrani Pati Unusom dlya napadu na Malakku torgova diyalnist u portah vidchutno zmenshilas 185 195 Div takozhLankaran Kora kora GarajPrimitkiPierre Yves Manguin 2012 Lancaran Ghurab and Ghali Mediterranean Impact on War Vessels of Early Modern Southeast Asia U Geoff Wade amp Li Tana red Anthony Reid and the Study of the Southeast Asian Past Institute of Southeast Asian Studies s 155 158 173 ISBN 9789814311960 Leonard Blusse red 2016 On the Eighteenth Century as a Category of Asian History Van Leur in Retrospect Routledge ISBN 9781351913720 James Francis Warren 2002 Iranun and Balangingi Globalization Maritime Raiding and the Birth of Ethnicity NUS Press s 53 56 ISBN 9789971692421 Pyrard Francois 1887 Gray Albert red The Voyage of Francois Pyrard of Laval to the East Indies the Maldives the Moluccas and Brazil The Hakluyt Society s 53 Zimba Benigna Alpers Edward A Isaacman Allen F 2005 Slave routes and oral tradition in southeastern Africa Filsom Entertainment s 214 Yule Henry Burnell Arthur Coke 1886 Hobson Jobson Being a Glossary of Anglo Indian Colloquial Words and Phrases and of Kindred Terms Etymological Historical Geographical and Discursive John Murray s 509 Ricardo E Galang 1941 Types of Watercraft in the Philippines The Philippine Journal of Science 75 3 291 306 Bruyn Kops G F De 1921 Vaartuigen In Stibbe D G amp Spat C eds Encyclopaedie van Nederlandsch Indie s Gravenhage Nijhoff p 485 Castanheda Fernao Lopes de Historia do descobrimento e conquista da India pelos Portuguesa 3a edicao conforme a edicao princeps revista e anotada por Pedro de Azevedo Scriptores Rerum Lusitanarum Serie A 9 livros in 4 vols Coimbra Imprensa da Universidade 1924 1933 Paris Francois Edmond 1841 Essai sur la construction navale des peuples extra europeens ou Collection des navires et pirogues construits par les habitants de l Asie de la Malaisie du Grand Ocean et de l Amerique volume I Paris A Bertrand s 73 74 Smyth H Warington 16 travnya 1902 Boats and Boat Building in the Malay Peninsula Journal of the Society of Arts 50 570 588 cherez JSTOR United States Office of Strategic Services 1944 Native Craft in Southeast Asia Waters Part II Sumatra Malaya and Adjacent Islands Office of Strategic Services Research and Analysis Branch Cya stattya mistit tekst z dzherela sho zaraz v suspilnomu nadbanni Great Britain Parliament 1851 Paper relating to the Piracies committed in the Indian Archipelago and to the Measures adopted by the Netherland Government in the Years 1816 to 1845 for their Repression In Accounts and Paper Volume 15 House of Lords pp 67 188 John Horace Stebbing Roscoe St 1853 The Indian Archipelago Its History and Present State Volume 2 London Longman Brown Green and Longmans Balfour Edward 1885 The Cyclopaedia of India and of Eastern and Southern Asia Commercial Industrial and Scientific Products of the Mineral Vegetable and Animal Kingdoms Useful Arts and Manufactures Volume 1 B Quaritch s 399 a href wiki D0 A8 D0 B0 D0 B1 D0 BB D0 BE D0 BD Cite book title Shablon Cite book cite book a Obslugovuvannya CS1 Storinki z parametrom url status ale bez parametra archive url posilannya Zainun Nazarudin 2015 Antropologi Dan Sejarah Dalam Kearifan Tempatan Penerbit USM ISBN 9789838619325 Cortesao Armando 1944 The Suma oriental of Tome Pires an account of the East from the Red Sea to Japan written in Malacca and India in 1512 1515 and the book of Francisco Rodrigues rutter of a voyage in the Red Sea nautical rules almanack and maps written and drawn in the East before 1515 volume 1 London The Hakluyt Society ISBN 9784000085052