Acacia pycnantha або австралійська акація — вид дерев з роду акація (Acacia) родини бобові (Fabaceae).
Acacia pycnantha | |
---|---|
Біологічна класифікація | |
Царство: | Рослини (Plantae) |
Клада: | Судинні рослини (Tracheophyta) |
Клада: | Покритонасінні (Angiosperms) |
Клада: | Евдикоти (Eudicots) |
Клада: | Розиди (Rosids) |
Порядок: | Бобовоцвіті (Fabales) |
Родина: | Бобові (Fabaceae) |
Клада: | Mimosoideae |
Рід: | Acacia |
Вид: | A. pycnantha |
Біноміальна назва | |
Acacia pycnantha Benth., 1813 | |
Синоніми | |
Acacia falcinella Meisn. |
1 вересня 1988 року офіційно проголошена національною квіткою Австралії.
Зустрічається в прибережних евкаліптових лісах. Вид досить морозостійкий і може рости практично на будь-якому ґрунті, головна умова — хороший дренаж. Перед посадкою насіння необхідно добре прогріти в гарячій воді для пом'якшення твердої оболонки.
Поширення і екологія
У природі ареал виду охоплює австралійські штати Новий Південний Уельс, Південна Австралія і Вікторія.
Цей вид був натуралізований за межами свого первісного ареалу в Австралії. У Новому Південному Уельсі цей вид особливо поширений навколо Сіднея і уздовж Центрального узбережжя. На території Тасманії поширився на сході штату. У Західній Австралії він зустрічається на відрогах хребта Дарлінг і в західному пшеничному поясі, а також в районах міст Есперанс і Калгурлі.
За межами Австралії вид був натуралізований в ПАР, Танзанії, Італії, Португалії, Індії, Індонезії та Нової Зеландії, а також на острові Сардинія. Цей вид є на території Каліфорнії, але не вважається там натуралізованим. У Південній Африці, де це вид був висаджений в період між 1858 і 1865 роками для стабілізації дюн і виробництва танінів, він поширився по водних шляхах в лісові, гірські і рівнинні райони і став інвазивним шкідником.
Ботанічний опис
Acacia pycnantha зазвичай зростає як невелике дерево висотою до 3—8 метрів, хоча в Марокко були зафіксовані дерева висотою до 12 метрів. Колір кори зазвичай від темно-коричневого до сірого, причому кора гладка в молодих рослин, а на старих вона може бути борознистою і шорсткою.
Гілочки можуть бути голими і гладкими або покритими білим нальотом. Зрілі дерева не мають справжніх листків, але мають філлодіуми (лат. phyllodium), плоскі і розширені черешки, які звисають з гілок. Вони блискучі, темно-зеленого кольору, довжиною від 9 до 15 см та шириною від 1 до 3,5 см. Новий приріст має бронзове забарвлення. Польові спостереження в заповіднику Гейл показують, що найбільший рост відбувається протягом весни і літа з жовтня по січень.
Квіткові бруньки з'являються цілий рік на кінчиках нового приросту, але тільки ті, які з'явилися в період з листопада по травень, цвітуть кілька місяців по тому. Цвітіння зазвичай відбувається з липня по листопад (з кінця зими до початку літа в Австралії). Пізніші бруньки розвиваються швидше, тому пік цвітіння спостерігається в липні і серпні. Яскраво-жовті суцвіття ростуть групами по 40-80 довгих кистей довжиною 2,5-9 см. Кожне суцвіття являє собою кульоподібну структуру, покриту 40-100 маленькими квітками з п'ятьма крихітними п'ятикутними пелюстками і довгими прямими тичинками, які надають квітці пухнастий вигляд.
Насіннєві коробочки мають пряму або злегка вигнуту форму, довжину 5-14 см і ширину 5-8 мм. Вони спочатку мають яскраво-зелений колір, в процесі дозрівання темніють до темно-коричневого. Насіння має довжину від 5,5 до 6 мм.
Використання
Дерева Acacia pycnantha вирощували в помірних регіонах по всьому світу для отримання танінів з її кори, оскільки вона забезпечує найвищий урожай серед усіх акацій. Дерева для отримання дубильних речовин можуть бути використані у віці від семи до десяти років. Комерційне використання деревини обмежена невеликими розмірами дерев, але вона має високу цінність як паливо. Ароматичні квіти використовують для виготовлення парфумів, а також для виробництва меду у вологих районах.
У Південній Європі це один з декількох видів, які вирощують для торгівлі зрізаними квітами і продають як «мімозу». Як і багато інших видів акації, Acacia pycnantha виділяє камедь при пошкодженні кори. Корінні австралійці вживають її як жуйку, тому камедь була досліджена як можлива альтернатива гуміарабіку, якій широко використовується в харчовій промисловості.
Галерея
- Філлодіуми (псевдолистя)
- Початок розпускання квітки
- Кінець розпускання квітки
- Квіти (загальний вигляд)
- Насіння
Див. також
Примітки
- Floral emblems of Australia. Архів оригіналу за 29 березня 2012. Процитовано 18 липня 2019.
- . Архів оригіналу за 28 червня 2020. Процитовано 18 липня 2019.
- Baumer, Michel (1983). . Food & Agriculture Org. с. 38—39. ISBN . Архів оригіналу за 23 червня 2016. Процитовано 18 липня 2019.
- Vanstone, Vivien A.; Paton, David C. (1988). Extrafloral Nectaries and Pollination of Acacia pycnantha Benth by Birds. Australian Journal of Botany. 36 (5): 519—31. doi:10.1071/BT9880519.
- Buttrose, M.S.; Grant, W.J.R.; Sedgley, M. (1981). Floral Development in Acacia pycnantha Benth. In Hook. Australian Journal of Botany. 29 (4): 385—95. doi:10.1071/BT9810385.
- . PlantNET – New South Wales Flora Online. Royal Botanic Gardens & Domain Trust, Sydney Australia. Архів оригіналу за 16 жовтня 2014. Процитовано 1 вересня 2014.
- Costermans, Leon (1981). Native Trees and Shrubs of South-eastern Australia. Kent Town, South Australia: Rigby. с. 317. ISBN .
- Maslin, B.R.;Thomson, L.A.J.;McDonald. M.W.; Hamilton-Brown, S. (1998). . CSIRO Publishing. с. 44. ISBN . Архів оригіналу за 2 червня 2016. Процитовано 19 липня 2019.
- Annison, Geoffrey; Trimble Rodney P.; Topping, David L. (1995). Feeding Australian Acacia Gums and Gum Arabic Leads to Non-Starch Polysaccharide Accumulation in the Cecum of Rats (PDF). Journal of Nutrition. 125 (2): 283—92. doi:10.1093/jn/125.2.283. PMID 7861255.
Джерела
- Містерія австралійської весни / Станіславський натураліст [ 3 серпня 2020 у Wayback Machine.]
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Acacia pycnantha abo avstralijska akaciya vid derev z rodu akaciya Acacia rodini bobovi Fabaceae Acacia pycnantha Biologichna klasifikaciya Carstvo Roslini Plantae Klada Sudinni roslini Tracheophyta Klada Pokritonasinni Angiosperms Klada Evdikoti Eudicots Klada Rozidi Rosids Poryadok Bobovocviti Fabales Rodina Bobovi Fabaceae Klada Mimosoideae Rid Acacia Vid A pycnantha Binomialna nazva Acacia pycnantha Benth 1813 Sinonimi Acacia falcinella Meisn Acacia petiolaris Lehm Acacia pycnantha var petiolaris Acacia pycnantha var pycnantha Benth Acacia westonii Maiden Racosperma pycnanthum Benth Pedley 1 veresnya 1988 roku oficijno progoloshena nacionalnoyu kvitkoyu Avstraliyi Zustrichayetsya v priberezhnih evkaliptovih lisah Vid dosit morozostijkij i mozhe rosti praktichno na bud yakomu grunti golovna umova horoshij drenazh Pered posadkoyu nasinnya neobhidno dobre progriti v garyachij vodi dlya pom yakshennya tverdoyi obolonki Acacia pycnantha zagalnij viglyad Dzhilonzkij botanichnij sadPoshirennya i ekologiyaU prirodi areal vidu ohoplyuye avstralijski shtati Novij Pivdennij Uels Pivdenna Avstraliya i Viktoriya Cej vid buv naturalizovanij za mezhami svogo pervisnogo arealu v Avstraliyi U Novomu Pivdennomu Uelsi cej vid osoblivo poshirenij navkolo Sidneya i uzdovzh Centralnogo uzberezhzhya Na teritoriyi Tasmaniyi poshirivsya na shodi shtatu U Zahidnij Avstraliyi vin zustrichayetsya na vidrogah hrebta Darling i v zahidnomu pshenichnomu poyasi a takozh v rajonah mist Esperans i Kalgurli Za mezhami Avstraliyi vid buv naturalizovanij v PAR Tanzaniyi Italiyi Portugaliyi Indiyi Indoneziyi ta Novoyi Zelandiyi a takozh na ostrovi Sardiniya Cej vid ye na teritoriyi Kaliforniyi ale ne vvazhayetsya tam naturalizovanim U Pivdennij Africi de ce vid buv visadzhenij v period mizh 1858 i 1865 rokami dlya stabilizaciyi dyun i virobnictva taniniv vin poshirivsya po vodnih shlyahah v lisovi girski i rivninni rajoni i stav invazivnim shkidnikom Botanichnij opisAcacia pycnantha zazvichaj zrostaye yak nevelike derevo visotoyu do 3 8 metriv hocha v Marokko buli zafiksovani dereva visotoyu do 12 metriv Kolir kori zazvichaj vid temno korichnevogo do sirogo prichomu kora gladka v molodih roslin a na starih vona mozhe buti boroznistoyu i shorstkoyu Gilochki mozhut buti golimi i gladkimi abo pokritimi bilim nalotom Zrili dereva ne mayut spravzhnih listkiv ale mayut fillodiumi lat phyllodium ploski i rozshireni chereshki yaki zvisayut z gilok Voni bliskuchi temno zelenogo koloru dovzhinoyu vid 9 do 15 sm ta shirinoyu vid 1 do 3 5 sm Novij pririst maye bronzove zabarvlennya Polovi sposterezhennya v zapovidniku Gejl pokazuyut sho najbilshij rost vidbuvayetsya protyagom vesni i lita z zhovtnya po sichen Kvitkovi brunki z yavlyayutsya cilij rik na kinchikah novogo prirostu ale tilki ti yaki z yavilisya v period z listopada po traven cvitut kilka misyaciv po tomu Cvitinnya zazvichaj vidbuvayetsya z lipnya po listopad z kincya zimi do pochatku lita v Avstraliyi Piznishi brunki rozvivayutsya shvidshe tomu pik cvitinnya sposterigayetsya v lipni i serpni Yaskravo zhovti sucvittya rostut grupami po 40 80 dovgih kistej dovzhinoyu 2 5 9 sm Kozhne sucvittya yavlyaye soboyu kulopodibnu strukturu pokritu 40 100 malenkimi kvitkami z p yatma krihitnimi p yatikutnimi pelyustkami i dovgimi pryamimi tichinkami yaki nadayut kvitci puhnastij viglyad Nasinnyevi korobochki mayut pryamu abo zlegka vignutu formu dovzhinu 5 14 sm i shirinu 5 8 mm Voni spochatku mayut yaskravo zelenij kolir v procesi dozrivannya temniyut do temno korichnevogo Nasinnya maye dovzhinu vid 5 5 do 6 mm VikoristannyaKamed Dereva Acacia pycnantha viroshuvali v pomirnih regionah po vsomu svitu dlya otrimannya taniniv z yiyi kori oskilki vona zabezpechuye najvishij urozhaj sered usih akacij Dereva dlya otrimannya dubilnih rechovin mozhut buti vikoristani u vici vid semi do desyati rokiv Komercijne vikoristannya derevini obmezhena nevelikimi rozmirami derev ale vona maye visoku cinnist yak palivo Aromatichni kviti vikoristovuyut dlya vigotovlennya parfumiv a takozh dlya virobnictva medu u vologih rajonah U Pivdennij Yevropi ce odin z dekilkoh vidiv yaki viroshuyut dlya torgivli zrizanimi kvitami i prodayut yak mimozu Yak i bagato inshih vidiv akaciyi Acacia pycnantha vidilyaye kamed pri poshkodzhenni kori Korinni avstralijci vzhivayut yiyi yak zhujku tomu kamed bula doslidzhena yak mozhliva alternativa gumiarabiku yakij shiroko vikoristovuyetsya v harchovij promislovosti GalereyaFillodiumi psevdolistya Pochatok rozpuskannya kvitki Kinec rozpuskannya kvitki Kviti zagalnij viglyad NasinnyaDiv takozhSpisok vidiv rodu akaciya Spisok kvitkovih emblem AvstraliyiPrimitkiFloral emblems of Australia Arhiv originalu za 29 bereznya 2012 Procitovano 18 lipnya 2019 Arhiv originalu za 28 chervnya 2020 Procitovano 18 lipnya 2019 Baumer Michel 1983 Food amp Agriculture Org s 38 39 ISBN 978 92 5 101354 0 Arhiv originalu za 23 chervnya 2016 Procitovano 18 lipnya 2019 Vanstone Vivien A Paton David C 1988 Extrafloral Nectaries and Pollination of Acacia pycnantha Benth by Birds Australian Journal of Botany 36 5 519 31 doi 10 1071 BT9880519 Buttrose M S Grant W J R Sedgley M 1981 Floral Development in Acacia pycnantha Benth In Hook Australian Journal of Botany 29 4 385 95 doi 10 1071 BT9810385 PlantNET New South Wales Flora Online Royal Botanic Gardens amp Domain Trust Sydney Australia Arhiv originalu za 16 zhovtnya 2014 Procitovano 1 veresnya 2014 Costermans Leon 1981 Native Trees and Shrubs of South eastern Australia Kent Town South Australia Rigby s 317 ISBN 978 0 7270 1403 0 Maslin B R Thomson L A J McDonald M W Hamilton Brown S 1998 CSIRO Publishing s 44 ISBN 978 0 643 10253 8 Arhiv originalu za 2 chervnya 2016 Procitovano 19 lipnya 2019 Annison Geoffrey Trimble Rodney P Topping David L 1995 Feeding Australian Acacia Gums and Gum Arabic Leads to Non Starch Polysaccharide Accumulation in the Cecum of Rats PDF Journal of Nutrition 125 2 283 92 doi 10 1093 jn 125 2 283 PMID 7861255 DzherelaMisteriya avstralijskoyi vesni Stanislavskij naturalist 3 serpnya 2020 u Wayback Machine