Ліво́нська римо́вана хро́ніка (нім. Livländische Reimchronik) — середньовічна німецька хроніка, присвячена історії Католицької церкви та хрестового походу в Лівонії (сучасні Латвія й Естонія) у 1143—1290 роках. Написана наприкінці ХІІІ століття верхньонімецькою мовою, що була характерною для хрестоносців Лівонії і Прусії, але не характерною для подібних документів — вони традиційно писалися латиною.
Лівонська римована хроніка | ||||
---|---|---|---|---|
Аркуш Гайдельберзького списку | ||||
Жанр | хроніка | |||
Автор | невідомий | |||
Мова | верхньонімецька | |||
Написано | кінець ХІІІ ст. | |||
Опубліковано | 1844 (повне) | |||
|
Документ має форму західноєвропейської римованої хроніки і містить 12017 віршів. Хоча оригінал втрачено, хроніка дійшла до нас у двох рукописних копіях: Ризький список (середина XIV ст.) і Гайдельберзький список (XV ст.). Текстуальні відмінності списків мають орфографічний характер. У Ризькому списку відсутні вірші 2561—3840, а Гайдельберзький список містить повний текст твору.
Відомості про автора
Автор невідомий. Спочатку ним вважали якогось Дітлеба фон Альнпеке (нім. Ditleb von Alnpeke), чиїм ім'ям підписано Ризький список рукопису, але палеографічні дослідження документу показали, що цей запис є пізнішою припискою. Враховуючи особливості написання хроніки, її змісту та тексту, можна припустити, що її творець був членом Лівонського ордену, куди прибув у 1278 або 1279 році і був очевидцем подій 1280-х рр. Автор явно сам був учасником воєнних компаній і непогано розбирався у військовій справі, завдяки чому залишені ним описи битв, виглядають більш правдоподібними, ніж аналогічні описи, створені сучасними йому літописцями, які переважно були суто духовними особами.
Використані джерела
При створенні хроніки її автор записав не лише особисті враження та оповіді учасників та очевидців подій, а також використав актові та епістолярні документи з лівонського архіву Ордену. Крім іншого, хроніст, мабуть, був добре знайомий з піснями, легендами, а також переказами про видатних лицарів та знамениті битви. Радянський історик Володимир Пашуто вважав, що автор також користуватися літописом Дерптських єпископів, який не зберігся.
Деякі дослідники (наприклад, Р.Б. Гагуа) переконані, що автор користувався Хронікою Генріха Латвійського, а інші (А. Ігнатьєв) вважають, що значна різниця в описі деяких подій вказує, що автор не читав рукописи Генріха Латвійського.
Хроніка, як історичне джерело
Автор часто жертвував логічною послідовністю в оповіданні та точністю передачі подій заради збереження рими. У зв'язку з цим багато речень досить туманні і їхній зміст може трактуватися неоднозначно. Втім, чимало подій, про які розповідає хроніка, відсутні в інших джерелах, що робить її цінною для дослідників історії.
За достовірністю історичних відомостей працю можна розділити на три частини:
- Початок (роки 1143—1242) переповнений грубими помилками і тому малодостовірний.
- В середині (роки 1242—1280) документальні дані з архівів Ордену змішані з усними переказами, але події битви на Чудському озері, ймовірно, описані більш-менш достовірно.
- Кінцева частина (роки 1280—1290) найбільш достовірна, оскільки написана про сучасні події під безпосередніми враженнями автора, в яких він безпосередньо брав участь, або чув про них від очевидців. Кінцева частина не завершена.
Рукопис містить опис прапору латгалів, що ліг в основу національного прапору Латвії.
Лівонська римована хроніка, поряд з хронікою Генріха Латвійського і Петера з Дусбурга входить до трьох головних хронік, завдяки яким нині відомо не тільки загальний хід, а й унікальні подробиці завоювання Прибалтики німецькими хрестоносцями. Лише у Лівонській римованій хроніці містяться багатьох подробиць найважливіших битв у Прибалтиці, зокрема, битви на Чудському озері, битви при Дурбе, Раковорської битви, битв при Карусі та при Ашерадені, не мали б абсолютно унікальних відомостей про Міндовга, Тройдена та інших литовських володарів.
Джерела
- Fragment einer Urkunde der ältesten livländischen Geschichte in Versen. Hrsg. von Lib. Bergmann. Riga 1817
- Th. Kallmeyer (Hrsg.): Ditleb's von Alnpeke Livländische Reimchronik, enthaltend Der Riterlichen Meister und Bruder zu Nieflant geschicht, nach dem Bergmannschen Drucke mit den Ergänzungen und den abweichenden Lesearten der Heidelberger Handschrift neu bearbeitet und herausgegeben,Scriptores Rerum Livonicarum, Riga und Leipzig: Eduard Frantzen, Riga und Leipzig 1853.
- Livländische Reimchronik. Hrsg. von Franz Pfeiffer. Litterarischer Verein, Stuttgart 1844 (Digitalisat; Nachdruck: Rodopi, Amsterdam 1969)
- Die jüngere livländische Reimchronik des Bartholomäus Hoeneke 1315—1348. Hrsg. v. K. Höhlbaum. Leipzig 1872
- Livländische Reimchronik. Mit Anmerkungen, Namenverzeichnis und Glossar. Hrsg. von Leo Meyer. Paderborn 1876 (Nachdruck: Olms, Hildesheim 1963)
- Liivimaa noorem riimkroonika: 1315—1348. Paralleltext auf Mittelniederdeutsch und Estnisch. Übersetzt und kommentiert von Sulev Vahtre. Tallinn: Eesti Riiklik Kirjastus, 1960
- Atskaņu hronika. Deutscher und lettischer Text. Übersetzt von Valdis Bisenieks, kommentiert von Ēvalds Mugurēvičs u. a. Zinātne, Riga 1998,
- Liivimaa vanem riimkroonika. Übersetzt und kommentiert von Urmas Eelmäe, wissenschaftlicher Bearbeiter Enn Tarvel. Tallinn: Argo, 2003
Примітки
- Ливонская хроника (пер. Игнатьева) та 2016—2019, Том 1. Книга 7.
- Гагуа. «Старшая Ливонская хроника», 2012, с. 31.
- Гагуа. «Старшая Ливонская хроника», 2012, с. 31—32.
Посилання
- Старшая Ливонская рифмованная хроника / перевод с нем. и комментарии — Игнатьев А. — 2016—2019. — Т. 1. Книга 7. (рос.)
- Р.Б. Гагуа. Старшая Ливонская рифмованная хроника о неудачном походе Миндовга на Анботен. — г. Пинск, Республика Беларусь, 2012. — С. 31—36. (рос.)
- The Livonian Rhymed Chronicle [ 3 січня 2014 у Wayback Machine.]
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Livo nska rimo vana hro nika nim Livlandische Reimchronik serednovichna nimecka hronika prisvyachena istoriyi Katolickoyi cerkvi ta hrestovogo pohodu v Livoniyi suchasni Latviya j Estoniya u 1143 1290 rokah Napisana naprikinci HIII stolittya verhnonimeckoyu movoyu sho bula harakternoyu dlya hrestonosciv Livoniyi i Prusiyi ale ne harakternoyu dlya podibnih dokumentiv voni tradicijno pisalisya latinoyu Livonska rimovana hronikaArkush Gajdelberzkogo spiskuZhanr hronikaAvtor nevidomijMova verhnonimeckaNapisano kinec HIII st Opublikovano 1844 povne Dokument maye formu zahidnoyevropejskoyi rimovanoyi hroniki i mistit 12017 virshiv Hocha original vtracheno hronika dijshla do nas u dvoh rukopisnih kopiyah Rizkij spisok seredina XIV st i Gajdelberzkij spisok XV st Tekstualni vidminnosti spiskiv mayut orfografichnij harakter U Rizkomu spisku vidsutni virshi 2561 3840 a Gajdelberzkij spisok mistit povnij tekst tvoru Vidomosti pro avtoraAvtor nevidomij Spochatku nim vvazhali yakogos Ditleba fon Alnpeke nim Ditleb von Alnpeke chiyim im yam pidpisano Rizkij spisok rukopisu ale paleografichni doslidzhennya dokumentu pokazali sho cej zapis ye piznishoyu pripiskoyu Vrahovuyuchi osoblivosti napisannya hroniki yiyi zmistu ta tekstu mozhna pripustiti sho yiyi tvorec buv chlenom Livonskogo ordenu kudi pribuv u 1278 abo 1279 roci i buv ochevidcem podij 1280 h rr Avtor yavno sam buv uchasnikom voyennih kompanij i nepogano rozbiravsya u vijskovij spravi zavdyaki chomu zalisheni nim opisi bitv viglyadayut bilsh pravdopodibnimi nizh analogichni opisi stvoreni suchasnimi jomu litopiscyami yaki perevazhno buli suto duhovnimi osobami Vikoristani dzherelaPri stvorenni hroniki yiyi avtor zapisav ne lishe osobisti vrazhennya ta opovidi uchasnikiv ta ochevidciv podij a takozh vikoristav aktovi ta epistolyarni dokumenti z livonskogo arhivu Ordenu Krim inshogo hronist mabut buv dobre znajomij z pisnyami legendami a takozh perekazami pro vidatnih licariv ta znameniti bitvi Radyanskij istorik Volodimir Pashuto vvazhav sho avtor takozh koristuvatisya litopisom Derptskih yepiskopiv yakij ne zberigsya Deyaki doslidniki napriklad R B Gagua perekonani sho avtor koristuvavsya Hronikoyu Genriha Latvijskogo a inshi A Ignatyev vvazhayut sho znachna riznicya v opisi deyakih podij vkazuye sho avtor ne chitav rukopisi Genriha Latvijskogo Hronika yak istorichne dzhereloAvtor chasto zhertvuvav logichnoyu poslidovnistyu v opovidanni ta tochnistyu peredachi podij zaradi zberezhennya rimi U zv yazku z cim bagato rechen dosit tumanni i yihnij zmist mozhe traktuvatisya neodnoznachno Vtim chimalo podij pro yaki rozpovidaye hronika vidsutni v inshih dzherelah sho robit yiyi cinnoyu dlya doslidnikiv istoriyi Za dostovirnistyu istorichnih vidomostej pracyu mozhna rozdiliti na tri chastini Pochatok roki 1143 1242 perepovnenij grubimi pomilkami i tomu malodostovirnij V seredini roki 1242 1280 dokumentalni dani z arhiviv Ordenu zmishani z usnimi perekazami ale podiyi bitvi na Chudskomu ozeri jmovirno opisani bilsh mensh dostovirno Kinceva chastina roki 1280 1290 najbilsh dostovirna oskilki napisana pro suchasni podiyi pid bezposerednimi vrazhennyami avtora v yakih vin bezposeredno brav uchast abo chuv pro nih vid ochevidciv Kinceva chastina ne zavershena Rukopis mistit opis praporu latgaliv sho lig v osnovu nacionalnogo praporu Latviyi Livonska rimovana hronika poryad z hronikoyu Genriha Latvijskogo i Petera z Dusburga vhodit do troh golovnih hronik zavdyaki yakim nini vidomo ne tilki zagalnij hid a j unikalni podrobici zavoyuvannya Pribaltiki nimeckimi hrestonoscyami Lishe u Livonskij rimovanij hronici mistyatsya bagatoh podrobic najvazhlivishih bitv u Pribaltici zokrema bitvi na Chudskomu ozeri bitvi pri Durbe Rakovorskoyi bitvi bitv pri Karusi ta pri Asheradeni ne mali b absolyutno unikalnih vidomostej pro Mindovga Trojdena ta inshih litovskih volodariv DzherelaFragment einer Urkunde der altesten livlandischen Geschichte in Versen Hrsg von Lib Bergmann Riga 1817 Th Kallmeyer Hrsg Ditleb s von Alnpeke Livlandische Reimchronik enthaltend Der Riterlichen Meister und Bruder zu Nieflant geschicht nach dem Bergmannschen Drucke mit den Erganzungen und den abweichenden Lesearten der Heidelberger Handschrift neu bearbeitet und herausgegeben Scriptores Rerum Livonicarum Riga und Leipzig Eduard Frantzen Riga und Leipzig 1853 Livlandische Reimchronik Hrsg von Franz Pfeiffer Litterarischer Verein Stuttgart 1844 Digitalisat Nachdruck Rodopi Amsterdam 1969 Die jungere livlandische Reimchronik des Bartholomaus Hoeneke 1315 1348 Hrsg v K Hohlbaum Leipzig 1872 Livlandische Reimchronik Mit Anmerkungen Namenverzeichnis und Glossar Hrsg von Leo Meyer Paderborn 1876 Nachdruck Olms Hildesheim 1963 Liivimaa noorem riimkroonika 1315 1348 Paralleltext auf Mittelniederdeutsch und Estnisch Ubersetzt und kommentiert von Sulev Vahtre Tallinn Eesti Riiklik Kirjastus 1960 Atskanu hronika Deutscher und lettischer Text Ubersetzt von Valdis Bisenieks kommentiert von Evalds Mugurevics u a Zinatne Riga 1998 ISBN 5 7966 1182 8 Liivimaa vanem riimkroonika Ubersetzt und kommentiert von Urmas Eelmae wissenschaftlicher Bearbeiter Enn Tarvel Tallinn Argo 2003PrimitkiLivonskaya hronika per Ignateva ta 2016 2019 Tom 1 Kniga 7 Gagua Starshaya Livonskaya hronika 2012 s 31 Gagua Starshaya Livonskaya hronika 2012 s 31 32 PosilannyaStarshaya Livonskaya rifmovannaya hronika perevod s nem i kommentarii Ignatev A 2016 2019 T 1 Kniga 7 ros R B Gagua Starshaya Livonskaya rifmovannaya hronika o neudachnom pohode Mindovga na Anboten g Pinsk Respublika Belarus 2012 S 31 36 ros The Livonian Rhymed Chronicle 3 sichnya 2014 u Wayback Machine