Євге́н Олексі́йович Красноку́тський — український військовий льотчик, майор Збройних сил України.
Краснокутський Євген Олексійович | |
---|---|
Майор | |
Загальна інформація | |
Народження | 1978 Харків |
Військова служба | |
Приналежність | Україна |
Вид ЗС | Сухопутні війська |
Рід військ | Армійська авіація |
Формування | |
Війни / битви | |
Нагороди та відзнаки | |
Життєвий шлях
Євген Краснокутський з дитинства мріяв літати. Вивчився у рідному Харкові на пілота й отримав направлення у Коломию. Там служив до 2005 року, поки його частину не розформували. Євген перевівся в Броди Львівської області, а родина пілота так і лишилася жити в Коломиї. Бачився з ними лише на вихідних.
Льотчик-оператор вертолітної ланки 16-ї окремої бригади армійської авіації 8-го армійського корпусу Сухопутних військ ЗС України, в/ч А2595, м. Броди.
З дружиною виховує трьох дітей, — двох доньок і маленького сина.
Бойовий шлях
З початком антитерористичної операції на сході України льотчики 16-ї ОБрАА перебазувалися на військовий аеродром у м. Чугуїв та виконували завдання з патрулювання території в районі Слов'янська і Краматорська в Донецькій області.
2 травня 2014 року поблизу села Карпівка Слов'янського району російськими бойовиками за допомогою переносних зенітних ракетних комплексів було збито два вертольоти Мі-24 Збройних сил України, які здійснювали повітряне патрулювання в районі міста Слов'янська. Загинули п'ятеро офіцерів з двох екіпажів бродівської авіабригади, один отримав поранення. Спочатку, близько 3-ї години ранку, підбили вертоліт «09 жовтий», командир екіпажу Сергій Руденко дав можливість одному з членів екіпажу вискочити з вертольота і намагався врятувати ще одного. Командир вертолітної ланки майор Сергій Руденко і бортовий технік старший лейтенант Ігор Гришин загинули, поранений капітан Євген Краснокутський був захоплений терористами у полон. Другий вертоліт, «40 жовтий», полетів на допомогу, але теж був збитий. Загинули члени екіпажу вертольоту майор Руслан Плоходько, майор Олександр Сабада і капітан Микола Топчій.
«Ми мали супроводжувати колону БТРів, яка йшла на Слов'янськ, — згадує Євген Краснокутський. — І саме тоді нас збили із переносного зенітно-ракетного комплексу. Одна ракета пролетіла мимо, а друга влучила. Вертоліт почав падати. Все, як у тумані, машину закрутило, я вистрибнув з парашутом. Не знаю, чому не стрибнули мої побратими, може, не встигли».
Євген Краснокутський приземлився і пішов до збитого гелікоптеру, думав, може, хтось іще вижив, але тут почали вибухати снаряди, що були на борту. Потім чоловіка оточили троє людей у формі та в масках з автоматами. Били, прострелили йому обидві ноги.
«Вони хотіли мене забрати звідти, але прилетів наш вертоліт і почав кружляти, — пригадує Євген. — Вони втекли, мене лишили лежати серед поля. Бачив той вертоліт, може, то й по мене, але вони мене не бачили. Якби стояв чи сидів, а я просто лежав у траві. Рухатися не міг і нічого не міг зробити».
Вертоліт покружляв і полетів. Через деякий час Краснокутського знайшли інші сепаратисти. Каже, були в цивільному, більш агресивні. Забрали телефон, документи і повезли у Слов'янськ в штаб терористів. Євген був одним із перших військовополонених на той час. У штабі вже майже непритомного пілота оглянули медики. Він втратив багато крові, тому відправили в лікарню, де чоловіку зробили операцію. Євген розповідає, що майже на операційному столі випросив у медсестри телефон, аби подзвонити рідним.
З лікарні чоловіка викрали його батьки, які виїхали за ним із Харкова. Його посадили на заднє сидіння автівки, накололи знеболювальним й обхідними польовими дорогами вивезли на контрольовану українську територію і далі — у Харків. 5 травня в Міноборони повідомили про звільнення з полону російських бойовиків українського військового льотчика. Євгену Краснокутському було присвоєне чергове військове звання «майор». Офіцера було доправлено до шпиталю, далі на нього чекало довге лікування та ще кілька операцій. У Харкові Краснокутський провів майже три місяці, потім був львівський госпіталь та довгий процес реабілітації.
Наприкінці літа 2016 року Євген знову піднявся у небо.
Нагороди
20 червня 2014 року — за особисту мужність і героїзм, виявлені у захисті державного суверенітету та територіальної цілісності України, вірність військовій присязі та незламність духу, відзначений — нагороджений орденом Богдана Хмельницького III ступеня.
Примітки
- . Архів оригіналу за 20 травня 2017. Процитовано 27 травня 2017.
- . Архів оригіналу за 21 травня 2018. Процитовано 27 травня 2017.
- . Архів оригіналу за 12 березня 2016. Процитовано 17 листопада 2016.
Джерела
- Історії з АТО. Пілот з Коломиї хоче мирного неба // «Репортер», 3 Квітня 2015.
- // «Народна армія», 9 серпня 2016.
Це незавершена стаття про військового чи військову Збройних сил України. Ви можете проєкту, виправивши або дописавши її. |
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Yevge n Oleksi jovich Krasnoku tskij ukrayinskij vijskovij lotchik major Zbrojnih sil Ukrayini Krasnokutskij Yevgen Oleksijovich MajorZagalna informaciyaNarodzhennya1978 1978 HarkivVijskova sluzhbaPrinalezhnist UkrayinaVid ZSSuhoputni vijskaRid vijsk Armijska aviaciyaFormuvannya 16 OBrAAVijni bitviVijna na shodi Ukrayini Protistoyannya u Slov yansku 2014 rokuNagorodi ta vidznakiU Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Krasnokutskij Zhittyevij shlyahYevgen Krasnokutskij z ditinstva mriyav litati Vivchivsya u ridnomu Harkovi na pilota j otrimav napravlennya u Kolomiyu Tam sluzhiv do 2005 roku poki jogo chastinu ne rozformuvali Yevgen perevivsya v Brodi Lvivskoyi oblasti a rodina pilota tak i lishilasya zhiti v Kolomiyi Bachivsya z nimi lishe na vihidnih Lotchik operator vertolitnoyi lanki 16 yi okremoyi brigadi armijskoyi aviaciyi 8 go armijskogo korpusu Suhoputnih vijsk ZS Ukrayini v ch A2595 m Brodi Z druzhinoyu vihovuye troh ditej dvoh donok i malenkogo sina Bojovij shlyahZ pochatkom antiteroristichnoyi operaciyi na shodi Ukrayini lotchiki 16 yi OBrAA perebazuvalisya na vijskovij aerodrom u m Chuguyiv ta vikonuvali zavdannya z patrulyuvannya teritoriyi v rajoni Slov yanska i Kramatorska v Doneckij oblasti 2 travnya 2014 roku poblizu sela Karpivka Slov yanskogo rajonu rosijskimi bojovikami za dopomogoyu perenosnih zenitnih raketnih kompleksiv bulo zbito dva vertoloti Mi 24 Zbrojnih sil Ukrayini yaki zdijsnyuvali povitryane patrulyuvannya v rajoni mista Slov yanska Zaginuli p yatero oficeriv z dvoh ekipazhiv brodivskoyi aviabrigadi odin otrimav poranennya Spochatku blizko 3 yi godini ranku pidbili vertolit 09 zhovtij komandir ekipazhu Sergij Rudenko dav mozhlivist odnomu z chleniv ekipazhu viskochiti z vertolota i namagavsya vryatuvati she odnogo Komandir vertolitnoyi lanki major Sergij Rudenko i bortovij tehnik starshij lejtenant Igor Grishin zaginuli poranenij kapitan Yevgen Krasnokutskij buv zahoplenij teroristami u polon Drugij vertolit 40 zhovtij poletiv na dopomogu ale tezh buv zbitij Zaginuli chleni ekipazhu vertolotu major Ruslan Plohodko major Oleksandr Sabada i kapitan Mikola Topchij Mi mali suprovodzhuvati kolonu BTRiv yaka jshla na Slov yansk zgaduye Yevgen Krasnokutskij I same todi nas zbili iz perenosnogo zenitno raketnogo kompleksu Odna raketa proletila mimo a druga vluchila Vertolit pochav padati Vse yak u tumani mashinu zakrutilo ya vistribnuv z parashutom Ne znayu chomu ne stribnuli moyi pobratimi mozhe ne vstigli Yevgen Krasnokutskij prizemlivsya i pishov do zbitogo gelikopteru dumav mozhe htos ishe vizhiv ale tut pochali vibuhati snaryadi sho buli na bortu Potim cholovika otochili troye lyudej u formi ta v maskah z avtomatami Bili prostrelili jomu obidvi nogi Voni hotili mene zabrati zvidti ale priletiv nash vertolit i pochav kruzhlyati prigaduye Yevgen Voni vtekli mene lishili lezhati sered polya Bachiv toj vertolit mozhe to j po mene ale voni mene ne bachili Yakbi stoyav chi sidiv a ya prosto lezhav u travi Ruhatisya ne mig i nichogo ne mig zrobiti Vertolit pokruzhlyav i poletiv Cherez deyakij chas Krasnokutskogo znajshli inshi separatisti Kazhe buli v civilnomu bilsh agresivni Zabrali telefon dokumenti i povezli u Slov yansk v shtab teroristiv Yevgen buv odnim iz pershih vijskovopolonenih na toj chas U shtabi vzhe majzhe nepritomnogo pilota oglyanuli mediki Vin vtrativ bagato krovi tomu vidpravili v likarnyu de choloviku zrobili operaciyu Yevgen rozpovidaye sho majzhe na operacijnomu stoli viprosiv u medsestri telefon abi podzvoniti ridnim Z likarni cholovika vikrali jogo batki yaki viyihali za nim iz Harkova Jogo posadili na zadnye sidinnya avtivki nakololi znebolyuvalnim j obhidnimi polovimi dorogami vivezli na kontrolovanu ukrayinsku teritoriyu i dali u Harkiv 5 travnya v Minoboroni povidomili pro zvilnennya z polonu rosijskih bojovikiv ukrayinskogo vijskovogo lotchika Yevgenu Krasnokutskomu bulo prisvoyene chergove vijskove zvannya major Oficera bulo dopravleno do shpitalyu dali na nogo chekalo dovge likuvannya ta she kilka operacij U Harkovi Krasnokutskij proviv majzhe tri misyaci potim buv lvivskij gospital ta dovgij proces reabilitaciyi Naprikinci lita 2016 roku Yevgen znovu pidnyavsya u nebo Nagorodi20 chervnya 2014 roku za osobistu muzhnist i geroyizm viyavleni u zahisti derzhavnogo suverenitetu ta teritorialnoyi cilisnosti Ukrayini virnist vijskovij prisyazi ta nezlamnist duhu vidznachenij nagorodzhenij ordenom Bogdana Hmelnickogo III stupenya Primitki Arhiv originalu za 20 travnya 2017 Procitovano 27 travnya 2017 Arhiv originalu za 21 travnya 2018 Procitovano 27 travnya 2017 Arhiv originalu za 12 bereznya 2016 Procitovano 17 listopada 2016 DzherelaIstoriyi z ATO Pilot z Kolomiyi hoche mirnogo neba Reporter 3 Kvitnya 2015 Narodna armiya 9 serpnya 2016 Ce nezavershena stattya pro vijskovogo chi vijskovu Zbrojnih sil Ukrayini Vi mozhete dopomogti proyektu vipravivshi abo dopisavshi yiyi