Hoplia parvula | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Hoplia parvula Hoplia parvula, з конкурсів «Вікі любить Землю» | ||||||||||||||
Біологічна класифікація | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Посилання | ||||||||||||||
|
Hoplia parvula — вид пластинчатовусих жуків з підродини хрущів.
Опис
Довжина тіла 7-9,5 мм. Забарвлення чорне, щупики і вусики буро-червоного кольору. Основна частина верхньої сторони тіла цілком покрита матовими або кількома металево блискучими зеленими, золотисто-зеленими, синьо-зеленими, бурими або змішаними бурими і зеленими лусочками. Рідко верх тіла може бути покритий в сильно металево блискучих золотисто-зелених лусочках.
Тіло широке, відносно коротке, зверху відносно не опукле. Верх тіла покритий дуже густими, круглими або трохи овальними лусочками. Передньоспинка опукла, слабо поперечна. Ззаду вона слабо, а спереду трохи сильніше звужена, покрита дуже густими круглими лусочками, між якими на чорних точках знаходяться дуже тонкі білуваті волоски. Надкрила широкі, короткі, з дещо заокругленими боками. Нижня сторона тіла вкрита густими, дотичними, круглими металево блискучими сріблясто-білими, іноді з зеленуватим відливом лусочками, між якими розсіяні негусті короткі волоски.
Ареал
Східноєвропейський вид. Зустрічається в північно-західній Польщі.
- Північна межа поширення проходить через північну частину Білорусі (Гродно) до Росії (), Кострома і Уржум).
- Далі межа ареалу проходить на південний схід через Белебеївський район Башкортостану до західного Казахстану.
- Західна межа поширення виду проходить через західну Білорусь (Гродно), Житомирську область України і Одесу.
- Південна межа ареалу проходить через Одесу до гирла Дніпра, а потім піднімається на північний схід по його заплаві, річка Молочна (Мелітополь), нижній течії Сіверського Дінця (Станиця Луганська), середній течії Дону (Калач), по Волзі і середній течії Уралу.
- У Криму і на Кавказі вид відсутній.
Основна частина ареалу знаходиться в межах східної частини Європи в зоні лісів.
Біологія
Жуки мешкають на піщаних і легких супіщаних грунтах річкових терас. На півночі України, в лісостепу, вид віддає перевагу ділянкам з негустим рослинним покривом (бори, береги річок). У більш теплому і посушливому кліматі на півдні свого ареалу жуки зустрічаються в річкових заплавах.
Жуки зустрічаються з кінця травня до середини вересня. Активні в денний час доби і тримаються на трав'янистій і молодій деревній рослинності (верба, тополя, сосна). Харчуються листям. Личинки живуть в піщаному грунті, харчуючись дрібними корінцями. Голова личинки без очок, блідого жовтого кольору. Довжина личинки до 17-24 мм. Генерація однорічна. Зимують личинки.
Примітки
- Медведев С. И. Пластинчатоусые (Scarabaeidae). Подсем. Melolonthinae, ч. 2 (Хрущи) [Фауна СССР. 52]. М.-Л., 1952
- Медведев С. И. Личинки пластинчатоусых жуков фауны СССР. М. —.П., 1952
Зовнішні посиланя
- Hoplia parvula Kryn. — атлас жуків Росії (фото К. А. Гребеннікова) [Архівовано 13 січня 2018 у Wayback Machine.]
- Hoplia parvula Krynicki, 1832 (автор фото — А. Н. Посєдко) [Архівовано 13 січня 2018 у Wayback Machine.]
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Hoplia parvula Hoplia parvula Hoplia parvula z konkursiv Viki lyubit Zemlyu Biologichna klasifikaciya Carstvo Tvarini Tip Chlenistonogi Klas Komahi Ryad Tverdokrili Rodina Plastinchastovusi Rid Hoplia Vid Hoplia parvula Krinickij 1832 Posilannya Vikishovishe Hoplia parvula EOL 3258909 Hoplia parvula vid plastinchatovusih zhukiv z pidrodini hrushiv OpisDovzhina tila 7 9 5 mm Zabarvlennya chorne shupiki i vusiki buro chervonogo koloru Osnovna chastina verhnoyi storoni tila cilkom pokrita matovimi abo kilkoma metalevo bliskuchimi zelenimi zolotisto zelenimi sino zelenimi burimi abo zmishanimi burimi i zelenimi lusochkami Ridko verh tila mozhe buti pokritij v silno metalevo bliskuchih zolotisto zelenih lusochkah Tilo shiroke vidnosno korotke zverhu vidnosno ne opukle Verh tila pokritij duzhe gustimi kruglimi abo trohi ovalnimi lusochkami Perednospinka opukla slabo poperechna Zzadu vona slabo a speredu trohi silnishe zvuzhena pokrita duzhe gustimi kruglimi lusochkami mizh yakimi na chornih tochkah znahodyatsya duzhe tonki biluvati voloski Nadkrila shiroki korotki z desho zaokruglenimi bokami Nizhnya storona tila vkrita gustimi dotichnimi kruglimi metalevo bliskuchimi sriblyasto bilimi inodi z zelenuvatim vidlivom lusochkami mizh yakimi rozsiyani negusti korotki voloski ArealShidnoyevropejskij vid Zustrichayetsya v pivnichno zahidnij Polshi Pivnichna mezha poshirennya prohodit cherez pivnichnu chastinu Bilorusi Grodno do Rosiyi Kostroma i Urzhum Dali mezha arealu prohodit na pivdennij shid cherez Belebeyivskij rajon Bashkortostanu do zahidnogo Kazahstanu Zahidna mezha poshirennya vidu prohodit cherez zahidnu Bilorus Grodno Zhitomirsku oblast Ukrayini i Odesu Pivdenna mezha arealu prohodit cherez Odesu do girla Dnipra a potim pidnimayetsya na pivnichnij shid po jogo zaplavi richka Molochna Melitopol nizhnij techiyi Siverskogo Dincya Stanicya Luganska serednij techiyi Donu Kalach po Volzi i serednij techiyi Uralu U Krimu i na Kavkazi vid vidsutnij Osnovna chastina arealu znahoditsya v mezhah shidnoyi chastini Yevropi v zoni lisiv BiologiyaZhuki meshkayut na pishanih i legkih supishanih gruntah richkovih teras Na pivnochi Ukrayini v lisostepu vid viddaye perevagu dilyankam z negustim roslinnim pokrivom bori beregi richok U bilsh teplomu i posushlivomu klimati na pivdni svogo arealu zhuki zustrichayutsya v richkovih zaplavah Zhuki zustrichayutsya z kincya travnya do seredini veresnya Aktivni v dennij chas dobi i trimayutsya na trav yanistij i molodij derevnij roslinnosti verba topolya sosna Harchuyutsya listyam Lichinki zhivut v pishanomu grunti harchuyuchis dribnimi korincyami Golova lichinki bez ochok blidogo zhovtogo koloru Dovzhina lichinki do 17 24 mm Generaciya odnorichna Zimuyut lichinki PrimitkiMedvedev S I Plastinchatousye Scarabaeidae Podsem Melolonthinae ch 2 Hrushi Fauna SSSR 52 M L 1952 Medvedev S I Lichinki plastinchatousyh zhukov fauny SSSR M P 1952Zovnishni posilanyaHoplia parvula Kryn atlas zhukiv Rosiyi foto K A Grebennikova Arhivovano 13 sichnya 2018 u Wayback Machine Hoplia parvula Krynicki 1832 avtor foto A N Posyedko Arhivovano 13 sichnya 2018 u Wayback Machine