Симон Врацян (вірм. Սիմոն Վրացեան; 1882 — 21 травня 1969) — останній Першої республіки Вірменія. Він також був головою Комітет порятунку Батьківщини 40 днів після лютневого повстання у лютому 1921 року.
Симон Врацян | |
---|---|
Սիմոն Վրացեան | |
4-й | |
23 листопада 1920 — 2 грудня 1920 | |
Попередник | |
Наступник | Радянська Вірменія |
Міністр закордонних справ Вірменії | |
23 листопада 1920 — 2 грудня 1920 | |
Попередник | |
Наступник | Радянська Вірменія |
Міністр сільського господарства та державного майна Вірменії | |
3 квітня 1920 — 23 листопада 1920 | |
Попередник | новоутворена посада |
Наступник | Аршак Ованесян |
Міністр праці Вірменії | |
3 квітня 1920 — 23 листопада 1920 | |
Попередник | новоутворена посада |
Наступник | Аршак Ованесян |
Народився | 24 березня 1882[1] Великі Сали, Ростовський округ, Катеринославська губернія, Російська імперія |
Помер | 21 травня 1969 (87 років) Бейрут, Ліван |
Похований | Бейрут |
Відомий як | політик, політолог, письменник, правник, журналіст |
Місце роботи | d, d і d |
Громадянство | Перша республіка Вірменія |
Alma mater | Геворкянська теологічна семінарія (1906) і d (1910) |
Політична партія | Дашнакцутюн |
У шлюбі з | (ім'я невідоме) |
Діти | син (ім'я невідоме) |
Медіафайли у Вікісховищі | |
Життєпис
Народився у 1882 році у Великіх Салах.
Після навчання у вірменських і російських школах приєднався до партії Дашнакцутюн. З 1900 по 1906 рр. отримав подальшу освіту в Геворзькій семінарії в Ечміадзині. Врацян повернувся в Нор Нахічевань як партійний працівник Дашнакцутюн і взяв участь у 4-му загальному з'їзді партії у Відні у 1907 році; де він підтримував прийняття соціалізму. У 1908 році він подорожував до Санкт-Петербургу для вивчення права і освіти. Він поїхав до Сполучених Штатів у 1911 році, де редагував газету Хайреник . У 1914 році він вирушив до 8-го загального з'їзду Дашнакцутюн в Османській імперії. Він був обраний до Бюро партії і спілкувався з лідерами молодотурків. У серпні 1914 року він був ув'язнений як російський шпигун, але утік до Закавказзя, де почав взаємодіяти з армійськими добровольцями, які воювали з російською армією.
Після розформування підрозділів він відвідав Московську державну конференцію, Вірменський національний конгрес і був обраний членом Національної ради. Ованес Качазнуні попросив супроводжувати його на турне по Європі та Америці в 1919 році, але йому відмовили у візі британці, оскільки вони бачили його як радикального соціаліста. У цьому ж році він був призначений у міністерство праці, сільського господарства та державні посади у кабінеті Олександра Хатисяна. Його посади перейшли до уряду ; він також взяв на себе відповідальність за інформацію та пропаганду. Після відставки уряду і нездатності Ованеса Качазнуні сформувати коаліцію, Врацян прийняв посаду прем'єр-міністра Вірменії 23 листопада 1920 року. 2 грудня він передав Вірменію більшовикам. Згодом він ховався, а потім став президентом Комітету з порятунку Вітчизни. Він також був президентом Вірменії недовговічної Республіки Вірменія після повстання проти більшовиків у лютому 1921 року. Однак ця друга республіка тривала лише 40 днів. Потім він утік у Персію зі своїми охоронцями і помічниками, залишивши дружину і дитину з американським гуманітарним робітником по Близькому Сходу доктором Ушером.
Він також звернувся до Європи та Туреччини з проханням про допомогу проти більшовиків. Потім Врацян подорожував по Європі, поселившись у Парижі, щоб редагувати Дрошак з 1923 по 1925 рік. У 1945 році він подав петицію до Генеральної Асамблеї ООН в Сан-Франциско з вимогою відновлення Вільсоновської Вірменії.
За час свого життя він редагував різні нині неіснуючі вірменські періодичні видання та газети, зокрема Гарач і Горизонт.
Примітки
- Bibliothèque nationale de France BNF: платформа відкритих даних — 2011.
Посилання
- Бывшие премьер-министры: Симон Врацян (Сайт Уряду Вірменії) [ 1 травня 2019 у Wayback Machine.] (рос.)
- Симон Врацян — Последний премьер Первой Республики Армения [ 1 травня 2019 у Wayback Machine.] (рос.)
Джерела
- Vratsian, Simon (1960). Keankʻi ughinerov Volume II. Beirut: Hamazkayin.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Simon Vracyan virm Սիմոն Վրացեան 1882 21 travnya 1969 ostannij Pershoyi respubliki Virmeniya Vin takozh buv golovoyu Komitet poryatunku Batkivshini 40 dniv pislya lyutnevogo povstannya u lyutomu 1921 roku Simon VracyanՍիմոն ՎրացեանSimon Vracyan4 j23 listopada 1920 2 grudnya 1920PoperednikNastupnikRadyanska VirmeniyaMinistr zakordonnih sprav Virmeniyi23 listopada 1920 2 grudnya 1920PoperednikNastupnikRadyanska VirmeniyaMinistr silskogo gospodarstva ta derzhavnogo majna Virmeniyi3 kvitnya 1920 23 listopada 1920Poperedniknovoutvorena posadaNastupnikArshak OvanesyanMinistr praci Virmeniyi3 kvitnya 1920 23 listopada 1920Poperedniknovoutvorena posadaNastupnikArshak OvanesyanNarodivsya24 bereznya 1882 1882 03 24 1 Veliki Sali Rostovskij okrug Katerinoslavska guberniya Rosijska imperiyaPomer21 travnya 1969 1969 05 21 87 rokiv Bejrut LivanPohovanijBejrutVidomij yakpolitik politolog pismennik pravnik zhurnalistMisce robotid d i dGromadyanstvoPersha respublika VirmeniyaAlma materGevorkyanska teologichna seminariya 1906 i d 1910 Politichna partiyaDashnakcutyunU shlyubi z im ya nevidome Ditisin im ya nevidome Mediafajli u VikishovishiZhittyepisNarodivsya u 1882 roci u Velikih Salah Pislya navchannya u virmenskih i rosijskih shkolah priyednavsya do partiyi Dashnakcutyun Z 1900 po 1906 rr otrimav podalshu osvitu v Gevorzkij seminariyi v Echmiadzini Vracyan povernuvsya v Nor Nahichevan yak partijnij pracivnik Dashnakcutyun i vzyav uchast u 4 mu zagalnomu z yizdi partiyi u Vidni u 1907 roci de vin pidtrimuvav prijnyattya socializmu U 1908 roci vin podorozhuvav do Sankt Peterburgu dlya vivchennya prava i osviti Vin poyihav do Spoluchenih Shtativ u 1911 roci de redaguvav gazetu Hajrenik U 1914 roci vin virushiv do 8 go zagalnogo z yizdu Dashnakcutyun v Osmanskij imperiyi Vin buv obranij do Byuro partiyi i spilkuvavsya z liderami molodoturkiv U serpni 1914 roku vin buv uv yaznenij yak rosijskij shpigun ale utik do Zakavkazzya de pochav vzayemodiyati z armijskimi dobrovolcyami yaki voyuvali z rosijskoyu armiyeyu Pislya rozformuvannya pidrozdiliv vin vidvidav Moskovsku derzhavnu konferenciyu Virmenskij nacionalnij kongres i buv obranij chlenom Nacionalnoyi radi Ovanes Kachaznuni poprosiv suprovodzhuvati jogo na turne po Yevropi ta Americi v 1919 roci ale jomu vidmovili u vizi britanci oskilki voni bachili jogo yak radikalnogo socialista U comu zh roci vin buv priznachenij u ministerstvo praci silskogo gospodarstva ta derzhavni posadi u kabineti Oleksandra Hatisyana Jogo posadi perejshli do uryadu vin takozh vzyav na sebe vidpovidalnist za informaciyu ta propagandu Pislya vidstavki uryadu i nezdatnosti Ovanesa Kachaznuni sformuvati koaliciyu Vracyan prijnyav posadu prem yer ministra Virmeniyi 23 listopada 1920 roku 2 grudnya vin peredav Virmeniyu bilshovikam Zgodom vin hovavsya a potim stav prezidentom Komitetu z poryatunku Vitchizni Vin takozh buv prezidentom Virmeniyi nedovgovichnoyi Respubliki Virmeniya pislya povstannya proti bilshovikiv u lyutomu 1921 roku Odnak cya druga respublika trivala lishe 40 dniv Potim vin utik u Persiyu zi svoyimi ohoroncyami i pomichnikami zalishivshi druzhinu i ditinu z amerikanskim gumanitarnim robitnikom po Blizkomu Shodu doktorom Usherom Vin takozh zvernuvsya do Yevropi ta Turechchini z prohannyam pro dopomogu proti bilshovikiv Potim Vracyan podorozhuvav po Yevropi poselivshis u Parizhi shob redaguvati Droshak z 1923 po 1925 rik U 1945 roci vin podav peticiyu do Generalnoyi Asambleyi OON v San Francisko z vimogoyu vidnovlennya Vilsonovskoyi Virmeniyi Za chas svogo zhittya vin redaguvav rizni nini neisnuyuchi virmenski periodichni vidannya ta gazeti zokrema Garach i Gorizont PrimitkiBibliotheque nationale de France BNF platforma vidkritih danih 2011 d Track Q19938912d Track Q54837d Track Q193563PosilannyaByvshie premer ministry Simon Vracyan Sajt Uryadu Virmeniyi 1 travnya 2019 u Wayback Machine ros Simon Vracyan Poslednij premer Pervoj Respubliki Armeniya 1 travnya 2019 u Wayback Machine ros DzherelaVratsian Simon 1960 Keankʻi ughinerov Volume II Beirut Hamazkayin