П'єр Фурньє (фр. Pierre Fournier; 24 червня 1906, Париж — 8 січня 1986, Женева) — французький віолончеліст та педагог.
П'єр Фурньє | |
---|---|
Pierre Fournier | |
Основна інформація | |
Дата народження | 24 червня 1906 |
Місце народження | Париж |
Дата смерті | 8 січня 1986 (79 років) |
Місце смерті | Женева |
Громадянство | |
Професії | Виконавець, педагог |
Освіта | Паризька вища національна консерваторія музики й танцю |
Вчителі | d і d |
Інструменти | Віолончель |
Жанри | класична музика |
Заклад | Паризька вища національна консерваторія музики й танцю |
Нагороди | |
Файли у Вікісховищі |
Біографія
Почав навчатися гри на фортепіано під керівництвом матері, однак, після хвороби на поліомієліт, після якої йому стало складно управляти педалями, у віці дев'яти років перейшов на віолончель. Провчившись деякий час у Робера Креттлі, Фурньє швидко досяг значних успіхів, у тринадцять років вступив у Паризьку консерваторію в класи Поля Базлера та Андре Еккена, і в 1923 році закінчив її з першою премією.
Перші роки після закінчення консерваторії Фурньє підробляв музикантом в кінотеатрах, а також був членом квартету Креттлі, у складі якого брав участь у першому виконанні струнного квартету Габріеля Форе (1925). У тому ж році почав кар'єру соліста та оркестрового музиканта в Оркестрі Колонн.
З 1937 по 1939 роки музикант викладав в , змінивши на посаді професора віолончелі Пабло Казальса. У ці роки виконавське мистецтво Фурньє привернуло увагу музичної громадськості, і в 1943 році (вже будучи професором Паризької консерваторії) він отримав запрошення від Жака Тібо та Альфреда Корто стати членом їх фортепіанного тріо. Чотири роки по тому Фурньє разом з , та Артуром Шнабелем сформував фортепіанний квартет, який відвідав з гастролями багато країн Європи, а також успішно виступав у США.
В 1956 році Фурньє разом з родиною оселився в Женеві, однак не відмовився від французького громадянства і не припинив концертну діяльність. Три роки по тому з великим успіхом пройшли гастролі віолончеліста в Москві. Фурньє брав участь у журі різних міжнародних конкурсів, в тому числі Третього Міжнародного конкурсу імені Чайковського 1966 року.
Наприкінці 1970-х музикант відновив викладацьку діяльність у літній школі в Цюриху, а останній його публічний виступ відбувся 1984 року в Лондоні.
Помер від .
Творчість
Фурньє — один з найбільших представників французької віолончельної школи XX століття. Володіючи чистим, м'яким звучанням та віртуозною технікою, він виконував твори найрізноманітніших епох і напрямків, будучи у тому числі активним пропагандистом сучасної музики. Віолончелісту присвячені твори Франка Мартена, Франсіса Пуленка, у його виконанні вперше прозвучали сонати Богуслава Мартіну та концертино Альбера Русселя. Серед відомих музикантів, з якими співпрацював Фурньє — Вільгельм Кемпф, Святослав Ріхтер, Давид Ойстрах, та інші. Фурньє двічі (в 1975 і 1976 роках) ставав лауреатом премії «Греммі» за найкраще камерне виконання у тріо з Генриком Шерінгом та Артуром Рубінштейном. Серед численних записів віолончеліста — всі сюїти Йоганна Себастьяна Баха, сонати Людвіга ван Бетховена, концерт Антоніна Дворжака, симфонічну поему «Дон Кіхот» Ріхарда Штрауса (під керуванням Герберта фон Караяна) та безліч інших творів. 1963 року музикант отримав звання Офіцера Ордена Почесного легіону.
Посилання
Вікісховище має мультимедійні дані за темою: П'єр Фурньє |
- П'єр Фурньє на сайті AllMusic(англ.)
- Біографія (фр.)
- Стаття на сайті Міжнародного товариства віолончелі (англ.)
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
P yer Furnye fr Pierre Fournier 24 chervnya 1906 Parizh 8 sichnya 1986 Zheneva francuzkij violonchelist ta pedagog P yer FurnyePierre FournierZobrazhennyaOsnovna informaciyaData narodzhennya24 chervnya 1906 1906 06 24 Misce narodzhennyaParizhData smerti8 sichnya 1986 1986 01 08 79 rokiv Misce smertiZhenevaGromadyanstvoProfesiyiVikonavec pedagogOsvitaParizka visha nacionalna konservatoriya muziki j tancyuVchitelid i dInstrumentiViolonchelZhanriklasichna muzikaZakladParizka visha nacionalna konservatoriya muziki j tancyuNagorodi Fajli u VikishovishiBiografiyaPochav navchatisya gri na fortepiano pid kerivnictvom materi odnak pislya hvorobi na poliomiyelit pislya yakoyi jomu stalo skladno upravlyati pedalyami u vici dev yati rokiv perejshov na violonchel Provchivshis deyakij chas u Robera Krettli Furnye shvidko dosyag znachnih uspihiv u trinadcyat rokiv vstupiv u Parizku konservatoriyu v klasi Polya Bazlera ta Andre Ekkena i v 1923 roci zakinchiv yiyi z pershoyu premiyeyu Pershi roki pislya zakinchennya konservatoriyi Furnye pidroblyav muzikantom v kinoteatrah a takozh buv chlenom kvartetu Krettli u skladi yakogo brav uchast u pershomu vikonanni strunnogo kvartetu Gabrielya Fore 1925 U tomu zh roci pochav kar yeru solista ta orkestrovogo muzikanta v Orkestri Kolonn Z 1937 po 1939 roki muzikant vikladav v zminivshi na posadi profesora violoncheli Pablo Kazalsa U ci roki vikonavske mistectvo Furnye privernulo uvagu muzichnoyi gromadskosti i v 1943 roci vzhe buduchi profesorom Parizkoyi konservatoriyi vin otrimav zaproshennya vid Zhaka Tibo ta Alfreda Korto stati chlenom yih fortepiannogo trio Chotiri roki po tomu Furnye razom z ta Arturom Shnabelem sformuvav fortepiannij kvartet yakij vidvidav z gastrolyami bagato krayin Yevropi a takozh uspishno vistupav u SShA V 1956 roci Furnye razom z rodinoyu oselivsya v Zhenevi odnak ne vidmovivsya vid francuzkogo gromadyanstva i ne pripiniv koncertnu diyalnist Tri roki po tomu z velikim uspihom projshli gastroli violonchelista v Moskvi Furnye brav uchast u zhuri riznih mizhnarodnih konkursiv v tomu chisli Tretogo Mizhnarodnogo konkursu imeni Chajkovskogo 1966 roku Naprikinci 1970 h muzikant vidnoviv vikladacku diyalnist u litnij shkoli v Cyurihu a ostannij jogo publichnij vistup vidbuvsya 1984 roku v Londoni Pomer vid TvorchistFurnye odin z najbilshih predstavnikiv francuzkoyi violonchelnoyi shkoli XX stolittya Volodiyuchi chistim m yakim zvuchannyam ta virtuoznoyu tehnikoyu vin vikonuvav tvori najriznomanitnishih epoh i napryamkiv buduchi u tomu chisli aktivnim propagandistom suchasnoyi muziki Violonchelistu prisvyacheni tvori Franka Martena Fransisa Pulenka u jogo vikonanni vpershe prozvuchali sonati Boguslava Martinu ta koncertino Albera Russelya Sered vidomih muzikantiv z yakimi spivpracyuvav Furnye Vilgelm Kempf Svyatoslav Rihter David Ojstrah ta inshi Furnye dvichi v 1975 i 1976 rokah stavav laureatom premiyi Gremmi za najkrashe kamerne vikonannya u trio z Genrikom Sheringom ta Arturom Rubinshtejnom Sered chislennih zapisiv violonchelista vsi syuyiti Joganna Sebastyana Baha sonati Lyudviga van Bethovena koncert Antonina Dvorzhaka simfonichnu poemu Don Kihot Riharda Shtrausa pid keruvannyam Gerberta fon Karayana ta bezlich inshih tvoriv 1963 roku muzikant otrimav zvannya Oficera Ordena Pochesnogo legionu PosilannyaVikishovishe maye multimedijni dani za temoyu P yer FurnyeP yer Furnye na sajti AllMusic angl Biografiya fr Stattya na sajti Mizhnarodnogo tovaristva violoncheli angl