Росо́хи — село Самбірського району Львівської області у Прикарпатті.
село Росохи | |
---|---|
Ансамбль церкви Різдва Богородиці | |
Країна | Україна |
Область | Львівська область |
Район | Самбірський район |
Громада | Старосамбірська міська громада |
Код КАТОТТГ | UA46080150140012007 |
Основні дані | |
Населення | 149 чол. |
Площа | 0.1164 км² |
Густота населення | 128.010 осіб/км² |
Поштовий індекс | 82072 |
Телефонний код | +380 3238 |
Географічні дані | |
Географічні координати | 49°26′33″ пн. ш. 22°46′57″ сх. д. / 49.44250° пн. ш. 22.78250° сх. д.Координати: 49°26′33″ пн. ш. 22°46′57″ сх. д. / 49.44250° пн. ш. 22.78250° сх. д. |
Місцева влада | |
Карта | |
Росохи | |
Росохи | |
Мапа | |
Росохи у Вікісховищі |
Через село протікає річка Лисівка, — ліва притоки річки Борсукі. За місцевими легендами історія села налічує не менше 800 років, хоча офіційна згадка про село датується XVI ст. Назва села походить від слова «росоха» (глибокий крутояр, бескид).
Загальні відомості
Перша письмова згадка датована 1566 роком. Загальна площа 116 га, кількість населення 301 чоловік. Діє початкова школа.
Храм Різдва Пресвятої Богородиці, побудований в XIII ст., перебудований в 1896 році та реставрований у 1926 році, храмове свято 21 вересня.
Відстань до районного центру 18 кілометрів, до найближчої залізничної станції Стар'ява 12 км, пожежної частини 18 км, лікарні 17 км, до Львова 130 км. Дороги із чорним покриттям 3 км, із ґрунтовим 1 км.
Історія
Серпнем 1566 р. фіксується передача колоністам Георгію та Іоанну Скультетті земель і споруд вище поселення Стара Сможа. Оригінал тексту грамоти на латині:
«A. 1566. Fer. secunda post festum Sancti Bartholomei Apostoli. Samboriae. Facultas Magnifici Starzechowski, Providis Joanni et Georgio Scultetis, locandi in rivulo dicto Rosoka, superius villae Antiquae Smoza, villam Rosthoka appellandam, data. In qua, ad Scultetiam, duo lanei agri, et tertius pro Poponatu, cum molendino, taberna, torquatili, de censu ac dationibus tertia parte, laboribus subditorum, consuetis, tortis, strennis, conferuntur».
Можна сперечатись про етнічну належність цих колоністів, а також і кількість челяді, яка з ними прийшла, проте найпевнішим буде волоське походження з роду Драгів-Сасів. Річ в тім, що польський король масово залюднював спустілі і малоприбуткові землі тогочасної польської держави шляхом заманювання колоністів. Рід Драгів-Сасів походив з Мармарощини,— звідти, найпевніше, і прийшли нові поселенці. Ще одною причиною такого висновку може служити і належність села до поселень із Волоським правом.
У 1708 р. видано ордонанс белзького воєводи і гетьмана Адама Сенявського про неприпустимість чинення прикростей і наруги над мешканцями і маєтностями сіл Терло, Лібухова і Росохи, виголошуючи таким способом протекцію над даною територією.
Село мало найбільшу кількість шляхти в усьому сучасному Старосамбірському районі.
За переписом 1880 р. в селі проживало 790 мешканців: 6 римо-католиків, 762 греко-католики і 22 юдеї.
15 червня 1934 р. село передане з Самбірського повіту до Добромильського.
Історія церкви Різдва Пресвятої Богородиці
Вчений-реставратор Іван Могитич вважав, що церква в Росохах була побудована вже в XIII ст., хоча більшість дослідників схиляються до версії, що храм звели кількома століттями пізніше. Як місце для будівництва храму вибрали невеликий пагорб, розташований біля дороги, що перетинає село.
Крім культових функцій, храм, як найґрунтовніша споруда села, використовувався ще і як головний пункт оборони Росохів. За його стінами могли сховатися жителі села під час набігів татар, або у випадку іншої військової загрози.
Матеріалом для побудови церкви послужили плоскі ламані камені, скріплені вапняним розчином з домішками товченої кераміки і деревного вугілля. Храм тричастинний з трьома верхами. У його об'ємно-просторовій композиції були використані прийоми, властиві дерев'яній архітектурі. Церква складається з квадратного в плані неф, до якого із заходу примикає квадратний бабинець, а зі сходу — прямокутна в плані апсида. Бабинець та апсида мають меншу ширину і висоту, ніж неф. Товщина стін церкви перевищує 1 м, місцями доходить до 1,5 м. У західній стіні бабинця прорізаний прямокутний дверний отвір, перекритий лучковою аркою. Північну і південну стіни нефа прорізають по 2 вікна, влаштовані у нішах, вони також перекриті лучковими арками. У південній та північній стіні апсиди влаштовані 2 невеликих віконця. Усі три обсяги храму здаються приземкуватими. Відчуття потужності споруди церкви підсилюють масивні похилі контрфорси, якими укріпили кути бабинця, нефу і апсиди. Точно невідомо, як саме виглядали верхні частини храму в початковому періоді його історії. За кілька століть їх могли сильно перебудувати, в результаті чого церква могла втратити ряд архаїчних оборонних рис, оскільки, ймовірно, саме її верхня частина колись була пристосована до оборони. Пізніше, після ряду перебудов, кожен з обсягів церкви покрили ґонтовою шатрової покрівлею з заломами.
Ще одна лінія оборони церкви представлена кам'яною стіною, яка оточувала храм. Стіна захищала прямокутну в плані територію. Вона була побудована з таких же каменів, які використовувалися при будівництві церкви. Камені зовнішньої огорожі, ймовірно, скріплені глиняним розчином. Стіну прорізали чотирикутні бійниці, канали яких розширювалися як із зовнішнього, так і з внутрішньої сторони огорожі. Точно невідомо, як саме виглядала верхня частина огорожі храму — в нинішньому стані її перекриває двосхила покрівля, накрита листами шиферу. Раніше замість шиферу використовувався ґонт. Вхід на територію храму був влаштований в центрі західної стіни зовнішньої огорожі, якраз навпроти входу до церкви. Невідомо, як саме виглядали старі ворота, влаштовані в стіні. У наші дні на їхньому місці розташована проста кубічна дерев'яна конструкція з двостулковими воротами, увінчана трикутним фронтоном і двосхилим дахом. Можливо, колись із зовнішнього боку огорожі міг бути невеликий рів. Варто зазначити, що з датуванням стіни справи йдуть ще гірше, ніж з датуванням храму. Так, наприклад, ряд дослідників вважає, що вона була побудована в XVIII або навіть у XIX столітті, тобто вважається, що огорожа — не ровесниця храму.
Про інші ранні будівлі на території храму немає жодної інформації. Дзвіниця в південно-західному куті двору була побудована в XIX столітті. Якою була раніша дзвіниця і де вона перебувала — невідомо.
XV—XVII століття. Можна припустити, що церква неодноразово піддавалася ворожим нападам, проте відомості про них вкрай скупі. Непряму згадка про один з таких нападів можна знайти в «Географічному словнику королівства польського» (виданого в 1888 році), який з посиланням на джерело 1834 повідомляє, що в церкві зберігається гаківниця (кріпосна дульнозарядна рушниця), з якої Терлецький вбив татарського ватажка під час нападу кримчаків на Росохи. Подальша доля рушниці невідома. Також незрозуміло, коли саме відбувся описаний напад татар.
XVIII—XIX століття. Після того, як припинилися татарські набіги, а оборонні функції храму перестали бути затребуваними, комплекс, ймовірно, поступово перебудовується. У ході цих перебудов уже не стояла мета зберегти оборонні елементи будівель, тому деякі з них могли бути знищені. Храм продовжував діяти, але вже виключно як культова споруда.
18 березня 1708 р. У газеті «Rozmaitości» за 1834 рік повідомлялося, що в Росохах, в яких тоді проживало дуже багато шляхти, знаходиться наказ гетьмана великого коронного Адама Сенявського (близько 1666—1726 рр.) з його особистим підписом. У цьому документі Сенявський заявив про свою протекцію над декількома поселеннями, в числі яких були і Росохи. Документ свідчив: «Адам з Гранова Сенявський, воєвода Белзький, гетьман великий коронний і т. д. передає цей мій ордінанс їх світлість панам полковникам, оберштерам, ротмістрам, обер-лейтенантам, поруччикам, хорунжим і іншим командирам військ Його Королівської Величності і Речі Посполитої, щоб з його слів знали, що володіння: Терло, Любохова і Росохи так особливої в мене хочуть мати протекції, і не як інакше, а тільки як мої власні до всілякої оборони [в цьому місці текст оригіналу нечитабельнй] собі у Вітчизні заслужили і до цього дня заслуговують. Де ж до чинять опір цієї моєї волі з'являться претензії, заявляю, що карати їх буду судом своїм суворим. Також наказую з усією строгістю військової сили, щоб ніхто з хоругвою або зі своїм супроводом у згаданих володіннях не зупинявся, не організовував нічлігів і випасів і хлібів побічних не забирав, ніяких вимог не пред'являв, і нічим іншим їх не обтяжував, оскільки ці володіння переходять у ординацію не на один тільки рік, а до кінця мого життя. Видано у Львові дня 18 березня 1708».
XIX століття. У південно-західному куті храмового двору до стіни зовнішній стіні храму долучилася дерев'яна одноярусна каркасна дзвіниця. Спочатку їй стіни були обшиті дошками, а завершувала її ґонтова шатрова покрівля.
1844. Храм ремонтують, можливо, частково перебудовують.
1880 рік. Згідно з переписом населення в Росохах проживало 790 жителів: 6 римо-католиків, 762 греко-католики і 22 юдеї.
1896 рік. Храм проходить через черговий ремонт.
1921 рік. Згідно з переписом місцевості Речі Посполитої в селі було: будинків — 142, греко-католиків — 760, римо-католиків — 13, юдеїв — 26
1926 рік. Були проведені останні ремонтно-реставраційні роботи.
1962—1968 роки. Стару церкву закривають, вона не діє.
1960—1980-ті роки. Покрівлі пам'ятника архітектури ще були ґонтові.
12 серпня 1992 рік. Постановою Кабінету Міністрів України було затверджено «Державний реєстр національного культурного надбання». У його списку церква в Росохах була зарахована до категорії пам'яток архітектури національного значення. До реєстру були внесені:
- Комплекс церкви Різдва Богородиці (змішаний), XV—XIX століття, охоронний номер / номер в комплексі: 1435 / 0
- Церква Різдва Богородиці (кам'яна), XV—XVI століття, охоронний номер / номер в комплексі: 1435 / 1
- Дзвіниця (дерев'яна), XIX століття, охоронний номер / номер в комплексі: 1435 / 2
- Стіни з воротами (кам'яні), XVIII—XIX століття, охоронний номер / номер в комплексі: 1435 / 3
1996 рік. Трохи південніше території старої церкви, була побудована невелика нова церква Різдва Пресвятої Богородиці УГКЦ.
Ведуться роботи зі збереження храму від руйнування, адже ґонтовий дах згнив, а коштів у громади на такі роботи не було, держава зовсім не допомагала. Церкву для її збереження поверх ґонту змушені покривати бляхою, листами жерсті оббивають контрфорси нефу. Ґонтову покрівлю зовнішньої огорожі поверх покривають листами шиферу.
Храм належить громаді Православної церкви України, настоятель митр. прот. Мирон Гаврик.
Наші дні. У Росохах проживає близько 300 чоловік, тобто мінімум удвічі менше, ніж у період розквіту села. Комплекс церкви, що складається з кам'яного храму, дерев'яної дзвіниці і зовнішньої кам'яної оборонної стіни, дійшов до наших днів у відносно непоганому стані.
Діяльність ОУН-УПА (1943—1950)
Перед приходом радянських військ у 1944 році на теренах Росохів вже діє розгалужена сітка українських партизан. Незважаючи на нерівні сили, при всесторонній підтримці місцевих мешканців, боротьба проти комуністичної системи велась близько 10 років. Останні відділи УПА зліквідовано військами НКВС на початку 50-х років. Із мешканців села наразі відомо про наступних діячів УПА:
Затварницький Іван, син Степана і Катерини (1916 — 19.I.1946). Вступив у кущ «Коника» у 1944 році. Вбитий засідкою пограничників при облаві «мітли» на границі між селами Росохи і Волошиново. Повстанці і родичі похоронили його на цвинтарі села Росохи.
Камінський Микола, син Степана і Марії (нар. 1925). Вступив у кущ «Коника» в 1944 році. При облаві пограничників у лісовому масиві «За фосою» попереджений стійковим «Чуйним», вискочив з криївки, виліз на густу сосну, з якої спостерігав за дією пограничників. Потім воював ще до 1948 року. Був зловлений, суджений на 25 років. Після таборів живе в Караганді.
Терлецька Ганна, дочка Івана і Катерини. Вуличне прізвисько Бащакова (нар. 1925). Працювала підпільно зв'язковою. Була на зв'язку із станичною Нанівською Марією Федорівною. Викрита і зловлена пограничниками в 1947 році. Суджена на 10 років сибірських таборів. Проживає в Херсонській області.
Терлецька-Лінинська Марія, дочка Миколая і Катерини (нар. 1927). Член ОУН з 1944 року. Проходила вишкіл в селі Стебник. Була зв'язковою під керівництвом станичної Нанівської Розалії. Збирала і доставляла продукти до постою партизанів. Виготовляла бинти і лікувала поранених. Поранена на постою з повстанцями в лісі з назвою «На ріжку». Довго хворіла.
Терлецька Марія, дочка Івана і Ганни, «Ліщина» (нар. 1925). Член ОУН з 1944 року. Організація була створена представниками з села Стебник. Була на вишколі в селі Стебник. Виконувала роботу зв'язкової і провідниці. Збирала одяг, їжу, бинти з полотна. Була на зв'язку із станичною Нанівською Розалією. Носила естафети до Стебника, Нанови, Смільниці, Стар'яви, Терла.
Терлецький Іван, син Михайла і Ганни (1921—1945). Вступив у кущ «Коника» в 1944 році. Криївку мали в лісовому масиві «Бартищі» біля села Нанова. Після залишення криївки був недалеко від неї вбитий. Повстанці з жінкою труп перенесли в село і таємно поховали на цвинтарі.
Терлецький Михайло, син Івана і Магдалини (нар. 1921). Член ОУН. Працював станичним, а після викриття пішов в УПА, де працював пропагандистом. У травні 1946 року був естафетою викликаний Гнатко Миколою (сексот-внутренник, на совісті якого десятки вбитих і зловлених повстанців) у село Велику Сушицю. В домовленому місці Гнатко перебив йому з автомата ноги. Після катувань суджений на 25 років. В Архангельських таборах помер.
Терлецький Михайло, син Катерини (1916—1945). Член ОУН. Пройшов місцевий вишкіл. Вступив в УПА у 1944 році під керівництво кущового «Коника». Викритий сексотами в криївці у лісі з назвою «На ріжку». Прийняв бій. У бою поранений і захоплений в полон, встиг підірвати себе гранатою. Похоронений на цвинтарі села Росохи.
Терлецький Степан, син Івана і Марії (1927—1945). Вступив в УПА в 1944 році. Зловлений живим у криївці в лісі з назвою «За фосою». Живому відрізали вуха, здерли нігті на пальцях, на грудях вирізали тризуб. В муках коло криївки помер. Батьки викрали труп і поховали на цвинтарі села Росохи.
Тришнівська Ганна, дочка Василя і Насті, «Люба» (нар. 1932). Після виїзду сестри Катерини до Німеччини станичний Терлецький Іван прилучив до цієї роботи сестру Ганну. Збирала харчі і носила до постою повстанців. Носила естафети по власному селу в ліси та село Рудавку. Разом із сестрою добирається до Львова і від тоді там живе.
Тришнівська Катерина, дочка Василя і Насті (нар. 1927). Заанґажована до роботи зв'язковою за німецької окупації. Через кілька місяців після того виїжджає на роботу в Німеччину. Після повернення з Німеччини знову працювала зв'язковою. Заарештована большевиками, але, опираючись на те, що була в Німеччині, слідство затягнулося. Знайомий чоловік, що працював у міліції, поручився за неї і відвіз її в Росохи, але там був вбитий. У цю ж ніч Катерина пішки добирається до Самбора, а звідти у Львів. Там стає працювати і приписується. Тепер живе у Зимній Воді.
Фільозоф Микола, син Михайла і Катерини (1926—1945). Вступив у кущ «Коника» в 1944 році. Вбитий при облаві в лісі з назвою «За фосою» в напрямку до села Рудавки. Попереджений стійковим «Чуйним» про наближення пограничників, вискочив з криївки і при втечі був вбитий. Родичі викрали труп і похоронили на цвинтарі села Росохи.
Яворський Іван, син Михайла і Марії (1923 — 19.I.1946). Вуличне прізвисько Томків. Вступив в УПА в 1944 році. Вбитий засідкою енкеведистів між селами Росохи і Волошиново. Похоронений на цвинтарі села Росохи.
Яворський Іван, син Степана і Розалії (1921 — 06.01.1946). Вступив у кущ «Коника» в 1944 році. Попереджений розвідкою про облаву в селі, хлопці вийшли в ліс. В урочищі Нестерівка був вбитий енкеведистами. Друг Яворський Василь, який з ним втікав, був взятий живим. На допитах показав, з якої хати походив Іван. Енкеведисти хату спалили, батька арештували і вислали в Казахстан. Сім'я розбіглася. Але у 1952 році всіх вислідили за допомогою сексотів, арештували і вислали в Сибір.
Яворський Іван (з-під берізки), син Степана і Розалії (1924 — І.06.1945). Член «Просвіти». Пройшов місцевий вишкіл. Брав участь в бою відділу УПА з пограничниками та енкеведистами в урочищі На Копальні. Поранений, взятий в полон. Там же зв'язали руки і ноги, почали мордувати: кололи багнетами, копали ногами, били шомполами. А пізніше наклали на голову камені-плити і спостерігали за мукою повстанця. Згодом плитами розбили голову.
Яворський Микола, син Івана і Ганни (1910 — 6.I.1946). Вступив в УПА в 1944 році. Кущ «Коника», розбитий на боївки, був на постою в селі.
А 5 січня офіцер із Хирівського райвоєнкомату Воєводський попередив через знайому йому людину, що 6 січня в Росохи готується велика облава. З наказу кущового хлопці вийшли з села в ліси між селами Росохи і Волошиново з назвою «Вилка», або «Полянка». Тут натрапили на засідку, де був вбитий. Рідні тіло таємно похоронили на цвинтарі села.
Яворський Михайло, син Миколая і Марії (1922—1947). Вуличне прізвисько Запотіцький. Вступив у кущ «Коника» в 1944 році. Повстанець, недалекий сусід, завів його до хати батьків. В час їди хтось крикнув, що близько енкеведисти. Сексота вискочив перший без шапки, така була домовленість з енкеведистами, а Яворський побіг до потока. Коли перескакував через огорожу, дігнала автоматна черга. Тіло так і повисло на огорожі. Труп забрали в Хирів і закопали на березі ріки Стрв'яж.
Адміністративно-територіальна приналежність
VI ст. — 993 — Білі Хорвати
Велике князівство Руське (993—1240)
1084—1141 — Перемиське князівство
1141—1199 — Галицьке князівство
1199—1253 — Галицько-волинське князівство
Руське королівство (1253—1387)
1253—1387 — Перемишльська земля
Польське королівство (1387—1569)
1387—1434 — Перемишльська земля, Руський домен
1434—1569 — Перемишльська земля, Руське воєводство
1569—1772 — Перемишльська земля, Руське воєводство
Австрійська імперія (1772—1867)
1772—1867 — Самбірський крайс, Королівство Галичини і Володимирії
Австро-Угорська імперія (1867—1918)
1867—1918 — Староміський повіт, Королівство Галичини і Володимирії
Західноукраїнська народна республіка (1918—1921)
1918—1919 — Старосамбірський повіт, ЗУНР
1919—1921 — Старосамбірський повіт, ЗО УНР
Польська республіка (1921—1939)
1921—1934 — Старосамбірський повіт, Львівське воєводство
1934—1939 — Добромильський повіт, Львівське воєводство
Українська радянська соціалістична республіка, СРСР (1939—1941)
1939—1941 — Хирівський район, Дрогобицька область
1941—1944 — Крайсгауптманшафт Самбір, Дистрикт Галичина, Генерал-губернаторство
Українська радянська соціалістична республіка, СРСР (1944—1991)
1944—1957 — Хирівський район, Дрогобицька область
1957—1991 — Старосамбірський район, Львівська область
1991 —2020 — Волошинівська сільська рада, Старосамбірський район, Львівська область
З 25.11.2020 р. — Старосамбірська об'єднана територіальна громада, Самбірський район, Львівська область
Відомі люди
Сольський Микола Тарасович (нар. 1979) — український юрист, підприємець-аграрія, депутат Верховної Ради України 9-го скликаня. З 24 березня 2022 року міністр аграрної політики та продовольства.
Нанівська Віра Теодорівна (нар. 19 березня 1945, Росохи, Дрогобицька область) — українська громадська діячка та вчена, експерт з питань державного управління та реформування політичних інституцій, ідеолог інституційної десовєтизації.
Микола Іванович Затварницький (нар. бл. 1918, Росохи — †2005, Рогатин) — видатний лісівник українських Карпат, займався дослідженням букових насаджень.
Михайло Колодруб (народився 21 вересня 1891 року в селі Росохи — † 23.01.1996, Істон, США) — 104-літній союзовець у 1912 році емігрував до Америки, є одним з ініціяторів Горожанського Клюбу, як уповноважений представник місцевої української громади бере участь конвенціях і з'їздах Українського Народного Комітету, Української Федерації, Українського Конгресового Комітету та УНС.
Отець Михайло Горечко (нар. 19.10.1903) — з 1945 року парох с. Росохи, Старосамбірський деканат. Заарештований НКВД в Росохах і засланий до Сибіру. Помер 14 січня 1953 року. Похоронений у Корейському Мисі (4 км від Іннокентьєвки) Троїцького р-ну Хабаровського краю.
Терлецький Михайло Миколайович (нар. 29 жовтня 1941 р.) — автор низки популярних історичних книг про походження і становлення родової спільноти Драго-Сасів; пов'язаний родовим корінням із давнім гніздовим шляхетським осередком — селом Росохи (давній присілок с. Терла). Ставши одним із ініціаторів відновлення Українського шляхетського товариства. Народився М. Терлецький в родині Терлецьких і Затварницьких (тато — Микола Терлецький з «Бундзаків», мама — Ганна Затварницька) гербу Сас. Видав більше десяти окремих літературних творів на тему гербового роду Сас.
Пам'ятки архітектури національного значення
- Комплекс церкви Різдва Богородиці (змішаний, XV—XIX ст.) № 1435/0
- Церква Різдва Богородиці (мурована, XV—XIX ст.) № 1435/1
- Дзвіниця (дерев'яна, XIX ст.) № 1435/2
- Мури з брамою (муровані, XVIII—XIX ст.) № 1435/3
Примітки
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1934 r. o zmianie granic powiatów samborskiego i dobromilskiego w województwie lwowskiem. Dz.U. 1934 nr 48 poz. 427 [ 10 січня 2017 у Wayback Machine.] (пол.)
- Микола ЗАТВАРНИЦЬКИЙ видатний лісівник українських Карпат із с. Росохи - ВІДОМІ ОСОБИСТОСТІ СЕЛА РОСОХИ - Каталог статтей - РОСОХИ сайт села. rosohy.at.ua. Процитовано 5 червня 2023.
- Михайло Колодруб - ВІДОМІ ОСОБИСТОСТІ СЕЛА РОСОХИ - Каталог статтей - РОСОХИ сайт села. rosohy.at.ua. Процитовано 5 червня 2023.
- Терлецький Михайло Миколайович (Драго-Саси) - ВІДОМІ ОСОБИСТОСТІ СЕЛА РОСОХИ - Каталог статтей - РОСОХИ сайт села. rosohy.at.ua. Процитовано 5 червня 2023.
Посилання
- Росохи в Географічному словнику Королівства Польського
- Том 9, ст.765 [ 6 березня 2016 у Wayback Machine.]
- Том 9, ст.766 [ 29 вересня 2020 у Wayback Machine.]
- РОСОХИ сайт села [ 24 січня 2021 у Wayback Machine.]
- Замки та храми України. Росохи [ 1 жовтня 2020 у Wayback Machine.]
- Оборонна церква у селі Росохи на www.zamki-kreposti.com.ua [ 10 вересня 2019 у Wayback Machine.] (рос.)
- погода в с. Росохи [ 22 липня 2019 у Wayback Machine.]
- старовинне фото церкви [ 26 лютого 2018 у Wayback Machine.]
- - карта с. Росохи
- Пам'ятники містобудування і архітектури (рос.) [ 3 лютого 2017 у Wayback Machine.]
- Пам'ятники містобудування і архітектури ч.2 (рос.) [ 3 лютого 2017 у Wayback Machine.]
- http://sts-mrada.gov.ua [ 22 березня 2022 у Wayback Machine.]
- https://decentralization.gov.ua/newgromada/4242/composition [ 18 квітня 2021 у Wayback Machine.]
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Roso hi selo Sambirskogo rajonu Lvivskoyi oblasti u Prikarpatti selo RosohiAnsambl cerkvi Rizdva BogorodiciAnsambl cerkvi Rizdva BogorodiciKrayina UkrayinaOblast Lvivska oblastRajon Sambirskij rajonGromada Starosambirska miska gromadaKod KATOTTG UA46080150140012007Osnovni daniNaselennya 149 chol Plosha 0 1164 km Gustota naselennya 128 010 osib km Poshtovij indeks 82072Telefonnij kod 380 3238Geografichni daniGeografichni koordinati 49 26 33 pn sh 22 46 57 sh d 49 44250 pn sh 22 78250 sh d 49 44250 22 78250 Koordinati 49 26 33 pn sh 22 46 57 sh d 49 44250 pn sh 22 78250 sh d 49 44250 22 78250Misceva vladaKartaRosohiRosohiMapa Rosohi u Vikishovishi Cherez selo protikaye richka Lisivka liva pritoki richki Borsuki Za miscevimi legendami istoriya sela nalichuye ne menshe 800 rokiv hocha oficijna zgadka pro selo datuyetsya XVI st Nazva sela pohodit vid slova rosoha glibokij krutoyar beskid Zagalni vidomostiPriroda bilya sela Rosohi Persha pismova zgadka datovana 1566 rokom Zagalna plosha 116 ga kilkist naselennya 301 cholovik Diye pochatkova shkola Hram Rizdva Presvyatoyi Bogorodici pobudovanij v XIII st perebudovanij v 1896 roci ta restavrovanij u 1926 roci hramove svyato 21 veresnya Vidstan do rajonnogo centru 18 kilometriv do najblizhchoyi zaliznichnoyi stanciyi Star yava 12 km pozhezhnoyi chastini 18 km likarni 17 km do Lvova 130 km Dorogi iz chornim pokrittyam 3 km iz gruntovim 1 km IstoriyaSerpnem 1566 r fiksuyetsya peredacha kolonistam Georgiyu ta Ioannu Skultetti zemel i sporud vishe poselennya Stara Smozha Original tekstu gramoti na latini A 1566 Fer secunda post festum Sancti Bartholomei Apostoli Samboriae Facultas Magnifici Starzechowski Providis Joanni et Georgio Scultetis locandi in rivulo dicto Rosoka superius villae Antiquae Smoza villam Rosthoka appellandam data In qua ad Scultetiam duo lanei agri et tertius pro Poponatu cum molendino taberna torquatili de censu ac dationibus tertia parte laboribus subditorum consuetis tortis strennis conferuntur Mozhna sperechatis pro etnichnu nalezhnist cih kolonistiv a takozh i kilkist chelyadi yaka z nimi prijshla prote najpevnishim bude voloske pohodzhennya z rodu Dragiv Sasiv Rich v tim sho polskij korol masovo zalyudnyuvav spustili i malopributkovi zemli togochasnoyi polskoyi derzhavi shlyahom zamanyuvannya kolonistiv Rid Dragiv Sasiv pohodiv z Marmaroshini zvidti najpevnishe i prijshli novi poselenci She odnoyu prichinoyu takogo visnovku mozhe sluzhiti i nalezhnist sela do poselen iz Voloskim pravom U 1708 r vidano ordonans belzkogo voyevodi i getmana Adama Senyavskogo pro nepripustimist chinennya prikrostej i narugi nad meshkancyami i mayetnostyami sil Terlo Libuhova i Rosohi vigoloshuyuchi takim sposobom protekciyu nad danoyu teritoriyeyu Selo malo najbilshu kilkist shlyahti v usomu suchasnomu Starosambirskomu rajoni Za perepisom 1880 r v seli prozhivalo 790 meshkanciv 6 rimo katolikiv 762 greko katoliki i 22 yudeyi 15 chervnya 1934 r selo peredane z Sambirskogo povitu do Dobromilskogo Istoriya cerkvi Rizdva Presvyatoyi BogorodiciOboronna cerkva Istorichne spovidannya pravoslav ya Suchasna prinalezhnist Pravoslavna cerkva Ukrayini Vchenij restavrator Ivan Mogitich vvazhav sho cerkva v Rosohah bula pobudovana vzhe v XIII st hocha bilshist doslidnikiv shilyayutsya do versiyi sho hram zveli kilkoma stolittyami piznishe Yak misce dlya budivnictva hramu vibrali nevelikij pagorb roztashovanij bilya dorogi sho peretinaye selo Krim kultovih funkcij hram yak najgruntovnisha sporuda sela vikoristovuvavsya she i yak golovnij punkt oboroni Rosohiv Za jogo stinami mogli shovatisya zhiteli sela pid chas nabigiv tatar abo u vipadku inshoyi vijskovoyi zagrozi Materialom dlya pobudovi cerkvi posluzhili ploski lamani kameni skripleni vapnyanim rozchinom z domishkami tovchenoyi keramiki i derevnogo vugillya Hram trichastinnij z troma verhami U jogo ob yemno prostorovij kompoziciyi buli vikoristani prijomi vlastivi derev yanij arhitekturi Cerkva skladayetsya z kvadratnogo v plani nef do yakogo iz zahodu primikaye kvadratnij babinec a zi shodu pryamokutna v plani apsida Babinec ta apsida mayut menshu shirinu i visotu nizh nef Tovshina stin cerkvi perevishuye 1 m miscyami dohodit do 1 5 m U zahidnij stini babincya prorizanij pryamokutnij dvernij otvir perekritij luchkovoyu arkoyu Pivnichnu i pivdennu stini nefa prorizayut po 2 vikna vlashtovani u nishah voni takozh perekriti luchkovimi arkami U pivdennij ta pivnichnij stini apsidi vlashtovani 2 nevelikih vikoncya Usi tri obsyagi hramu zdayutsya prizemkuvatimi Vidchuttya potuzhnosti sporudi cerkvi pidsilyuyut masivni pohili kontrforsi yakimi ukripili kuti babincya nefu i apsidi Tochno nevidomo yak same viglyadali verhni chastini hramu v pochatkovomu periodi jogo istoriyi Za kilka stolit yih mogli silno perebuduvati v rezultati chogo cerkva mogla vtratiti ryad arhayichnih oboronnih ris oskilki jmovirno same yiyi verhnya chastina kolis bula pristosovana do oboroni Piznishe pislya ryadu perebudov kozhen z obsyagiv cerkvi pokrili gontovoyu shatrovoyi pokrivleyu z zalomami She odna liniya oboroni cerkvi predstavlena kam yanoyu stinoyu yaka otochuvala hram Stina zahishala pryamokutnu v plani teritoriyu Vona bula pobudovana z takih zhe kameniv yaki vikoristovuvalisya pri budivnictvi cerkvi Kameni zovnishnoyi ogorozhi jmovirno skripleni glinyanim rozchinom Stinu prorizali chotirikutni bijnici kanali yakih rozshiryuvalisya yak iz zovnishnogo tak i z vnutrishnoyi storoni ogorozhi Tochno nevidomo yak same viglyadala verhnya chastina ogorozhi hramu v ninishnomu stani yiyi perekrivaye dvoshila pokrivlya nakrita listami shiferu Ranishe zamist shiferu vikoristovuvavsya gont Vhid na teritoriyu hramu buv vlashtovanij v centri zahidnoyi stini zovnishnoyi ogorozhi yakraz navproti vhodu do cerkvi Nevidomo yak same viglyadali stari vorota vlashtovani v stini U nashi dni na yihnomu misci roztashovana prosta kubichna derev yana konstrukciya z dvostulkovimi vorotami uvinchana trikutnim frontonom i dvoshilim dahom Mozhlivo kolis iz zovnishnogo boku ogorozhi mig buti nevelikij riv Varto zaznachiti sho z datuvannyam stini spravi jdut she girshe nizh z datuvannyam hramu Tak napriklad ryad doslidnikiv vvazhaye sho vona bula pobudovana v XVIII abo navit u XIX stolitti tobto vvazhayetsya sho ogorozha ne rovesnicya hramu Pro inshi ranni budivli na teritoriyi hramu nemaye zhodnoyi informaciyi Dzvinicya v pivdenno zahidnomu kuti dvoru bula pobudovana v XIX stolitti Yakoyu bula ranisha dzvinicya i de vona perebuvala nevidomo XV XVII stolittya Mozhna pripustiti sho cerkva neodnorazovo piddavalasya vorozhim napadam prote vidomosti pro nih vkraj skupi Nepryamu zgadka pro odin z takih napadiv mozhna znajti v Geografichnomu slovniku korolivstva polskogo vidanogo v 1888 roci yakij z posilannyam na dzherelo 1834 povidomlyaye sho v cerkvi zberigayetsya gakivnicya kriposna dulnozaryadna rushnicya z yakoyi Terleckij vbiv tatarskogo vatazhka pid chas napadu krimchakiv na Rosohi Podalsha dolya rushnici nevidoma Takozh nezrozumilo koli same vidbuvsya opisanij napad tatar XVIII XIX stolittya Pislya togo yak pripinilisya tatarski nabigi a oboronni funkciyi hramu perestali buti zatrebuvanimi kompleks jmovirno postupovo perebudovuyetsya U hodi cih perebudov uzhe ne stoyala meta zberegti oboronni elementi budivel tomu deyaki z nih mogli buti znisheni Hram prodovzhuvav diyati ale vzhe viklyuchno yak kultova sporuda 18 bereznya 1708 r U gazeti Rozmaitosci za 1834 rik povidomlyalosya sho v Rosohah v yakih todi prozhivalo duzhe bagato shlyahti znahoditsya nakaz getmana velikogo koronnogo Adama Senyavskogo blizko 1666 1726 rr z jogo osobistim pidpisom U comu dokumenti Senyavskij zayaviv pro svoyu protekciyu nad dekilkoma poselennyami v chisli yakih buli i Rosohi Dokument svidchiv Adam z Granova Senyavskij voyevoda Belzkij getman velikij koronnij i t d peredaye cej mij ordinans yih svitlist panam polkovnikam obershteram rotmistram ober lejtenantam poruchchikam horunzhim i inshim komandiram vijsk Jogo Korolivskoyi Velichnosti i Rechi Pospolitoyi shob z jogo sliv znali sho volodinnya Terlo Lyubohova i Rosohi tak osoblivoyi v mene hochut mati protekciyi i ne yak inakshe a tilki yak moyi vlasni do vsilyakoyi oboroni v comu misci tekst originalu nechitabelnj sobi u Vitchizni zasluzhili i do cogo dnya zaslugovuyut De zh do chinyat opir ciyeyi moyeyi voli z yavlyatsya pretenziyi zayavlyayu sho karati yih budu sudom svoyim suvorim Takozh nakazuyu z usiyeyu strogistyu vijskovoyi sili shob nihto z horugvoyu abo zi svoyim suprovodom u zgadanih volodinnyah ne zupinyavsya ne organizovuvav nichligiv i vipasiv i hlibiv pobichnih ne zabirav niyakih vimog ne pred yavlyav i nichim inshim yih ne obtyazhuvav oskilki ci volodinnya perehodyat u ordinaciyu ne na odin tilki rik a do kincya mogo zhittya Vidano u Lvovi dnya 18 bereznya 1708 XIX stolittya U pivdenno zahidnomu kuti hramovogo dvoru do stini zovnishnij stini hramu doluchilasya derev yana odnoyarusna karkasna dzvinicya Spochatku yij stini buli obshiti doshkami a zavershuvala yiyi gontova shatrova pokrivlya 1844 Hram remontuyut mozhlivo chastkovo perebudovuyut 1880 rik Zgidno z perepisom naselennya v Rosohah prozhivalo 790 zhiteliv 6 rimo katolikiv 762 greko katoliki i 22 yudeyi 1896 rik Hram prohodit cherez chergovij remont 1921 rik Zgidno z perepisom miscevosti Rechi Pospolitoyi v seli bulo budinkiv 142 greko katolikiv 760 rimo katolikiv 13 yudeyiv 26 1926 rik Buli provedeni ostanni remontno restavracijni roboti 1962 1968 roki Staru cerkvu zakrivayut vona ne diye 1960 1980 ti roki Pokrivli pam yatnika arhitekturi she buli gontovi 12 serpnya 1992 rik Postanovoyu Kabinetu Ministriv Ukrayini bulo zatverdzheno Derzhavnij reyestr nacionalnogo kulturnogo nadbannya U jogo spisku cerkva v Rosohah bula zarahovana do kategoriyi pam yatok arhitekturi nacionalnogo znachennya Do reyestru buli vneseni Kompleks cerkvi Rizdva Bogorodici zmishanij XV XIX stolittya ohoronnij nomer nomer v kompleksi 1435 0 Cerkva Rizdva Bogorodici kam yana XV XVI stolittya ohoronnij nomer nomer v kompleksi 1435 1 Dzvinicya derev yana XIX stolittya ohoronnij nomer nomer v kompleksi 1435 2 Stini z vorotami kam yani XVIII XIX stolittya ohoronnij nomer nomer v kompleksi 1435 3 1996 rik Trohi pivdennishe teritoriyi staroyi cerkvi bula pobudovana nevelika nova cerkva Rizdva Presvyatoyi Bogorodici UGKC Vedutsya roboti zi zberezhennya hramu vid rujnuvannya adzhe gontovij dah zgniv a koshtiv u gromadi na taki roboti ne bulo derzhava zovsim ne dopomagala Cerkvu dlya yiyi zberezhennya poverh gontu zmusheni pokrivati blyahoyu listami zhersti obbivayut kontrforsi nefu Gontovu pokrivlyu zovnishnoyi ogorozhi poverh pokrivayut listami shiferu Hram nalezhit gromadi Pravoslavnoyi cerkvi Ukrayini nastoyatel mitr prot Miron Gavrik Nashi dni U Rosohah prozhivaye blizko 300 cholovik tobto minimum udvichi menshe nizh u period rozkvitu sela Kompleks cerkvi sho skladayetsya z kam yanogo hramu derev yanoyi dzvinici i zovnishnoyi kam yanoyi oboronnoyi stini dijshov do nashih dniv u vidnosno nepoganomu stani Diyalnist OUN UPA 1943 1950 Pered prihodom radyanskih vijsk u 1944 roci na terenah Rosohiv vzhe diye rozgaluzhena sitka ukrayinskih partizan Nezvazhayuchi na nerivni sili pri vsestoronnij pidtrimci miscevih meshkanciv borotba proti komunistichnoyi sistemi velas blizko 10 rokiv Ostanni viddili UPA zlikvidovano vijskami NKVS na pochatku 50 h rokiv Iz meshkanciv sela narazi vidomo pro nastupnih diyachiv UPA Zatvarnickij Ivan sin Stepana i Katerini 1916 19 I 1946 Vstupiv u kush Konika u 1944 roci Vbitij zasidkoyu pogranichnikiv pri oblavi mitli na granici mizh selami Rosohi i Voloshinovo Povstanci i rodichi pohoronili jogo na cvintari sela Rosohi Kaminskij Mikola sin Stepana i Mariyi nar 1925 Vstupiv u kush Konika v 1944 roci Pri oblavi pogranichnikiv u lisovomu masivi Za fosoyu poperedzhenij stijkovim Chujnim viskochiv z kriyivki viliz na gustu sosnu z yakoyi sposterigav za diyeyu pogranichnikiv Potim voyuvav she do 1948 roku Buv zlovlenij sudzhenij na 25 rokiv Pislya taboriv zhive v Karagandi Terlecka Ganna dochka Ivana i Katerini Vulichne prizvisko Bashakova nar 1925 Pracyuvala pidpilno zv yazkovoyu Bula na zv yazku iz stanichnoyu Nanivskoyu Mariyeyu Fedorivnoyu Vikrita i zlovlena pogranichnikami v 1947 roci Sudzhena na 10 rokiv sibirskih taboriv Prozhivaye v Hersonskij oblasti Terlecka Lininska Mariya dochka Mikolaya i Katerini nar 1927 Chlen OUN z 1944 roku Prohodila vishkil v seli Stebnik Bula zv yazkovoyu pid kerivnictvom stanichnoyi Nanivskoyi Rozaliyi Zbirala i dostavlyala produkti do postoyu partizaniv Vigotovlyala binti i likuvala poranenih Poranena na postoyu z povstancyami v lisi z nazvoyu Na rizhku Dovgo hvorila Terlecka Mariya dochka Ivana i Ganni Lishina nar 1925 Chlen OUN z 1944 roku Organizaciya bula stvorena predstavnikami z sela Stebnik Bula na vishkoli v seli Stebnik Vikonuvala robotu zv yazkovoyi i providnici Zbirala odyag yizhu binti z polotna Bula na zv yazku iz stanichnoyu Nanivskoyu Rozaliyeyu Nosila estafeti do Stebnika Nanovi Smilnici Star yavi Terla Terleckij Ivan sin Mihajla i Ganni 1921 1945 Vstupiv u kush Konika v 1944 roci Kriyivku mali v lisovomu masivi Bartishi bilya sela Nanova Pislya zalishennya kriyivki buv nedaleko vid neyi vbitij Povstanci z zhinkoyu trup perenesli v selo i tayemno pohovali na cvintari Terleckij Mihajlo sin Ivana i Magdalini nar 1921 Chlen OUN Pracyuvav stanichnim a pislya vikrittya pishov v UPA de pracyuvav propagandistom U travni 1946 roku buv estafetoyu viklikanij Gnatko Mikoloyu seksot vnutrennik na sovisti yakogo desyatki vbitih i zlovlenih povstanciv u selo Veliku Sushicyu V domovlenomu misci Gnatko perebiv jomu z avtomata nogi Pislya katuvan sudzhenij na 25 rokiv V Arhangelskih taborah pomer Terleckij Mihajlo sin Katerini 1916 1945 Chlen OUN Projshov miscevij vishkil Vstupiv v UPA u 1944 roci pid kerivnictvo kushovogo Konika Vikritij seksotami v kriyivci u lisi z nazvoyu Na rizhku Prijnyav bij U boyu poranenij i zahoplenij v polon vstig pidirvati sebe granatoyu Pohoronenij na cvintari sela Rosohi Terleckij Stepan sin Ivana i Mariyi 1927 1945 Vstupiv v UPA v 1944 roci Zlovlenij zhivim u kriyivci v lisi z nazvoyu Za fosoyu Zhivomu vidrizali vuha zderli nigti na palcyah na grudyah virizali trizub V mukah kolo kriyivki pomer Batki vikrali trup i pohovali na cvintari sela Rosohi Trishnivska Ganna dochka Vasilya i Nasti Lyuba nar 1932 Pislya viyizdu sestri Katerini do Nimechchini stanichnij Terleckij Ivan priluchiv do ciyeyi roboti sestru Gannu Zbirala harchi i nosila do postoyu povstanciv Nosila estafeti po vlasnomu selu v lisi ta selo Rudavku Razom iz sestroyu dobirayetsya do Lvova i vid todi tam zhive Trishnivska Katerina dochka Vasilya i Nasti nar 1927 Zaangazhovana do roboti zv yazkovoyu za nimeckoyi okupaciyi Cherez kilka misyaciv pislya togo viyizhdzhaye na robotu v Nimechchinu Pislya povernennya z Nimechchini znovu pracyuvala zv yazkovoyu Zaareshtovana bolshevikami ale opirayuchis na te sho bula v Nimechchini slidstvo zatyagnulosya Znajomij cholovik sho pracyuvav u miliciyi poruchivsya za neyi i vidviz yiyi v Rosohi ale tam buv vbitij U cyu zh nich Katerina pishki dobirayetsya do Sambora a zvidti u Lviv Tam staye pracyuvati i pripisuyetsya Teper zhive u Zimnij Vodi Filozof Mikola sin Mihajla i Katerini 1926 1945 Vstupiv u kush Konika v 1944 roci Vbitij pri oblavi v lisi z nazvoyu Za fosoyu v napryamku do sela Rudavki Poperedzhenij stijkovim Chujnim pro nablizhennya pogranichnikiv viskochiv z kriyivki i pri vtechi buv vbitij Rodichi vikrali trup i pohoronili na cvintari sela Rosohi Yavorskij Ivan sin Mihajla i Mariyi 1923 19 I 1946 Vulichne prizvisko Tomkiv Vstupiv v UPA v 1944 roci Vbitij zasidkoyu enkevedistiv mizh selami Rosohi i Voloshinovo Pohoronenij na cvintari sela Rosohi Yavorskij Ivan sin Stepana i Rozaliyi 1921 06 01 1946 Vstupiv u kush Konika v 1944 roci Poperedzhenij rozvidkoyu pro oblavu v seli hlopci vijshli v lis V urochishi Nesterivka buv vbitij enkevedistami Drug Yavorskij Vasil yakij z nim vtikav buv vzyatij zhivim Na dopitah pokazav z yakoyi hati pohodiv Ivan Enkevedisti hatu spalili batka areshtuvali i vislali v Kazahstan Sim ya rozbiglasya Ale u 1952 roci vsih vislidili za dopomogoyu seksotiv areshtuvali i vislali v Sibir Yavorskij Ivan z pid berizki sin Stepana i Rozaliyi 1924 I 06 1945 Chlen Prosviti Projshov miscevij vishkil Brav uchast v boyu viddilu UPA z pogranichnikami ta enkevedistami v urochishi Na Kopalni Poranenij vzyatij v polon Tam zhe zv yazali ruki i nogi pochali morduvati kololi bagnetami kopali nogami bili shompolami A piznishe naklali na golovu kameni pliti i sposterigali za mukoyu povstancya Zgodom plitami rozbili golovu Yavorskij Mikola sin Ivana i Ganni 1910 6 I 1946 Vstupiv v UPA v 1944 roci Kush Konika rozbitij na boyivki buv na postoyu v seli A 5 sichnya oficer iz Hirivskogo rajvoyenkomatu Voyevodskij poperediv cherez znajomu jomu lyudinu sho 6 sichnya v Rosohi gotuyetsya velika oblava Z nakazu kushovogo hlopci vijshli z sela v lisi mizh selami Rosohi i Voloshinovo z nazvoyu Vilka abo Polyanka Tut natrapili na zasidku de buv vbitij Ridni tilo tayemno pohoronili na cvintari sela Yavorskij Mihajlo sin Mikolaya i Mariyi 1922 1947 Vulichne prizvisko Zapotickij Vstupiv u kush Konika v 1944 roci Povstanec nedalekij susid zaviv jogo do hati batkiv V chas yidi htos kriknuv sho blizko enkevedisti Seksota viskochiv pershij bez shapki taka bula domovlenist z enkevedistami a Yavorskij pobig do potoka Koli pereskakuvav cherez ogorozhu dignala avtomatna cherga Tilo tak i povislo na ogorozhi Trup zabrali v Hiriv i zakopali na berezi riki Strv yazh Administrativno teritorialna prinalezhnistVI st 993 Bili Horvati Velike knyazivstvo Ruske 993 1240 1084 1141 Peremiske knyazivstvo 1141 1199 Galicke knyazivstvo 1199 1253 Galicko volinske knyazivstvo Ruske korolivstvo 1253 1387 1253 1387 Peremishlska zemlya Polske korolivstvo 1387 1569 1387 1434 Peremishlska zemlya Ruskij domen 1434 1569 Peremishlska zemlya Ruske voyevodstvo Rich Pospolita 1569 1772 1569 1772 Peremishlska zemlya Ruske voyevodstvo Avstrijska imperiya 1772 1867 1772 1867 Sambirskij krajs Korolivstvo Galichini i Volodimiriyi Avstro Ugorska imperiya 1867 1918 1867 1918 Staromiskij povit Korolivstvo Galichini i Volodimiriyi Zahidnoukrayinska narodna respublika 1918 1921 1918 1919 Starosambirskij povit ZUNR 1919 1921 Starosambirskij povit ZO UNR Polska respublika 1921 1939 1921 1934 Starosambirskij povit Lvivske voyevodstvo 1934 1939 Dobromilskij povit Lvivske voyevodstvo Ukrayinska radyanska socialistichna respublika SRSR 1939 1941 1939 1941 Hirivskij rajon Drogobicka oblast Nimecka imperiya 1941 1944 1941 1944 Krajsgauptmanshaft Sambir Distrikt Galichina General gubernatorstvo Ukrayinska radyanska socialistichna respublika SRSR 1944 1991 1944 1957 Hirivskij rajon Drogobicka oblast 1957 1991 Starosambirskij rajon Lvivska oblast Ukrayina 1991 1991 2020 Voloshinivska silska rada Starosambirskij rajon Lvivska oblast Z 25 11 2020 r Starosambirska ob yednana teritorialna gromada Sambirskij rajon Lvivska oblastVidomi lyudiSolskij Mikola Tarasovich nar 1979 ukrayinskij yurist pidpriyemec agrariya deputat Verhovnoyi Radi Ukrayini 9 go sklikanya Z 24 bereznya 2022 roku ministr agrarnoyi politiki ta prodovolstva Nanivska Vira Teodorivna nar 19 bereznya 1945 Rosohi Drogobicka oblast ukrayinska gromadska diyachka ta vchena ekspert z pitan derzhavnogo upravlinnya ta reformuvannya politichnih institucij ideolog institucijnoyi desovyetizaciyi Mikola Ivanovich Zatvarnickij nar bl 1918 Rosohi 2005 Rogatin vidatnij lisivnik ukrayinskih Karpat zajmavsya doslidzhennyam bukovih nasadzhen Mihajlo Kolodrub narodivsya 21 veresnya 1891 roku v seli Rosohi 23 01 1996 Iston SShA 104 litnij soyuzovec u 1912 roci emigruvav do Ameriki ye odnim z iniciyatoriv Gorozhanskogo Klyubu yak upovnovazhenij predstavnik miscevoyi ukrayinskoyi gromadi bere uchast konvenciyah i z yizdah Ukrayinskogo Narodnogo Komitetu Ukrayinskoyi Federaciyi Ukrayinskogo Kongresovogo Komitetu ta UNS Otec Mihajlo Gorechko nar 19 10 1903 z 1945 roku paroh s Rosohi Starosambirskij dekanat Zaareshtovanij NKVD v Rosohah i zaslanij do Sibiru Pomer 14 sichnya 1953 roku Pohoronenij u Korejskomu Misi 4 km vid Innokentyevki Troyickogo r nu Habarovskogo krayu Terleckij Mihajlo Mikolajovich nar 29 zhovtnya 1941 r avtor nizki populyarnih istorichnih knig pro pohodzhennya i stanovlennya rodovoyi spilnoti Drago Sasiv pov yazanij rodovim korinnyam iz davnim gnizdovim shlyahetskim oseredkom selom Rosohi davnij prisilok s Terla Stavshi odnim iz iniciatoriv vidnovlennya Ukrayinskogo shlyahetskogo tovaristva Narodivsya M Terleckij v rodini Terleckih i Zatvarnickih tato Mikola Terleckij z Bundzakiv mama Ganna Zatvarnicka gerbu Sas Vidav bilshe desyati okremih literaturnih tvoriv na temu gerbovogo rodu Sas Pam yatki arhitekturi nacionalnogo znachennyaKompleks cerkvi Rizdva Bogorodici zmishanij XV XIX st 1435 0 Cerkva Rizdva Bogorodici murovana XV XIX st 1435 1 Dzvinicya derev yana XIX st 1435 2 Muri z bramoyu murovani XVIII XIX st 1435 3PrimitkiRozporzadzenie Rady Ministrow z dnia 28 maja 1934 r o zmianie granic powiatow samborskiego i dobromilskiego w wojewodztwie lwowskiem Dz U 1934 nr 48 poz 427 10 sichnya 2017 u Wayback Machine pol Mikola ZATVARNICKIJ vidatnij lisivnik ukrayinskih Karpat iz s Rosohi VIDOMI OSOBISTOSTI SELA ROSOHI Katalog stattej ROSOHI sajt sela rosohy at ua Procitovano 5 chervnya 2023 Mihajlo Kolodrub VIDOMI OSOBISTOSTI SELA ROSOHI Katalog stattej ROSOHI sajt sela rosohy at ua Procitovano 5 chervnya 2023 Terleckij Mihajlo Mikolajovich Drago Sasi VIDOMI OSOBISTOSTI SELA ROSOHI Katalog stattej ROSOHI sajt sela rosohy at ua Procitovano 5 chervnya 2023 PosilannyaRosohi v Geografichnomu slovniku Korolivstva Polskogo Tom 9 st 765 6 bereznya 2016 u Wayback Machine Tom 9 st 766 29 veresnya 2020 u Wayback Machine ROSOHI sajt sela 24 sichnya 2021 u Wayback Machine Zamki ta hrami Ukrayini Rosohi 1 zhovtnya 2020 u Wayback Machine Oboronna cerkva u seli Rosohi na www zamki kreposti com ua 10 veresnya 2019 u Wayback Machine ros pogoda v s Rosohi 22 lipnya 2019 u Wayback Machine starovinne foto cerkvi 26 lyutogo 2018 u Wayback Machine karta s Rosohi Pam yatniki mistobuduvannya i arhitekturi ros 3 lyutogo 2017 u Wayback Machine Pam yatniki mistobuduvannya i arhitekturi ch 2 ros 3 lyutogo 2017 u Wayback Machine http sts mrada gov ua 22 bereznya 2022 u Wayback Machine https decentralization gov ua newgromada 4242 composition 18 kvitnya 2021 u Wayback Machine