Ігор Дмитрович Новиков (рос. Игорь Дмитриевич Новиков; 10 листопада 1935) — радянський російський астроном, астрофізик-теоретик і космолог. Член-кореспондент РАН по Відділенню загальної фізики та астрономії (астрономія) з 26 травня 2000 року.
Новиков Ігор Дмитрович | |
---|---|
Народився | 10 листопада 1935 (88 років) Москва, СРСР |
Країна | СРСР Росія |
Діяльність | фізик, астроном, астрофізик, викладач університету |
Галузь | астрофізика і космологія |
Відомий завдяки | астрофізика |
Alma mater | d |
Науковий ступінь | доктор фізико-математичних наук |
Вчене звання | d |
Науковий керівник | Зельдович Яків Борисович і Зельманов Абрам Леонідович |
Відомі учні | d |
Знання мов | російська[1] |
Заклад | Копенгагенський університет |
Членство | Данська королівська академія наук, Європейська академія[2] і Російська академія наук |
Нагороди | |
|
Біографія
Народився в Москві. Його батько зник у часи сталінських репресій, мати провела роки у ГУЛАГ. У 1959 Ігор закінчив Московський університет, в 1962 — аспірантуру Державного астрономічного інституту імені Павла Штернберга. У 1963—1974 працював в Інституті прикладної математики АН СРСР. З 1974 по 1990 працював в Інституті космічних досліджень АН СРСР (завідувач сектором релятивістської астрофізики). З 1994 року є директором Центру теоретичної астрофізики (англ. Theoretical Astrophysics Center) Копенгагенського університету, де він працює з 1991 року.
Наукові роботи відносяться до релятивістської астрофізики, космології, теорії тяжіння. Займався розробкою теорії чорних дір, що виникають в кінці еволюції масивних зірок. Показав, що зовнішнє поле тяжіння і внутрішня будова чорної діри повністю визначаються масою і моментом обертання колапсуючої зірки і не залежать від деталей розподілу речовини та її руху. На основі цього факту створив теорію внутрішньої будови чорних дір. Оцінив кількість чорних дір, розглянув їхнє астрофізичне значення і прояв. У 1966 спільно з Я. Б. Зельдовичем вказав, що чорні діри можуть проявлятися як рентгенівські джерела в тісних подвійних системах. Після відкриття таких джерел побудував теорію релятивістських ефектів у цих системах. Висунув гіпотезу «білих дір», досліджував вплив квантових ефектів на білі і чорні діри. У роботах з космології обговорив можливість сильної анізотропії розширення Всесвіту поблизу сингулярності, розглянув квантові явища на початку розширення Всесвіту, процеси формування галактик, гіпотезу існування первинних чорних дір. Розробив теорію походження початкових неоднорідностей в розширенні Всесвіту, з яких потім виникли галактики. Вперше дав надійну оцінку маси квазарів. У 1964, до експериментального виявлення реліктового випромінювання, розрахував спектр електромагнітного випромінювання усіх джерел у Всесвіті і вказав, що якщо справедлива теорія гарячого Всесвіту, то реліктове випромінювання в сантиметровому діапазоні значно інтенсивніше випромінювання окремих джерел і може бути виявлено.
У середині 1980-х років сформулював принцип самоузгодженості Новикова, який став важливим внеском у теорію подорожей у часі.
Автор (спільно з Зельдовичем) монографій «Релятивістська астрофізика» (1967), «Теорія тяжіння і еволюція зірок» (1971), «Будова і еволюція Всесвіту» (1975).
Член Лондонського королівського товариства (1998). Президент Комісії N 47 «Космологія» Міжнародного астрономічного союзу (1976—1979).
Нагороджений медаллю Еддінгтона (2007).
Новиков одружений з Елеонорою Коток і має двох дітей — Олену та Дмитра.
Література
- Black Holes and the Universe, (translated by Vitaly I. Kisin, Cambridge University Press 1995)
- The River of Time, (translated by Vitaly I. Kisin, Cambridge University Press 1998, 2001)
- Il ritmo del tempo, Di Renzo Editore, Roma, 2006
Посилання
- Колчинский И. Г., Корсунь А. А., Родригес М. Р. (1977). Новиков Игорь Дмитриевич. Астрономы. Биографический справочник (на сайте Астронет). отв. редактор Богородский А. Ф. (вид. 2-ге, 416 с.). Киев: Наукова думка.(рос.)
- Космические координаты Игоря Новикова // Троицкий вариант. — № 68, c. 13. — 7 декабря 2010.
- Bibliothèque nationale de France BNF: платформа відкритих даних — 2011.
- https://www.ae-info.org/ae/User/Novikov_Igor
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Igor Dmitrovich Novikov ros Igor Dmitrievich Novikov 10 listopada 1935 19351110 radyanskij rosijskij astronom astrofizik teoretik i kosmolog Chlen korespondent RAN po Viddilennyu zagalnoyi fiziki ta astronomiyi astronomiya z 26 travnya 2000 roku Novikov Igor DmitrovichNarodivsya10 listopada 1935 1935 11 10 88 rokiv Moskva SRSRKrayina SRSR RosiyaDiyalnistfizik astronom astrofizik vikladach universitetuGaluzastrofizika i kosmologiyaVidomij zavdyakiastrofizikaAlma materdNaukovij stupindoktor fiziko matematichnih naukVchene zvannyadNaukovij kerivnikZeldovich Yakiv Borisovich i Zelmanov Abram LeonidovichVidomi uchnidZnannya movrosijska 1 ZakladKopengagenskij universitetChlenstvoDanska korolivska akademiya nauk Yevropejska akademiya 2 i Rosijska akademiya naukNagorodimedal Eddingtona 2007 Premiya imeni O O Fridmana 2011 d 2005 Mediafajli u Vikishovishi U Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Novikov BiografiyaNarodivsya v Moskvi Jogo batko znik u chasi stalinskih represij mati provela roki u GULAG U 1959 Igor zakinchiv Moskovskij universitet v 1962 aspiranturu Derzhavnogo astronomichnogo institutu imeni Pavla Shternberga U 1963 1974 pracyuvav v Instituti prikladnoyi matematiki AN SRSR Z 1974 po 1990 pracyuvav v Instituti kosmichnih doslidzhen AN SRSR zaviduvach sektorom relyativistskoyi astrofiziki Z 1994 roku ye direktorom Centru teoretichnoyi astrofiziki angl Theoretical Astrophysics Center Kopengagenskogo universitetu de vin pracyuye z 1991 roku Naukovi roboti vidnosyatsya do relyativistskoyi astrofiziki kosmologiyi teoriyi tyazhinnya Zajmavsya rozrobkoyu teoriyi chornih dir sho vinikayut v kinci evolyuciyi masivnih zirok Pokazav sho zovnishnye pole tyazhinnya i vnutrishnya budova chornoyi diri povnistyu viznachayutsya masoyu i momentom obertannya kolapsuyuchoyi zirki i ne zalezhat vid detalej rozpodilu rechovini ta yiyi ruhu Na osnovi cogo faktu stvoriv teoriyu vnutrishnoyi budovi chornih dir Ociniv kilkist chornih dir rozglyanuv yihnye astrofizichne znachennya i proyav U 1966 spilno z Ya B Zeldovichem vkazav sho chorni diri mozhut proyavlyatisya yak rentgenivski dzherela v tisnih podvijnih sistemah Pislya vidkrittya takih dzherel pobuduvav teoriyu relyativistskih efektiv u cih sistemah Visunuv gipotezu bilih dir doslidzhuvav vpliv kvantovih efektiv na bili i chorni diri U robotah z kosmologiyi obgovoriv mozhlivist silnoyi anizotropiyi rozshirennya Vsesvitu poblizu singulyarnosti rozglyanuv kvantovi yavisha na pochatku rozshirennya Vsesvitu procesi formuvannya galaktik gipotezu isnuvannya pervinnih chornih dir Rozrobiv teoriyu pohodzhennya pochatkovih neodnoridnostej v rozshirenni Vsesvitu z yakih potim vinikli galaktiki Vpershe dav nadijnu ocinku masi kvazariv U 1964 do eksperimentalnogo viyavlennya reliktovogo viprominyuvannya rozrahuvav spektr elektromagnitnogo viprominyuvannya usih dzherel u Vsesviti i vkazav sho yaksho spravedliva teoriya garyachogo Vsesvitu to reliktove viprominyuvannya v santimetrovomu diapazoni znachno intensivnishe viprominyuvannya okremih dzherel i mozhe buti viyavleno U seredini 1980 h rokiv sformulyuvav princip samouzgodzhenosti Novikova yakij stav vazhlivim vneskom u teoriyu podorozhej u chasi Avtor spilno z Zeldovichem monografij Relyativistska astrofizika 1967 Teoriya tyazhinnya i evolyuciya zirok 1971 Budova i evolyuciya Vsesvitu 1975 Chlen Londonskogo korolivskogo tovaristva 1998 Prezident Komisiyi N 47 Kosmologiya Mizhnarodnogo astronomichnogo soyuzu 1976 1979 Nagorodzhenij medallyu Eddingtona 2007 Novikov odruzhenij z Eleonoroyu Kotok i maye dvoh ditej Olenu ta Dmitra LiteraturaBlack Holes and the Universe translated by Vitaly I Kisin Cambridge University Press 1995 The River of Time translated by Vitaly I Kisin Cambridge University Press 1998 2001 Il ritmo del tempo Di Renzo Editore Roma 2006PosilannyaKolchinskij I G Korsun A A Rodriges M R 1977 Novikov Igor Dmitrievich Astronomy Biograficheskij spravochnik na sajte Astronet otv redaktor Bogorodskij A F vid 2 ge 416 s Kiev Naukova dumka ros Kosmicheskie koordinaty Igorya Novikova Troickij variant 68 c 13 7 dekabrya 2010 Bibliotheque nationale de France BNF platforma vidkritih danih 2011 d Track Q19938912d Track Q54837d Track Q193563 https www ae info org ae User Novikov Igor