Володимир Олександрович Ткаченко (10 червня 1898 — 10 січня 1975) — радянський військовик, брав участь у Громадянській та німецько-радянській війні, генерал-майор військ зв'язку.
Володимир Олександрович Ткаченко | |
---|---|
Народження | 10 червня 1898 с. Оленівка |
Смерть | 10 січня 1975 (76 років) Київ |
Поховання | Лук'янівське військове кладовище |
Країна | Російська імперія → СРСР |
Приналежність | Радянська армія |
Рід військ | Війська зв'язку |
Роки служби | 1917–1950 |
Звання | Генерал-майор |
Війни / битви | Громадянська війна в Росії Німецько-радянська війна |
Нагороди |
Життєпис
Володимир Ткаченко народився 10 червня 1898 року в селі Оленівка. Українець.
Після Жовтневої революції пішов на службу в Робітничо-селянську Червону Армію. Брав участь в боях Громадянської війни, два рази був поранений. Після громадянської війни продовжив службу в Червоній Армії.
З початку німецько-радянської війни полковник Володимир Ткаченко перебував у діючій армії, командував 30-м окремим полком зв'язку Південно-Західного фронту. Був поранений. Полк Ткаченко забезпечував зв'язком війська 38-ї, 1-ї танкової і 1-ї гвардійської армій, Штаб Південно-Західного фронту під час боїв на річках Дон і Сіверський Донець. У важкий період відступу радянських частин в липні 1942 року йому вдалося зберегти практично всю матеріальну частину полку. Брав участь в Сталінградській битві.
З червня 1943 гвардії полковник Володимир Ткаченко служив заступником начальника Управління зв'язку Південно-Західного (згодом - 3-го Українського) фронту. Займався встановленням зв'язку з підлеглими штабами і Головним Командуванням Червоної Армії, відновленням її ліній після обривів, обладнанням вузлів зв'язку польового Управління Командувача фронтом, розгортанням вузлів зв'язку основного і допоміжного напрямків. Брав участь у визволенні Української та Молдавської РСР.
Після закінчення війни Ткаченко продовжив службу в Радянській армії. Обіймав посаду заступника Начальника Вищої офіцерської школи зв'язку.
Вийшовши у відставку Ткаченко проживав в Києві. Помер 10 січня 1975 року народження, похований на Лук'янівському військовому кладовищі Києва.
Нагороди
Був нагороджений орденом Леніна, трьома орденами Червоного Прапора, орденами Богдана Хмельницького 2-го ступеня, Вітчизняної війни 1-го та 2-го ступенів, Червоної Зірки, та медалями.
Джерела
- Нагородні листи з електронного банку документів «Подвиг народу» (рос.)
- Пересыпкин И. Т. А в бою ещё важней. — М.: Советская Россия, 1970. (рос.)
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
U Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Tkachenko Volodimir Oleksandrovich Tkachenko 10 chervnya 1898 18980610 10 sichnya 1975 radyanskij vijskovik brav uchast u Gromadyanskij ta nimecko radyanskij vijni general major vijsk zv yazku Volodimir Oleksandrovich TkachenkoNarodzhennya10 chervnya 1898 1898 06 10 s OlenivkaSmert10 sichnya 1975 1975 01 10 76 rokiv KiyivPohovannyaLuk yanivske vijskove kladovisheKrayinaRosijska imperiya SRSRPrinalezhnist Radyanska armiyaRid vijskVijska zv yazkuRoki sluzhbi1917 1950Zvannya General majorVijni bitviGromadyanska vijna v Rosiyi Nimecko radyanska vijnaNagorodiMedal Za oboronu Stalingrada ZhittyepisVolodimir Tkachenko narodivsya 10 chervnya 1898 roku v seli Olenivka Ukrayinec Pislya Zhovtnevoyi revolyuciyi pishov na sluzhbu v Robitnicho selyansku Chervonu Armiyu Brav uchast v boyah Gromadyanskoyi vijni dva razi buv poranenij Pislya gromadyanskoyi vijni prodovzhiv sluzhbu v Chervonij Armiyi Z pochatku nimecko radyanskoyi vijni polkovnik Volodimir Tkachenko perebuvav u diyuchij armiyi komanduvav 30 m okremim polkom zv yazku Pivdenno Zahidnogo frontu Buv poranenij Polk Tkachenko zabezpechuvav zv yazkom vijska 38 yi 1 yi tankovoyi i 1 yi gvardijskoyi armij Shtab Pivdenno Zahidnogo frontu pid chas boyiv na richkah Don i Siverskij Donec U vazhkij period vidstupu radyanskih chastin v lipni 1942 roku jomu vdalosya zberegti praktichno vsyu materialnu chastinu polku Brav uchast v Stalingradskij bitvi Z chervnya 1943 gvardiyi polkovnik Volodimir Tkachenko sluzhiv zastupnikom nachalnika Upravlinnya zv yazku Pivdenno Zahidnogo zgodom 3 go Ukrayinskogo frontu Zajmavsya vstanovlennyam zv yazku z pidleglimi shtabami i Golovnim Komanduvannyam Chervonoyi Armiyi vidnovlennyam yiyi linij pislya obriviv obladnannyam vuzliv zv yazku polovogo Upravlinnya Komanduvacha frontom rozgortannyam vuzliv zv yazku osnovnogo i dopomizhnogo napryamkiv Brav uchast u vizvolenni Ukrayinskoyi ta Moldavskoyi RSR Pislya zakinchennya vijni Tkachenko prodovzhiv sluzhbu v Radyanskij armiyi Obijmav posadu zastupnika Nachalnika Vishoyi oficerskoyi shkoli zv yazku Vijshovshi u vidstavku Tkachenko prozhivav v Kiyevi Pomer 10 sichnya 1975 roku narodzhennya pohovanij na Luk yanivskomu vijskovomu kladovishi Kiyeva NagorodiBuv nagorodzhenij ordenom Lenina troma ordenami Chervonogo Prapora ordenami Bogdana Hmelnickogo 2 go stupenya Vitchiznyanoyi vijni 1 go ta 2 go stupeniv Chervonoyi Zirki ta medalyami DzherelaNagorodni listi z elektronnogo banku dokumentiv Podvig narodu ros Peresypkin I T A v boyu eshyo vazhnej M Sovetskaya Rossiya 1970 ros