Сіто (фр. Cîteaux, лат. Cistercium) — один з найважливіших і найбагатших монастирів середньовічної Франції; місце заснування ордену цистерціанців, від якого той отримав свою назву. Абатство було засноване в Бургундії у 1098 році святим Робером Молемським. Поруч із ним виникло поселення Сен-Нікола-ле-Сіто (департамент Кот-д'Ор). З 1898 року ченці належать до ордена трапістів.
Сіто | |
Дата створення / заснування | 1098 |
---|---|
Сфера роботи | Цистерціанці[1] |
Чернечий орден | Цистерціанці і Траппісти |
Засновник | Робер Молемський |
Посада керівника організації | d |
Країна | Франція[2] |
Адміністративна одиниця | Сен-Нікола-ле-Сіто[2] |
Дієцезія | d |
Батьківська організація | d |
Є власником | d |
Архітектурний стиль | готика |
Час/дата припинення існування | 1791 |
Статус спадщини | d[2] і d |
Головний монастир | d |
Категорія людей, що тут поховані | |
Офіційний сайт | |
Сіто у Вікісховищі |
Координати: 47°07′41″ пн. ш. 5°05′36″ сх. д. / 47.1280555555837779° пн. ш. 5.0933333333610777° сх. д.
Історія
Заснування
1098 року Робер Молемський, незадоволений занепадом суворості й благочестя в Молемському монастирі, з дозволу ліонського архієпископа покинув Молем із 20 братами, щоб заснувати нову обитель, де панував би первісний суворий дух західного чернецтва, заснований на суворому дотриманні статуту святого Бенедикта. Віконт міста Бон дарував святому Роберу долину, що належала йому, в глухому лісі на південь від Діжона, де вихідці з Молема і заснували монастир Сіто. За традицією вважається, що монастир був заснований 21 березня. Сіто став першим із монастирів нового ордену, який отримав потім за цим монастирем ім'я цистерціанці. Святий Робер став першим настоятелем Сіто; другий і третій настоятелі монастиря — святий Альберіх і святий Стефан Гардінг — були серед двадцяти осіб, які залишили Молем разом із Робером.
Розквіт
До 1113 року Сіто залишався єдиним монастирем цистерціанців. Двома подіями, що сприяли стрімкому зростанню ордена, стали призначення на посаду настоятеля Сіто діяльного Стефана Гардінга і вступ до лав цистерціанців святого Бернарда в 1112 році. У 1113 і 1114 роках були засновані два перші дочірні монастирі — Лаферте і Понтіньї, а роком пізніше Клерво і Морімон. Написана Стефаном Гардінгом конституція ордену «Carta Caritatis» визначала особливу роль п'яти найстаріших цистерціанських монастирів, їхні настоятелі складали колегію, яка керувала справами ордену. Будівництво монастирської церкви Сіто розпочато у 1140 і закінчено у 1193 році. У церкві поховано чимало герцогів Бургундії, зокрема Еда I.
У XII — XIII століттях цистерціанський орден зазнав бурхливого розвитку завдяки значному внеску в його діяльність святого Бернарда Клервоського. На початку XIII століття цистерціанцям належало близько 300 монастирів, наприкінці того ж століття їх було вже близько 500. Сіто перетворилося на важливий центр християнства в Європі, а його абат на могутню постать. Абат Сіто очолював орден і головував на генеральному капітулі, що збирався щорічно в Сіто; абати найближчих монастирів мали щорічно брати участь у ньому, абати більш віддалених — через більш тривалі проміжки часу. Роль монастиря Сіто для ордену цистерціанців підкреслює їхнє гасло — «Cistercium Mater Nostra» (Сіто — наша мати). Серед видатних особистостей того періоду виділяється філософ та богослов Алан Лілльський, колишній чернець Сіто. У 1244 році Сіто відвідували король Франції Людовік IX Святий та його мати Бланка Кастильська. У XIII столітті проводилися великі роботи з будівництва нових будівель монастиря, який налічував уже кілька сотень ченців та конверзів. Абатство мало скрипторій та велику бібліотеку. В 1480 році бібліотека налічувала близько 1200 манускриптів, з яких до нашого часу дійшло трохи більше 300.
Сіто було великим виробником середньовічних бургундських вин і володіло багатьма найкращими виноградниками. Ченці відбирали найкращі лози, удосконалювали виноробні технології, навчилися визначати найкращі ґрунти та мікроклімат — по суті відкрили значення теруару.
Занепад і закриття
Під час Столітньої війни монастир занепав, він чотири рази зазнавав набігів і грабежів, у 1360, 1365, 1434 і 1438 роках, але після закінчення війни відновив свій вплив.
На початку XVI століття абатство налічувало близько 200 ченців. 1509 року закінчено будівництво монастирської бібліотеки. Під час релігійних воєн у Франції кінця XVI століття Сіто неодноразово зазнавало спустошення. Його економіка була підірвана. Щоб забезпечити функціонування монастиря, Сіто змушений був розпродувати свої земельні володіння. У XVII столітті Сіто, як і сам цистерціанський орден, поступово хилився до занепаду. Відповіддю на ослаблення звичаїв і загальний занепад у цистерціанських монастирях став рух за цистерціанську реформу, що вилилася в появу в середині XVII століття «Ордена цистерціанців суворого дотримання», згодом відомих як траппісти. До трапістів перейшла значна частина цистерціанських монастирів Франції, але колиска ордену утрималася від реформ. У 1698 році в Сіто залишалося тільки 72 ченці.
Незважаючи на занепад ордену, останній абат Сіто перед Французькою революцією Франсуа Труве задумав низку амбітних будівельних проєктів в абатстві, проте встиг закінчити лише один — будівництво великої житлової будівлі, яка була завершена в 1772 році (архітектор Ленуар) і збереглася до наших днів. Іншим проєктам завадила революція. В 1791 році абатство закрили, а будівлі продали з аукціону. Частину споруд абатства було зруйновано, а каміння використано для будівництва інших будівель. Те, що залишилося, було спершу цукроварнею, потім фаланстером і врешті колонією для неповнолітніх.
Відродження
У 1898 році залишки абатства викупили, після чого там відновили монастир. Сіто відродили як обитель трапістів — «цистерціанців суворого дотримання», як абатство функціонує по теперішній час.
З історичних будівель абатства Сіто збереглися: бібліотека (XV століття), будівля капітулів (XVII століття), велика житлова будівля (1772), де й живуть зараз ченці абатства. За даними на початок XXI століття братія Сіто налічувала 35 монахів.
Примітки
- Czech National Authority Database
- base Mérimée — ministère de la Culture, 1978.
- Історія абатства Сіто
- Сайт трапістів [ 2008-04-28 у Wayback Machine.]
- . Архів оригіналу за 14 квітня 2009. Процитовано 30 червня 2009.
Література
- Frère Marcel Lebeau, Chronologie de l'Histoire de Cîteaux Centre Regional de Documentation Pédagogique de Bourgogne, 1997.
- John-Henry Newman, Raymond Oursel, Léo Moulin, L'Europe des monastères, 1985.
Посилання
- Сайт абатства Сіто(фр.)
- Сіто // Католицька енциклопедія(англ.)
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Sito fr Citeaux lat Cistercium odin z najvazhlivishih i najbagatshih monastiriv serednovichnoyi Franciyi misce zasnuvannya ordenu cistercianciv vid yakogo toj otrimav svoyu nazvu Abatstvo bulo zasnovane v Burgundiyi u 1098 roci svyatim Roberom Molemskim Poruch iz nim viniklo poselennya Sen Nikola le Sito departament Kot d Or Z 1898 roku chenci nalezhat do ordena trapistiv Sito Data stvorennya zasnuvannya1098 Sfera robotiCistercianci 1 Chernechij ordenCistercianci i Trappisti ZasnovnikRober Molemskij Posada kerivnika organizaciyid Krayina Franciya 2 Administrativna odinicyaSen Nikola le Sito 2 Diyeceziyad Batkivska organizaciyad Ye vlasnikomd Arhitekturnij stilgotika Chas data pripinennya isnuvannya1791 Status spadshinid 2 i d Golovnij monastird Kategoriya lyudej sho tut pohovaniKategoriya Pohovani v abatstvi Sito Oficijnij sajt Sito u Vikishovishi Koordinati 47 07 41 pn sh 5 05 36 sh d 47 1280555555837779 pn sh 5 0933333333610777 sh d 47 1280555555837779 5 0933333333610777IstoriyaZasnuvannya Rober Molemskij zasnovnik monastirya 1098 roku Rober Molemskij nezadovolenij zanepadom suvorosti j blagochestya v Molemskomu monastiri z dozvolu lionskogo arhiyepiskopa pokinuv Molem iz 20 bratami shob zasnuvati novu obitel de panuvav bi pervisnij suvorij duh zahidnogo chernectva zasnovanij na suvoromu dotrimanni statutu svyatogo Benedikta Vikont mista Bon daruvav svyatomu Roberu dolinu sho nalezhala jomu v gluhomu lisi na pivden vid Dizhona de vihidci z Molema i zasnuvali monastir Sito Za tradiciyeyu vvazhayetsya sho monastir buv zasnovanij 21 bereznya Sito stav pershim iz monastiriv novogo ordenu yakij otrimav potim za cim monastirem im ya cistercianci Svyatij Rober stav pershim nastoyatelem Sito drugij i tretij nastoyateli monastirya svyatij Alberih i svyatij Stefan Garding buli sered dvadcyati osib yaki zalishili Molem razom iz Roberom Rozkvit Kluatr Do 1113 roku Sito zalishavsya yedinim monastirem cistercianciv Dvoma podiyami sho spriyali strimkomu zrostannyu ordena stali priznachennya na posadu nastoyatelya Sito diyalnogo Stefana Gardinga i vstup do lav cistercianciv svyatogo Bernarda v 1112 roci U 1113 i 1114 rokah buli zasnovani dva pershi dochirni monastiri Laferte i Pontinyi a rokom piznishe Klervo i Morimon Napisana Stefanom Gardingom konstituciya ordenu Carta Caritatis viznachala osoblivu rol p yati najstarishih cistercianskih monastiriv yihni nastoyateli skladali kolegiyu yaka keruvala spravami ordenu Budivnictvo monastirskoyi cerkvi Sito rozpochato u 1140 i zakincheno u 1193 roci U cerkvi pohovano chimalo gercogiv Burgundiyi zokrema Eda I U XII XIII stolittyah cistercianskij orden zaznav burhlivogo rozvitku zavdyaki znachnomu vnesku v jogo diyalnist svyatogo Bernarda Klervoskogo Na pochatku XIII stolittya cisterciancyam nalezhalo blizko 300 monastiriv naprikinci togo zh stolittya yih bulo vzhe blizko 500 Sito peretvorilosya na vazhlivij centr hristiyanstva v Yevropi a jogo abat na mogutnyu postat Abat Sito ocholyuvav orden i golovuvav na generalnomu kapituli sho zbiravsya shorichno v Sito abati najblizhchih monastiriv mali shorichno brati uchast u nomu abati bilsh viddalenih cherez bilsh trivali promizhki chasu Rol monastirya Sito dlya ordenu cistercianciv pidkreslyuye yihnye gaslo Cistercium Mater Nostra Sito nasha mati Sered vidatnih osobistostej togo periodu vidilyayetsya filosof ta bogoslov Alan Lillskij kolishnij chernec Sito U 1244 roci Sito vidviduvali korol Franciyi Lyudovik IX Svyatij ta jogo mati Blanka Kastilska U XIII stolitti provodilisya veliki roboti z budivnictva novih budivel monastirya yakij nalichuvav uzhe kilka soten chenciv ta konverziv Abatstvo malo skriptorij ta veliku biblioteku V 1480 roci biblioteka nalichuvala blizko 1200 manuskriptiv z yakih do nashogo chasu dijshlo trohi bilshe 300 Sito bulo velikim virobnikom serednovichnih burgundskih vin i volodilo bagatma najkrashimi vinogradnikami Chenci vidbirali najkrashi lozi udoskonalyuvali vinorobni tehnologiyi navchilisya viznachati najkrashi grunti ta mikroklimat po suti vidkrili znachennya teruaru Zanepad i zakrittya Pid chas Stolitnoyi vijni monastir zanepav vin chotiri razi zaznavav nabigiv i grabezhiv u 1360 1365 1434 i 1438 rokah ale pislya zakinchennya vijni vidnoviv svij vpliv Na pochatku XVI stolittya abatstvo nalichuvalo blizko 200 chenciv 1509 roku zakincheno budivnictvo monastirskoyi biblioteki Pid chas religijnih voyen u Franciyi kincya XVI stolittya Sito neodnorazovo zaznavalo spustoshennya Jogo ekonomika bula pidirvana Shob zabezpechiti funkcionuvannya monastirya Sito zmushenij buv rozproduvati svoyi zemelni volodinnya U XVII stolitti Sito yak i sam cistercianskij orden postupovo hilivsya do zanepadu Vidpoviddyu na oslablennya zvichayiv i zagalnij zanepad u cistercianskih monastiryah stav ruh za cisterciansku reformu sho vililasya v poyavu v seredini XVII stolittya Ordena cistercianciv suvorogo dotrimannya zgodom vidomih yak trappisti Do trapistiv perejshla znachna chastina cistercianskih monastiriv Franciyi ale koliska ordenu utrimalasya vid reform U 1698 roci v Sito zalishalosya tilki 72 chenci Nezvazhayuchi na zanepad ordenu ostannij abat Sito pered Francuzkoyu revolyuciyeyu Fransua Truve zadumav nizku ambitnih budivelnih proyektiv v abatstvi prote vstig zakinchiti lishe odin budivnictvo velikoyi zhitlovoyi budivli yaka bula zavershena v 1772 roci arhitektor Lenuar i zbereglasya do nashih dniv Inshim proyektam zavadila revolyuciya V 1791 roci abatstvo zakrili a budivli prodali z aukcionu Chastinu sporud abatstva bulo zrujnovano a kaminnya vikoristano dlya budivnictva inshih budivel Te sho zalishilosya bulo spershu cukrovarneyu potim falansterom i vreshti koloniyeyu dlya nepovnolitnih Vidrodzhennya Zhitlovij budinok Lenuara 1772 U 1898 roci zalishki abatstva vikupili pislya chogo tam vidnovili monastir Sito vidrodili yak obitel trapistiv cistercianciv suvorogo dotrimannya yak abatstvo funkcionuye po teperishnij chas Z istorichnih budivel abatstva Sito zbereglisya biblioteka XV stolittya budivlya kapituliv XVII stolittya velika zhitlova budivlya 1772 de j zhivut zaraz chenci abatstva Za danimi na pochatok XXI stolittya bratiya Sito nalichuvala 35 monahiv PrimitkiCzech National Authority Database d Track Q13550863 base Merimee ministere de la Culture 1978 d Track Q384602d Track Q68471231d Track Q809830 Istoriya abatstva Sito Sajt trapistiv 2008 04 28 u Wayback Machine Arhiv originalu za 14 kvitnya 2009 Procitovano 30 chervnya 2009 LiteraturaFrere Marcel Lebeau Chronologie de l Histoire de Citeaux Centre Regional de Documentation Pedagogique de Bourgogne 1997 John Henry Newman Raymond Oursel Leo Moulin L Europe des monasteres 1985 PosilannyaSajt abatstva Sito fr Sito Katolicka enciklopediya angl