Троїцьк (рос. Троицк, каз. Мұнанай) — місто (з 1743), адміністративний центр Троїцького району (не входить до його складу), Челябінська область, Росія. Муніципальне утворення — . Місто розташоване на злитті річок Уй (притоки р. Тобол) і , за 121 км на південь від Челябінська.
місто Троїцьк | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Країна | Росія | ||||
Суб'єкт Російської Федерації | Челябінська область | ||||
Муніципальний район | |||||
Код ЗКАТУ: | 75452000000 | ||||
Код ЗКТМО: | 75752000001 | ||||
Основні дані | |||||
Населення | 83,0 тис. осіб (2005) | ||||
Площа | 128,97 км² | ||||
Поштовий індекс | 457100, 457111, 457106, 457105, 457101, 457103, 457102, 457109 і 457113 | ||||
Телефонний код | +7 35163 | ||||
Географічні координати: | 54°05′ пн. ш. 61°34′ сх. д. / 54.083° пн. ш. 61.567° сх. д.Координати: 54°05′ пн. ш. 61°34′ сх. д. / 54.083° пн. ш. 61.567° сх. д. | ||||
Влада | |||||
Вебсторінка | troitsk.uu.ru | ||||
Міський голова | Олександр Виноградов (з 2014) | ||||
Мапа | |||||
Троїцьк | |||||
| |||||
Троїцьк у Вікісховищі |
Історія
Троїцьк засновано в червні 1743 р. як фортецю на лівому березі річки Уй. Фортеця знаходилася на головній караванній дорозі, яка прямувала з Азії до Європи. Напроти фортеці на правому березі річки Уй був збудований міновий двір, який проіснував до 1915 р. (спочатку дерев'яний з 1749 р., потім кам'яний з 1822 р.), прикордонна митниця (1749, зачинена в 1868 (за іншими джерелами 1863) у зв'язку із скасуванням Оренбурзького митного округу). За указом імператриці Катеріни II (листопад 1749 р.) в Троїцьку в травні 1750 р. почав працювати ярмарок, який щорік проходив з травня по жовтень на міновому дворі, обсяги торгівлі щороку нестримно зростали і досягали 2,5 млн рублів на рік.
Поступово торгівля переміщається в центр міста з будівництвом гостинного двору (1866 р.), банків, торгових домів, готелів і громадських будівель, які корінним чином міняють вигляд міста. Місто стає перлиною архітектури Південного Уралу.
У травні 1774 р. фортеця стала ареною Пугачевського повстання, була штурмом узята Омеляном Пугачевим. У фортеці Пугачев не залишився, а розташувався в півтори верстах від міста на горі, яка носить зараз його ім'я.
Троїцькая фортеця стає повітовим містом по указу Катерини II з 1784 р., і відноситься до Уфімського намісництва. З 1804 р. місто у складі Оренбурзької губернії.
Поступово Троїцьк стає культурним центром Південного Уралу. Відкриваються церковно-приходські школи, початкові школи, повітське училище (1830), приходське училище (1839), жіноче училище (1861), училище для киргизьких (казахських) дітей (1861). Жіноче училище в 1870 р. стає прогімназією. У вересні 1873 р. в місті відкривається класична чоловіча гімназія. Існує жіноча гімназія. Відкривається медресе «Расулія» (1850), яке назване на ім'я її засновника.
1879 року відкрилася перша бібліотека в Оренбурзькій губернії. У 1889 р. на 14 тисяч городян доводилося 8 православних церков, 4 мечеті, 1 синагога. Населення Троїцька від самого його заснування було багатонаціональним.
У 1898 р. в місті налічувалося 1446 житлових будинків, у тому числі кам'яних — 55; 253 торговельних лавок, 34 підприємства головним чином кожевенні, борошномельні, салотопні, пивоваренні, миловаренні, свічні, клейові тощо.
За свою історію Троїцьк не раз ставав місцем запеклих соціальних зіткнень. Це і період селянської війни 1773—1775 рр. У роки громадянської війни XX століття неодноразово переходив до прибічників то білого, то червоного рухів.
Промисловість
У радянський період Троїцьк продовжував розвиватися і зберіг за собою роль промислового і культурного центру Південного Уралу. У місті побудований електромеханічний, верстатобудівний, дизельний і цегельний заводи. Підприємства харчової і легкої промисловості. Найпотужніша теплова електростанція в Росії — . Троїцьк має вагонне, локомотивне і рефрижераторне депо. Підприємницькі структури малого бізнесу ведуть найрізноманітніші види діяльності. Троїцьк є важливим митним пунктом на державному кордоні з Казахстаном.
Містоутворюючим підприємством м. Троїцька по сукупності податкових відрахувань є філія ОГК-2 Троїцька ГРЕС. Будівництво ТГРЕС було почате в 1954 році. У цьому ж році почато спорудження прилеглого до станції селища енергетиків. Перший блок ТГРЕС був запущений 1957 року. Будівництво станції закінчене 1976 року із введенням дев'ятого блоку потужністю 500 МВт. На 1991 рік встановлена потужність станції становила 2500 МВт. На 1991 рік встановлена потужність станції становила 2500 МВт. В наш час[] почато будівництво ще двох енергоблоків по 660 МВт кожен. Введення в експлуатацію заплановано на 2012 р. Зараз розрахункова потужність ТГРЕС становить 2045 МВт.
Освіта і культура
У місті знаходиться . Енергобудівний, зооветеринарний, сільськогосподарський, технікум механізації і електрифікації сільського господарства. Педагогічне, медичне і училище цивільної авіації.
Краєзнавчий музей з виставковим залом, будинки культури, бібліотеки, школа мистецтв, парк культури і відпочинку. Збереглися пам'ятники архітектури XVIII—XIX ст., у тому числі гостині ряди, пасаж, готель, церкви і мечеті, торгові будинки, купецькі маєтки. Тут можна побачити різні жанри російської архітектури. У місті знаходиться меморіальний комплекс в пам'ять загиблим троїчанам в роки німецько-радянської війни 1941—1945.
Відомі уродженці
- Агапонов Микола Нефедович (1940) — український вчений-лісівник.
- Васильченко Ілля Юхимович (1916—1992) — український живописець і графік.
- Плєвако Федір Никифорович — відомий російський адвокат та судовий оратор, який вигравав складні та заплутані справи.
- Семенчук Анатолій Леонідович — хормейстер Національної опери України (з 1980 р.), заслужений діяч мистецтв України.
- Сербін Семен Сергійович — доктор біологічних наук.
Населення
Населення 83,9 тис.осіб (23,3 тис. в 1897; 30,4 тис. в 1926; 46,7 тис. в 1939; 76,1 тис. в 1959; 88,8 тис. в 1979; 85 тис. в 2000).
Примітки
- . Архів оригіналу за 28 липня 2019. Процитовано 28 липня 2019.
{{}}
: Обслуговування CS1: Сторінки з текстом «archived copy» як значення параметру title ()
Джерела
- troitsk.uu.ru — офіційний сайт адміністрації міста (рос.)
- Троїцьк в енциклопедії «Моє місто»
- Сайт міста Троїцьк
- Інформаційний портал міста Троїцьк
- Історія герба Троїцька[недоступне посилання з липня 2019]
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
U Vikipediyi ye statti pro inshi znachennya cogo termina Troyick Troyick ros Troick kaz Munanaj misto z 1743 administrativnij centr Troyickogo rajonu ne vhodit do jogo skladu Chelyabinska oblast Rosiya Municipalne utvorennya Misto roztashovane na zlitti richok Uj pritoki r Tobol i za 121 km na pivden vid Chelyabinska misto Troyick Gerb Prapor Krayina Rosiya Sub yekt Rosijskoyi Federaciyi Chelyabinska oblast Municipalnij rajon Kod ZKATU 75452000000 Kod ZKTMO 75752000001 Osnovni dani Naselennya 83 0 tis osib 2005 Plosha 128 97 km Poshtovij indeks 457100 457111 457106 457105 457101 457103 457102 457109 i 457113 Telefonnij kod 7 35163 Geografichni koordinati 54 05 pn sh 61 34 sh d 54 083 pn sh 61 567 sh d 54 083 61 567 Koordinati 54 05 pn sh 61 34 sh d 54 083 pn sh 61 567 sh d 54 083 61 567 Vlada Vebstorinka troitsk uu ru Miskij golova Oleksandr Vinogradov z 2014 Mapa Troyick Troyick u Vikishovishi Svyato Troyickij Ujskij sobor Gotel Centralnij IstoriyaTroyick zasnovano v chervni 1743 r yak fortecyu na livomu berezi richki Uj Fortecya znahodilasya na golovnij karavannij dorozi yaka pryamuvala z Aziyi do Yevropi Naproti forteci na pravomu berezi richki Uj buv zbudovanij minovij dvir yakij proisnuvav do 1915 r spochatku derev yanij z 1749 r potim kam yanij z 1822 r prikordonna mitnicya 1749 zachinena v 1868 za inshimi dzherelami 1863 u zv yazku iz skasuvannyam Orenburzkogo mitnogo okrugu Za ukazom imperatrici Katerini II listopad 1749 r v Troyicku v travni 1750 r pochav pracyuvati yarmarok yakij shorik prohodiv z travnya po zhovten na minovomu dvori obsyagi torgivli shoroku nestrimno zrostali i dosyagali 2 5 mln rubliv na rik Postupovo torgivlya peremishayetsya v centr mista z budivnictvom gostinnogo dvoru 1866 r bankiv torgovih domiv goteliv i gromadskih budivel yaki korinnim chinom minyayut viglyad mista Misto staye perlinoyu arhitekturi Pivdennogo Uralu U travni 1774 r fortecya stala arenoyu Pugachevskogo povstannya bula shturmom uzyata Omelyanom Pugachevim U forteci Pugachev ne zalishivsya a roztashuvavsya v pivtori verstah vid mista na gori yaka nosit zaraz jogo im ya Troyickaya fortecya staye povitovim mistom po ukazu Katerini II z 1784 r i vidnositsya do Ufimskogo namisnictva Z 1804 r misto u skladi Orenburzkoyi guberniyi Postupovo Troyick staye kulturnim centrom Pivdennogo Uralu Vidkrivayutsya cerkovno prihodski shkoli pochatkovi shkoli povitske uchilishe 1830 prihodske uchilishe 1839 zhinoche uchilishe 1861 uchilishe dlya kirgizkih kazahskih ditej 1861 Zhinoche uchilishe v 1870 r staye progimnaziyeyu U veresni 1873 r v misti vidkrivayetsya klasichna cholovicha gimnaziya Isnuye zhinocha gimnaziya Vidkrivayetsya medrese Rasuliya 1850 yake nazvane na im ya yiyi zasnovnika 1879 roku vidkrilasya persha biblioteka v Orenburzkij guberniyi U 1889 r na 14 tisyach gorodyan dovodilosya 8 pravoslavnih cerkov 4 mecheti 1 sinagoga Naselennya Troyicka vid samogo jogo zasnuvannya bulo bagatonacionalnim U 1898 r v misti nalichuvalosya 1446 zhitlovih budinkiv u tomu chisli kam yanih 55 253 torgovelnih lavok 34 pidpriyemstva golovnim chinom kozhevenni boroshnomelni salotopni pivovarenni milovarenni svichni klejovi tosho Za svoyu istoriyu Troyick ne raz stavav miscem zapeklih socialnih zitknen Ce i period selyanskoyi vijni 1773 1775 rr U roki gromadyanskoyi vijni XX stolittya neodnorazovo perehodiv do pribichnikiv to bilogo to chervonogo ruhiv PromislovistU radyanskij period Troyick prodovzhuvav rozvivatisya i zberig za soboyu rol promislovogo i kulturnogo centru Pivdennogo Uralu U misti pobudovanij elektromehanichnij verstatobudivnij dizelnij i cegelnij zavodi Pidpriyemstva harchovoyi i legkoyi promislovosti Najpotuzhnisha teplova elektrostanciya v Rosiyi Troyick maye vagonne lokomotivne i refrizheratorne depo Pidpriyemnicki strukturi malogo biznesu vedut najriznomanitnishi vidi diyalnosti Troyick ye vazhlivim mitnim punktom na derzhavnomu kordoni z Kazahstanom Mistoutvoryuyuchim pidpriyemstvom m Troyicka po sukupnosti podatkovih vidrahuvan ye filiya OGK 2 Troyicka GRES Budivnictvo TGRES bulo pochate v 1954 roci U comu zh roci pochato sporudzhennya prileglogo do stanciyi selisha energetikiv Pershij blok TGRES buv zapushenij 1957 roku Budivnictvo stanciyi zakinchene 1976 roku iz vvedennyam dev yatogo bloku potuzhnistyu 500 MVt Na 1991 rik vstanovlena potuzhnist stanciyi stanovila 2500 MVt Na 1991 rik vstanovlena potuzhnist stanciyi stanovila 2500 MVt V nash chas koli pochato budivnictvo she dvoh energoblokiv po 660 MVt kozhen Vvedennya v ekspluataciyu zaplanovano na 2012 r Zaraz rozrahunkova potuzhnist TGRES stanovit 2045 MVt Osvita i kulturaU misti znahoditsya Energobudivnij zooveterinarnij silskogospodarskij tehnikum mehanizaciyi i elektrifikaciyi silskogo gospodarstva Pedagogichne medichne i uchilishe civilnoyi aviaciyi Krayeznavchij muzej z vistavkovim zalom budinki kulturi biblioteki shkola mistectv park kulturi i vidpochinku Zbereglisya pam yatniki arhitekturi XVIII XIX st u tomu chisli gostini ryadi pasazh gotel cerkvi i mecheti torgovi budinki kupecki mayetki Tut mozhna pobachiti rizni zhanri rosijskoyi arhitekturi U misti znahoditsya memorialnij kompleks v pam yat zagiblim troyichanam v roki nimecko radyanskoyi vijni 1941 1945 Vidomi urodzhenciAgaponov Mikola Nefedovich 1940 ukrayinskij vchenij lisivnik Vasilchenko Illya Yuhimovich 1916 1992 ukrayinskij zhivopisec i grafik Plyevako Fedir Nikiforovich vidomij rosijskij advokat ta sudovij orator yakij vigravav skladni ta zaplutani spravi Semenchuk Anatolij Leonidovich hormejster Nacionalnoyi operi Ukrayini z 1980 r zasluzhenij diyach mistectv Ukrayini Serbin Semen Sergijovich doktor biologichnih nauk NaselennyaNaselennya 83 9 tis osib 23 3 tis v 1897 30 4 tis v 1926 46 7 tis v 1939 76 1 tis v 1959 88 8 tis v 1979 85 tis v 2000 Primitki Arhiv originalu za 28 lipnya 2019 Procitovano 28 lipnya 2019 a href wiki D0 A8 D0 B0 D0 B1 D0 BB D0 BE D0 BD Cite web title Shablon Cite web cite web a Obslugovuvannya CS1 Storinki z tekstom archived copy yak znachennya parametru title posilannya Dzherelatroitsk uu ru oficijnij sajt administraciyi mista ros Troyick v enciklopediyi Moye misto Sajt mista Troyick Informacijnij portal mista Troyick Istoriya gerba Troyicka nedostupne posilannya z lipnya 2019