Кандьяно (італ. Candiano) — венеційська родина, що відігравала значну роль у політичному житті міста IX-X століть.
Історія
Про походження родини мало що відомо. Середньовічні джерела виводять родину від легендарного короля Падуї Януса. Найімовірніше до Венеції Кандьяно прибули безпосередньо з Ераклеї. Так чи інкаше, вже у 887 дожем став П'єтро I Кандьяно. Причиною такого підвищення нової для Венеції людини ймовірно стало уміле виконання П'єтро ролі посередника між впливовими родинами. Але вже у вересні того ж року він загинув у битві зі слов'янськими піратами з Паганії, ставши першим дожем, який командував морськими силами міста.
Наступним дожем з цього роду став у 932 син попереднього — П'єтро II. За свого правління П'єтро молодший укріпив морську могутність Венеції, уклавши договір, яким Комаккьо, що до того було під владою пап мало увійти у залежність від республіки і підкоривши істрійське узбережжя. Після смерті П'єтро ІІ і короткого правління П'єтро Бадоера на вищу посаду у Венеції був обраний його син П'єтро III, який до того був посланцем у Константинополі. За правління третього дожа з родини Кандьяно був укладений мирний договір з і остаточно замирені неретванські пірати. Одночасно почали проявлятись намагання зі сторони Кандьяно зробити свою монархію спадковою. Це призвело до бурхливої боротьби партій, наслідком якої стало вигнання сина дожа П'єтро з міста. Та вже після смерті батька його було обрано наступником. Правління П'єтро IV відзначилось монополізацією торгівлі рабами. Також укріпились відносини з західною імперією, у знак чого він вдруге одружився з Вальдрадою Тусчійською, племінницею імператриці . Завдяки одруженню представники родини Кандьяно отримали значні маєтки від імператора на материкових землях. Знаком підсилення впливу роду Кандьяно стало обрання сина П'єтро IV Вітале патріархом Ґрадо. Однак, явні тенденції до встановлення спадковості знову викликали незадоволення старої венеційської знаті. Проти дожа утворилась змова і 11 серпня 976 разом із молодшим сином він був вбитий. Вальдраду, як імператорську родичку чіпати не сміли. Вона була разом із іншими членами родини вигнана з міста.
Переворот викликав незадоволення в імператора, який відмовився поновлювати вкрай важливий для міста договір. Намагаючись задобрити Оттона венеційці обрали дожем Вітале Кандьяно, можливо молодшого брата загиблого. Той одразу ж викликав свого племінника патріарха Ґрадо та повернув родині всі володіння. Патріарху Вітале та Трибуно Меммо вдалося добитись на переговорах поновлення пакту Лотаря 7 червня 983. Попри це, все наступне століття вплив Кандьяно падає, поки вони у його кінці зовсім не зникають з історичної сцени.
Родинне дерево
П'єтро I | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
П'єтро II | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
П'єтро III ∞Арчіельда (Ріхельда) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Домініко єпископ Торчелло | П'єтро IV ∞1. Джованниічча; ∞2. Вальдрада, дочка Губерта Сполетського і | Вітале дож 978—979 | Єлена(?) ∞Джерардо Ґуоро | Стефано | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Вітале (IV) патрарх Ґрадо | Марина ∞Трибуно Меммо | дитина, що загибла з батьком | Домініко | Емілія ∞Доменіко Орсеоло, брат П'єтро I | Марія (?) ∞П'єтро II Орсеоло | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Примітки
- Його також ототожнювали з римським богом Янусом
- Андреа Дандоло у своїй хроніці також говорить про початку VII століття Кандідіана, що той прийшов з поселення Кандьяно.
- Відомі пожалування надані, наприклад Вітале Кандьяно і його синові Доменіко, імператорами Оттоном II та Оттоном III
- За однією з точок зору від них бере свій початок родина Санудо
Бібліографія
- Manfred Hellman. Candiani. In: Lexikon des Mittelalters. Bretscher-Gisinger, Charlotte/Meier, Thomas (Hrsg.). J.B. Metzler Verlag, Stuttgart u.a 2000. (нім.)
- Heinrich Kretschmayr. Geschichte von Venedig. Bd. 1. Friedrich Andreas Perthes: Gotha, 1905 (нім.)
- Hodgson, Francis Cotterell (1901). The early history of Venice: from the foundation to the conquest of Constantinople, A.D. 1204. G. Allen, London. (англ.)
- Fotheringham, John Knight (1915). Marco Sanudo: Conqueror of the Archipelago. Clarendon Press, Oxford (англ.)
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Kandyano ital Candiano venecijska rodina sho vidigravala znachnu rol u politichnomu zhitti mista IX X stolit Gerb P yetro I KandyanoIstoriyaPro pohodzhennya rodini malo sho vidomo Serednovichni dzherela vivodyat rodinu vid legendarnogo korolya Paduyi Yanusa Najimovirnishe do Veneciyi Kandyano pribuli bezposeredno z Erakleyi Tak chi inkashe vzhe u 887 dozhem stav P yetro I Kandyano Prichinoyu takogo pidvishennya novoyi dlya Veneciyi lyudini jmovirno stalo umile vikonannya P yetro roli poserednika mizh vplivovimi rodinami Ale vzhe u veresni togo zh roku vin zaginuv u bitvi zi slov yanskimi piratami z Paganiyi stavshi pershim dozhem yakij komanduvav morskimi silami mista Nastupnim dozhem z cogo rodu stav u 932 sin poperednogo P yetro II Za svogo pravlinnya P yetro molodshij ukripiv morsku mogutnist Veneciyi uklavshi dogovir yakim Komakko sho do togo bulo pid vladoyu pap malo uvijti u zalezhnist vid respubliki i pidkorivshi istrijske uzberezhzhya Pislya smerti P yetro II i korotkogo pravlinnya P yetro Badoera na vishu posadu u Veneciyi buv obranij jogo sin P yetro III yakij do togo buv poslancem u Konstantinopoli Za pravlinnya tretogo dozha z rodini Kandyano buv ukladenij mirnij dogovir z i ostatochno zamireni neretvanski pirati Odnochasno pochali proyavlyatis namagannya zi storoni Kandyano zrobiti svoyu monarhiyu spadkovoyu Ce prizvelo do burhlivoyi borotbi partij naslidkom yakoyi stalo vignannya sina dozha P yetro z mista Ta vzhe pislya smerti batka jogo bulo obrano nastupnikom Pravlinnya P yetro IV vidznachilos monopolizaciyeyu torgivli rabami Takozh ukripilis vidnosini z zahidnoyu imperiyeyu u znak chogo vin vdruge odruzhivsya z Valdradoyu Tuschijskoyu pleminniceyu imperatrici Zavdyaki odruzhennyu predstavniki rodini Kandyano otrimali znachni mayetki vid imperatora na materikovih zemlyah Znakom pidsilennya vplivu rodu Kandyano stalo obrannya sina P yetro IV Vitale patriarhom Grado Odnak yavni tendenciyi do vstanovlennya spadkovosti znovu viklikali nezadovolennya staroyi venecijskoyi znati Proti dozha utvorilas zmova i 11 serpnya 976 razom iz molodshim sinom vin buv vbitij Valdradu yak imperatorsku rodichku chipati ne smili Vona bula razom iz inshimi chlenami rodini vignana z mista Perevorot viklikav nezadovolennya v imperatora yakij vidmovivsya ponovlyuvati vkraj vazhlivij dlya mista dogovir Namagayuchis zadobriti Ottona venecijci obrali dozhem Vitale Kandyano mozhlivo molodshogo brata zagiblogo Toj odrazu zh viklikav svogo pleminnika patriarha Grado ta povernuv rodini vsi volodinnya Patriarhu Vitale ta Tribuno Memmo vdalosya dobitis na peregovorah ponovlennya paktu Lotarya 7 chervnya 983 Popri ce vse nastupne stolittya vpliv Kandyano padaye poki voni u jogo kinci zovsim ne znikayut z istorichnoyi sceni Rodinne derevo P yetro I P yetro II P yetro III Archielda Rihelda Dominiko yepiskop Torchello P yetro IV 1 Dzhovanniichcha 2 Valdrada dochka Guberta Spoletskogo i Vitale dozh 978 979 Yelena Dzherardo Guoro Stefano Vitale IV patrarh Grado Marina Tribuno Memmo ditina sho zagibla z batkom Dominiko Emiliya Domeniko Orseolo brat P yetro I Mariya P yetro II Orseolo PrimitkiJogo takozh ototozhnyuvali z rimskim bogom Yanusom Andrea Dandolo u svoyij hronici takozh govorit pro pochatku VII stolittya Kandidiana sho toj prijshov z poselennya Kandyano Vidomi pozhaluvannya nadani napriklad Vitale Kandyano i jogo sinovi Domeniko imperatorami Ottonom II ta Ottonom III Za odniyeyu z tochok zoru vid nih bere svij pochatok rodina SanudoBibliografiyaManfred Hellman Candiani In Lexikon des Mittelalters Bretscher Gisinger Charlotte Meier Thomas Hrsg J B Metzler Verlag Stuttgart u a 2000 ISBN 3 476 01819 9 nim Heinrich Kretschmayr Geschichte von Venedig Bd 1 Friedrich Andreas Perthes Gotha 1905 nim Hodgson Francis Cotterell 1901 The early history of Venice from the foundation to the conquest of Constantinople A D 1204 G Allen London angl Fotheringham John Knight 1915 Marco Sanudo Conqueror of the Archipelago Clarendon Press Oxford angl