Ця стаття містить правописні, лексичні, граматичні, стилістичні або інші мовні помилки, які треба виправити. |
Антонін Флорентійський (1 березня 1389 — 2 травня 1459) — італійський чернець-домініканець, . Католицька церква шанує його як святого.
Антонін Флорентійський | |
---|---|
Народився | 1 березня 1389 або 1389[1][2][…] Флоренція, Флорентійська республіка |
Помер | 2 травня 1459 Флоренція, Флорентійська республіка |
У лику | святий і католицький святий[d] |
Життя
Антонін народився 1 березня 1389 року під ім'ям Антоніо П'єроцці (його також називали де Форчильйоні) в місті Флоренція, тодішній столиці незалежної Республіки, у сім'ї Нікколо та Томасіни П'єроцці, видатних громадян міста. Батько Антоніо був нотаріусом.
Молодого Антонія було прийнято до Ордену домініканців у 1405 році у 16-річному віці. В новому пріорі Ордену у Ф'єзоле він отримав богослужбовий одяг від блаженного , засновника громади, ставши її першим членом. Незабаром, незважаючи на молодість, йому було доручено керувати різними домами свого ордену в Кортоні, Римі, Неаполі, а також Флоренції, над реформуванням якої він фанатично працював. Ці громади стали частиною нової домініканської конгрегації Тоскани, яку створив Джованні Домінічі для сприяння суворішому способові життя в Ордені, що був спустошений унаслідок поділу під час Західної схизми попереднього століття.
У 1433–1446 рр. Антонін служив вікарієм Конгрегації. На цій посаді він брав участь у створенні Пріорату Св. Марка у Флоренції. Келії пріорату, зокрема та, що належала Козимо де Медічі, були розписані фресками Фра Анджеліко та його помічників.
Антонін 13 березня 1446 р. у домініканському пріораті Ф'єзоле за ініціативи Папи Євгенія IV, який прибув висловити своє захоплення його участю в головних церковних соборах того часу. Він зокрема приїхав, щоб завоювати повагу та любов свого народу, особливо завдяки своїй енергії та ресурсам у боротьбі з наслідками чуми та землетрусу в 1448 і 1453 рр. Саме вони почали використовувати зменшувальну форму його імені, яка згодом стала переважати. Антонін проживав аскетичне життя, будучи архієпископом, і далі дотримуючись правил Домініканців. Його відносини з правлінням Медічі були тісними, але не завжди гармонійними. За цей час він кілька разів виступав послом Республіки при Святому Престолі в 1450-х роках.
Антонін помер 2 травня 1459 р., а Папа Пій II справив його поховання. Папа саме перебував на шляху до коли почув про смерть архієпископа. У своєму заповіті архієпископ просив, щоб його поховали на монастирі, який він заснував у Флоренції.
Праці
Антонін мав серйозну репутацію серед богословських досліджень і допомагав у ролі папського теолога на Флорентійському соборі . Серед його праць, перелік яких наведено в Quétif — Échard, De Scriptoribus Ordinis Praedicatorum, vol. i.818, найбільш відомими є Summa theologica moralis (надруковано в 1477 р.) та Summa confessionalis, Curam illius habes (надруковано в 1472 р.). Обидві надруковано через роки після смерті автора. Остання є одним із трьох посібників для сповідників, які він написав, і високо цінувалась серед духовенства ще багато століть. Його роботи були значним кроком у галузі морального богослов'я.
У 1477 р. опубліковано Chronicon partibus tribus distincta ab initio mundi ad MCCCLX, що мала бути історією створення з релігійної точки зору, аж до кінця XIV століття. Незважаючи на відсутність критики у своїх оглядах попередніх століть, його описи більш сучасних подій були корисними для істориків.
Твори Антоніна, деякі з яких написано італійською мовою, відображають яскраве усвідомлення проблем соціального та економічного розвитку. Він стверджував у них, що держава зобов'язана втручатись у торгові справи задля загального блага та допомагати бідним і нужденним.
Шанування
31 травня 1523 року Антонін канонізував Папа Адріан VI який сам дотримувався ідей радикальної та різкої церковної реформи, подібних ідеям Антоніна.
Його день, якого не було в , було внесено до Загальноримського календаря в 1683 році для святкування 10 травня. З 1969 року його більше немає в Загальноримському календарі, але Римський мартиролог вказує, що він досі існує, щоправда перенесений на 2 травня, день його смерті.
Антоніна вшановують як покровителя Монкальво, недалеко від Турина і як покровителя католицької церкви та церкви Агліпаяна муніципалітету Пура, Тарлак, Філіппіни. Тіло святого досі непошкоджене, і його можна побачити в музеї Сан-Марко, Флоренція.
Примітки
- http://www.treccani.it/enciclopedia/santo-antonino-pierozzi_(Dizionario_Biografico)/
- Шведський літературний банк
- Catalogue of the Library of the Pontifical University of Saint Thomas Aquinas
- Одне або декілька з попередніх речень включає текст з публікації, яка тепер перебуває в суспільному надбанні:
Hugh Chisholm, ред. (1911). . // Encyclopædia Britannica (11th ed.). Т. V. 2. Cambridge University Press. с. 148. (англ.) - Cornelison, SallyJ (2017). Art and the Relic Cult of St. Antoninus in Renaissance Florence (англ.). Routledge. с. 24. ISBN .
- Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana 1969), p. 122
- Martyrologium Romanum (Libreria Editrice Vaticana, 2001 )
- . Архів оригіналу за 14 лютого 2021. Процитовано 7 лютого 2021.
Список літератури
- Католицька енциклопедія: Св. Антонін [ 17 лютого 2021 у Wayback Machine.]
- Memorie Domenicane 42 (2012) з матеріалами конференції Антоніо П'єроцці. La figura e l'opera di un santo arcivescovo nell'Europa del Quattrocent, ed. Лучано Сінеллі та Марія Піа Паолі.
Бібліографія
- Cornelison, Sally (2012). Art and the Relic Cult of St. Antoninus in Renaissance Florence. Farnham: Ashgate. ISBN .
- Krass, Urte (2015). A Case of Corporate Identity: The Multiplied Face of Saint Antonino of Florence. Representations. 131 (1): 1—21. doi:10.1525/rep.2015.131.1.1.
- Polizzotto, Lorenzo (1992). The Making of a Saint: The Canonization of St. Antonino, 1516–1523. Journal of Medieval and Renaissance Studies. 22 (3): 353—381. ISSN 0734-6018.
- Enzo Maurri (1989). Un fiorentino tra Medioevo e Rinascimento : Sant'Antonino. Pagine di storia (n. 2) (італ.). Turino: . Edizioni Paoline. с. 184. ISBN . OCLC 243438670. Архів оригіналу за 4 вересня 2019. Процитовано 4 вересня 2019.
Посилання
- Святий Антонін [ 16 червня 2019 у Wayback Machine.] у «Життях або отцях, мучениках та інших головних святих»
- у католицькому форумі
- Confessionale defecerunt. [ 13 травня 2021 у Wayback Machine.] Titulus de restitutionibus [ 13 травня 2021 у Wayback Machine.] . [sl]: [сн], 1492. 304 с. Інкунабули. — доступна в Інтернеті в Університетській бібліотеці в Братиславській цифровій бібліотеці
- Lewis E 215 Summa confessionis в OPenn [ 20 лютого 2021 у Wayback Machine.]
- Lewis E 14 De cenzuris ecclesiasticis; Три папських бика в OPenn [ 11 квітня 2021 у Wayback Machine.]
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Cya stattya mistit pravopisni leksichni gramatichni stilistichni abo inshi movni pomilki yaki treba vipraviti Vi mozhete dopomogti vdoskonaliti cyu stattyu pogodivshi yiyi iz chinnimi movnimi standartami Antonin Florentijskij 1 bereznya 1389 2 travnya 1459 italijskij chernec dominikanec Katolicka cerkva shanuye jogo yak svyatogo Antonin FlorentijskijNarodivsya 1 bereznya 1389 abo 1389 1 2 Florenciya Florentijska respublikaPomer 2 travnya 1459 Florenciya Florentijska respublikaU liku svyatij i katolickij svyatij d Mediafajli na VikishovishiZhittyaAntonin narodivsya 1 bereznya 1389 roku pid im yam Antonio P yerocci jogo takozh nazivali de Forchiljoni v misti Florenciya todishnij stolici nezalezhnoyi Respubliki u sim yi Nikkolo ta Tomasini P yerocci vidatnih gromadyan mista Batko Antonio buv notariusom Molodogo Antoniya bulo prijnyato do Ordenu dominikanciv u 1405 roci u 16 richnomu vici V novomu priori Ordenu u F yezole vin otrimav bogosluzhbovij odyag vid blazhennogo zasnovnika gromadi stavshi yiyi pershim chlenom Nezabarom nezvazhayuchi na molodist jomu bulo dorucheno keruvati riznimi domami svogo ordenu v Kortoni Rimi Neapoli a takozh Florenciyi nad reformuvannyam yakoyi vin fanatichno pracyuvav Ci gromadi stali chastinoyu novoyi dominikanskoyi kongregaciyi Toskani yaku stvoriv Dzhovanni Dominichi dlya spriyannya suvorishomu sposobovi zhittya v Ordeni sho buv spustoshenij unaslidok podilu pid chas Zahidnoyi shizmi poperednogo stolittya U 1433 1446 rr Antonin sluzhiv vikariyem Kongregaciyi Na cij posadi vin brav uchast u stvorenni Prioratu Sv Marka u Florenciyi Keliyi prioratu zokrema ta sho nalezhala Kozimo de Medichi buli rozpisani freskami Fra Andzheliko ta jogo pomichnikiv Antonin 13 bereznya 1446 r u dominikanskomu priorati F yezole za iniciativi Papi Yevgeniya IV yakij pribuv visloviti svoye zahoplennya jogo uchastyu v golovnih cerkovnih soborah togo chasu Vin zokrema priyihav shob zavoyuvati povagu ta lyubov svogo narodu osoblivo zavdyaki svoyij energiyi ta resursam u borotbi z naslidkami chumi ta zemletrusu v 1448 i 1453 rr Same voni pochali vikoristovuvati zmenshuvalnu formu jogo imeni yaka zgodom stala perevazhati Antonin prozhivav asketichne zhittya buduchi arhiyepiskopom i dali dotrimuyuchis pravil Dominikanciv Jogo vidnosini z pravlinnyam Medichi buli tisnimi ale ne zavzhdi garmonijnimi Za cej chas vin kilka raziv vistupav poslom Respubliki pri Svyatomu Prestoli v 1450 h rokah Antonin pomer 2 travnya 1459 r a Papa Pij II spraviv jogo pohovannya Papa same perebuvav na shlyahu do koli pochuv pro smert arhiyepiskopa U svoyemu zapoviti arhiyepiskop prosiv shob jogo pohovali na monastiri yakij vin zasnuvav u Florenciyi PraciConfessionale blizko 1488 1490 Antonin mav serjoznu reputaciyu sered bogoslovskih doslidzhen i dopomagav u roli papskogo teologa na Florentijskomu sobori Sered jogo prac perelik yakih navedeno v Quetif Echard De Scriptoribus Ordinis Praedicatorum vol i 818 najbilsh vidomimi ye Summa theologica moralis nadrukovano v 1477 r ta Summa confessionalis Curam illius habes nadrukovano v 1472 r Obidvi nadrukovano cherez roki pislya smerti avtora Ostannya ye odnim iz troh posibnikiv dlya spovidnikiv yaki vin napisav i visoko cinuvalas sered duhovenstva she bagato stolit Jogo roboti buli znachnim krokom u galuzi moralnogo bogoslov ya U 1477 r opublikovano Chronicon partibus tribus distincta ab initio mundi ad MCCCLX sho mala buti istoriyeyu stvorennya z religijnoyi tochki zoru azh do kincya XIV stolittya Nezvazhayuchi na vidsutnist kritiki u svoyih oglyadah poperednih stolit jogo opisi bilsh suchasnih podij buli korisnimi dlya istorikiv Tvori Antonina deyaki z yakih napisano italijskoyu movoyu vidobrazhayut yaskrave usvidomlennya problem socialnogo ta ekonomichnogo rozvitku Vin stverdzhuvav u nih sho derzhava zobov yazana vtruchatis u torgovi spravi zadlya zagalnogo blaga ta dopomagati bidnim i nuzhdennim Shanuvannya31 travnya 1523 roku Antonin kanonizuvav Papa Adrian VI yakij sam dotrimuvavsya idej radikalnoyi ta rizkoyi cerkovnoyi reformi podibnih ideyam Antonina Jogo den yakogo ne bulo v bulo vneseno do Zagalnorimskogo kalendarya v 1683 roci dlya svyatkuvannya 10 travnya Z 1969 roku jogo bilshe nemaye v Zagalnorimskomu kalendari ale Rimskij martirolog vkazuye sho vin dosi isnuye shopravda perenesenij na 2 travnya den jogo smerti Antonina vshanovuyut yak pokrovitelya Monkalvo nedaleko vid Turina i yak pokrovitelya katolickoyi cerkvi ta cerkvi Aglipayana municipalitetu Pura Tarlak Filippini Tilo svyatogo dosi neposhkodzhene i jogo mozhna pobachiti v muzeyi San Marko Florenciya Primitkihttp www treccani it enciclopedia santo antonino pierozzi Dizionario Biografico Shvedskij literaturnij bank d Track Q10567910 Catalogue of the Library of the Pontifical University of Saint Thomas Aquinas d Track Q96071920 Odne abo dekilka z poperednih rechen vklyuchaye tekst z publikaciyi yaka teper perebuvaye v suspilnomu nadbanni Hugh Chisholm red 1911 Antoninus Saint Encyclopaedia Britannica 11th ed T V 2 Cambridge University Press s 148 angl Cornelison SallyJ 2017 Art and the Relic Cult of St Antoninus in Renaissance Florence angl Routledge s 24 ISBN 978 1 351 57565 2 Calendarium Romanum Libreria Editrice Vaticana 1969 p 122 Martyrologium Romanum Libreria Editrice Vaticana 2001 ISBN 88 209 7210 7 Arhiv originalu za 14 lyutogo 2021 Procitovano 7 lyutogo 2021 Spisok literaturiKatolicka enciklopediya Sv Antonin 17 lyutogo 2021 u Wayback Machine Memorie Domenicane 42 2012 z materialami konferenciyi Antonio P yerocci La figura e l opera di un santo arcivescovo nell Europa del Quattrocent ed Luchano Sinelli ta Mariya Pia Paoli Bibliografiya Cornelison Sally 2012 Art and the Relic Cult of St Antoninus in Renaissance Florence Farnham Ashgate ISBN 978 0 754 66714 8 Krass Urte 2015 A Case of Corporate Identity The Multiplied Face of Saint Antonino of Florence Representations 131 1 1 21 doi 10 1525 rep 2015 131 1 1 Polizzotto Lorenzo 1992 The Making of a Saint The Canonization of St Antonino 1516 1523 Journal of Medieval and Renaissance Studies 22 3 353 381 ISSN 0734 6018 Enzo Maurri 1989 Un fiorentino tra Medioevo e Rinascimento Sant Antonino Pagine di storia n 2 ital Turino Edizioni Paoline s 184 ISBN 9788831501934 OCLC 243438670 Arhiv originalu za 4 veresnya 2019 Procitovano 4 veresnya 2019 PosilannyaSvyatij Antonin 16 chervnya 2019 u Wayback Machine u Zhittyah abo otcyah muchenikah ta inshih golovnih svyatih u katolickomu forumi Confessionale defecerunt 13 travnya 2021 u Wayback Machine Titulus de restitutionibus 13 travnya 2021 u Wayback Machine sl sn 1492 304 s Inkunabuli dostupna v Interneti v Universitetskij biblioteci v Bratislavskij cifrovij biblioteci Lewis E 215 Summa confessionis v OPenn 20 lyutogo 2021 u Wayback Machine Lewis E 14 De cenzuris ecclesiasticis Tri papskih bika v OPenn 11 kvitnya 2021 u Wayback Machine