Картинний будинок — оригінальна споруда початку 18 століття в ансамблі Меншиковський палац (Оранієнбаум).
В ансамблі будівель Картинний будинок посів особливе місто не стільки через архітектуру, яка не є шедевром, скільки через складову частину барокового ансамблю та функціональне використання.
Архітектура
Кам'яна будівля на один поверх (із мезоніном) була західним візуальним кінцем Нижнього саду. Зі сходу цю функцію виконувала Оранжерея, схожа за фасадами та розмірами. Оранжерею втратили ще в 18 столітті.
Автором проекту вважають архітектора Йогана Ґоттфріда Шеделя, будівництво тривало у 1711 — 1725 роках.
Довгий фасад Картинного будинку простягли на 40 метрів. Вхід розташували з південного боку. Центр будівли підкреслений невеликим ризалітом з трикутним фронтоном на обох довгих фасадах будинку. Дах — без перелому, прикрашений круглими люкарнами.
Інтер'єри
Найбільшим приміщенням будинку була Центральна зала, що займала якраз увесь об'єм з ризалітами. Праворуч від зали йшло приміщення, яке використовували для театральних вистав. Пізніше вистави відбувалися в спеціальному Оперному будинку, який побудували в парку. Ліворуч розпланували чотири кімнати, де розмістили — бібліотеку, картинну галерею, кунсткамеру, одну з перших в імперії.
У літературі відомі і театральні декорації 1755 р. до опери композитора Франческо Арайї «Прихисток миру», що створив італійський художник Джузеппе Валеріані. Вистава і відбулася в театральній залі Картинного будинку в Оранієнбаумі.
У 1756 р. італійця Антоніо Рінальді, який щойно прибув з України, призначили головним архітектором ансамблю. Для Великого князя (Петра ІІІ, офіційного чоловіка майбутньої імператриці Катерини ІІ), Рінальді якраз вибудував невелику фортецю Петерштадт з інтимним палациком, що теж мав картинну галерею. Відомо, що програму для розташування полотен склав історіограф Якоб Штелін . Картини знайшли і розмістили за його програмою. Ймовірно, що над оздобами інтер'єрів Картинного будинку теж працював Антоніо Рінальді, бо описи майна будинку та замальовки його інтер'єрів дуже нагадують шпалерне розташування картин в палаці Петра ІІІ, в Картинній залі Царськосільського палацу тощо.
В кінці 19 століття будинок перебудували, а картини перевезли в інші царські резиденції. Частка картин опинилася в Імператорській Академії мистецтв, у 1922 р. передана в Ермітаж, серед них і полотно «Бог морів Нептун та Короніда» (художник Джордано Лука), яке збережено донині. Воно походить з Оранєнбауму.
Картинний будинок включено до об'єктів реставрації, що розпочата в палацово-парковому ансамблі в Оранієнбаумі.
- Лука Джордано, зразок міфологічного живопису художника
- Приклад шпалерного розташування картин
- Худ. Георг Гроот.Петро III (імператор Росії), Третьяковська галерея
Див. також
Джерела
- Иогансен М. В. « Михаил Земцов», Л, 1975
- Кючарианц Д. А. «Антонио Ринальди», Л, Лениздат, 1976
- Кючарианц Д. А. «Художественные памятники города Ломоносова». Л, Лениздат, 1980
- Раскин А. Г. «Город Ломоносов», Л. «Искусство», 1979
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Kartinnij budinok originalna sporuda pochatku 18 stolittya v ansambli Menshikovskij palac Oraniyenbaum V ansambli budivel Kartinnij budinok posiv osoblive misto ne stilki cherez arhitekturu yaka ne ye shedevrom skilki cherez skladovu chastinu barokovogo ansamblyu ta funkcionalne vikoristannya Kartinnij budinok krajnij pravoruch Gravyura Vnukova i Chelnakova seredini 18 st ArhitekturaArhitektor realizator 1714 1788 Kartinnij budinok Pivnichnij fasad Kam yana budivlya na odin poverh iz mezoninom bula zahidnim vizualnim kincem Nizhnogo sadu Zi shodu cyu funkciyu vikonuvala Oranzhereya shozha za fasadami ta rozmirami Oranzhereyu vtratili she v 18 stolitti Avtorom proektu vvazhayut arhitektora Jogana Gottfrida Shedelya budivnictvo trivalo u 1711 1725 rokah Dovgij fasad Kartinnogo budinku prostyagli na 40 metriv Vhid roztashuvali z pivdennogo boku Centr budivli pidkreslenij nevelikim rizalitom z trikutnim frontonom na oboh dovgih fasadah budinku Dah bez perelomu prikrashenij kruglimi lyukarnami Inter yeriNajbilshim primishennyam budinku bula Centralna zala sho zajmala yakraz uves ob yem z rizalitami Pravoruch vid zali jshlo primishennya yake vikoristovuvali dlya teatralnih vistav Piznishe vistavi vidbuvalisya v specialnomu Opernomu budinku yakij pobuduvali v parku Livoruch rozplanuvali chotiri kimnati de rozmistili biblioteku kartinnu galereyu kunstkameru odnu z pershih v imperiyi U literaturi vidomi i teatralni dekoraciyi 1755 r do operi kompozitora Franchesko Arajyi Prihistok miru sho stvoriv italijskij hudozhnik Dzhuzeppe Valeriani Vistava i vidbulasya v teatralnij zali Kartinnogo budinku v Oraniyenbaumi U 1756 r italijcya Antonio Rinaldi yakij shojno pribuv z Ukrayini priznachili golovnim arhitektorom ansamblyu Dlya Velikogo knyazya Petra III oficijnogo cholovika majbutnoyi imperatrici Katerini II Rinaldi yakraz vibuduvav neveliku fortecyu Petershtadt z intimnim palacikom sho tezh mav kartinnu galereyu Vidomo sho programu dlya roztashuvannya poloten sklav istoriograf Yakob Shtelin Kartini znajshli i rozmistili za jogo programoyu Jmovirno sho nad ozdobami inter yeriv Kartinnogo budinku tezh pracyuvav Antonio Rinaldi bo opisi majna budinku ta zamalovki jogo inter yeriv duzhe nagaduyut shpalerne roztashuvannya kartin v palaci Petra III v Kartinnij zali Carskosilskogo palacu tosho V kinci 19 stolittya budinok perebuduvali a kartini perevezli v inshi carski rezidenciyi Chastka kartin opinilasya v Imperatorskij Akademiyi mistectv u 1922 r peredana v Ermitazh sered nih i polotno Bog moriv Neptun ta Koronida hudozhnik Dzhordano Luka yake zberezheno donini Vono pohodit z Oranyenbaumu Kartinnij budinok vklyucheno do ob yektiv restavraciyi sho rozpochata v palacovo parkovomu ansambli v Oraniyenbaumi Luka Dzhordano zrazok mifologichnogo zhivopisu hudozhnika Priklad shpalernogo roztashuvannya kartin Hud Georg Groot Petro III imperator Rosiyi Tretyakovska galereyaDiv takozhPortal Baroko Portal Arhitektura Rosijske baroko Jogan Gottfrid Shedel Sadiba Kartinna galereya Antonio Rinaldi Yakob Shtelin Dzhordano LukaDzherelaIogansen M V Mihail Zemcov L 1975 Kyucharianc D A Antonio Rinaldi L Lenizdat 1976 Kyucharianc D A Hudozhestvennye pamyatniki goroda Lomonosova L Lenizdat 1980 Raskin A G Gorod Lomonosov L Iskusstvo 1979