Лев Миха́йлович Дова́тор (біл. Леў Міхайлавіч Даватар; 20 лютого 1903 — 19 грудня 1941) — радянський військовик часів Другої світової війни, генерал-майор. Герой Радянського Союзу (1941).
Лев Михайлович Доватор | |
---|---|
біл. Леў Міхайлавіч Даватар | |
Народження | 7 (20) лютого 1903 d, d, Вітебська губернія, Російська імперія |
Смерть | 19 грудня 1941 (38 років) Рузький район[d], Московська область, РРФСР, СРСР |
Поховання | Новодівичий цвинтар |
Країна | СРСР |
Приналежність | Радянська армія |
Вид збройних сил | сухопутні війська |
Рід військ | кавалерія |
Освіта | Військова академія імені М. В. Фрунзе |
Роки служби | 1924—1941 |
Партія | ВКП(б) |
Звання | Генерал-майор |
Командування | |
Війни / битви | Німецько-радянська війна |
Нагороди | |
Доватор Лев Михайлович у Вікісховищі |
Життєпис
Народився в селі Хотіно Вітебської губернії Російської імперії (нині — Бешенковицький район Вітебської області Білорусі) . Закінчив початкову школу та у 1921 році школу другого ступеню.
Працював на вітебській льонопрядильній фабриці. У 1922 році обраний секретарем Хотінського волосного комітету комсомолу, згодом — секретарем сільського комнезаму. У 1923 році закінчив річну радпартшколу у Вітебську.
У лавах РСЧА з вересня 1924 року. До лютого 1925 року був завскладом у 7-й Самарській кавалерійській дивізії Західного військового округу (м. Мінськ). У 1925 році закінчив Військово-хімічні курси в Москві, з червня 1925 по вересень 1926 року — інструктор-хімік, командир хімічного взводу в 7-й кавалерійській дивізії. Член ВКП(б) з 1928 року. У 1929 році закінчив Борисоглібсько-Ленінградську кавалерійську школу командного складу РСЧА.
З жовтня 1929 року — командир взводу 27-го кавалерійського полку 5-ї кавалерійської дивізії (Північно-Кавказький військовий округ, з 1931 року — Особлива Червонопрапорна Далекосхідна армія); з жовтня 1933 року — політрук 1-го кавалерійського полку 1-ї колгоспної кавалерійської дивізії; з травня 1935 року — комісар окремого розвідувального батальйону 93-ї стрілецької дивізії. Від 1935 року — капітан. У травні 1936 року відбув на навчання до Військової академії РСЧА імені М. В. Фрунзе. Під час навчання в академії - протягом півроку воював в Іспанії, був у розпорядженні Станіслава Ваушпасова — старшого радника з розвідувально-диверсійних операцій при штабі 14-го партизанського корпусу республіканської армії.
Після закінчення академії у січні 1939 року призначений на посаду начальника штабу кавалерійського полку, а з листопада того ж року — начальника штабу 1-ї окремої кавалерійської бригади Московського військового округу. З травня 1941 року — начальник штабу 36-ї кавалерійської дивізії Західного особливого військового округу (м. Вовковиськ).
Коли розпочалась німецько-радянська війна, полковник Л. М. Доватор перебув на лікуванні в одному з військових шпиталів Москви. Дістатись до своєї дивізії не зміг, оскільки вона потрапила в оточення. Зарахований у розпорядження штабу Західного фронту.
У серпні 1941 року очолив окрему кавалерійську групу, створену з декількох кавалерійських полків. Під його командуванням з 14 серпня по 2 вересня велике кавалерійське з'єднання вперше здійснило рейд у ворожий тил, порушуючи його комунікації, знищуючи штаби, транспорт, склади і живу силу супротивника.
11 вересня 1941 року Л. М. Доватору присвоєне військове звання генерал-майора, а його кавалерійська група була перетворена у . Протягом вересня — жовтня 1941 року кіннотники Доватора брали участь у важких оборонних боях на підступах до Москви. У листопаді того ж року 3-й кавалерійський корпус спільно з та 1-ю гвардійською танковою бригадою вів вперті оборонні бої на Волоколамському напрямку, за що 26 листопада 1941 року корпус був перетворений у .
19 грудня 1941 року загинув від кульового поранення під час кулеметного обстрілу села Палашкіно Рузького району Московської області. Похований на Новодівочому цвинтарі Москви.
Нагороди
Указом Президії Верховної Ради СРСР від 21 грудня 1941 року генерал-майорові Доватору Леву Михайловичу присвоєне звання Героя Радянського Союзу (посмертно).
Нагороджений двома орденами Леніна (02.11.1941, 21.12.1941), орденами Червоного Прапора (09.08.1941) і Червоної Зірки (21.12.1941).
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Lev Miha jlovich Dova tor bil Ley Mihajlavich Davatar 20 lyutogo 1903 19 grudnya 1941 radyanskij vijskovik chasiv Drugoyi svitovoyi vijni general major Geroj Radyanskogo Soyuzu 1941 Lev Mihajlovich Dovatorbil Ley Mihajlavich DavatarNarodzhennya7 20 lyutogo 1903 1903 02 20 d d Vitebska guberniya Rosijska imperiyaSmert19 grudnya 1941 1941 12 19 38 rokiv Ruzkij rajon d Moskovska oblast RRFSR SRSRPohovannyaNovodivichij cvintarKrayina SRSRPrinalezhnist Radyanska armiyaVid zbrojnih silsuhoputni vijskaRid vijskkavaleriyaOsvitaVijskova akademiya imeni M V FrunzeRoki sluzhbi1924 1941PartiyaVKP b Zvannya General majorKomanduvannyaVijni bitviNimecko radyanska vijnaNagorodi Dovator Lev Mihajlovich u Vikishovishi Div takozh Dovatur Aristid IvanovichZhittyepisAnotacijna doshka u Harkovi Narodivsya v seli Hotino Vitebskoyi guberniyi Rosijskoyi imperiyi nini Beshenkovickij rajon Vitebskoyi oblasti Bilorusi Zakinchiv pochatkovu shkolu ta u 1921 roci shkolu drugogo stupenyu Pracyuvav na vitebskij lonopryadilnij fabrici U 1922 roci obranij sekretarem Hotinskogo volosnogo komitetu komsomolu zgodom sekretarem silskogo komnezamu U 1923 roci zakinchiv richnu radpartshkolu u Vitebsku U lavah RSChA z veresnya 1924 roku Do lyutogo 1925 roku buv zavskladom u 7 j Samarskij kavalerijskij diviziyi Zahidnogo vijskovogo okrugu m Minsk U 1925 roci zakinchiv Vijskovo himichni kursi v Moskvi z chervnya 1925 po veresen 1926 roku instruktor himik komandir himichnogo vzvodu v 7 j kavalerijskij diviziyi Chlen VKP b z 1928 roku U 1929 roci zakinchiv Borisoglibsko Leningradsku kavalerijsku shkolu komandnogo skladu RSChA Z zhovtnya 1929 roku komandir vzvodu 27 go kavalerijskogo polku 5 yi kavalerijskoyi diviziyi Pivnichno Kavkazkij vijskovij okrug z 1931 roku Osobliva Chervonopraporna Dalekoshidna armiya z zhovtnya 1933 roku politruk 1 go kavalerijskogo polku 1 yi kolgospnoyi kavalerijskoyi diviziyi z travnya 1935 roku komisar okremogo rozviduvalnogo bataljonu 93 yi strileckoyi diviziyi Vid 1935 roku kapitan U travni 1936 roku vidbuv na navchannya do Vijskovoyi akademiyi RSChA imeni M V Frunze Pid chas navchannya v akademiyi protyagom pivroku voyuvav v Ispaniyi buv u rozporyadzhenni Stanislava Vaushpasova starshogo radnika z rozviduvalno diversijnih operacij pri shtabi 14 go partizanskogo korpusu respublikanskoyi armiyi Pislya zakinchennya akademiyi u sichni 1939 roku priznachenij na posadu nachalnika shtabu kavalerijskogo polku a z listopada togo zh roku nachalnika shtabu 1 yi okremoyi kavalerijskoyi brigadi Moskovskogo vijskovogo okrugu Z travnya 1941 roku nachalnik shtabu 36 yi kavalerijskoyi diviziyi Zahidnogo osoblivogo vijskovogo okrugu m Vovkovisk Koli rozpochalas nimecko radyanska vijna polkovnik L M Dovator perebuv na likuvanni v odnomu z vijskovih shpitaliv Moskvi Distatis do svoyeyi diviziyi ne zmig oskilki vona potrapila v otochennya Zarahovanij u rozporyadzhennya shtabu Zahidnogo frontu U serpni 1941 roku ocholiv okremu kavalerijsku grupu stvorenu z dekilkoh kavalerijskih polkiv Pid jogo komanduvannyam z 14 serpnya po 2 veresnya velike kavalerijske z yednannya vpershe zdijsnilo rejd u vorozhij til porushuyuchi jogo komunikaciyi znishuyuchi shtabi transport skladi i zhivu silu suprotivnika 11 veresnya 1941 roku L M Dovatoru prisvoyene vijskove zvannya general majora a jogo kavalerijska grupa bula peretvorena u Protyagom veresnya zhovtnya 1941 roku kinnotniki Dovatora brali uchast u vazhkih oboronnih boyah na pidstupah do Moskvi U listopadi togo zh roku 3 j kavalerijskij korpus spilno z ta 1 yu gvardijskoyu tankovoyu brigadoyu viv vperti oboronni boyi na Volokolamskomu napryamku za sho 26 listopada 1941 roku korpus buv peretvorenij u 19 grudnya 1941 roku zaginuv vid kulovogo poranennya pid chas kulemetnogo obstrilu sela Palashkino Ruzkogo rajonu Moskovskoyi oblasti Pohovanij na Novodivochomu cvintari Moskvi NagorodiUkazom Prezidiyi Verhovnoyi Radi SRSR vid 21 grudnya 1941 roku general majorovi Dovatoru Levu Mihajlovichu prisvoyene zvannya Geroya Radyanskogo Soyuzu posmertno Nagorodzhenij dvoma ordenami Lenina 02 11 1941 21 12 1941 ordenami Chervonogo Prapora 09 08 1941 i Chervonoyi Zirki 21 12 1941