Калит́а — селище в Україні, центр Калитянської громади Броварського району Київської області. Населення 4754 мешканці (2020).
селище Калита | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Країна | Україна | ||||
Область | Київська область | ||||
Район | Броварський район | ||||
Громада | Калитянська селищна громада | ||||
Код КАТОТТГ | UA32060150010098317 | ||||
Основні дані | |||||
Засновано | 1600 | ||||
Статус | із 2024 року | ||||
Площа | 3.86 км² | ||||
Населення | ▼ 4 716 (01.01.2022) | ||||
Густота | 1232 осіб/км²; | ||||
Поштовий індекс | 07420 | ||||
Телефонний код | +380 4594 | ||||
Географічні координати | 50°45′01″ пн. ш. 31°01′35″ сх. д. / 50.75028° пн. ш. 31.02639° сх. д.Координати: 50°45′01″ пн. ш. 31°01′35″ сх. д. / 50.75028° пн. ш. 31.02639° сх. д. | ||||
Відстань | |||||
Найближча залізнична станція: | Заворичі | ||||
До станції: | 12 км | ||||
До райцентру: | |||||
- фізична: | 29 км | ||||
- автошляхами: | 32 км | ||||
До обл. центру: | |||||
- фізична: | 44 км | ||||
Селищна влада | |||||
Адреса | 07420, смт Калита, пров. Ювілейний, 4а | ||||
Карта | |||||
Калита | |||||
Калита | |||||
Калита у Вікісховищі |
Розташоване за 44 км від межі Києва та за 55 км від його центру. З Києвом має регулярне транспортне сполучення.
Історія
Нинішнє селище міського типу Калита має давньоруські корені, але вперше згадується в польській люстрації 1628 р. Засновником села за переказом вважається легендарний Калита, який приплив сюди човном. У середні віки тут було військове козацьке поселення заможних «виборних» козаків.
У переписній книзі Малоросійського приказу (1666) згадується село Калита. У ньому було 18 дворів (серед них 1 двір — «ґрунтовий» без коней та волів), 18 чоловіків. У господарствах загалом було 9 волів та 16 коней. У книзі поіменно перелічено всіх чоловіків.
1859 року у селі козачому та власницькому Семиполковської волості Остерського повіту Чернігівської губернії, мешкало 1554 особи (793 осіб чоловічої статі та 761 — жіночої), налічувалось 199 дворових господарства, існувала православна церква.
Під час організованого радянською владою Голодомору 1932—1933 років померло щонайменше 57 жителів селища.
Легенди
Походження назви
За переказами село було розташоване на березі річки Калита.
Легенда про багатого мірошника
На березі річки жив гордовитий мірошник, який ні з ким не підтримував добрих стосунків — не родичався і грошей не позичав, за що отримав прізвисько «Калита», тобто шкіряний мішок з грошима. Згодом прізвисько стало назвою для місця, де був розташований млин, ще пізніше так стали називати і всі сусідні помешкання.
Козак Калита
За іншою легендою на великому човні приплив козак на прізвисько Калита, оселився на березі річки, згодом поселення розрослося і постало велике село. Після смерті, козака було поховано на високому березі, на його могилі поставили церкву. Сучасна калитянська Свято-Миколаївська церква дійсно стоїть на місці давньої козацької церкви. Під час будівництва нової церкви на старому фундаменті, під фундаментом було знайдено людські останки.
Символіка
Селище розташоване на вітряному підвищенні, зручному для побудови вітряків, а тому тут здавна процвітало — молоти зерно привозили з усіх сусідніх поселень. Старожили розповідають, що іще на початку XX століття тут діяло 62 вітряка. Золотий вітряк і став символом селища.
Населення
У 1970 р. у селі проживало 2109 жителів, у 1989 — 5500 жителів.
Мова
Розподіл населення за рідною мовою за даними перепису 2001 року:
Мова | Кількість | Відсоток |
---|---|---|
українська | 4655 | 93.44% |
російська | 296 | 5.94% |
болгарська | 8 | 0.16% |
білоруська | 6 | 0.12% |
вірменська | 2 | 0.04% |
польська | 2 | 0.04% |
інші/не вказали | 13 | 0.26% |
Усього | 4982 | 100% |
Освіта
Перша школа в селі з'явилася на початку XIX ст., містилася у хаті псаломщика, що стояла на місці сучасного урочища Попівка і була церковнопарафіяльною.
Після проведення земської реформи, земства отримали змогу займатися культурними і господарськими питаннями. У Калиті на гроші громади, найбільший внесок зроблено родичами Александровичів, Миколайчиків та Соболевських, було засноване земське однокласне училище. 14 грудня 1870 р. (День Святого Наума) 48 дітей почали навчання в одноповерховій будівлі. З меблів були: дерев'яні столи, довгі лави, дошка і вчительський стіл. Першою вчителькою була В. Є. Тросницька, яка одержувала заробітну плату від земства: 16 крб на рік і 2 карбованці від батьків учнів. У зв'язку з відсутністю госпорадства, продуктами вчительку забезпечували жителі села по черзі (за цим стежив попечитель, обраний батьками). Учителів у школі було троє: священик (Закон Божий); дяк (церковний спів) і вчителька (викладала грамоту, арифметику, малювання й географію). У 1879 р. в школі навчалося 96 учнів.
1895 р. в Калиті налічувалося 1554 жителів, в училищі навчалося 118 дітей, зокрема й 10 дівчаток. Вчителював Петро Пархоменко, навчали російською мовою.
За даними «Памятной книжки Киевского учебного округа на 1901 год. Часть 4. Черниговская губерния» в Калитянському початковому народному училищі навчалося 95 хлопців та 17 дівчат, закінчили навчання 15 учнів. Дітей що добре навчалися, нагороджували хрестиками.
Після подій 1917 року двокласне земське початкове народне училище припинило своє існування. Відкрилася у Калиті чотирирічна школа після 1920 року, розташована була в тому самому приміщенні, викладали ті самі предмети, навчання (як і до 1917 р.) було необов'язковим. Працювали завідувач (М. П. Наумов) і п'ять учителів (згадують Г. І. Вознесенську та Марека).
У 1932 р. чотирирічна школа була реорганізована в семирічну. У класах сиділи діти різного віку — навчання стало обов'язковим. Освітній заклад очолював Є. М. Яківець, при школі була організована комсомольська організація. У 1933/1934 навчальному році директором школи призначили А. М. Зотко. Приміщення, збудоване 1870 р., почало руйнуватися й було замалим для семирічної школи. За разпорядженням влади навчання пренесли в хату заможного селянина В. Дяченка, розкуркуленого як володаря круподерки.
У 1933 р. Анастасія Матвіївна Зотко, з дозволу влади, при школі відкрила оздоровчий інтернат. До нього зараховували дітей-сиріт і дітей з бідних сімей, після уроків їх годували галушками, «кандьором», пшоняною кашею. Потрапити до цієї групи означало врятуватися від голодної смерті під час Голодомору. Вихователькою працювала М. М. Соболевська.
У 1936 р. було побудовано довгу двоповерхову цегляну Калитянську школу, яку було потиньковано і вкрито залізним дахом. У школі працював швейцар, який слідкував за порядком, дзвонив на уроки і з уроків. Викладалися російська та українська мови й літератури, математика, географія, історія СРСР, біологія, фізика, німецька мова, співи. Викладачі були немісцеві, більшість приїхали з великих міст. Так, Надія Сергіївна Бугайова (викладач німецької мови), яка походила з дворянської родини, змушена була виїхати з Ленінграду, рятуючись від репресій.
У 1940 р. школу закінчили 18 хлопців і 6 дівчат. Це був перший випуск середньої школи (десятирічки). Випускники були з с. Калита і з навколишних сіл Опанасова, Сокирин, Омелянів, Нічогівки. У вересні 1943 р. відступаючи, німці спалили нову школу. Але вже навесні 1944 р. освітній заклад почав працювати у старому дореволюційному приміщенні. Першим директором після війни був І. Т. Незнал. Викладали корінні калитяни Г. О. Булава, М. М. Соболевська, І. І. Дужик, К. Я. Авраменко, Є. Я. Турчин.
У 1949 р. директором закладу призначили І. Д. Малицького. У школі вчилося близько 300 дітей, працювало 9 учителів.
З серпня 1951 р. і до 18 березня 1954 р школу очолює В. О. Чистяков, він відкрив філію Калитянської семирічки, школу на х. Переможця, де вчилися 22 учні.
З 1954 р. до 1 вересня 1973 р. школою керував В. А. Міщенко, під його керівництвом було побудовано двоповерхове шкільне приміщення.
У зв'язку з грандіозним будівництвом комплексу з виробництва м'яса на промисловій основі та комбікормового заводу у 1971 р., переместили центр села, у новому центрі звели велику школу. У серпні 1973 р. директором школи призначили В. Ф. Писаренка. Школа була розрахована на 580 учнів, але незабаром школу відвідувало понад 1100 дітей, у зв'язку з цим навчати стали в дві зміни. Неподалік від старого почали будувати нове приміщення школи. Завдяки допомозі радгосп-комбінату «Калитянський» було збудувано новий корпус початкової школи, у якому відкрили два музеї, шкільний телецентр, бібліотеку із фондом понад 50 тис. книжок. Старшокласники обладнали стрілецький тир.
Колектив школи був учасником і призером ВДНГ у Москві. У школі працювали спортивні секції, творчі колективи: хор хлопчиків, хор учителів, танцювальний ансамбль, вокально-інструментальні групи, самодіяльний театр. Ініціатором багатьох справ був Заслужений учитель УРСР І. О. Осадчий. Тривалий час учителював А. Ф. Луценко, член Спілки художників України. У 1980 р. школі присуджено ім'я В. І. Леніна.
На 2001 р. в освітньому закладі працює 57 учителів; з них 9 — учителі-методисти, 10 — старші учителі, 10 — нагороджені значком «Відмінник освіти УРСР», 36 — вищої категорії.
Сучасний стан
Свій статус селища міського типу Калита отримала 1973 року.
У 1970 р. поблизу села розпочалося будівництво комплексу з виробництва м'яса на промисловій основі та комбікормового заводу за італійським проєктом. Село Переможне потрапило в санітарно-захисну зону свинофабрики і було знесено, жителів переселили у Калиту. Начальником будівництва та першим директором комплексу був Б. М. Білоусов. На території села було побудовано багатоповерхові житлові будинки (загальна площа 26 тис. кв.м), школу, дитячий садок, громадський центр та інші установи. За добре спланований проект нового селища авторський колектив у складі І. Л. Дабагяна, Є. С. Коваленка, І. М. Коваленка, Н. І. Литовченка, В. В. Луцкевича, Г. С. Панька, В. П. Скуратівського, С. І. Телюка на Всесоюзному конкурсі на найкращу забудову та благоустрій у 1975 році був удостоєний Дипломом пошани ВДНГ СРСР. У 1976 році автори проекту та будівельники були нагороджені премією Ради Міністрів СРСР. Тут працює АТ і один з найбільших у країні комплекс сільськогосподарського тваринництва СВАТ , філіал Київської фабрики «Роза», СП «Вісла», МП «МДФ», МП «Агропромтехбуд».
25 липня 2015 року на підприємстві СВАТ виявлена африканська чума свиней. Для людини африканська чума свиней — безпечна.
Персоналії
У Калиті народився, жив і тут похований підпоручик Митрофан Миколайович Александрович (1821—1882), український письменник, автор першої краєзнавчої книги про наш край.
Два випускники Калитянської школи (1941 р.) під час Другої світової війни стали Героями Радянського Союзу: Л. П. Паламарчук з Омелянова та з Калити.
Луценко Анатолій Федорович (17.02.1925-19.10.2002) — Художник, поет, літературознавець, лауреат премії ім. Григорія Сковороди та Івана Огієнка. Народився 17 лютого 1925 року в селянській родині на Житомирщині. В період репресій родина зазнала важких поневірянь. До війни закінчив 9 класів місцевої школи, потім попав у фашистські концтабори. Після закінчення війни повернувся у рідне село, працював у колгоспі. У 1946 році вступив до Київського училища прикладних мистецтв, продовжив навчання в Академії мистецтв. Через родинні обставини на деякий час повернувся на Житомирщину, де працював у царині культури. З 1972 року і до кінця життя працював на Броварщині, у смт Калита. Викладав образотворче мистецтво у школі, організував мистецьку студію «Веселка».
Анатолій Луценко заявив про себе як поет у 1940 році віршем «Весна». Активно друкувався у 60-70-ті роки, проте постійно перебував під наглядом КДБ, і лише зі здобуттям Україною незалежності виходять у світ його збірки поезій: «Живиця отчої землі», «На моїм порозі», «Овогнене життя», «Максимове джерело», «Сонячні зайчата», «Із пекла в пекло», «Кущиста рунь», «Неповторні відтінки».
Відомі уродженці
- Александрович Митрофан Миколайович (1821—1882) — український письменник.
- Макаренко Антон Миколайович (1990—2015) — молодший сержант Збройних сил України, учасник російсько-української війни.
- Петрина Наталія Василівна (10 лютого 1972 року) — український географ, геоеколог, кандидат географічних наук, доцент Київського національного університету імені Тараса Шевченка.
- (1922—2001) — Герой Радянського Союзу.
- (1986—2015) — солдат Збройних сил України, учасник російсько-української війни
Див. також
Примітки
- http://db.ukrcensus.gov.ua/PXWEB2007/ukr/publ_new1/2022/zb_Сhuselnist.pdf
- Переписні книги 1666 року / Приготував до друку і зредагував В. О. Романовський. Всеукраїнська академія наук, Археографічна Комісія. — Київ, 1933. — с. 365-366. http://www.history.org.ua/index.php?litera&id=9568 [ 19 грудня 2014 у Wayback Machine.]
- рос. дореф. Черниговская губернія. Списокъ населенныхъ мѣстъ по свѣдѣніямъ 1864 года, томъ XLIII. Изданъ Центральнымъ статистическимъ комитетомъ Министерства Внутренних Дѣлъ. СанктПетербургъ. 1866 — LXI + 196 с.
- Калита. Геоінформаційна система місць «Голодомор 1932—1933 років в Україні». Український інститут національної пам'яті. Процитовано 18 червня 2020.[недоступне посилання]
- . Архів оригіналу за 12 серпня 2013. Процитовано 28 серпня 2013.
{{}}
: Обслуговування CS1: Сторінки з текстом «archived copy» як значення параметру title () - . Архів оригіналу за 1 грудня 2017. Процитовано 31 липня 2015.
{{}}
: Обслуговування CS1: Сторінки з текстом «archived copy» як значення параметру title () - . Архів оригіналу за 22 червня 2017. Процитовано 9 травня 2017.
Джерела
Вікісховище має мультимедійні дані за темою: Калита |
- смт Калита на офіційному сайті Броварського району [ 5 лютого 2020 у Wayback Machine.]
- Облікова картка [ 11 червня 2020 у Wayback Machine.]
- сайт селища Калита [ 24 жовтня 2016 у Wayback Machine.]
- Историко-статистическое описаніе Черниговской епархіи. Книга пятая. Губ. городъ Черниговъ. Уѣзды: Черниговскій, Козелецкій, Суражскій, Кролевецкій и Остерскій. — Черниговъ, Земская типографія, 1874. — С. 441-443. [ 27 травня 2016 у Wayback Machine.]
- За ред. І. Л. Лікарчука. Заклади освіти Київщини: минуле та сучасне — К.:Вид. О. М. Ешке, 2002. — 528с.
Це незавершена стаття з географії України. Ви можете проєкту, виправивши або дописавши її. |
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
U Vikipediyi ye statti pro inshi znachennya cogo termina Kalita znachennya Kalit a selishe v Ukrayini centr Kalityanskoyi gromadi Brovarskogo rajonu Kiyivskoyi oblasti Naselennya 4754 meshkanci 2020 selishe Kalita Krayina Ukrayina Oblast Kiyivska oblast Rajon Brovarskij rajon Gromada Kalityanska selishna gromada Kod KATOTTG UA32060150010098317 Osnovni dani Zasnovano 1600 Status iz 2024 roku Plosha 3 86 km Naselennya 4 716 01 01 2022 Gustota 1232 osib km Poshtovij indeks 07420 Telefonnij kod 380 4594 Geografichni koordinati 50 45 01 pn sh 31 01 35 sh d 50 75028 pn sh 31 02639 sh d 50 75028 31 02639 Koordinati 50 45 01 pn sh 31 01 35 sh d 50 75028 pn sh 31 02639 sh d 50 75028 31 02639 Vidstan Najblizhcha zaliznichna stanciya Zavorichi Do stanciyi 12 km Do rajcentru fizichna 29 km avtoshlyahami 32 km Do obl centru fizichna 44 km Selishna vlada Adresa 07420 smt Kalita prov Yuvilejnij 4a Karta Kalita Kalita Kalita u Vikishovishi Roztashovane za 44 km vid mezhi Kiyeva ta za 55 km vid jogo centru Z Kiyevom maye regulyarne transportne spoluchennya IstoriyaNinishnye selishe miskogo tipu Kalita maye davnoruski koreni ale vpershe zgaduyetsya v polskij lyustraciyi 1628 r Zasnovnikom sela za perekazom vvazhayetsya legendarnij Kalita yakij pripliv syudi chovnom U seredni viki tut bulo vijskove kozacke poselennya zamozhnih vibornih kozakiv U perepisnij knizi Malorosijskogo prikazu 1666 zgaduyetsya selo Kalita U nomu bulo 18 dvoriv sered nih 1 dvir gruntovij bez konej ta voliv 18 cholovikiv U gospodarstvah zagalom bulo 9 voliv ta 16 konej U knizi poimenno perelicheno vsih cholovikiv 1859 roku u seli kozachomu ta vlasnickomu Semipolkovskoyi volosti Osterskogo povitu Chernigivskoyi guberniyi meshkalo 1554 osobi 793 osib cholovichoyi stati ta 761 zhinochoyi nalichuvalos 199 dvorovih gospodarstva isnuvala pravoslavna cerkva Pid chas organizovanogo radyanskoyu vladoyu Golodomoru 1932 1933 rokiv pomerlo shonajmenshe 57 zhiteliv selisha LegendiPohodzhennya nazvi Za perekazami selo bulo roztashovane na berezi richki Kalita Legenda pro bagatogo miroshnika Na berezi richki zhiv gordovitij miroshnik yakij ni z kim ne pidtrimuvav dobrih stosunkiv ne rodichavsya i groshej ne pozichav za sho otrimav prizvisko Kalita tobto shkiryanij mishok z groshima Zgodom prizvisko stalo nazvoyu dlya miscya de buv roztashovanij mlin she piznishe tak stali nazivati i vsi susidni pomeshkannya Kozak Kalita Za inshoyu legendoyu na velikomu chovni pripliv kozak na prizvisko Kalita oselivsya na berezi richki zgodom poselennya rozroslosya i postalo velike selo Pislya smerti kozaka bulo pohovano na visokomu berezi na jogo mogili postavili cerkvu Suchasna kalityanska Svyato Mikolayivska cerkva dijsno stoyit na misci davnoyi kozackoyi cerkvi Pid chas budivnictva novoyi cerkvi na staromu fundamenti pid fundamentom bulo znajdeno lyudski ostanki SimvolikaSelishe roztashovane na vitryanomu pidvishenni zruchnomu dlya pobudovi vitryakiv a tomu tut zdavna procvitalo moloti zerno privozili z usih susidnih poselen Starozhili rozpovidayut sho ishe na pochatku XX stolittya tut diyalo 62 vitryaka Zolotij vitryak i stav simvolom selisha NaselennyaU 1970 r u seli prozhivalo 2109 zhiteliv u 1989 5500 zhiteliv Mova Rozpodil naselennya za ridnoyu movoyu za danimi perepisu 2001 roku Mova Kilkist Vidsotok ukrayinska 4655 93 44 rosijska 296 5 94 bolgarska 8 0 16 biloruska 6 0 12 virmenska 2 0 04 polska 2 0 04 inshi ne vkazali 13 0 26 Usogo 4982 100 OsvitaPersha shkola v seli z yavilasya na pochatku XIX st mistilasya u hati psalomshika sho stoyala na misci suchasnogo urochisha Popivka i bula cerkovnoparafiyalnoyu Pislya provedennya zemskoyi reformi zemstva otrimali zmogu zajmatisya kulturnimi i gospodarskimi pitannyami U Kaliti na groshi gromadi najbilshij vnesok zrobleno rodichami Aleksandrovichiv Mikolajchikiv ta Sobolevskih bulo zasnovane zemske odnoklasne uchilishe 14 grudnya 1870 r Den Svyatogo Nauma 48 ditej pochali navchannya v odnopoverhovij budivli Z mebliv buli derev yani stoli dovgi lavi doshka i vchitelskij stil Pershoyu vchitelkoyu bula V Ye Trosnicka yaka oderzhuvala zarobitnu platu vid zemstva 16 krb na rik i 2 karbovanci vid batkiv uchniv U zv yazku z vidsutnistyu gosporadstva produktami vchitelku zabezpechuvali zhiteli sela po cherzi za cim stezhiv popechitel obranij batkami Uchiteliv u shkoli bulo troye svyashenik Zakon Bozhij dyak cerkovnij spiv i vchitelka vikladala gramotu arifmetiku malyuvannya j geografiyu U 1879 r v shkoli navchalosya 96 uchniv 1895 r v Kaliti nalichuvalosya 1554 zhiteliv v uchilishi navchalosya 118 ditej zokrema j 10 divchatok Vchitelyuvav Petro Parhomenko navchali rosijskoyu movoyu Za danimi Pamyatnoj knizhki Kievskogo uchebnogo okruga na 1901 god Chast 4 Chernigovskaya guberniya v Kalityanskomu pochatkovomu narodnomu uchilishi navchalosya 95 hlopciv ta 17 divchat zakinchili navchannya 15 uchniv Ditej sho dobre navchalisya nagorodzhuvali hrestikami Pislya podij 1917 roku dvoklasne zemske pochatkove narodne uchilishe pripinilo svoye isnuvannya Vidkrilasya u Kaliti chotiririchna shkola pislya 1920 roku roztashovana bula v tomu samomu primishenni vikladali ti sami predmeti navchannya yak i do 1917 r bulo neobov yazkovim Pracyuvali zaviduvach M P Naumov i p yat uchiteliv zgaduyut G I Voznesensku ta Mareka U 1932 r chotiririchna shkola bula reorganizovana v semirichnu U klasah sidili diti riznogo viku navchannya stalo obov yazkovim Osvitnij zaklad ocholyuvav Ye M Yakivec pri shkoli bula organizovana komsomolska organizaciya U 1933 1934 navchalnomu roci direktorom shkoli priznachili A M Zotko Primishennya zbudovane 1870 r pochalo rujnuvatisya j bulo zamalim dlya semirichnoyi shkoli Za razporyadzhennyam vladi navchannya prenesli v hatu zamozhnogo selyanina V Dyachenka rozkurkulenogo yak volodarya krupoderki U 1933 r Anastasiya Matviyivna Zotko z dozvolu vladi pri shkoli vidkrila ozdorovchij internat Do nogo zarahovuvali ditej sirit i ditej z bidnih simej pislya urokiv yih goduvali galushkami kandorom pshonyanoyu kasheyu Potrapiti do ciyeyi grupi oznachalo vryatuvatisya vid golodnoyi smerti pid chas Golodomoru Vihovatelkoyu pracyuvala M M Sobolevska U 1936 r bulo pobudovano dovgu dvopoverhovu ceglyanu Kalityansku shkolu yaku bulo potinkovano i vkrito zaliznim dahom U shkoli pracyuvav shvejcar yakij slidkuvav za poryadkom dzvoniv na uroki i z urokiv Vikladalisya rosijska ta ukrayinska movi j literaturi matematika geografiya istoriya SRSR biologiya fizika nimecka mova spivi Vikladachi buli nemiscevi bilshist priyihali z velikih mist Tak Nadiya Sergiyivna Bugajova vikladach nimeckoyi movi yaka pohodila z dvoryanskoyi rodini zmushena bula viyihati z Leningradu ryatuyuchis vid represij U 1940 r shkolu zakinchili 18 hlopciv i 6 divchat Ce buv pershij vipusk serednoyi shkoli desyatirichki Vipuskniki buli z s Kalita i z navkolishnih sil Opanasova Sokirin Omelyaniv Nichogivki U veresni 1943 r vidstupayuchi nimci spalili novu shkolu Ale vzhe navesni 1944 r osvitnij zaklad pochav pracyuvati u staromu dorevolyucijnomu primishenni Pershim direktorom pislya vijni buv I T Neznal Vikladali korinni kalityani G O Bulava M M Sobolevska I I Duzhik K Ya Avramenko Ye Ya Turchin U 1949 r direktorom zakladu priznachili I D Malickogo U shkoli vchilosya blizko 300 ditej pracyuvalo 9 uchiteliv Z serpnya 1951 r i do 18 bereznya 1954 r shkolu ocholyuye V O Chistyakov vin vidkriv filiyu Kalityanskoyi semirichki shkolu na h Peremozhcya de vchilisya 22 uchni Z 1954 r do 1 veresnya 1973 r shkoloyu keruvav V A Mishenko pid jogo kerivnictvom bulo pobudovano dvopoverhove shkilne primishennya U zv yazku z grandioznim budivnictvom kompleksu z virobnictva m yasa na promislovij osnovi ta kombikormovogo zavodu u 1971 r peremestili centr sela u novomu centri zveli veliku shkolu U serpni 1973 r direktorom shkoli priznachili V F Pisarenka Shkola bula rozrahovana na 580 uchniv ale nezabarom shkolu vidviduvalo ponad 1100 ditej u zv yazku z cim navchati stali v dvi zmini Nepodalik vid starogo pochali buduvati nove primishennya shkoli Zavdyaki dopomozi radgosp kombinatu Kalityanskij bulo zbuduvano novij korpus pochatkovoyi shkoli u yakomu vidkrili dva muzeyi shkilnij telecentr biblioteku iz fondom ponad 50 tis knizhok Starshoklasniki obladnali strileckij tir Kolektiv shkoli buv uchasnikom i prizerom VDNG u Moskvi U shkoli pracyuvali sportivni sekciyi tvorchi kolektivi hor hlopchikiv hor uchiteliv tancyuvalnij ansambl vokalno instrumentalni grupi samodiyalnij teatr Iniciatorom bagatoh sprav buv Zasluzhenij uchitel URSR I O Osadchij Trivalij chas uchitelyuvav A F Lucenko chlen Spilki hudozhnikiv Ukrayini U 1980 r shkoli prisudzheno im ya V I Lenina Na 2001 r v osvitnomu zakladi pracyuye 57 uchiteliv z nih 9 uchiteli metodisti 10 starshi uchiteli 10 nagorodzheni znachkom Vidminnik osviti URSR 36 vishoyi kategoriyi Suchasnij stanSvij status selisha miskogo tipu Kalita otrimala 1973 roku U 1970 r poblizu sela rozpochalosya budivnictvo kompleksu z virobnictva m yasa na promislovij osnovi ta kombikormovogo zavodu za italijskim proyektom Selo Peremozhne potrapilo v sanitarno zahisnu zonu svinofabriki i bulo zneseno zhiteliv pereselili u Kalitu Nachalnikom budivnictva ta pershim direktorom kompleksu buv B M Bilousov Na teritoriyi sela bulo pobudovano bagatopoverhovi zhitlovi budinki zagalna plosha 26 tis kv m shkolu dityachij sadok gromadskij centr ta inshi ustanovi Za dobre splanovanij proekt novogo selisha avtorskij kolektiv u skladi I L Dabagyana Ye S Kovalenka I M Kovalenka N I Litovchenka V V Luckevicha G S Panka V P Skurativskogo S I Telyuka na Vsesoyuznomu konkursi na najkrashu zabudovu ta blagoustrij u 1975 roci buv udostoyenij Diplomom poshani VDNG SRSR U 1976 roci avtori proektu ta budivelniki buli nagorodzheni premiyeyu Radi Ministriv SRSR Tut pracyuye AT i odin z najbilshih u krayini kompleks silskogospodarskogo tvarinnictva SVAT Agrokombinat Kalita filial Kiyivskoyi fabriki Roza SP Visla MP MDF MP Agropromtehbud 25 lipnya 2015 roku na pidpriyemstvi SVAT Agrokombinat Kalita viyavlena afrikanska chuma svinej Dlya lyudini afrikanska chuma svinej bezpechna PersonaliyiU Kaliti narodivsya zhiv i tut pohovanij pidporuchik Mitrofan Mikolajovich Aleksandrovich 1821 1882 ukrayinskij pismennik avtor pershoyi krayeznavchoyi knigi pro nash kraj Dva vipuskniki Kalityanskoyi shkoli 1941 r pid chas Drugoyi svitovoyi vijni stali Geroyami Radyanskogo Soyuzu L P Palamarchuk z Omelyanova ta z Kaliti Lucenko Anatolij Fedorovich 17 02 1925 19 10 2002 Hudozhnik poet literaturoznavec laureat premiyi im Grigoriya Skovorodi ta Ivana Ogiyenka Narodivsya 17 lyutogo 1925 roku v selyanskij rodini na Zhitomirshini V period represij rodina zaznala vazhkih poneviryan Do vijni zakinchiv 9 klasiv miscevoyi shkoli potim popav u fashistski konctabori Pislya zakinchennya vijni povernuvsya u ridne selo pracyuvav u kolgospi U 1946 roci vstupiv do Kiyivskogo uchilisha prikladnih mistectv prodovzhiv navchannya v Akademiyi mistectv Cherez rodinni obstavini na deyakij chas povernuvsya na Zhitomirshinu de pracyuvav u carini kulturi Z 1972 roku i do kincya zhittya pracyuvav na Brovarshini u smt Kalita Vikladav obrazotvorche mistectvo u shkoli organizuvav mistecku studiyu Veselka Anatolij Lucenko zayaviv pro sebe yak poet u 1940 roci virshem Vesna Aktivno drukuvavsya u 60 70 ti roki prote postijno perebuvav pid naglyadom KDB i lishe zi zdobuttyam Ukrayinoyu nezalezhnosti vihodyat u svit jogo zbirki poezij Zhivicya otchoyi zemli Na moyim porozi Ovognene zhittya Maksimove dzherelo Sonyachni zajchata Iz pekla v peklo Kushista run Nepovtorni vidtinki Vidomi urodzhenci Aleksandrovich Mitrofan Mikolajovich 1821 1882 ukrayinskij pismennik Makarenko Anton Mikolajovich 1990 2015 molodshij serzhant Zbrojnih sil Ukrayini uchasnik rosijsko ukrayinskoyi vijni Petrina Nataliya Vasilivna 10 lyutogo 1972 roku ukrayinskij geograf geoekolog kandidat geografichnih nauk docent Kiyivskogo nacionalnogo universitetu imeni Tarasa Shevchenka 1922 2001 Geroj Radyanskogo Soyuzu 1986 2015 soldat Zbrojnih sil Ukrayini uchasnik rosijsko ukrayinskoyi vijniDiv takozhLandshaftnij zakaznik Kalityanska Dacha Perelik naselenih punktiv sho postrazhdali vid Golodomoru 1932 1933 Kiyivska oblast Primitkihttp db ukrcensus gov ua PXWEB2007 ukr publ new1 2022 zb Shuselnist pdf Perepisni knigi 1666 roku Prigotuvav do druku i zredaguvav V O Romanovskij Vseukrayinska akademiya nauk Arheografichna Komisiya Kiyiv 1933 s 365 366 http www history org ua index php litera amp id 9568 19 grudnya 2014 u Wayback Machine ros doref Chernigovskaya guberniya Spisok naselennyh mѣst po svѣdѣniyam 1864 goda tom XLIII Izdan Centralnym statisticheskim komitetom Ministerstva Vnutrennih Dѣl SanktPeterburg 1866 LXI 196 s Kalita Geoinformacijna sistema misc Golodomor 1932 1933 rokiv v Ukrayini Ukrayinskij institut nacionalnoyi pam yati Procitovano 18 chervnya 2020 nedostupne posilannya Arhiv originalu za 12 serpnya 2013 Procitovano 28 serpnya 2013 a href wiki D0 A8 D0 B0 D0 B1 D0 BB D0 BE D0 BD Cite web title Shablon Cite web cite web a Obslugovuvannya CS1 Storinki z tekstom archived copy yak znachennya parametru title posilannya Ridni movi v ob yednanih teritorialnih gromadah Ukrayini Ukrayinskij centr suspilnih danih Arhiv originalu za 1 grudnya 2017 Procitovano 31 lipnya 2015 a href wiki D0 A8 D0 B0 D0 B1 D0 BB D0 BE D0 BD Cite web title Shablon Cite web cite web a Obslugovuvannya CS1 Storinki z tekstom archived copy yak znachennya parametru title posilannya Arhiv originalu za 22 chervnya 2017 Procitovano 9 travnya 2017 DzherelaVikishovishe maye multimedijni dani za temoyu Kalita smt Kalita na oficijnomu sajti Brovarskogo rajonu 5 lyutogo 2020 u Wayback Machine Oblikova kartka 11 chervnya 2020 u Wayback Machine sajt selisha Kalita 24 zhovtnya 2016 u Wayback Machine Istoriko statisticheskoe opisanie Chernigovskoj eparhii Kniga pyataya Gub gorod Chernigov Uѣzdy Chernigovskij Kozeleckij Surazhskij Kroleveckij i Osterskij Chernigov Zemskaya tipografiya 1874 S 441 443 27 travnya 2016 u Wayback Machine Za red I L Likarchuka Zakladi osviti Kiyivshini minule ta suchasne K Vid O M Eshke 2002 528s Ce nezavershena stattya z geografiyi Ukrayini Vi mozhete dopomogti proyektu vipravivshi abo dopisavshi yiyi