Palaeoloxodon namadicus — вимерлий вид доісторичних слонів, відомий з раннього середнього до пізнього плейстоцену на Індійському субконтиненті та, можливо, також в інших місцях Азії.
Palaeoloxodon namadicus | |
---|---|
Череп у Музеї індійців, Колката | |
Біологічна класифікація | |
Царство: | Тварини (Animalia) |
Тип: | Хордові (Chordata) |
Клада: | Синапсиди (Synapsida) |
Клас: | Ссавці (Mammalia) |
Ряд: | Хоботні (Proboscidea) |
Родина: | Слонові (Elephantidae) |
Рід: | †Palaeoloxodon |
Вид: | †P. namadicus |
Біноміальна назва | |
†Palaeoloxodon namadicus (Falconer & Cautley, 1846) |
Деякі експерти вважають його підвидом Palaeoloxodon antiquus, європейського слона з прямим бивнем, через надзвичайну схожість бивнів. Будова їхнього черепа також відрізнялося від сучасного слона. Групування цього роду підтверджується краніальними синапоморфіями з іншими видами Palaeoloxodon, що включає великий гребінь у верхній частині черепа, який закріплює ремінні м'язи, які використовуються для підтримки голови. Пізніші дослідження показали, що P. namadicus можна відрізнити від P. antiquus за його менш міцними кістками кінцівок і більш міцним черепом.
Вважається, що Palaeoloxodon namadicus вимер у пізньому плейстоцені, що робить його одним із чотирьох видів мегафауни, корінних для Індії, які, як відомо, вимерли під час пізнього плейстоцену, нарівні з аналогом хоботним Stegodon namadicus, кінським Equus namadicus та видом бегемотів, що належать до роду Hexaprotodon. Відомий пізній запис приблизно за 56 000 років до теперішнього часу з берегів річки Дасан на рівнині Ганга в Уттар-Прадеш. У 2015 році дослідження, засноване на обширних дослідженнях фрагментарних скам'янілостей ніг, припустило, що P. namadicus, можливо, був найбільшим наземним ссавцем, але це потребує повторного вивчення.
Залишки, які, ймовірно, можна віднести до P. namadicus, також повідомляли в Південно-Східній Азії та Китаї. Однак статус китайського Palaeoloxodon залишається невизначеним, інші автори вважають, що останки належать до P. naumanni (відомого з Японії) або окремого виду P. huaihoensis. Посткраніальні залишки Palaeoloxodon з Китаю значно міцніші, ніж індійський P. namadicus, і в усьому більше подібні до P. antiquus. На острові Сулавесі в Індонезії повідомлялося про залишки, які приписують P. namadicus або подібній формі, подібні за розміром до тих, що повідомляються для Індійського субконтиненту.
Розмір
Кілька досліджень намагалися оцінити розмір виду, зазвичай використовуючи порівняння довжини стегнової кістки та знання відносної швидкості росту для оцінки розміру неповних скелетів. Один частковий скелет, знайдений в Індії в 1905 році, мав стегнові кістки, які, ймовірно, становили 165 см у повному вигляді, що свідчить про те, що загальна висота плечей цього окремого слона становить 4,5 метра. Дві часткові стегнові кістки були знайдені в 19 столітті, їх довжина станоила б 160 см. Уламок із того ж місця був майже на чверть більший; тоді об'ємний аналіз дає оцінку розміру 5,2 метра у висоту в плечах і 22 тонни маси тіла; однак ця оцінка, заснована на «дистальній частині стегнової кістки», потребує повторного вивчення, оскільки сам автор міг лише підозрювати, що «скам'янілості, ймовірно, зберігаються в Індійському музеї Калькутти»; доки така колекція не буде переглянута, ця оцінка розміру залишатиметься спекулятивною.
Примітки
- Ferretti, M.P. (May 2008). The dwarf elephant Palaeoloxodon mnaidriensis from Puntali Cave, Carini (Sicily; late Middle Pleistocene): Anatomy, systematics and phylogenetic relationships. Quaternary International. 182 (1): 90—108. Bibcode:2008QuInt.182...90F. doi:10.1016/j.quaint.2007.11.003.
- Larramendi, Asier; Zhang, Hanwen; Palombo, Maria Rita; Ferretti, Marco P. (February 2020). The evolution of Palaeoloxodon skull structure: Disentangling phylogenetic, sexually dimorphic, ontogenetic, and allometric morphological signals. Quaternary Science Reviews (англ.). 229: 106090. Bibcode:2020QSRv..22906090L. doi:10.1016/j.quascirev.2019.106090.
- Jukar, A.M.; Lyons, S.K.; Wagner, P.J.; Uhen, M.D. (January 2021). Late Quaternary extinctions in the Indian Subcontinent. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology (англ.). 562: 110137. doi:10.1016/j.palaeo.2020.110137.
- Turvey, Samuel T.; Sathe, Vijay; Crees, Jennifer J.; Jukar, Advait M.; Chakraborty, Prateek; Lister, Adrian M. (January 2021). Late Quaternary megafaunal extinctions in India: How much do we know?. Quaternary Science Reviews (англ.). 252: 106740. doi:10.1016/j.quascirev.2020.106740.
- Ghosh, Rupa; Sehgal, R. K.; Srivastava, Pradeep; Shukla, U. K.; Nanda, A. C.; Singh, D. S. (November 2016). Discovery of Elephas cf. namadicus from the late Pleistocene strata of Marginal Ganga Plain. Journal of the Geological Society of India (англ.). 88 (5): 559—568. doi:10.1007/s12594-016-0521-7. ISSN 0016-7622.
- An Ancient Elephant May Have Been Biggest Land Mammal Ever (англ.). 17 липня 2015. Процитовано 21 квітня 2017.
- Larramendi, Asier (2015). Proboscideans: Shoulder Height, Body Mass and Shape. Acta Palaeontologica Polonica. doi:10.4202/app.00136.2014.
- Louys, Julien; Curnoe, Darren; Tong, Haowen (January 2007). Characteristics of Pleistocene megafauna extinctions in Southeast Asia. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology (англ.). 243 (1-2): 152—173. doi:10.1016/j.palaeo.2006.07.011.
- Geer, Alexandra A. E.; Bergh, Gerrit D.; Lyras, George A.; Prasetyo, Unggul W.; Due, Rokus Awe; Setiyabudi, Erick; Drinia, Hara (August 2016). The effect of area and isolation on insular dwarf proboscideans. Journal of Biogeography (англ.). 43 (8): 1656—1666. doi:10.1111/jbi.12743. ISSN 0305-0270.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Palaeoloxodon namadicus vimerlij vid doistorichnih sloniv vidomij z rannogo serednogo do piznogo plejstocenu na Indijskomu subkontinenti ta mozhlivo takozh v inshih miscyah Aziyi Palaeoloxodon namadicus Period isnuvannya 0 781 0 126 PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Ꝑ N Cherep u Muzeyi indijciv Kolkata Biologichna klasifikaciya Carstvo Tvarini Animalia Tip Hordovi Chordata Klada Sinapsidi Synapsida Klas Ssavci Mammalia Ryad Hobotni Proboscidea Rodina Slonovi Elephantidae Rid Palaeoloxodon Vid P namadicus Binomialna nazva Palaeoloxodon namadicus Falconer amp Cautley 1846 Restavraciya Porivnyannya rozmiriv lyudini z P namadicus i Paraceratherium Deyaki eksperti vvazhayut jogo pidvidom Palaeoloxodon antiquus yevropejskogo slona z pryamim bivnem cherez nadzvichajnu shozhist bivniv Budova yihnogo cherepa takozh vidriznyalosya vid suchasnogo slona Grupuvannya cogo rodu pidtverdzhuyetsya kranialnimi sinapomorfiyami z inshimi vidami Palaeoloxodon sho vklyuchaye velikij grebin u verhnij chastini cherepa yakij zakriplyuye reminni m yazi yaki vikoristovuyutsya dlya pidtrimki golovi Piznishi doslidzhennya pokazali sho P namadicus mozhna vidrizniti vid P antiquus za jogo mensh micnimi kistkami kincivok i bilsh micnim cherepom Vvazhayetsya sho Palaeoloxodon namadicus vimer u piznomu plejstoceni sho robit jogo odnim iz chotiroh vidiv megafauni korinnih dlya Indiyi yaki yak vidomo vimerli pid chas piznogo plejstocenu narivni z analogom hobotnim Stegodon namadicus kinskim Equus namadicus ta vidom begemotiv sho nalezhat do rodu Hexaprotodon Vidomij piznij zapis priblizno za 56 000 rokiv do teperishnogo chasu z beregiv richki Dasan na rivnini Ganga v Uttar Pradesh U 2015 roci doslidzhennya zasnovane na obshirnih doslidzhennyah fragmentarnih skam yanilostej nig pripustilo sho P namadicus mozhlivo buv najbilshim nazemnim ssavcem ale ce potrebuye povtornogo vivchennya Zalishki yaki jmovirno mozhna vidnesti do P namadicus takozh povidomlyali v Pivdenno Shidnij Aziyi ta Kitayi Odnak status kitajskogo Palaeoloxodon zalishayetsya neviznachenim inshi avtori vvazhayut sho ostanki nalezhat do P naumanni vidomogo z Yaponiyi abo okremogo vidu P huaihoensis Postkranialni zalishki Palaeoloxodon z Kitayu znachno micnishi nizh indijskij P namadicus i v usomu bilshe podibni do P antiquus Na ostrovi Sulavesi v Indoneziyi povidomlyalosya pro zalishki yaki pripisuyut P namadicus abo podibnij formi podibni za rozmirom do tih sho povidomlyayutsya dlya Indijskogo subkontinentu RozmirKilka doslidzhen namagalisya ociniti rozmir vidu zazvichaj vikoristovuyuchi porivnyannya dovzhini stegnovoyi kistki ta znannya vidnosnoyi shvidkosti rostu dlya ocinki rozmiru nepovnih skeletiv Odin chastkovij skelet znajdenij v Indiyi v 1905 roci mav stegnovi kistki yaki jmovirno stanovili 165 sm u povnomu viglyadi sho svidchit pro te sho zagalna visota plechej cogo okremogo slona stanovit 4 5 metra Dvi chastkovi stegnovi kistki buli znajdeni v 19 stolitti yih dovzhina stanoila b 160 sm Ulamok iz togo zh miscya buv majzhe na chvert bilshij todi ob yemnij analiz daye ocinku rozmiru 5 2 metra u visotu v plechah i 22 tonni masi tila odnak cya ocinka zasnovana na distalnij chastini stegnovoyi kistki potrebuye povtornogo vivchennya oskilki sam avtor mig lishe pidozryuvati sho skam yanilosti jmovirno zberigayutsya v Indijskomu muzeyi Kalkutti doki taka kolekciya ne bude pereglyanuta cya ocinka rozmiru zalishatimetsya spekulyativnoyu PrimitkiFerretti M P May 2008 The dwarf elephant Palaeoloxodon mnaidriensis from Puntali Cave Carini Sicily late Middle Pleistocene Anatomy systematics and phylogenetic relationships Quaternary International 182 1 90 108 Bibcode 2008QuInt 182 90F doi 10 1016 j quaint 2007 11 003 Larramendi Asier Zhang Hanwen Palombo Maria Rita Ferretti Marco P February 2020 The evolution of Palaeoloxodon skull structure Disentangling phylogenetic sexually dimorphic ontogenetic and allometric morphological signals Quaternary Science Reviews angl 229 106090 Bibcode 2020QSRv 22906090L doi 10 1016 j quascirev 2019 106090 Jukar A M Lyons S K Wagner P J Uhen M D January 2021 Late Quaternary extinctions in the Indian Subcontinent Palaeogeography Palaeoclimatology Palaeoecology angl 562 110137 doi 10 1016 j palaeo 2020 110137 Turvey Samuel T Sathe Vijay Crees Jennifer J Jukar Advait M Chakraborty Prateek Lister Adrian M January 2021 Late Quaternary megafaunal extinctions in India How much do we know Quaternary Science Reviews angl 252 106740 doi 10 1016 j quascirev 2020 106740 Ghosh Rupa Sehgal R K Srivastava Pradeep Shukla U K Nanda A C Singh D S November 2016 Discovery of Elephas cf namadicus from the late Pleistocene strata of Marginal Ganga Plain Journal of the Geological Society of India angl 88 5 559 568 doi 10 1007 s12594 016 0521 7 ISSN 0016 7622 An Ancient Elephant May Have Been Biggest Land Mammal Ever angl 17 lipnya 2015 Procitovano 21 kvitnya 2017 Larramendi Asier 2015 Proboscideans Shoulder Height Body Mass and Shape Acta Palaeontologica Polonica doi 10 4202 app 00136 2014 Louys Julien Curnoe Darren Tong Haowen January 2007 Characteristics of Pleistocene megafauna extinctions in Southeast Asia Palaeogeography Palaeoclimatology Palaeoecology angl 243 1 2 152 173 doi 10 1016 j palaeo 2006 07 011 Geer Alexandra A E Bergh Gerrit D Lyras George A Prasetyo Unggul W Due Rokus Awe Setiyabudi Erick Drinia Hara August 2016 The effect of area and isolation on insular dwarf proboscideans Journal of Biogeography angl 43 8 1656 1666 doi 10 1111 jbi 12743 ISSN 0305 0270