УР-100 (Індекс ГРАУ — 8К84, за класифікацією НАТО — SS-11 mod.1 Sego) — ракета легкого класу, створювалася як засіб швидкого й відносно недорогого нарощування чисельності угрупування міжконтинентальних балістичних ракет (МБР) СРСР і забезпечення кількісного паритету з угрупуванням МБР США. Формальний початок робіт зі створення ракети був даний державною постановою від 30 березня 1963 р. Головним розробником було визначено (ЦКБМ).
УР-100 | ||||
Призначення | МБР | |||
---|---|---|---|---|
Виробник | Завод ім. М. В. Хрунічева (м.Москва), Омський авіаційний завод та ін. | |||
Країна | СРСР | |||
Розміри | ||||
Висота | 16,7 м м | |||
Діаметр | 2 м м | |||
Маса | 42,3 т кг | |||
Ступенів | 2 | |||
Споріднені ракети | ||||
Історія запусків | ||||
Статус | знята з озброєння в 1974 році |
УР-100 являла собою двохступінчату ракету з поперечним поділом і моноблочною головною частиною. На обох ступенях баки окислювача та палива мали суміщене дно, що зменшувало габарити та масу ракети. Крім цього, верхнє дно баку окислювача першого ступеня було виконане у формі зрізаного конуса, поверненого всередину бака. В утворений верхній об'єм входило сопло маршового двигуна другого ступеня. На першому ступені було встановлено 4 хитних РРД, вперше виконаних за замкнутою схемою (з допалюванням генераторного газу в камері згорання), на другій — однокамерний маршовий РРД відкритої схеми і чотирьохкамерний рульовий РРД. Розділення ступенів здійснювалось за допомогою спеціальних твердопаливних двигунів. На ракеті використовувалась повністю автономна система керування, що забезпечувала політ ракети за наперед розрахованою траєкторією. Система керування також забезпечувала здійснення автоматичного дистанційного контролю за станом ракети в пусковій установці, а також автоматичну підготовку і пуск ракети.
Ракета могла оснащуватись головною частиною одного з двох типів: легкою для стрільби на міжконтинентальну дальність і важкою для стрільби на середню дальність. При потужності заряду 1,1 Мт і відносно невисокої точності (КВО 1,4 км), ракета могла бути використана лише проти слабко захищених цілей.
Ракета розміщувалась у шахтній пусковій установці (ШПУ), конструкція якої була суттєво спрощена і здешевлена в порівнянні з ШПУ більш ранніх комплексів. Шахта закривалася захисним спорудженням — плоским зсувним дахом із пневматичним приводом.
Ракета вперше експлуатувалася спільно з транспортно-пусковим контейнером (ТПК). Ракета повністю збиралась і встановлювалась у ТПК на заводі-виробнику і в контейнері доставлялась на стартовий комплекс. При установці в ШПУ контейнер підвішувався на опорних кронштейнах за 4 опорних вузли на верхній кромці. Потім відбувалося заправлення ракети через передбачені на ТПК роз'єми, після цього ракета і контейнер і після цього знаходились у постійній високій готовності до пуску.
При зберіганні ракети агрегати двигунів ізолювались від компонентів палива мембранними клапанами, що забезпечувало їхнє зберігання при довгостроковому знаходженню ракети в заправленому стані.
Льотно-конструкторські випробування ракети УР-100 проводилися на 5-му НДВП Байконур з 19 квітня 1965 р. по 27 жовтня 1966 р. Перший пуск із шахтної ПУ відбувся 17 липня 1965 р. На озброєння ракета була прийнята 21 липня 1967 року, тобто одночасно з Р-36. Перші три полки з ракетами УР-100 заступили на бойове чергування 24 листопада 1966 року в Красноярську, Бершеті (поблизу [ru], Пермський край) і Дров'яній.
У подальшому було проведено модернізацію ракети. Модернізована ракета отримала назву УР-100М.
Ракета УР-100 стала наймасовішою з усіх прийнятих на озброєння РВСП міжконтинентальних балістичних ракет. З 1966 по 1972 роки було розгорнуто 990 пускових установок цих ракет.
У середині 1970-х років значна частина ракет УР-100 була замінена модернізованими ракетами УР-100К і УР-100У. У ході розгортання ракет УР-100К/УР-100У, в 1974 році УР-100 була знята з озброєння.
Місце дислокації дивізій
- , Тверська область
- Кострома
- Козельськ
- Тейково
- Татіщево, Саратовська область
- , Пермська область
- Хмельницький — з 01.12.1969 р.
- Первомайськ, Миколаївська область — з 15.10.1969 р.
- Дров'яна, Читинська область
- Свободний
- Красноярськ
- Олов'яна, Читинська область
Тактико-технічні характеристики
- Основні характеристики
- Максимальна дальність: 10600—12000 км
- Точність (КВО): 1,4 км (граничне відхилення — 5 км [відповідно КВО = 2,2 км])
- Массо-габаритні характеристики
- Двигун
- Ступені: 2
- Паливо: рідке, Несиметричний диметилгідразин/Азотний тетраоксид
- 1-й ступінь
- Час роботи ≈ 100 с
- Тяга ДУ р. моря/вакуум: 784/876 кН (80/89 тс)
- Питомий імпульс ДУ р. моря/вакуум: 274/312 с (2744/3067 м/с)
- 2-й ступінь
- Час роботи ≈ 160 с
- Тяга ДУ в вакуумі: 149 кН (15 тс)
- Питомий імпульс ДУ в вакуумі: 326 с (3200 м/с)
- Головна частина
- Бойових блоків: 1
- Тип ГЧ: моноблочна
- Потужність заряду: 0,5 або 1,1 Мт
- Система управління: автономна, інерціальна
- Способ базування: шахтний
- Тип старту: газодинамічний
Примітки
- . Архів оригіналу за 26 квітня 2012. Процитовано 28 лютого 2012.
{{}}
: Обслуговування CS1: Сторінки з текстом «archived copy» як значення параметру title ()
Посилання
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
UR 100 Indeks GRAU 8K84 za klasifikaciyeyu NATO SS 11 mod 1 Sego raketa legkogo klasu stvoryuvalasya yak zasib shvidkogo j vidnosno nedorogogo naroshuvannya chiselnosti ugrupuvannya mizhkontinentalnih balistichnih raket MBR SRSR i zabezpechennya kilkisnogo paritetu z ugrupuvannyam MBR SShA Formalnij pochatok robit zi stvorennya raketi buv danij derzhavnoyu postanovoyu vid 30 bereznya 1963 r Golovnim rozrobnikom bulo viznacheno CKBM UR 100 UR 100UR 100Priznachennya MBRVirobnik Zavod im M V Hrunicheva m Moskva Omskij aviacijnij zavod ta in Krayina SRSRRozmiri Visota 16 7 m mDiametr 2 m mMasa 42 3 t kgStupeniv 2 Sporidneni raketi Istoriya zapuskiv Status znyata z ozbroyennya v 1974 roci UR 100 yavlyala soboyu dvohstupinchatu raketu z poperechnim podilom i monoblochnoyu golovnoyu chastinoyu Na oboh stupenyah baki okislyuvacha ta paliva mali sumishene dno sho zmenshuvalo gabariti ta masu raketi Krim cogo verhnye dno baku okislyuvacha pershogo stupenya bulo vikonane u formi zrizanogo konusa povernenogo vseredinu baka V utvorenij verhnij ob yem vhodilo soplo marshovogo dviguna drugogo stupenya Na pershomu stupeni bulo vstanovleno 4 hitnih RRD vpershe vikonanih za zamknutoyu shemoyu z dopalyuvannyam generatornogo gazu v kameri zgorannya na drugij odnokamernij marshovij RRD vidkritoyi shemi i chotirohkamernij rulovij RRD Rozdilennya stupeniv zdijsnyuvalos za dopomogoyu specialnih tverdopalivnih dviguniv Na raketi vikoristovuvalas povnistyu avtonomna sistema keruvannya sho zabezpechuvala polit raketi za napered rozrahovanoyu trayektoriyeyu Sistema keruvannya takozh zabezpechuvala zdijsnennya avtomatichnogo distancijnogo kontrolyu za stanom raketi v puskovij ustanovci a takozh avtomatichnu pidgotovku i pusk raketi Raketa mogla osnashuvatis golovnoyu chastinoyu odnogo z dvoh tipiv legkoyu dlya strilbi na mizhkontinentalnu dalnist i vazhkoyu dlya strilbi na serednyu dalnist Pri potuzhnosti zaryadu 1 1 Mt i vidnosno nevisokoyi tochnosti KVO 1 4 km raketa mogla buti vikoristana lishe proti slabko zahishenih cilej Raketa rozmishuvalas u shahtnij puskovij ustanovci ShPU konstrukciya yakoyi bula suttyevo sproshena i zdeshevlena v porivnyanni z ShPU bilsh rannih kompleksiv Shahta zakrivalasya zahisnim sporudzhennyam ploskim zsuvnim dahom iz pnevmatichnim privodom Raketa vpershe ekspluatuvalasya spilno z transportno puskovim kontejnerom TPK Raketa povnistyu zbiralas i vstanovlyuvalas u TPK na zavodi virobniku i v kontejneri dostavlyalas na startovij kompleks Pri ustanovci v ShPU kontejner pidvishuvavsya na opornih kronshtejnah za 4 opornih vuzli na verhnij kromci Potim vidbuvalosya zapravlennya raketi cherez peredbacheni na TPK roz yemi pislya cogo raketa i kontejner i pislya cogo znahodilis u postijnij visokij gotovnosti do pusku Pri zberiganni raketi agregati dviguniv izolyuvalis vid komponentiv paliva membrannimi klapanami sho zabezpechuvalo yihnye zberigannya pri dovgostrokovomu znahodzhennyu raketi v zapravlenomu stani Lotno konstruktorski viprobuvannya raketi UR 100 provodilisya na 5 mu NDVP Bajkonur z 19 kvitnya 1965 r po 27 zhovtnya 1966 r Pershij pusk iz shahtnoyi PU vidbuvsya 17 lipnya 1965 r Na ozbroyennya raketa bula prijnyata 21 lipnya 1967 roku tobto odnochasno z R 36 Pershi tri polki z raketami UR 100 zastupili na bojove cherguvannya 24 listopada 1966 roku v Krasnoyarsku Bersheti poblizu ru Permskij kraj i Drov yanij U podalshomu bulo provedeno modernizaciyu raketi Modernizovana raketa otrimala nazvu UR 100M Raketa UR 100 stala najmasovishoyu z usih prijnyatih na ozbroyennya RVSP mizhkontinentalnih balistichnih raket Z 1966 po 1972 roki bulo rozgornuto 990 puskovih ustanovok cih raket U seredini 1970 h rokiv znachna chastina raket UR 100 bula zaminena modernizovanimi raketami UR 100K i UR 100U U hodi rozgortannya raket UR 100K UR 100U v 1974 roci UR 100 bula znyata z ozbroyennya Karta MO SShAMisce dislokaciyi divizij Tverska oblast Kostroma Kozelsk Tejkovo Tatishevo Saratovska oblast Permska oblast Hmelnickij z 01 12 1969 r Pervomajsk Mikolayivska oblast z 15 10 1969 r Drov yana Chitinska oblast Svobodnij Krasnoyarsk Olov yana Chitinska oblastTaktiko tehnichni harakteristikiOsnovni harakteristiki Maksimalna dalnist 10600 12000 km Tochnist KVO 1 4 km granichne vidhilennya 5 km vidpovidno KVO 2 2 km Masso gabaritni harakteristiki Dovzhina 16 7 m Diametr 2 0 m Masa 42 3 t Iz nih palivo 40 3 t Dvigun Stupeni 2 Palivo ridke Nesimetrichnij dimetilgidrazin Azotnij tetraoksid 1 j stupin Chas roboti 100 s Tyaga DU r morya vakuum 784 876 kN 80 89 ts Pitomij impuls DU r morya vakuum 274 312 s 2744 3067 m s 2 j stupin Chas roboti 160 s Tyaga DU v vakuumi 149 kN 15 ts Pitomij impuls DU v vakuumi 326 s 3200 m s Golovna chastina Bojovih blokiv 1 Tip GCh monoblochna Potuzhnist zaryadu 0 5 abo 1 1 Mt Sistema upravlinnya avtonomna inercialna Sposob bazuvannya shahtnij Tip startu gazodinamichnijPrimitki Arhiv originalu za 26 kvitnya 2012 Procitovano 28 lyutogo 2012 a href wiki D0 A8 D0 B0 D0 B1 D0 BB D0 BE D0 BD Cite web title Shablon Cite web cite web a Obslugovuvannya CS1 Storinki z tekstom archived copy yak znachennya parametru title posilannya Posilannya