Сер Річард Нельсон «Вінді» Гейл (англ. Sir Richard Nelson "Windy" Gale; нар. 25 липня 1896, , Лондон — пом. 29 липня 1982, Кінгстон-апон-Темс, Лондон) — британський воєначальник, генерал британської армії. Учасник Першої та Другої світових воєн. У післявоєнний час продовжив службу в армії, 1958 році змінив на посаді заступника Верховного головнокомандувача союзними військами НАТО в Європі фельдмаршала Б.Монтгомері.
Річард Нельсон Гейл | |
---|---|
Richard Nelson Gale | |
Прізвисько | «Вінді» (вітряний) |
Народження | 25 липня 1896 , Лондон |
Смерть | 29 липня 1982 (86 років) Кінгстон-апон-Темс, Лондон |
Країна | Велика Британія |
Приналежність | Британська армія |
Рід військ | повітряно-десантні війська, піхота |
Освіта | Королівський військовий коледж у Сандгерсті у Кветті |
Роки служби | 1915–1957 1958—1960 |
Звання | генерал |
Формування | |
Командування | 1-ша парашутна бригада 6-та повітряно-десантна дивізія I повітряно-десантний корпус 1-ша піхотна дивізія Британська Рейнська армія Заступник Верховного головнокомандувача ОЗС НАТО в Європі |
Війни / битви | |
Титул | Сер |
Нагороди | |
Річард Нельсон Гейл у Вікісховищі |
Біографія
Молоді роки
Річард Нельсон Гейл 25 липня 1896 року у районі , у Південному Лондоні в родині Вілфреда Гейла, торговця з Кінгстон-апон-Галла та Хелен Анн, уроджені австралійського Таунсвіля. Дитинство Річард провів в Австралії та Новій Зеландії, й тільки в 1906 році сім'я повернулась до Англії. Родина молодика часто переїздила, тому він навчався у приватній школі Мерчант Тейлор у Лондонському Сіті, після якої продовжував навчання в Алденгамській школі в Гартфордширі й нарешті в школі короля Едуарда VI у Стретфорд-на-Ейвоні у Ворикширі.
Військова кар'єра
- 22 грудня 1915 — другий лейтенант
- 1 листопада 1916 — тимчасове звання лейтенант
- 1 липня 1917 — лейтенант
- 26 лютого 1930 — капітан
- грудень 1938 — майор
- 25 жовтня 1939 — підполковник
- 5 вересня 1941 — полковник
- 5 вересня 1941 — бригадир
- 7 травня 1944 — майор-генерал
- 24 травня 1945 — лейтенант-генерал
- 6 червня 1952 — генерал
У липні 1913 року після здобуття загальної освіти, Р.Гейл спробував поступити до Королівської військової академії у Вулвіч (Лондон)і, щоб стати офіцером Королівської артилерії, однак не зміг здати вступні іспити, та за рекомендацією батька почав працювати страховим агентом. Невдовзі ця робота йому набридла і Річард записався на спеціальні додаткові курси, намагаючись підготувати себе до вступу у військову академію.
Перша світова війна
У серпні 1914 року, коли в Європі спалахнула світова війна, Р. Гейл за медичними показниками не зміг вступити до армії рекрутом, та навіть не зміг попасти до частини Територіальних військ у Лондоні. Тільки за рік, літом 1915 року, він спромігся подолати усі випробування та поступити до Королівського військового коледжу у Сандгерсті. Навчання у військовому виші він завершив у грудні й 22 числа 1915 року був направлений для подальшого проходження служби до другим лейтенантом.
З прибуттям до полку Р. Гейл попросився на курси кулеметників, що проходили у тренувальному центрі у Лінкольнширі. Однак, хоча на навчання він не попав, 13 березня 1916 року молодого офіцера зарахували до кулеметного корпусу британської армії й незабаром відправили з підрозділом на Західний фронт. Його зарахували до 164-ї кулеметної роти 164-ї бригади .
Літом 1916 року Р. Гейл взяв участь у кривавій битві на річці Сомма, бився на Іпрському виступі, й вже 1 листопада 1916 року його підвищили у лейтенанти (тимчасове звання). У червні 1917 року він бився в другій мессенській битві, затяті бої розгорнулися за невеличкий бельгійський населений пункт Вайтшете (нід. Wytschaete). Однак у цих боях Гейл настільки фізично та морально виснажився, що в бойових діях за Пассендале взяти участі не міг. Офіцера відправили на лікування до Англії, де в нього діагностували складну форму періодонтиту.
У січні 1918 року лейтенант Р. Гейл повернувся на фронт, де його включили до 126-ї кулеметної роти 126-ї бригади . У середині березня з початком Весняного наступу кайзерівської армії Р.Гейл зі своїми кулеметниками прикривав вогнем відхід британської піхоти із займаних рубежів та позицій. За сміливість та бойові заслуги на фронті його нагородили Воєнним Хрестом. Незабаром офіцера підвищили в капітани. На Західному фронті він бився в Стоденній битві, і перебував на передньому краї до оголошення про кінець війни.
Міжвоєнний період
Після завершення воєнних дій, у 1919 році Р. Гейл записався добровольцем до військ в Індії, куди прибув разом з майбутнім британським фельдмаршалом Дж. Гардінгом, а на той час таким самим субалтерном, як і Гейл. У подальшому служив у різних частинах британської армії в Британії та Індії. З 1930 до 1931 року проходив навчання у у Кветті. Незважаючи на високі заслуги, бойовий досвід та добрі показники у службі просування молодого офіцера було повільним, він залишався субалтерном 15 років, поки 26 лютого 1930 року не був підвищений у капітани легкого піхотного полку герцога Корнуольсього.
У лютому 1932 року Р. Гейл призначений на посаду офіцера генерального штабу 3 рангу (англ. General Staff Officer Grade 3 (GSO3) в Індії, а 1 січня 1934 року став начальником штабу бригади. У січні 1936 року він завершив службу в Британській Індії та повернувся до Англії. У лютому 1937 року його підвищили в офіцери генштабу 2 рангу (англ. GSO2). Надалі служив на різних штабних посадах, у тому числі в секції генерального штабу у Воєнному офісі.
Друга світова війна
Перші часи з початку Другої світової війни майор, а згодом підполковник Р. Гейл служив у штабних структурах британської армії. У грудні 1940 року його призначили командиром 2-го батальйону Королівського Лестерширського полку, частини, яка була створена з резервних компонентів і входила до . Батальйон ніс службу в Шотландії, де разом з іншими підрозділами дивізії відновлював боєздатність після високих втрат та суворих боїв на території Франції. Літом 1941 року головнокомандувач сухопутними військами в Британії генерал А. Брук запропонував підполковнику Р. Гейлу посаду командира створюваної парашутної частини — 1-ї парашутної бригади.
Наприкінці жовтня 1941 року була сформована 1-ша повітряно-десантна дивізія, до складу якої увійшли 1-ша парашутна бригада Р. Гейла та Дж. Гопкинсона. Першим командиром знов створеної десантного з'єднання став генерал-майор Фредерік Браунінг
У лютому 1942 року зі складу парашутної частини бригадира Р. Гейла для проведення спеціальної операції «Байтінг» був виділений 2-й парашутний батальйон майора Дж. Фроста.
Перша успішна бойова операція британських десантників, відбулася на узбережжі Ла-Маншу й носила скоріше диверсійний, ніж класичний бойовий характер. Рота 2-го парашутного батальйону під командуванням майора Джона Фроста в останню ніч зими 1942 року висадилася зі швидкохідних десантних барж на французьке узбережжя, атакувала німецький радарний пост у містечку Брюневаль, у короткій сутичці ліквідувала охорону й вкрала секретне радарне встаткування (усе, що десантники не змогли взяти із собою, було сфотографовано, а потім приведено в непридатність). Виконавши завдання, група Фроста без бою відійшла до берега й переправилася на судна, що очікували, втративши всього двох осіб полоненими — останні (радисти) не зуміли відшукати в темряві дорогу до місця збору.
У квітні 1942 року Р.Гейл отримав призначення до Воєнного офісу Британії, де став заступником директора організаційного департаменту військового органу управління. Згодом він очолив Повітряний департамент — зв'язувальну ланку в системі управління військами між парашутними частинами та командуванням Королівських повітряних сил. На його плечі покладалися складні завдання з організації взаємодії між різними видами та родами військ з метою забезпечення успішного проведення повітряно-десантних операцій.
У травні 1943 року Р. Гейл отримав тимчасове звання майор-генерала й був призначений командиром створеної 6-ї повітряно-десантної дивізії, яка планувалась першою застосовуватися при висадці повітряного десанту в Нормандії. Командиру дивізії довелось докласти максимум зусиль на організації та підготовки свого з'єднання до операції «Тонга», левова доля проблем була пов'язана з тим, що більшість британських десантників у 1943—1944 роках виконувала бойові завдання у Північній Африці та в Італії, де здобула величезний бойовий досвід. Тому, для покриття великих втрат серед парашутистів комдиву доводилось віддавати свої кадри 1-ій повітряно-десантній дивізії.
Незабаром почалося формування нових парашутних частин: до складу дивізії додали 1-й канадський парашутний батальйон та нові 5-ту парашутну бригаду і 6-ту планерну бригади.
Генерал Р. Гейл був одним з небагатьох офіцерів британської армії, хто чітко усвідомлював основні принципи застосування повітряно-десантних військ, знав як правильно й максимально ефективно використати їхні можливості та наполегливо і прискіпливо працював над планом висадки британської повітряно-десантної дивізії на фоні десантної операції в Нормандії. Усі його старання увінчались успіхом з початком вторгнення союзних військ у червні 1944 року. 29 серпня 1944 року за значний внесок у планування повітряно-десантної операції він був відзначений орденом «За видатні заслуги».
Головним завданням операції було сприяння вторгненню основних сил морського десанту на флангах зони висадки. Американський компонент повітряного десанту діяв на правому фланзі в районі плацдарму «Юта», у той час, як британський десант генерала Р. Гейла висаджувався ліворуч у районі плацдарму «Сорд». 13 100 американських десантників та 8 500 британських парашутистів здійснили десантування уночі «Дня Д». Згодом союзники перекинули ще 3937 десантників зі складу планерних частин. Загалом, повітряно-десантними військами союзників було проведено 3 парашутних та 8 посадкових місій.
Основними завданнями, які покладалися на десантників 6-ї дивізії було: з ходу захопити мости біля Бенувіль-Ранвіль; утримувати захоплені вузлові комунікації від контратак противника до підходу основних сил морського десанту; вивести з ладу так звану Мервільську берегову артилерійську батарею противника, що загрожувала плацдарму «Сорд»; знищити 5 мостів через Дів, з метою не допустити підходу резервів противника зі східного напряму.
Першими британськими десантниками, що опівночі 6 червня 1944 року висадились на землю окупованої Франції, стали воїни роти «D» 2-го батальйону [en] 6-ї планерної бригади, які висадилися за планом операції «Дедстік». Метою висадки цього підрозділу було захоплено надзвичайно важливого мосту через Бенувільський канал, так званий [en]. Міст був швидко захоплений і незабаром поблизу приземлилися планерами підрозділи 3-ї та 5-ї парашутних бригад.
Паралельно британські десантники дивізії Р. Гейла змагалися за німецьку берегову батарею в Мервілі, яку ціною важких втрат нібито вивели з ладу, але врешті-решт німці відновили контроль над нею; бої за позиції артилерійської батареї тривали аж до 17 серпня 1944 року.
Командир 6-ї дивізії генерал-майор Р. Гейл приземлився на світанку планером поблизу своїх військ. У ранкові години на плацдармі «Сорд» почалася висадка морського десанту, і підрозділи 1-ї бригади спеціальної служби, а за нею 3-ї британської піхотної дивізії висадилися на французьку землі та почали наступ у напрямку захоплених десантниками мостів. Ввечері 6 червня британське командування провело з висадки на плацдарм планерами решту 6-ї бригади.
Протягом наступного тижня британські десантники 6-та дивізія у складі I корпусу лейтенант-генерала Дж. Крокера вела безперервні бої в районі Бревіля. Британці чинили запеклий спротив німецьким військам, що намагались прорватись крізь їхні позиції та скинути союзників у море. З другої половини червня німецькі контратаки угамувались і на підмогу першим частинам генерала Р. Гейла підійшло посилення — 1-ша та 4-та бригади спеціальної служби. Разом з британськими командос парашутисти утримували плацдарм та не допускали можливості розгроми англо-американських сил, що закріплювалися на французькій землі.
Бої місцевого значення точилися до середини серпня, коли в результаті вмілого маневру союзники завдали нищівного удару по угрупованню противника й оточили їх у районі Фалеза. Дивізія генерала Р. Гейла отримала наказ розпочати наступ у західному напрямку до річки Сена. Британські десантники розпочали наступальні дії, просуваючись територією Франції та громлячи війська вермахту. За дев'ять діб вони пройшли рейдом 45 миль і завдали поразки німецьким військам, захопивши понад 1 000 вояків противника в полон.
5 вересня 1944 року 6-ту повітряно-десантну дивізію відвели з лінії фронту та повернули на відновлення боєздатності до Британії. За три місяці боїв з'єднання зазнало втратами майже 4 500 офіцерів та солдатів.
17 вересня розпочалась масштабна операцію «Маркет-Гарден», спільна операція десантних та наземних військ союзників із захоплення та утримання стратегічно важливих мостів через головні водні перешкоди в південній частині окупованих німецькими військами Нідерландів, з метою забезпечення подальшого просування своїх військ до Німеччини та в такий спосіб обійти з північного флангу могутні фортифікаційні споруди «лінії Зігфріда». В повітряно-десантній частині операції брала участь 1-ша британська дивізія десантників під командуванням генерала Р. Аркарта.
У грудні 1944 року Р. Гейл передав командування своєї дивізії генералу та прийняв посаду заступника командувача 1-ї парашутної армії союзників, яку очолював американський генерал-лейтенант Луїс Бреретон.
З нового 1945 року генерал Р. Гейл приступив до планування нової повітряно-десантної операції під кодовою назвою «Версіті», операції спрямованої на підтримку масштабної наземної операції «Пландер» з форсування річки Рейн. 24 березня 1945 року висадкою 16 000 американських та британських десантників 17-ї американської та 6-ї британської дивізій відповідно розпочалась військова операція.
7 січня йому присвоєне постійне звання генерал-майора, та з початку року й до завершення бойових дій в Європі генерал Р. Гейл очолював британський I повітряно-десантний корпус.
У липні його з офіцерами штабу корпусу відрядили до Індії, де вони розпочали планування десантних операцій проти японських окупантів. У підпорядкуванні Р. Гейла виявились підрозділи його колишньої 6-ї десантної дивізії та 44-та Індійська повітряно-десантна дивізія. Командування корпусу планувало висадку повітряних десантів на Далекому Сході, коли капітуляція Японської імперії вплинула на ці плани, які були відповідно скасовані.
Післявоєнний час
У січні 1946 року генерал Р. Гейл був призначений командиром 1-ї піхотної дивізії, яка перебувала в Єгипті. З березня 1946 року генералу довелось командувати дивізією у складних умовах протидії . 1-ша піхотна дивізія входила до складу генерала (пізніше лейтенант-генерала ) й відповідала за північну частину Палестини. 6-та повітряно-десантна дивізія виконувала завдання у південній частині Мандату. 4 грудня 1946 року Р. Гейл був підвищений у званні до лейтенант-генерала британської армії.
У січні 1948 року лейтенант-генерал Р.Гейл здобув посаду командувача , а з 1949 року його призначено генеральним директором управління підготовки британської армії.
6 червня 1952 року йому присвоєне звання повного генерала. На початку 1957 року генерал Р. Гейл звільнений у запас, однак вже у вересні 1958 року його закликали назад на військову службу та призначили на заміну заслуженому фельдмаршалу Б.Монтгомері заступником Верховного головнокомандувача союзними військами НАТО в Європі.
У вересні 1960 року Річард Нельсон Гейл остаточно звільнився у відставку, передавши справи британському генералу .
29 липня 1982 року відставний генерал Річард Нельсон Гейл помер у себе вдома в Кінгстон-апон-Темсі, у віці 86 років.
Див. також
Примітки
- Виноски
- Американських: 2 парашутних та 6 посадкових; британських: 1 парашутна та 2 посадкові.
- Джерела
- Lt.Gen.Edward M. Flanagan Jr., USA (Ret) A Combat History of American Airborne Forces (англ.)
- Flanagan Jr. р.168-169
- The Parachute Regiment. . Ministry of Defense. Архів оригіналу за 11 червня 2009.
- . D-Day: Etats des Lieux. Архів оригіналу за 17 липня 2009.
Посилання
Вікісховище має мультимедійні дані за темою: Річард Нельсон Гейл |
- Gale, Sir Richard Nelson «Windy» [ 12 лютого 2018 у Wayback Machine.](англ.)
- Gale, Richard Nelson «Windy» [ 13 лютого 2018 у Wayback Machine.] — нагороди генерала Р.Гейла(англ.)
- Gale, Sir Richard Nelson [ 4 вересня 2017 у Wayback Machine.](англ.)
- Major-General Richard Nelson Gale MC
Література
- Crookenden, Napier (1976). DropZone Normandy: the story of the American and British airborne assault on D Day 1944. London (UK): Ian Allan. OCLC 249433658.
- Dover, Major Victor (1981). The Sky Generals. Cassell. ISBN .
- Mead, Richard (2007). Churchill's Lions: A biographical guide to the key British generals of World War II. Stroud (UK): Spellmount. ISBN .
Мемуари
- Gale, Richard (1948). With the 6th Airborne Division in Normandy. London (UK): Sampson Low. OCLC 4447265.
- Gale, Richard (1955). Infantry in Modern Battle: Its Organization and Training, (Canadian Army Journal 8, no. 1, 1955: 52-61)
- Gale, Richard (1956). Generalship and the art of Command in this Nuclear Age, (RUSI Journal 101, no. 603, 1956: 376—384)
- Gale, Richard (1968). Call to arms: an autobiography. London (UK): Hutchinson. ISBN .
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Ser Richard Nelson Vindi Gejl angl Sir Richard Nelson Windy Gale nar 25 lipnya 1896 London pom 29 lipnya 1982 Kingston apon Tems London britanskij voyenachalnik general britanskoyi armiyi Uchasnik Pershoyi ta Drugoyi svitovih voyen U pislyavoyennij chas prodovzhiv sluzhbu v armiyi 1958 roci zminiv na posadi zastupnika Verhovnogo golovnokomanduvacha soyuznimi vijskami NATO v Yevropi feldmarshala B Montgomeri Richard Nelson GejlRichard Nelson GalePrizvisko Vindi vitryanij Narodzhennya 25 lipnya 1896 1896 07 25 LondonSmert 29 lipnya 1982 1982 07 29 86 rokiv Kingston apon Tems LondonKrayina Velika BritaniyaPrinalezhnist Britanska armiyaRid vijsk povitryano desantni vijska pihotaOsvita Korolivskij vijskovij koledzh u Sandgersti u KvettiRoki sluzhbi 1915 1957 1958 1960Zvannya generalFormuvannyaKomanduvannya 1 sha parashutna brigada 6 ta povitryano desantna diviziya I povitryano desantnij korpus 1 sha pihotna diviziya Britanska Rejnska armiya Zastupnik Verhovnogo golovnokomanduvacha OZS NATO v YevropiVijni bitvi Persha svitova vijna Zahidnij front Bitva na Sommi Druga bitva pri Messeni Vesnyanij nastup Stodennij nastup Druga svitova vijna Zahidnij front Operaciya Overlord Operaciya Tonga Operaciya Dedstik Rejnska operaciya Rejnska povitryano desantna operaciyaTitul SerNagorodi Orden Britanskoyi imperiyi vijskovij Orden Za vidatni zaslugi Velika Britaniya Voyennij hrest Velika Britaniya Legion Zaslug Komandor SShA Legion Zaslug Oficer SShA Komandor ordena Pochesnogo legionu Zirka Franciyi ta Nimechchini 2 Richard Nelson Gejl u VikishovishiBiografiyaMolodi roki Richard Nelson Gejl 25 lipnya 1896 roku u rajoni u Pivdennomu Londoni v rodini Vilfreda Gejla torgovcya z Kingston apon Galla ta Helen Ann urodzheni avstralijskogo Taunsvilya Ditinstvo Richard proviv v Avstraliyi ta Novij Zelandiyi j tilki v 1906 roci sim ya povernulas do Angliyi Rodina molodika chasto pereyizdila tomu vin navchavsya u privatnij shkoli Merchant Tejlor u Londonskomu Siti pislya yakoyi prodovzhuvav navchannya v Aldengamskij shkoli v Gartfordshiri j nareshti v shkoli korolya Eduarda VI u Stretford na Ejvoni u Vorikshiri Vijskova kar yera 22 grudnya 1915 drugij lejtenant 1 listopada 1916 timchasove zvannya lejtenant 1 lipnya 1917 lejtenant 26 lyutogo 1930 kapitan gruden 1938 major 25 zhovtnya 1939 pidpolkovnik 5 veresnya 1941 polkovnik 5 veresnya 1941 brigadir 7 travnya 1944 major general 24 travnya 1945 lejtenant general 6 chervnya 1952 general Gale Sir Richard Nelson U lipni 1913 roku pislya zdobuttya zagalnoyi osviti R Gejl sprobuvav postupiti do Korolivskoyi vijskovoyi akademiyi u Vulvich London i shob stati oficerom Korolivskoyi artileriyi odnak ne zmig zdati vstupni ispiti ta za rekomendaciyeyu batka pochav pracyuvati strahovim agentom Nevdovzi cya robota jomu nabridla i Richard zapisavsya na specialni dodatkovi kursi namagayuchis pidgotuvati sebe do vstupu u vijskovu akademiyu Persha svitova vijna U serpni 1914 roku koli v Yevropi spalahnula svitova vijna R Gejl za medichnimi pokaznikami ne zmig vstupiti do armiyi rekrutom ta navit ne zmig popasti do chastini Teritorialnih vijsk u Londoni Tilki za rik litom 1915 roku vin spromigsya podolati usi viprobuvannya ta postupiti do Korolivskogo vijskovogo koledzhu u Sandgersti Navchannya u vijskovomu vishi vin zavershiv u grudni j 22 chisla 1915 roku buv napravlenij dlya podalshogo prohodzhennya sluzhbi do drugim lejtenantom Z pributtyam do polku R Gejl poprosivsya na kursi kulemetnikiv sho prohodili u trenuvalnomu centri u Linkolnshiri Odnak hocha na navchannya vin ne popav 13 bereznya 1916 roku molodogo oficera zarahuvali do kulemetnogo korpusu britanskoyi armiyi j nezabarom vidpravili z pidrozdilom na Zahidnij front Jogo zarahuvali do 164 yi kulemetnoyi roti 164 yi brigadi Litom 1916 roku R Gejl vzyav uchast u krivavij bitvi na richci Somma bivsya na Iprskomu vistupi j vzhe 1 listopada 1916 roku jogo pidvishili u lejtenanti timchasove zvannya U chervni 1917 roku vin bivsya v drugij messenskij bitvi zatyati boyi rozgornulisya za nevelichkij belgijskij naselenij punkt Vajtshete nid Wytschaete Odnak u cih boyah Gejl nastilki fizichno ta moralno visnazhivsya sho v bojovih diyah za Passendale vzyati uchasti ne mig Oficera vidpravili na likuvannya do Angliyi de v nogo diagnostuvali skladnu formu periodontitu U sichni 1918 roku lejtenant R Gejl povernuvsya na front de jogo vklyuchili do 126 yi kulemetnoyi roti 126 yi brigadi U seredini bereznya z pochatkom Vesnyanogo nastupu kajzerivskoyi armiyi R Gejl zi svoyimi kulemetnikami prikrivav vognem vidhid britanskoyi pihoti iz zajmanih rubezhiv ta pozicij Za smilivist ta bojovi zaslugi na fronti jogo nagorodili Voyennim Hrestom Nezabarom oficera pidvishili v kapitani Na Zahidnomu fronti vin bivsya v Stodennij bitvi i perebuvav na perednomu krayi do ogoloshennya pro kinec vijni Mizhvoyennij period Pislya zavershennya voyennih dij u 1919 roci R Gejl zapisavsya dobrovolcem do vijsk v Indiyi kudi pribuv razom z majbutnim britanskim feldmarshalom Dzh Gardingom a na toj chas takim samim subalternom yak i Gejl U podalshomu sluzhiv u riznih chastinah britanskoyi armiyi v Britaniyi ta Indiyi Z 1930 do 1931 roku prohodiv navchannya u u Kvetti Nezvazhayuchi na visoki zaslugi bojovij dosvid ta dobri pokazniki u sluzhbi prosuvannya molodogo oficera bulo povilnim vin zalishavsya subalternom 15 rokiv poki 26 lyutogo 1930 roku ne buv pidvishenij u kapitani legkogo pihotnogo polku gercoga Kornuolsogo U lyutomu 1932 roku R Gejl priznachenij na posadu oficera generalnogo shtabu 3 rangu angl General Staff Officer Grade 3 GSO3 v Indiyi a 1 sichnya 1934 roku stav nachalnikom shtabu brigadi U sichni 1936 roku vin zavershiv sluzhbu v Britanskij Indiyi ta povernuvsya do Angliyi U lyutomu 1937 roku jogo pidvishili v oficeri genshtabu 2 rangu angl GSO2 Nadali sluzhiv na riznih shtabnih posadah u tomu chisli v sekciyi generalnogo shtabu u Voyennomu ofisi Druga svitova vijna Pershi chasi z pochatku Drugoyi svitovoyi vijni major a zgodom pidpolkovnik R Gejl sluzhiv u shtabnih strukturah britanskoyi armiyi U grudni 1940 roku jogo priznachili komandirom 2 go bataljonu Korolivskogo Lestershirskogo polku chastini yaka bula stvorena z rezervnih komponentiv i vhodila do Bataljon nis sluzhbu v Shotlandiyi de razom z inshimi pidrozdilami diviziyi vidnovlyuvav boyezdatnist pislya visokih vtrat ta suvorih boyiv na teritoriyi Franciyi Litom 1941 roku golovnokomanduvach suhoputnimi vijskami v Britaniyi general A Bruk zaproponuvav pidpolkovniku R Gejlu posadu komandira stvoryuvanoyi parashutnoyi chastini 1 yi parashutnoyi brigadi Naprikinci zhovtnya 1941 roku bula sformovana 1 sha povitryano desantna diviziya do skladu yakoyi uvijshli 1 sha parashutna brigada R Gejla ta Dzh Gopkinsona Pershim komandirom znov stvorenoyi desantnogo z yednannya stav general major Frederik Brauning U lyutomu 1942 roku zi skladu parashutnoyi chastini brigadira R Gejla dlya provedennya specialnoyi operaciyi Bajting buv vidilenij 2 j parashutnij bataljon majora Dzh Frosta Dokladnishe Operaciya Bajting Persha uspishna bojova operaciya britanskih desantnikiv vidbulasya na uzberezhzhi La Manshu j nosila skorishe diversijnij nizh klasichnij bojovij harakter Rota 2 go parashutnogo bataljonu pid komanduvannyam majora Dzhona Frosta v ostannyu nich zimi 1942 roku visadilasya zi shvidkohidnih desantnih barzh na francuzke uzberezhzhya atakuvala nimeckij radarnij post u mistechku Bryuneval u korotkij sutichci likviduvala ohoronu j vkrala sekretne radarne vstatkuvannya use sho desantniki ne zmogli vzyati iz soboyu bulo sfotografovano a potim privedeno v nepridatnist Vikonavshi zavdannya grupa Frosta bez boyu vidijshla do berega j perepravilasya na sudna sho ochikuvali vtrativshi vsogo dvoh osib polonenimi ostanni radisti ne zumili vidshukati v temryavi dorogu do miscya zboru U kvitni 1942 roku R Gejl otrimav priznachennya do Voyennogo ofisu Britaniyi de stav zastupnikom direktora organizacijnogo departamentu vijskovogo organu upravlinnya Zgodom vin ocholiv Povitryanij departament zv yazuvalnu lanku v sistemi upravlinnya vijskami mizh parashutnimi chastinami ta komanduvannyam Korolivskih povitryanih sil Na jogo plechi pokladalisya skladni zavdannya z organizaciyi vzayemodiyi mizh riznimi vidami ta rodami vijsk z metoyu zabezpechennya uspishnogo provedennya povitryano desantnih operacij U travni 1943 roku R Gejl otrimav timchasove zvannya major generala j buv priznachenij komandirom stvorenoyi 6 yi povitryano desantnoyi diviziyi yaka planuvalas pershoyu zastosovuvatisya pri visadci povitryanogo desantu v Normandiyi Komandiru diviziyi dovelos doklasti maksimum zusil na organizaciyi ta pidgotovki svogo z yednannya do operaciyi Tonga levova dolya problem bula pov yazana z tim sho bilshist britanskih desantnikiv u 1943 1944 rokah vikonuvala bojovi zavdannya u Pivnichnij Africi ta v Italiyi de zdobula velicheznij bojovij dosvid Tomu dlya pokrittya velikih vtrat sered parashutistiv komdivu dovodilos viddavati svoyi kadri 1 ij povitryano desantnij diviziyi Nezabarom pochalosya formuvannya novih parashutnih chastin do skladu diviziyi dodali 1 j kanadskij parashutnij bataljon ta novi 5 tu parashutnu brigadu i 6 tu planernu brigadi Komandir 6 yi povitryano desantnoyi diviziyi general major Richard Gejl z desantnikami diviziyi pered desantuvannyam General R Gejl buv odnim z nebagatoh oficeriv britanskoyi armiyi hto chitko usvidomlyuvav osnovni principi zastosuvannya povitryano desantnih vijsk znav yak pravilno j maksimalno efektivno vikoristati yihni mozhlivosti ta napoleglivo i priskiplivo pracyuvav nad planom visadki britanskoyi povitryano desantnoyi diviziyi na foni desantnoyi operaciyi v Normandiyi Usi jogo starannya uvinchalis uspihom z pochatkom vtorgnennya soyuznih vijsk u chervni 1944 roku 29 serpnya 1944 roku za znachnij vnesok u planuvannya povitryano desantnoyi operaciyi vin buv vidznachenij ordenom Za vidatni zaslugi Dokladnishe Operaciya Neptun Normandska povitryano desantna operaciya ta Operaciya Tonga Komandir 6 yi britanskoyi povitryano desantnoyi diviziyi general major Richard Nelson Gejl vistupaye pered komandirami pidrozdiliv 5 chervnya 1944 roku Golovnim zavdannyam operaciyi bulo spriyannya vtorgnennyu osnovnih sil morskogo desantu na flangah zoni visadki Amerikanskij komponent povitryanogo desantu diyav na pravomu flanzi v rajoni placdarmu Yuta u toj chas yak britanskij desant generala R Gejla visadzhuvavsya livoruch u rajoni placdarmu Sord 13 100 amerikanskih desantnikiv ta 8 500 britanskih parashutistiv zdijsnili desantuvannya unochi Dnya D Zgodom soyuzniki perekinuli she 3937 desantnikiv zi skladu planernih chastin Zagalom povitryano desantnimi vijskami soyuznikiv bulo provedeno 3 parashutnih ta 8 posadkovih misij Osnovnimi zavdannyami yaki pokladalisya na desantnikiv 6 yi diviziyi bulo z hodu zahopiti mosti bilya Benuvil Ranvil utrimuvati zahopleni vuzlovi komunikaciyi vid kontratak protivnika do pidhodu osnovnih sil morskogo desantu vivesti z ladu tak zvanu Mervilsku beregovu artilerijsku batareyu protivnika sho zagrozhuvala placdarmu Sord znishiti 5 mostiv cherez Div z metoyu ne dopustiti pidhodu rezerviv protivnika zi shidnogo napryamu Pershimi britanskimi desantnikami sho opivnochi 6 chervnya 1944 roku visadilis na zemlyu okupovanoyi Franciyi stali voyini roti D 2 go bataljonu en 6 yi planernoyi brigadi yaki visadilisya za planom operaciyi Dedstik Metoyu visadki cogo pidrozdilu bulo zahopleno nadzvichajno vazhlivogo mostu cherez Benuvilskij kanal tak zvanij en Mist buv shvidko zahoplenij i nezabarom poblizu prizemlilisya planerami pidrozdili 3 yi ta 5 yi parashutnih brigad Soyuzni transportni litaki Dakota z planerami Airspeed Horsa z povitryanim desantom pryamuyut dlya visadki desantnikiv za Rejnom Operaciya Versiti 24 bereznya 1945 Paralelno britanski desantniki diviziyi R Gejla zmagalisya za nimecku beregovu batareyu v Mervili yaku cinoyu vazhkih vtrat nibito viveli z ladu ale vreshti resht nimci vidnovili kontrol nad neyu boyi za poziciyi artilerijskoyi batareyi trivali azh do 17 serpnya 1944 roku Komandir 6 yi diviziyi general major R Gejl prizemlivsya na svitanku planerom poblizu svoyih vijsk U rankovi godini na placdarmi Sord pochalasya visadka morskogo desantu i pidrozdili 1 yi brigadi specialnoyi sluzhbi a za neyu 3 yi britanskoyi pihotnoyi diviziyi visadilisya na francuzku zemli ta pochali nastup u napryamku zahoplenih desantnikami mostiv Vvecheri 6 chervnya britanske komanduvannya provelo z visadki na placdarm planerami reshtu 6 yi brigadi Protyagom nastupnogo tizhnya britanski desantniki 6 ta diviziya u skladi I korpusu lejtenant generala Dzh Krokera vela bezperervni boyi v rajoni Brevilya Britanci chinili zapeklij sprotiv nimeckim vijskam sho namagalis prorvatis kriz yihni poziciyi ta skinuti soyuznikiv u more Z drugoyi polovini chervnya nimecki kontrataki ugamuvalis i na pidmogu pershim chastinam generala R Gejla pidijshlo posilennya 1 sha ta 4 ta brigadi specialnoyi sluzhbi Razom z britanskimi komandos parashutisti utrimuvali placdarm ta ne dopuskali mozhlivosti rozgromi anglo amerikanskih sil sho zakriplyuvalisya na francuzkij zemli Boyi miscevogo znachennya tochilisya do seredini serpnya koli v rezultati vmilogo manevru soyuzniki zavdali nishivnogo udaru po ugrupovannyu protivnika j otochili yih u rajoni Faleza Diviziya generala R Gejla otrimala nakaz rozpochati nastup u zahidnomu napryamku do richki Sena Britanski desantniki rozpochali nastupalni diyi prosuvayuchis teritoriyeyu Franciyi ta gromlyachi vijska vermahtu Za dev yat dib voni projshli rejdom 45 mil i zavdali porazki nimeckim vijskam zahopivshi ponad 1 000 voyakiv protivnika v polon 5 veresnya 1944 roku 6 tu povitryano desantnu diviziyu vidveli z liniyi frontu ta povernuli na vidnovlennya boyezdatnosti do Britaniyi Za tri misyaci boyiv z yednannya zaznalo vtratami majzhe 4 500 oficeriv ta soldativ 17 veresnya rozpochalas masshtabna operaciyu Market Garden spilna operaciya desantnih ta nazemnih vijsk soyuznikiv iz zahoplennya ta utrimannya strategichno vazhlivih mostiv cherez golovni vodni pereshkodi v pivdennij chastini okupovanih nimeckimi vijskami Niderlandiv z metoyu zabezpechennya podalshogo prosuvannya svoyih vijsk do Nimechchini ta v takij sposib obijti z pivnichnogo flangu mogutni fortifikacijni sporudi liniyi Zigfrida V povitryano desantnij chastini operaciyi brala uchast 1 sha britanska diviziya desantnikiv pid komanduvannyam generala R Arkarta U grudni 1944 roku R Gejl peredav komanduvannya svoyeyi diviziyi generalu ta prijnyav posadu zastupnika komanduvacha 1 yi parashutnoyi armiyi soyuznikiv yaku ocholyuvav amerikanskij general lejtenant Luyis Brereton Z novogo 1945 roku general R Gejl pristupiv do planuvannya novoyi povitryano desantnoyi operaciyi pid kodovoyu nazvoyu Versiti operaciyi spryamovanoyi na pidtrimku masshtabnoyi nazemnoyi operaciyi Plander z forsuvannya richki Rejn 24 bereznya 1945 roku visadkoyu 16 000 amerikanskih ta britanskih desantnikiv 17 yi amerikanskoyi ta 6 yi britanskoyi divizij vidpovidno rozpochalas vijskova operaciya 7 sichnya jomu prisvoyene postijne zvannya general majora ta z pochatku roku j do zavershennya bojovih dij v Yevropi general R Gejl ocholyuvav britanskij I povitryano desantnij korpus U lipni jogo z oficerami shtabu korpusu vidryadili do Indiyi de voni rozpochali planuvannya desantnih operacij proti yaponskih okupantiv U pidporyadkuvanni R Gejla viyavilis pidrozdili jogo kolishnoyi 6 yi desantnoyi diviziyi ta 44 ta Indijska povitryano desantna diviziya Komanduvannya korpusu planuvalo visadku povitryanih desantiv na Dalekomu Shodi koli kapitulyaciya Yaponskoyi imperiyi vplinula na ci plani yaki buli vidpovidno skasovani Britanski desantniki 6 yi povitryano desantnoyi diviziyi nesut sluzhbu v komendantsku godinu v Tel Avivi 1948 Pislyavoyennij chas U sichni 1946 roku general R Gejl buv priznachenij komandirom 1 yi pihotnoyi diviziyi yaka perebuvala v Yegipti Z bereznya 1946 roku generalu dovelos komanduvati diviziyeyu u skladnih umovah protidiyi 1 sha pihotna diviziya vhodila do skladu generala piznishe lejtenant generala j vidpovidala za pivnichnu chastinu Palestini 6 ta povitryano desantna diviziya vikonuvala zavdannya u pivdennij chastini Mandatu 4 grudnya 1946 roku R Gejl buv pidvishenij u zvanni do lejtenant generala britanskoyi armiyi U sichni 1948 roku lejtenant general R Gejl zdobuv posadu komanduvacha a z 1949 roku jogo priznacheno generalnim direktorom upravlinnya pidgotovki britanskoyi armiyi 6 chervnya 1952 roku jomu prisvoyene zvannya povnogo generala Na pochatku 1957 roku general R Gejl zvilnenij u zapas odnak vzhe u veresni 1958 roku jogo zaklikali nazad na vijskovu sluzhbu ta priznachili na zaminu zasluzhenomu feldmarshalu B Montgomeri zastupnikom Verhovnogo golovnokomanduvacha soyuznimi vijskami NATO v Yevropi U veresni 1960 roku Richard Nelson Gejl ostatochno zvilnivsya u vidstavku peredavshi spravi britanskomu generalu 29 lipnya 1982 roku vidstavnij general Richard Nelson Gejl pomer u sebe vdoma v Kingston apon Temsi u vici 86 rokiv Div takozhOperaciya Taksabl Gollandska povitryano desantna operaciya Richard Makkriri Luyis Brereton Robert ArkartPrimitkiVinoski Amerikanskih 2 parashutnih ta 6 posadkovih britanskih 1 parashutna ta 2 posadkovi Dzherela Lt Gen Edward M Flanagan Jr USA Ret A Combat History of American Airborne Forces angl Flanagan Jr r 168 169 The Parachute Regiment Ministry of Defense Arhiv originalu za 11 chervnya 2009 D Day Etats des Lieux Arhiv originalu za 17 lipnya 2009 PosilannyaVikishovishe maye multimedijni dani za temoyu Richard Nelson Gejl Gale Sir Richard Nelson Windy 12 lyutogo 2018 u Wayback Machine angl Gale Richard Nelson Windy 13 lyutogo 2018 u Wayback Machine nagorodi generala R Gejla angl Gale Sir Richard Nelson 4 veresnya 2017 u Wayback Machine angl Major General Richard Nelson Gale MCLiteraturaCrookenden Napier 1976 DropZone Normandy the story of the American and British airborne assault on D Day 1944 London UK Ian Allan OCLC 249433658 Dover Major Victor 1981 The Sky Generals Cassell ISBN 0 30430 480 8 Mead Richard 2007 Churchill s Lions A biographical guide to the key British generals of World War II Stroud UK Spellmount ISBN 978 1 86227 431 0 MemuariGale Richard 1948 With the 6th Airborne Division in Normandy London UK Sampson Low OCLC 4447265 Gale Richard 1955 Infantry in Modern Battle Its Organization and Training Canadian Army Journal 8 no 1 1955 52 61 Gale Richard 1956 Generalship and the art of Command in this Nuclear Age RUSI Journal 101 no 603 1956 376 384 Gale Richard 1968 Call to arms an autobiography London UK Hutchinson ISBN 0090864301 Komanduvannya vijskovimi formuvannyami ustanovami Velikoyi Britaniyi Poperednik sformovana Komandir 6 yi povitryano desantnoyi diviziyi 7 travnya 1943 gruden 1944 Nastupnik general major Poperednik general major Frederik Brauning Komandir 1 go povitryano desantnogo korpusu gruden 1944 31 zhovtnya 1945 Nastupnik general major Poperednik general major Komandir 1 yi pihotnoyi diviziyi 18 sichnya 1946 10 grudnya 1947 Nastupnik general major Poperednik general lejtenant 1 sichnya 1948 16 sichnya 1949 Nastupnik general lejtenant Poperednik general Dzhon Garding Komanduvach Britanskoyi Rejnskoyi armiyi 24 veresnya 1952 31 grudnya 1956 Nastupnik general Poperednik feldmarshal Bernard Montgomeri Zastupnik Verhovnogo golovnokomanduvacha OZS NATO v Yevropi 23 veresnya 1958 22 veresnya 1960 Nastupnik general