Ю́рій Микола́йович Либеди́нський (рос. Юрий Николаевич Либединский; 28 листопада [10 грудня] 1898, Одеса, Херсонська губернія — 24 листопада 1959, Москва, Московська область) — російський радянський письменник, журналіст і воєнний кореспондент. Спочатку мав прізвище Лебединський (рос. Лебединский).
Юрій Миколайович Либединський | ||||
---|---|---|---|---|
рос. Юрий Николаевич Либединский | ||||
Ім'я при народженні | Юрій Миколайович Лебединський рос. Юрий Николаевич Лебединский | |||
Народився | 28 листопада (10 грудня) 1898 Одеса, Херсонська губернія, Російська імперія | |||
Помер | 24 листопада 1959 Москва, Московська область, РСФСР, СРСР | |||
Поховання | Новодівичий цвинтар | |||
Громадянство | Російська імперія СРСР | |||
Діяльність | письменник, журналіст, кореспондент | |||
Мова творів | російська | |||
Роки активності | 1922 — 1959 | |||
Напрямок | ||||
Жанр | повість, роман | |||
Членство | СП СРСР | |||
Партія | ||||
Батько | Микола Львович (Натан Ліберович) Лебединський | |||
Мати | Тетяна Володимирівна Лебединська (Тойба Вульфовна Нахімсон) | |||
У шлюбі з | Лідія Борисівна Либединська | |||
Діти | d | |||
Нагороди | ||||
| ||||
Біографія
Юрій Лебединський народився 28 листопада (10 грудня) 1898 року в Одесі, в єврейській сім'ї: батько — випускник Єнського і Дерптського університетів, дитячий і санітарний лікар Микола Львович (Натан Ліберович) Лебединський (1868-1920), мати — стоматологиня Тетяна Володимирівна Лебединська (у дівоцтві Тойба Вульфівна Нахімсон; 1870-1941). Дитинство провів у Міаському заводі та в селищі Тургояк на Уралі, де батько приблизно з 1901 року служив лікарем гірничозаводського госпіталю, а під час російсько-японської війни — лікарем прифронтового лазарету і потім евакогоспіталю в Міаському заводі. 1909 року сім'я переїхала до Челябінська, де батьки приймали пацієнтів у будинку А. С. Бухаріна на Азіатській вулиці (кут Михайлівської).
У 1910 році вступив до міського реального училища. У 1916 році батька перевели в Уфу, де він служив начальником військового госпіталю, а після Лютневої революції сім'я повернулася до Челябінська, де з 1919 року батько очолював санітарний підвідділ у губздороввідділі, восени 1919 — взимку 1920 року входив до «трійки» Чекатіфа (Надзвичайної комісії по боротьбі з тифом) під час епідемії тифу на Уралі та в Сибіру (у Челябінську було розгорнуто 19 госпіталів і 12 тифозних лікарень) і помер від тифу в січні 1920 року.
У 1918 році закінчив реальне училище в Челябінську. Учасник громадянської війни на Уралі, служив політруком. У 1919 році набула поширення його сатирична поема «Сірий Патфіндер». Восени 1920 року повернувся до Челябінська, служив у політвідділі губвійськкомату, працював у газеті «Радянська правда» (пізніше «Челябінський робітник»). Член РКП(б) з 1920 року.
У 1921 році був направлений до Єкатеринбурга викладачем курсів військових комісарів. Потім до 1923 року був викладачем у Вищій військовій школі зв'язку в Москві, потім працював токарем Московського електромеханічного заводу імені Леніна.
Почав займатися літературою в реальному училищі, брав участь у виданні учнівського літературного журналу «Перші кроки», писав оповідання під псевдонімом «Ю. Логан»; публікувався з 1921 року. У 1928 році переїхав до Ленінграда, керував письменницькою організацією. Активний діяч груп «Жовтень», МАПП, один із керівників РАПП. Голова Центральної ревізійної комісії СП СРСР з 1934 року.
У 1936 році повернувся до Москви. У червні 1937 року виключений із партії за троцькізм (поновлений 1939 року).
Під час німецько-радянської війни пішов в ополчення, потім — кореспондент фронтових газет «Червоний воїн» і «Червона зірка». Майор. Після контузії 1942 року перебував на лікуванні в госпіталі, де познайомився зі своєю останньою дружиною Лідією Толстою. Після повернення в стрій — знову в газеті «Червоний воїн». Нагороджений медаллю «За оборону Москви» (1944).
У 1947 році жив у місті Дзауджикау, брав участь у перекладі російською мовою нартовського епосу осетин. Займався дослідженнями національних літератур Північного Кавказу, товаришував із кабардинськими та осетинськими письменниками.
Перша популярність до Либединського прийшла з публікацією повісті «Тиждень» (1922), яку серед інших було відзначено А. К. Воронським, — про революційні події в Челябінську. Автор повістей «Комісари» (1925), романів «Завтра» (1923), «Поворот» (1927), «Народження героя» (1930), »Баташ і Батай» (1940-1941), воєнних нарисів та оповідань, книжки для юнацтва »Виховання душі» (1962), мемуарних книжок «Сучасники» (1958) та «Зв'язок часів» (1962).
У 1927 році взяв участь у колективному романі «Великі пожежі», який публікувався в журналі «Вогник».
Помер 24 листопада 1959 року в Москві від серцевого нападу. Похований на Новодівичому кладовищі (ділянка № 8).
Твори
- «Тиждень» (рос. «Неделя»; 1923)
- «Завтра» (рос. «Завтра»; 1924)
- «Комісари» (рос. «Комиссары»; 1926)
- «Навчання, творчість і самокритика» (рос. «Учеба, творчество и самокритика»; 1927)
- «Поворот» (рос. «Поворот»; 1929)
- «Народження героя» (рос. Рождение героя; 1930)
- «Висоти» (рос. «Высоты»; 1930)
- «Твори. Т. 1-2» (рос. «Сочинения. Т. 1-2»; 1931)
- «Напередодні» (рос. «Накануне»; 1933)
- «Розповіді товаришів» (рос. «Рассказы товарищей»; 1933)
- «Баташ і Батай» (рос. «Баташ и Батай»; 1940)
- «Гвардійці» (рос. Гвардейцы; 1943)
- «Гармата Югова» (рос. «Пушка Югова»; 1946)
- «Гори і люди» (рос. «Горы и люди»; 1947)
- «Вони стали гвардійцями» (рос. «Они стали гвардейцами»; 1950)
- «Заграва» (рос. «Зарево»; 1952)
- «Син партії» (рос. «Сын партии»; 1956)
- «Ранок Совєтів» (рос. Утро Советов; 1957)
- «Сучасники» (рос. «Современники»; 1958)
- «Вибрані твори у 2 томах» (рос. «Избранные произведения в 2 томах»; 1958)
- «Зв'язок часів» (рос. «Связь времён»; 1962)
- «Справи сімейні» (рос. «Дела семейные»; 1963)
- «Вибране у 2 томах» (рос. «Избранные произведения в 2 томах»; 1972)
- «Вибрані твори у 2 томах» (рос. «Избранные произведения в 2 томах»; 1980)
Нагороди
- Медаль «За оборону Москви» (1944)
- Орден Трудового Червоного Прапора (1958)
Література
- Лексикон русской литературы XX века = Lexikon der russischen Literatur ab 1917 / В. Казак ; [пер. с нем.]. — М. : РИК «Культура», 1996. — XVIII, 491, [1] с. — 5000 экз. — .
- Воспоминания о С. А. Есенине
Примітки
- Лебединский Николай Львович [ 2018-09-28 у Wayback Machine.]: Указывается также 1866 год рождения, вырос в Херсоне.
- Либединский Юрий Николаевич. оригіналу за 28 вересня 2018. Процитовано 28 вересня 2018.
- Юрий Либединский на сайте «Подвиг народа». оригіналу за 1 січня 2021. Процитовано 29 вересня 2018.
- Плиева Маргарита Георгиевна. Ю. Н. Либединский и Кавказ: к истории одного портрета : [ 1 листопада 2021] // Наследие веков. — 2016. — Вип. 3 (7). — С. 74–79.
- Воспоминания о С. А. Есенине. оригіналу за 13 вересня 2011. Процитовано 11 жовтня 2009.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Yu rij Mikola jovich Libedi nskij ros Yurij Nikolaevich Libedinskij 28 listopada 10 grudnya 1898 Odesa Hersonska guberniya 24 listopada 1959 Moskva Moskovska oblast rosijskij radyanskij pismennik zhurnalist i voyennij korespondent Spochatku mav prizvishe Lebedinskij ros Lebedinskij Yurij Mikolajovich Libedinskijros Yurij Nikolaevich LibedinskijIm ya pri narodzhenniYurij Mikolajovich Lebedinskij ros Yurij Nikolaevich LebedinskijNarodivsya28 listopada 10 grudnya 1898 Odesa Hersonska guberniya Rosijska imperiyaPomer24 listopada 1959 1959 11 24 Moskva Moskovska oblast RSFSR SRSRPohovannyaNovodivichij cvintarGromadyanstvoRosijska imperiya SRSRDiyalnistpismennik zhurnalist korespondentMova tvorivrosijskaRoki aktivnosti1922 1959NapryamokZhanrpovist romanChlenstvoSP SRSRPartiyaBatkoMikola Lvovich Natan Liberovich LebedinskijMatiTetyana Volodimirivna Lebedinska Tojba Vulfovna Nahimson U shlyubi zLidiya Borisivna LibedinskaDitidNagorodiBiografiyaYurij Lebedinskij narodivsya 28 listopada 10 grudnya 1898 roku v Odesi v yevrejskij sim yi batko vipusknik Yenskogo i Derptskogo universitetiv dityachij i sanitarnij likar Mikola Lvovich Natan Liberovich Lebedinskij 1868 1920 mati stomatologinya Tetyana Volodimirivna Lebedinska u divoctvi Tojba Vulfivna Nahimson 1870 1941 Ditinstvo proviv u Miaskomu zavodi ta v selishi Turgoyak na Urali de batko priblizno z 1901 roku sluzhiv likarem girnichozavodskogo gospitalyu a pid chas rosijsko yaponskoyi vijni likarem prifrontovogo lazaretu i potim evakogospitalyu v Miaskomu zavodi 1909 roku sim ya pereyihala do Chelyabinska de batki prijmali paciyentiv u budinku A S Buharina na Aziatskij vulici kut Mihajlivskoyi U 1910 roci vstupiv do miskogo realnogo uchilisha U 1916 roci batka pereveli v Ufu de vin sluzhiv nachalnikom vijskovogo gospitalyu a pislya Lyutnevoyi revolyuciyi sim ya povernulasya do Chelyabinska de z 1919 roku batko ocholyuvav sanitarnij pidviddil u gubzdorovviddili voseni 1919 vzimku 1920 roku vhodiv do trijki Chekatifa Nadzvichajnoyi komisiyi po borotbi z tifom pid chas epidemiyi tifu na Urali ta v Sibiru u Chelyabinsku bulo rozgornuto 19 gospitaliv i 12 tifoznih likaren i pomer vid tifu v sichni 1920 roku U 1918 roci zakinchiv realne uchilishe v Chelyabinsku Uchasnik gromadyanskoyi vijni na Urali sluzhiv politrukom U 1919 roci nabula poshirennya jogo satirichna poema Sirij Patfinder Voseni 1920 roku povernuvsya do Chelyabinska sluzhiv u politviddili gubvijskkomatu pracyuvav u gazeti Radyanska pravda piznishe Chelyabinskij robitnik Chlen RKP b z 1920 roku U 1921 roci buv napravlenij do Yekaterinburga vikladachem kursiv vijskovih komisariv Potim do 1923 roku buv vikladachem u Vishij vijskovij shkoli zv yazku v Moskvi potim pracyuvav tokarem Moskovskogo elektromehanichnogo zavodu imeni Lenina Pochav zajmatisya literaturoyu v realnomu uchilishi brav uchast u vidanni uchnivskogo literaturnogo zhurnalu Pershi kroki pisav opovidannya pid psevdonimom Yu Logan publikuvavsya z 1921 roku U 1928 roci pereyihav do Leningrada keruvav pismennickoyu organizaciyeyu Aktivnij diyach grup Zhovten MAPP odin iz kerivnikiv RAPP Golova Centralnoyi revizijnoyi komisiyi SP SRSR z 1934 roku U 1936 roci povernuvsya do Moskvi U chervni 1937 roku viklyuchenij iz partiyi za trockizm ponovlenij 1939 roku Pid chas nimecko radyanskoyi vijni pishov v opolchennya potim korespondent frontovih gazet Chervonij voyin i Chervona zirka Major Pislya kontuziyi 1942 roku perebuvav na likuvanni v gospitali de poznajomivsya zi svoyeyu ostannoyu druzhinoyu Lidiyeyu Tolstoyu Pislya povernennya v strij znovu v gazeti Chervonij voyin Nagorodzhenij medallyu Za oboronu Moskvi 1944 U 1947 roci zhiv u misti Dzaudzhikau brav uchast u perekladi rosijskoyu movoyu nartovskogo eposu osetin Zajmavsya doslidzhennyami nacionalnih literatur Pivnichnogo Kavkazu tovarishuvav iz kabardinskimi ta osetinskimi pismennikami Persha populyarnist do Libedinskogo prijshla z publikaciyeyu povisti Tizhden 1922 yaku sered inshih bulo vidznacheno A K Voronskim pro revolyucijni podiyi v Chelyabinsku Avtor povistej Komisari 1925 romaniv Zavtra 1923 Povorot 1927 Narodzhennya geroya 1930 Batash i Bataj 1940 1941 voyennih narisiv ta opovidan knizhki dlya yunactva Vihovannya dushi 1962 memuarnih knizhok Suchasniki 1958 ta Zv yazok chasiv 1962 U 1927 roci vzyav uchast u kolektivnomu romani Veliki pozhezhi yakij publikuvavsya v zhurnali Vognik Pomer 24 listopada 1959 roku v Moskvi vid sercevogo napadu Pohovanij na Novodivichomu kladovishi dilyanka 8 Tvori Tizhden ros Nedelya 1923 Zavtra ros Zavtra 1924 Komisari ros Komissary 1926 Navchannya tvorchist i samokritika ros Ucheba tvorchestvo i samokritika 1927 Povorot ros Povorot 1929 Narodzhennya geroya ros Rozhdenie geroya 1930 Visoti ros Vysoty 1930 Tvori T 1 2 ros Sochineniya T 1 2 1931 Naperedodni ros Nakanune 1933 Rozpovidi tovarishiv ros Rasskazy tovarishej 1933 Batash i Bataj ros Batash i Bataj 1940 Gvardijci ros Gvardejcy 1943 Garmata Yugova ros Pushka Yugova 1946 Gori i lyudi ros Gory i lyudi 1947 Voni stali gvardijcyami ros Oni stali gvardejcami 1950 Zagrava ros Zarevo 1952 Sin partiyi ros Syn partii 1956 Ranok Sovyetiv ros Utro Sovetov 1957 Suchasniki ros Sovremenniki 1958 Vibrani tvori u 2 tomah ros Izbrannye proizvedeniya v 2 tomah 1958 Zv yazok chasiv ros Svyaz vremyon 1962 Spravi simejni ros Dela semejnye 1963 Vibrane u 2 tomah ros Izbrannye proizvedeniya v 2 tomah 1972 Vibrani tvori u 2 tomah ros Izbrannye proizvedeniya v 2 tomah 1980 NagorodiMedal Za oboronu Moskvi 1944 Orden Trudovogo Chervonogo Prapora 1958 LiteraturaLeksikon russkoj literatury XX veka Lexikon der russischen Literatur ab 1917 V Kazak per s nem M RIK Kultura 1996 XVIII 491 1 s 5000 ekz ISBN 5 8334 0019 8 Vospominaniya o S A EseninePrimitkiLebedinskij Nikolaj Lvovich 2018 09 28 u Wayback Machine Ukazyvaetsya takzhe 1866 god rozhdeniya vyros v Hersone Libedinskij Yurij Nikolaevich originalu za 28 veresnya 2018 Procitovano 28 veresnya 2018 Yurij Libedinskij na sajte Podvig naroda originalu za 1 sichnya 2021 Procitovano 29 veresnya 2018 Plieva Margarita Georgievna Yu N Libedinskij i Kavkaz k istorii odnogo portreta 1 listopada 2021 Nasledie vekov 2016 Vip 3 7 S 74 79 Vospominaniya o S A Esenine originalu za 13 veresnya 2011 Procitovano 11 zhovtnya 2009