Оґа́стус Е́двард Гаф Лав (англ. Augustus Edward Hough Love, A. E. H. Love), (17 квітня 1863, Вестон-супер-Маре, Північний Сомерсет — 5 червня 1940, Оксфорд) — британський математик і геофізик, відомий своїми роботами з математичної теорії пружності, проблем геодинаміки, деформації суші Землі внаслідок гравітаційного тяжіння Місяця й Сонця. Член Лондонського королівського товариства.
Лав Оґастус Едвард Гаф | |
---|---|
Народився | 17 квітня 1863[1][2][…] d, Сомерсет, Англія, Сполучене Королівство |
Помер | 5 червня 1940[1][2][…] (77 років) Оксфорд, Англія, Велика Британія[4] |
Країна | Велика Британія |
Діяльність | математик |
Alma mater | d d |
Заклад | Університет Оксфорда[5] |
Відомі учні | d |
Аспіранти, докторанти | Ґодфрі Гарольд Гарді |
Членство | Лондонське королівське товариство Лондонське математичне товариство |
Нагороди | |
Лав Оґастус Едвард Гаф у Вікісховищі |
Походження й освіта
Оґастус Едвард Гаф Лав народився 17 квітня 1863 року в маленькому приморському містечку Вестон-супер-Маре (графство Сомерсет) в родині Джона Генрі Лава та Емілі Серл. Батько здобув медичну освіту й влаштувався на посаду поліцейського хірурга у Вулвергемптоні. У Огастуса був старший брат Ернест і сестра Бланш.
Освіту Оґастус Лав здобував у Вулвергемптонській гімназії, в яку поступив 1874 року. Спочатку він не проявляв особливих успіхів у навчанні, та до останнього року навчання в коледжі він досягнув такого високого рівня знань, що в 1881 році отримав стипендію для навчання в [en]. Своїми знаннями з математики Оґастус завдячував вчителю, преподобному Генрі Вільямсу, якого студенти поважали й називали «тато» Вільямс. Тому в коледжі він вибрав математичний профіль навчання, в якому був настільки успішним, що в 1884 році отримав стипендію коледжу, а наступного року посів друге місце серед студентів в математичному Трайпос і отримав відзнаку [en]. 1886 року Оґастус Лав був обраний членом-стипендіатом коледжу Святого Джона і залишався ним до 1899 року. Уже 1887 року він отримав премію Сміта, яку щорічно присуджували двом студентам-дослідникам з математики та теоретичної фізики в Кембриджському університеті з 1769 року. 1885 року Лав отримав ступінь бакалавра, 1889 року — ступінь магістра.
Професійна діяльність
Невдовзі після здобуття ступеня бакалавра Лав став у коледжі лектором математики. Його колегами були Джозеф Лармор, [en]. Пізніше він був вибраний до викладання одного з п'яти нових лекційних курсів. Перші роки праці в коледжі були дуже продуктивними для Лава. За наукові здобутки він був обраний в 1894 році членом Лондонського королівського товариства. У кембриджський період розпочалася довга і плідна співпраця Лава з Лондонським математичним товариством. 1890 року він був обраний до його ради і безперервно служив у ньому до 1920 року, пізніше знову з 1922 року до 1925 року. П'ятнадцять років (1890—1910) він був Почесним секретарем товариства, два роки обіймав посаду Президента (1912 і 1914), ще кілька разів був віце-президентом.
1899 року у віці тридцяти п'яти років Оґастус Лав був обраний на посаду [en] Математичного інституту Оксфордського університету. Від тоді він переїхав до Оксфорда і залишався там на цій посаді до своєї смерті в 1940 році.
1927 року Оґастуса Лава обрали почесним співробітником його колишнього коледжу Св. Джона. У тому ж 1927 році його також обрали стипендіатом Оксфордського Куїнз-коледжу.
Посада Седліанського професора натуральної філософії надавала Лаву більше часу, який він міг посвятити дослідженням, написанню підручників для студентів тощо. Хоча його наукові інтереси були в галузі механіки, пружності, геодинаміки та електродинаміки, він підготував поглиблені курси лекцій з тензорного числення та загальної теорії відносності. Його лекції в Оксфорді були надзвичайно популярні серед студентів за їх чіткість, доступність й зрозумілість. Він мав дар ясного викладення складних і незрозумілих проблем. Це був учений, який вражав відвертістю та чесністю, великою скромністю, щедрою добротою до молоді. Він захоплювався подорожами, музикою та крокетом.
Наукові здобутки
Важливою науковою працею, яка супроводжувала Лава впродовж багатьох років, був «Трактат з математичної теорії пружності», вперше опублікований в 2-х томах 1892 і 1893 роках(друге видання було істотно переписане і видане в 1906 році, третє — в 1920 році, четверте — в 1927 році). Цей трактат Лава є яскравим прикладом його ґрунтовного, неквапливого математичного стилю викладення складних проблем. Про обсяг роботи свідчить хоча б перелік лише деяких розглянутих тем: рівновага ізотропних і анізотропних твердих тіл, рівновага й вібрування сфер, поширення хвиль в пружних твердих середовищах, скручування, згинання балок, згинання і скручування тонких стрижнів, пластин і оболонок. При цьому власний внесок у розглянуті теми Лав скромно приховав. Так, в розділі про хвильовий рух у твердих середовищах він не згадує про власний фундаментальний внесок у цю тему — відкриття нового типу поверхневих акустичних хвиль. Класичний за своєю структурою, перекладений кількома іноземними мовами, трактат майже півстоліття був базовим твором класичної математичної фізики.
У своїй ранній роботі 1988 року, ще на стадії здобуття супеня магістра, Лав запропонував для визначення напружень і деформацій у тонких пластинах двовимірну математичну модель. Теорія цієї моделі була створена Лавом на основі розширення теорії балки Ейлера-Бернуллі з використанням припущень, запропонованих Кірхгофом, і названа теорією пластини Кірхгофа-Лава. За цією теорією площину середньої поверхні можна використовувати для представлення тривимірної пластини у двовимірній формі.
Ще одна віхова робота Лава «Деякі проблеми геодинаміки» — це дослідницьке есе, в якому розглянуто багато проблем, таких як ізостазія, земні припливи, зміна широти, стисливість і її вплив на земні припливи, проблема гравітаційної нестабільності. У своїх роботах з геодинаміки Лав досліджував поширення сейсмічних хвиль від землетрусів, виходячи з припущення, що Земля складається з концентричних шарів різної щільності й пружності. Він постулював виникнення одного з двох типів поверхневих сейсмічних хвиль, у яких зміщення пружного середовища відбувається перпендикулярно до напрямку поширення хвилі. На його честь цей тип хвиль був названий хвилями Лава (другий тип поверхневих хвиль — це хвилі Релея). Лав запропонував також метод вимірювання товщини земної кори, заснований на вимірюванні поширення хвиль Лава.
У період першої світової війни (1914—1918) Оґастус Лав зробив внесок у зовнішню балістику, розробивши метода Лава для розрахунку висококутових траєкторій снарядів за «малими дугами», який деякий час використовувався британськими артилеристами. Він цікавився й займався теорією електричних хвиль в межах класичної електродинаміки, і є автором статей на цю тематику.
Важливе значення й застосування мали його книги з теоретичної механіки й диференціального та інтегрального числення. Такий широкий діапазон наукових зацікавлень і здобутків Лава свідчить про його різносторонність, фундаментальність першовідкривача та популяризатора науки.
Нагороди, відзнаки і визнання
За свою наукову діяльність Оґастус Лав був відзначений:
- 1897 — премією Сміта Кембриджського університету;
- 1894 — обраний членом Лондонського королівського товариства;
- 1909 — нагороджений Королівською медаллю (англ. Royal Medal), відомою також як Медаль королеви (англ. Queen's Medal) — щорічною відзнакою Лондонського королівського товариства, «за дослідження з теорії пружності та суміжних тем»;
- 1911 — відзначений премією Адамса — однією з найпрестижніших премій, яка присуджується щороку факультетом математики Кембриджського університету та коледжом Святого Джона британському математику за видатні дослідження в галузі математичних наук: Лав був премійований за есе на тему «Деякі проблеми геодинаміки».
- 1912—1914 — обраний Президентом Лондонського математичного товариства;
- 1926 — нагороджений медаллю де Моргана (англ. De Morgan Medal) — найвищою нагородою Лондонського математичного товариства;
- 1937 — нагороджений медаллю Сильвестра (англ. Royal Society Sylvester Medal), яку присуджує Лондонське королівське товариство з 1901 року за видатні заслуги в галузі математики: Лав був нагороджений за «дослідження в галузі класичної математичної фізики, зокрема математичних теорій пружності й гідродинаміки».
Лав був обраний членом Національної академії деї Лінчеї, членом-кореспондентом Інституту Франції.
Іменем Лава названий кратер на зворотному боці Місяця — Кратер Лава.
Останні роки
Оґастус Лав завідував кафедрою математики з 1898 року й залишався її керівником навіть протягом 12 років після дати звичайного виходу на пенсію, та при тому ніколи й у нікого не виникало жодного заперечення цьому факту. Проте незадовго до смерті він був зобов'язаний піти у відставку з цієї посади у зв'язку зі зміною статуту університету. До останніх років життя Оґастус Лав читав лекції та відвідував засідання кафедри математики. Протягом останніх кількох років життя його здоров'я було настільки слабким, що йому доводилося викликати таксі, щоб доїхати з дому на лекції. До кінця він повністю використовував усі свої здібності, ніколи не було видимого послаблення гостроти його мислення й думки стосовно університетських справ, докладності його лекцій, мудрості й розсудливості в справах політики університету. Коли за чинним статутом Лав у своєму віці вже не мав права бути членом ради факультету фізичних наук або ради відвідувачів університетської обсерваторії, він ніколи не залишав товариства своїх колег, коли вони збиралися у їхньому неформальному ланч-клубі перед засіданнями факультету. Професор проявляв чималий інтерес до своєї гімназії, ще за кілька років до смерті він щорічно вручав премію найкращому математику в школі.
Лав так і не одружився. Після смерті батька з часу навчання в Кембриджі молодша сестра Бланш утримувала його будинок до кінця його життя. Між ним і сестрою існувала незвичайно сильна прихильність. Помер Оґастус Едвард Гаф Лав після операції 5 червня 1940 р. в Оксфорді, похований у Волверкоті — селі на околиці Оксфорда.
Бібліографія
За період з 1887 до 1939 років Оґастус Лав опублікував майже 65 наукових статтей. Окремі його наукові статті, вибрані з повного списку публікацій:
- A.E.H. Love. On recent English researches in vortex-motion // Mathematische Annalen. — 1987. — Vol. 30 (1 July). — P. 326–344. — DOI: .
- A.E.H. Love. The Small Free Vibrations and Deformation of a Thin Elastic Shell // Philosophical Transactions of the Royal Society of London. A. — 1888. — Vol. 179 (1 July). — P. 491-546.
- A.E.H. Love. On the Equilibrium of a Thin Elastic Spherical Bowl // Proceedings of the London Mathematical Society. — 1888. — Vol. s1-20, iss. 1 (1 July). — P. 89–102. — DOI: .
- A.E.H. Love. Wave-Motion in a Heterogeneous Heavy Liquid // Proceedings of the London Mathematical Society. — 1890. — Vol. s1-22, iss. 1 (1 July). — P. 307–316. — DOI: .
- A.E.H. Love. On the Stability of certain Vortex Motions // Proceedings of the London Mathematical Society. — 1893. — Vol. s1-25, iss. 1 (1 July). — P. 18-43. — DOI: .
- A.E.H. Love. The alleged Absoluteness of Motions of Rotation // Nature. — 1984. — Vol. 51 (1 July). — P. 198–199. — DOI: .
- A.E.H. Love. The Scattering of Electric Waves by a Dielectric Sphere // Proceedings of the London Mathematical Society. — 1898. — Vol. s1-30, iss. 1 (1 July). — P. 308–321. — DOI: .
- A.E.H. Love. The integration of the equations of projection of electric waves // Transactions Royal Society A.. — 1901. — Vol. 197 (1 July). — P. 1-45. — DOI: .
- A.E.H. Love. Some illustrations of modes of decay of vibratory motions. // Proceedings of the London Mathematical Society. — 1905. — Vol. s2-2, iss. 1 (1 July). — P. 88-113. — DOI: .
- Augustus Edward Hough Love. The gravitational stability of the earth. // Proceedings of the Royal Society A. — 1907. — Vol. 79, iss. 259 (1 July). — P. 194-199. — DOI: .
- Augustus Edward Hough Love. The yielding of the earth to disturbing forces. // Proceedings of the Royal Society A. — Vol. 82, iss. 551. — P. 73-88. — DOI: .
- A.E.H. Love. Notes on the Dynamical Theory of the Tides // Proceedings of the London Mathematical Society. — 1913. — Vol. s2-12, iss. 1 (1 July). — P. 309–314,. — DOI: .
- A.E.H. Love. Some Electrostatic Distributions in two Dimensions // Proceedings of the London Mathematical Society. — 1924. — Vol. s2-22, iss. 1 (1 July). — P. 337-369. — DOI: .
- Augustus Edward Hough Love. The bending of a centrally-loaded Isotropic rectangular plate supported at two opposite edges // Proceedings of the Royal Society A. — 1928. — Vol. 118, iss. 780 (1 July). — P. 427-440. — DOI: .
- A.E.H. Love. Biharmonic Analysis, Especially in a Rectangle, and its Applications to the Theory of Elasticity // Proceedings of the London Mathematical Society. — 1929. — Vol. s2-29, iss. 1 (1 July). — P. 189–242. — DOI: .
Книги:
- Augustus Love. A Treatise on the Mathematical Theory of Elasticity. — Cambridge : University Press, 1892–1893; 2nd ed., 1906; 3rd ed., 1920; 4th ed., 1927.
- A.E.H. Love. Theoretical Mechanics. An introductory treatise of the princeples of dynamics. — Cambridge : University Press, 1897; 2nd ed., 1906; 3rd ed., 1921. — P. 379.
- A.E.H. Love. Elements of the Differential and Integral Calculus. — Cambridge : University Press, 1909. — P. 209.
- A.E.H. Love. Some Problems of Geodynamics. — Cambridge : University Press, 1911. — P. 180.
Примітки
- Bibliothèque nationale de France BNF: платформа відкритих даних — 2011.
- Encyclopædia Britannica
- SNAC — 2010.
- Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society / J. T. Stuart — The Royal Society, 1941. — ISSN 0080-4606; 1748-8494 — doi:10.1098/RSBM.1941.0015
- Архів історії математики Мактьютор — 1994.
- J.J. O'Connor and E.F. Robertson. Augustus Edward Hough Love.
- E.A. Milne. Augustus Edward Hough Lve // Obituary Notices of Fellows of the Royal Society of London. — 1941. — Vol. 3, iss. 9 (1 July). — P. 467-482. — DOI: .
- Love, Augustus Edward Hough. A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
- Augustus Love. A Treatise on the Mathematical Theory of Elasticity. — Cambridge : University Press, 1892. — Vol. 1. — P. 354.
- Augustus Love. A Treatise on the Mathematical Theory of Elasticity. — Cambridge : University Press, 1893. — Vol. 2. — P. 327.
- K.E. Bullen. Love, Augustus Edward Hough // Complete Dictionary of Scientific Biography..
- A.E.H. Love. The Small Free Vibrations and Deformation of a Thin Elastic Shell // Philosophical Transactions of the Royal Society of London. A. — 1888. — Vol. 179 (1 July). — P. 491-546.
- A.E.H. Love. Some Problems of Geodynamics. — Cambridge : University Press, 1911. — P. 180.
- Seismic wave. Encyclopaedia Britannica.
- A.E.H. Love. The integration of the equations of projection of electric waves // Transactions Royal Society A.. — 1901. — Vol. 197 (1 July). — P. 1-45. — DOI: .
- A.E.H. Love. Theoretical Mechanics. An introductory treatise of the princeples of dynamics. — Cambridge : University Press, 1897; 2nd ed., 1906; 3rd ed., 1921. — P. 379.
- A.E.H. Love. Elements of the Differential and Integral Calculus. — Cambridge : University Press, 1909. — P. 209.
- Fellows of the Royal Society of London.
- Winners of the Royal Medal of the Royal Society of London.
- Presidents of the London Mathematical Society.
- Winners of the De Morgan Medal of the LMS.
- Winners of the Sylvester Medal of the Royal Society of London.
- Digital Lunar Orbiter Photographic Atlas of the Moon.
- zbMATH Open. Love Augustus Edward Hough.
Джерела
- E.A. Milne. Augustus Edward Hough Love // Obituary Notices of Fellows of the Royal Society of London. — 1941. — Vol. 3, iss. 9 (1 July). — P. 467-482. — DOI: .
- J.J. O'Connor and E.F. Robertson. Augustus Edward Hough Love.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Oga stus E dvard Gaf Lav angl Augustus Edward Hough Love A E H Love 17 kvitnya 1863 Veston super Mare Pivnichnij Somerset 5 chervnya 1940 Oksford britanskij matematik i geofizik vidomij svoyimi robotami z matematichnoyi teoriyi pruzhnosti problem geodinamiki deformaciyi sushi Zemli vnaslidok gravitacijnogo tyazhinnya Misyacya j Soncya Chlen Londonskogo korolivskogo tovaristva Lav Ogastus Edvard GafNarodivsya17 kvitnya 1863 1863 04 17 1 2 d Somerset Angliya Spoluchene KorolivstvoPomer5 chervnya 1940 1940 06 05 1 2 77 rokiv Oksford Angliya Velika Britaniya 4 Krayina Velika BritaniyaDiyalnistmatematikAlma materd dZakladUniversitet Oksforda 5 Vidomi uchnidAspiranti doktorantiGodfri Garold GardiChlenstvoLondonske korolivske tovaristvo Londonske matematichne tovaristvoNagorodichlen Londonskogo korolivskogo tovaristva 1894 Korolivska medal 1909 medal de Morgana 1926 d 1911 Medal Silvestra 1937 d 1887 Lav Ogastus Edvard Gaf u VikishovishiPohodzhennya j osvitaOgastus Edvard Gaf Lav narodivsya 17 kvitnya 1863 roku v malenkomu primorskomu mistechku Veston super Mare grafstvo Somerset v rodini Dzhona Genri Lava ta Emili Serl Batko zdobuv medichnu osvitu j vlashtuvavsya na posadu policejskogo hirurga u Vulvergemptoni U Ogastusa buv starshij brat Ernest i sestra Blansh Osvitu Ogastus Lav zdobuvav u Vulvergemptonskij gimnaziyi v yaku postupiv 1874 roku Spochatku vin ne proyavlyav osoblivih uspihiv u navchanni ta do ostannogo roku navchannya v koledzhi vin dosyagnuv takogo visokogo rivnya znan sho v 1881 roci otrimav stipendiyu dlya navchannya v en Svoyimi znannyami z matematiki Ogastus zavdyachuvav vchitelyu prepodobnomu Genri Vilyamsu yakogo studenti povazhali j nazivali tato Vilyams Tomu v koledzhi vin vibrav matematichnij profil navchannya v yakomu buv nastilki uspishnim sho v 1884 roci otrimav stipendiyu koledzhu a nastupnogo roku posiv druge misce sered studentiv v matematichnomu Trajpos i otrimav vidznaku en 1886 roku Ogastus Lav buv obranij chlenom stipendiatom koledzhu Svyatogo Dzhona i zalishavsya nim do 1899 roku Uzhe 1887 roku vin otrimav premiyu Smita yaku shorichno prisudzhuvali dvom studentam doslidnikam z matematiki ta teoretichnoyi fiziki v Kembridzhskomu universiteti z 1769 roku 1885 roku Lav otrimav stupin bakalavra 1889 roku stupin magistra Profesijna diyalnistNevdovzi pislya zdobuttya stupenya bakalavra Lav stav u koledzhi lektorom matematiki Jogo kolegami buli Dzhozef Larmor en Piznishe vin buv vibranij do vikladannya odnogo z p yati novih lekcijnih kursiv Pershi roki praci v koledzhi buli duzhe produktivnimi dlya Lava Za naukovi zdobutki vin buv obranij v 1894 roci chlenom Londonskogo korolivskogo tovaristva U kembridzhskij period rozpochalasya dovga i plidna spivpracya Lava z Londonskim matematichnim tovaristvom 1890 roku vin buv obranij do jogo radi i bezperervno sluzhiv u nomu do 1920 roku piznishe znovu z 1922 roku do 1925 roku P yatnadcyat rokiv 1890 1910 vin buv Pochesnim sekretarem tovaristva dva roki obijmav posadu Prezidenta 1912 i 1914 she kilka raziv buv vice prezidentom 1899 roku u vici tridcyati p yati rokiv Ogastus Lav buv obranij na posadu en Matematichnogo institutu Oksfordskogo universitetu Vid todi vin pereyihav do Oksforda i zalishavsya tam na cij posadi do svoyeyi smerti v 1940 roci Golovnij vhid koledzhu Svyatogo Dzhona 1927 roku Ogastusa Lava obrali pochesnim spivrobitnikom jogo kolishnogo koledzhu Sv Dzhona U tomu zh 1927 roci jogo takozh obrali stipendiatom Oksfordskogo Kuyinz koledzhu Posada Sedlianskogo profesora naturalnoyi filosofiyi nadavala Lavu bilshe chasu yakij vin mig posvyatiti doslidzhennyam napisannyu pidruchnikiv dlya studentiv tosho Hocha jogo naukovi interesi buli v galuzi mehaniki pruzhnosti geodinamiki ta elektrodinamiki vin pidgotuvav poglibleni kursi lekcij z tenzornogo chislennya ta zagalnoyi teoriyi vidnosnosti Jogo lekciyi v Oksfordi buli nadzvichajno populyarni sered studentiv za yih chitkist dostupnist j zrozumilist Vin mav dar yasnogo vikladennya skladnih i nezrozumilih problem Ce buv uchenij yakij vrazhav vidvertistyu ta chesnistyu velikoyu skromnistyu shedroyu dobrotoyu do molodi Vin zahoplyuvavsya podorozhami muzikoyu ta kroketom Naukovi zdobutkiVazhlivoyu naukovoyu praceyu yaka suprovodzhuvala Lava vprodovzh bagatoh rokiv buv Traktat z matematichnoyi teoriyi pruzhnosti vpershe opublikovanij v 2 h tomah 1892 i 1893 rokah druge vidannya bulo istotno perepisane i vidane v 1906 roci tretye v 1920 roci chetverte v 1927 roci Cej traktat Lava ye yaskravim prikladom jogo gruntovnogo nekvaplivogo matematichnogo stilyu vikladennya skladnih problem Pro obsyag roboti svidchit hocha b perelik lishe deyakih rozglyanutih tem rivnovaga izotropnih i anizotropnih tverdih til rivnovaga j vibruvannya sfer poshirennya hvil v pruzhnih tverdih seredovishah skruchuvannya zginannya balok zginannya i skruchuvannya tonkih strizhniv plastin i obolonok Pri comu vlasnij vnesok u rozglyanuti temi Lav skromno prihovav Tak v rozdili pro hvilovij ruh u tverdih seredovishah vin ne zgaduye pro vlasnij fundamentalnij vnesok u cyu temu vidkrittya novogo tipu poverhnevih akustichnih hvil Klasichnij za svoyeyu strukturoyu perekladenij kilkoma inozemnimi movami traktat majzhe pivstolittya buv bazovim tvorom klasichnoyi matematichnoyi fiziki U svoyij rannij roboti 1988 roku she na stadiyi zdobuttya supenya magistra Lav zaproponuvav dlya viznachennya napruzhen i deformacij u tonkih plastinah dvovimirnu matematichnu model Teoriya ciyeyi modeli bula stvorena Lavom na osnovi rozshirennya teoriyi balki Ejlera Bernulli z vikoristannyam pripushen zaproponovanih Kirhgofom i nazvana teoriyeyu plastini Kirhgofa Lava Za ciyeyu teoriyeyu ploshinu serednoyi poverhni mozhna vikoristovuvati dlya predstavlennya trivimirnoyi plastini u dvovimirnij formi She odna vihova robota Lava Deyaki problemi geodinamiki ce doslidnicke ese v yakomu rozglyanuto bagato problem takih yak izostaziya zemni priplivi zmina shiroti stislivist i yiyi vpliv na zemni priplivi problema gravitacijnoyi nestabilnosti U svoyih robotah z geodinamiki Lav doslidzhuvav poshirennya sejsmichnih hvil vid zemletrusiv vihodyachi z pripushennya sho Zemlya skladayetsya z koncentrichnih shariv riznoyi shilnosti j pruzhnosti Vin postulyuvav viniknennya odnogo z dvoh tipiv poverhnevih sejsmichnih hvil u yakih zmishennya pruzhnogo seredovisha vidbuvayetsya perpendikulyarno do napryamku poshirennya hvili Na jogo chest cej tip hvil buv nazvanij hvilyami Lava drugij tip poverhnevih hvil ce hvili Releya Lav zaproponuvav takozh metod vimiryuvannya tovshini zemnoyi kori zasnovanij na vimiryuvanni poshirennya hvil Lava U period pershoyi svitovoyi vijni 1914 1918 Ogastus Lav zrobiv vnesok u zovnishnyu balistiku rozrobivshi metoda Lava dlya rozrahunku visokokutovih trayektorij snaryadiv za malimi dugami yakij deyakij chas vikoristovuvavsya britanskimi artileristami Vin cikavivsya j zajmavsya teoriyeyu elektrichnih hvil v mezhah klasichnoyi elektrodinamiki i ye avtorom statej na cyu tematiku Vazhlive znachennya j zastosuvannya mali jogo knigi z teoretichnoyi mehaniki j diferencialnogo ta integralnogo chislennya Takij shirokij diapazon naukovih zacikavlen i zdobutkiv Lava svidchit pro jogo riznostoronnist fundamentalnist pershovidkrivacha ta populyarizatora nauki Nagorodi vidznaki i viznannyaZa svoyu naukovu diyalnist Ogastus Lav buv vidznachenij 1897 premiyeyu Smita Kembridzhskogo universitetu 1894 obranij chlenom Londonskogo korolivskogo tovaristva 1909 nagorodzhenij Korolivskoyu medallyu angl Royal Medal vidomoyu takozh yak Medal korolevi angl Queen s Medal shorichnoyu vidznakoyu Londonskogo korolivskogo tovaristva za doslidzhennya z teoriyi pruzhnosti ta sumizhnih tem 1911 vidznachenij premiyeyu Adamsa odniyeyu z najprestizhnishih premij yaka prisudzhuyetsya shoroku fakultetom matematiki Kembridzhskogo universitetu ta koledzhom Svyatogo Dzhona britanskomu matematiku za vidatni doslidzhennya v galuzi matematichnih nauk Lav buv premijovanij za ese na temu Deyaki problemi geodinamiki 1912 1914 obranij Prezidentom Londonskogo matematichnogo tovaristva 1926 nagorodzhenij medallyu de Morgana angl De Morgan Medal najvishoyu nagorodoyu Londonskogo matematichnogo tovaristva 1937 nagorodzhenij medallyu Silvestra angl Royal Society Sylvester Medal yaku prisudzhuye Londonske korolivske tovaristvo z 1901 roku za vidatni zaslugi v galuzi matematiki Lav buv nagorodzhenij za doslidzhennya v galuzi klasichnoyi matematichnoyi fiziki zokrema matematichnih teorij pruzhnosti j gidrodinamiki Lav buv obranij chlenom Nacionalnoyi akademiyi deyi Lincheyi chlenom korespondentom Institutu Franciyi Imenem Lava nazvanij krater na zvorotnomu boci Misyacya Krater Lava Ostanni rokiOgastus Lav zaviduvav kafedroyu matematiki z 1898 roku j zalishavsya yiyi kerivnikom navit protyagom 12 rokiv pislya dati zvichajnogo vihodu na pensiyu ta pri tomu nikoli j u nikogo ne vinikalo zhodnogo zaperechennya comu faktu Prote nezadovgo do smerti vin buv zobov yazanij piti u vidstavku z ciyeyi posadi u zv yazku zi zminoyu statutu universitetu Do ostannih rokiv zhittya Ogastus Lav chitav lekciyi ta vidviduvav zasidannya kafedri matematiki Protyagom ostannih kilkoh rokiv zhittya jogo zdorov ya bulo nastilki slabkim sho jomu dovodilosya viklikati taksi shob doyihati z domu na lekciyi Do kincya vin povnistyu vikoristovuvav usi svoyi zdibnosti nikoli ne bulo vidimogo poslablennya gostroti jogo mislennya j dumki stosovno universitetskih sprav dokladnosti jogo lekcij mudrosti j rozsudlivosti v spravah politiki universitetu Koli za chinnim statutom Lav u svoyemu vici vzhe ne mav prava buti chlenom radi fakultetu fizichnih nauk abo radi vidviduvachiv universitetskoyi observatoriyi vin nikoli ne zalishav tovaristva svoyih koleg koli voni zbiralisya u yihnomu neformalnomu lanch klubi pered zasidannyami fakultetu Profesor proyavlyav chimalij interes do svoyeyi gimnaziyi she za kilka rokiv do smerti vin shorichno vruchav premiyu najkrashomu matematiku v shkoli Lav tak i ne odruzhivsya Pislya smerti batka z chasu navchannya v Kembridzhi molodsha sestra Blansh utrimuvala jogo budinok do kincya jogo zhittya Mizh nim i sestroyu isnuvala nezvichajno silna prihilnist Pomer Ogastus Edvard Gaf Lav pislya operaciyi 5 chervnya 1940 r v Oksfordi pohovanij u Volverkoti seli na okolici Oksforda BibliografiyaZa period z 1887 do 1939 rokiv Ogastus Lav opublikuvav majzhe 65 naukovih stattej Okremi jogo naukovi statti vibrani z povnogo spisku publikacij A E H Love On recent English researches in vortex motion Mathematische Annalen 1987 Vol 30 1 July P 326 344 DOI org 10 1007 BF01443950 A E H Love The Small Free Vibrations and Deformation of a Thin Elastic Shell Philosophical Transactions of the Royal Society of London A 1888 Vol 179 1 July P 491 546 A E H Love On the Equilibrium of a Thin Elastic Spherical Bowl Proceedings of the London Mathematical Society 1888 Vol s1 20 iss 1 1 July P 89 102 DOI org 10 1112 plms s1 20 1 89 A E H Love Wave Motion in a Heterogeneous Heavy Liquid Proceedings of the London Mathematical Society 1890 Vol s1 22 iss 1 1 July P 307 316 DOI org 10 1112 plms s1 22 1 307 A E H Love On the Stability of certain Vortex Motions Proceedings of the London Mathematical Society 1893 Vol s1 25 iss 1 1 July P 18 43 DOI org 10 1112 plms s1 25 1 18 A E H Love The alleged Absoluteness of Motions of Rotation Nature 1984 Vol 51 1 July P 198 199 DOI org 10 1038 051198a0 A E H Love The Scattering of Electric Waves by a Dielectric Sphere Proceedings of the London Mathematical Society 1898 Vol s1 30 iss 1 1 July P 308 321 DOI org 10 1112 plms s1 30 1 308 A E H Love The integration of the equations of projection of electric waves Transactions Royal Society A 1901 Vol 197 1 July P 1 45 DOI 10 1098 rsta 1901 0013 A E H Love Some illustrations of modes of decay of vibratory motions Proceedings of the London Mathematical Society 1905 Vol s2 2 iss 1 1 July P 88 113 DOI org 10 1112 plms s2 2 1 88 Augustus Edward Hough Love The gravitational stability of the earth Proceedings of the Royal Society A 1907 Vol 79 iss 259 1 July P 194 199 DOI org 10 1098 rspa 1907 0029 Augustus Edward Hough Love The yielding of the earth to disturbing forces Proceedings of the Royal Society A Vol 82 iss 551 P 73 88 DOI org 10 1098 rspa 1909 0008 A E H Love Notes on the Dynamical Theory of the Tides Proceedings of the London Mathematical Society 1913 Vol s2 12 iss 1 1 July P 309 314 DOI org 10 1112 plms s2 12 1 309 A E H Love Some Electrostatic Distributions in two Dimensions Proceedings of the London Mathematical Society 1924 Vol s2 22 iss 1 1 July P 337 369 DOI org 10 1112 plms s2 22 1 337 Augustus Edward Hough Love The bending of a centrally loaded Isotropic rectangular plate supported at two opposite edges Proceedings of the Royal Society A 1928 Vol 118 iss 780 1 July P 427 440 DOI 10 1098 rspa 1928 0061 A E H Love Biharmonic Analysis Especially in a Rectangle and its Applications to the Theory of Elasticity Proceedings of the London Mathematical Society 1929 Vol s2 29 iss 1 1 July P 189 242 DOI 10 1112 plms s2 29 1 189 Knigi Augustus Love A Treatise on the Mathematical Theory of Elasticity Cambridge University Press 1892 1893 2nd ed 1906 3rd ed 1920 4th ed 1927 A E H Love Theoretical Mechanics An introductory treatise of the princeples of dynamics Cambridge University Press 1897 2nd ed 1906 3rd ed 1921 P 379 A E H Love Elements of the Differential and Integral Calculus Cambridge University Press 1909 P 209 A E H Love Some Problems of Geodynamics Cambridge University Press 1911 P 180 PrimitkiBibliotheque nationale de France BNF platforma vidkritih danih 2011 d Track Q19938912d Track Q54837d Track Q193563 Encyclopaedia Britannica d Track Q5375741 SNAC 2010 d Track Q29861311 Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society J T Stuart The Royal Society 1941 ISSN 0080 4606 1748 8494 doi 10 1098 RSBM 1941 0015 d Track Q1530532d Track Q4914871 Arhiv istoriyi matematiki Maktyutor 1994 d Track Q547473 J J O Connor and E F Robertson Augustus Edward Hough Love E A Milne Augustus Edward Hough Lve Obituary Notices of Fellows of the Royal Society of London 1941 Vol 3 iss 9 1 July P 467 482 DOI 10 1098 rsbm 1941 0015 Love Augustus Edward Hough A Cambridge Alumni Database University of Cambridge Augustus Love A Treatise on the Mathematical Theory of Elasticity Cambridge University Press 1892 Vol 1 P 354 Augustus Love A Treatise on the Mathematical Theory of Elasticity Cambridge University Press 1893 Vol 2 P 327 K E Bullen Love Augustus Edward Hough Complete Dictionary of Scientific Biography A E H Love The Small Free Vibrations and Deformation of a Thin Elastic Shell Philosophical Transactions of the Royal Society of London A 1888 Vol 179 1 July P 491 546 A E H Love Some Problems of Geodynamics Cambridge University Press 1911 P 180 Seismic wave Encyclopaedia Britannica A E H Love The integration of the equations of projection of electric waves Transactions Royal Society A 1901 Vol 197 1 July P 1 45 DOI 10 1098 rsta 1901 0013 A E H Love Theoretical Mechanics An introductory treatise of the princeples of dynamics Cambridge University Press 1897 2nd ed 1906 3rd ed 1921 P 379 A E H Love Elements of the Differential and Integral Calculus Cambridge University Press 1909 P 209 Fellows of the Royal Society of London Winners of the Royal Medal of the Royal Society of London Presidents of the London Mathematical Society Winners of the De Morgan Medal of the LMS Winners of the Sylvester Medal of the Royal Society of London Digital Lunar Orbiter Photographic Atlas of the Moon zbMATH Open Love Augustus Edward Hough DzherelaE A Milne Augustus Edward Hough Love Obituary Notices of Fellows of the Royal Society of London 1941 Vol 3 iss 9 1 July P 467 482 DOI 10 1098 rsbm 1941 0015 J J O Connor and E F Robertson Augustus Edward Hough Love