Андрі́й Дми́трович Нечипору́к (нар. 18 лютого 1981, с. Рідків, Радивилівський район, Рівненська область, Українська РСР — пом. 22 травня 2014, поблизу смт Ольгинка, Волноваський район, Донецька область, Україна) — солдат Збройних сил України, учасник російсько-української війни.
Нечипорук Андрій Дмитрович | |
---|---|
Солдат | |
Загальна інформація | |
Народження | 18 лютого 1981 Рідків, Рівненська область |
Смерть | 22 травня 2014 (33 роки) Ольгинка, Донецька область |
Військова служба | |
Роки служби | 2014 |
Приналежність | Україна |
Вид ЗС | Сухопутні війська |
Рід військ | Механізовані війська |
Формування | |
Війни / битви | |
Нагороди та відзнаки | |
Життєпис
Народився у селі Рідків на Рівненщині. З 1987 по 1996 рік навчався у Рідківській загальноосвітній школі. У Радивилівській ЗОШ завершив середню освіту. Районний військкомат направив Андрія навчатися в Козинську автошколу. Згодом він закінчив «Навчально-курсовий комбінат» Рівненської обласної ради за спеціальністю «слюсар газового обладнання».
З 9 червня 1999 року проходив строкову військову службу у прикордонних військах в навчальній військовій частині міста Черкаси, в листопаді цього ж року був направлений в місто Подільськ (на той час Котовськ) Одеської області, у загін особливого призначення Державної прикордонної служби України, в/ч № 2196.
Після демобілізації у листопаді 2000 року почав працювати охоронцем в ПАТ «Рівнеазот», з 2001 року мешкав у м. Рівне, одружився. 2010 року із сім'єю переїхав з Рівного в село Бронники Рівненського району, де почав будувати власний будинок, вів домашнє господарство, разом з дружиною виховував двох доньок. Любив рибалити і ходити за грибами. Працював водієм «швидкої» у Рівному.
З початком російської збройної агресії проти України Андрій добровольцем пішов до військкомату, його взяли лише з третього разу — потрібен був водій. Призваний за частковою мобілізацією 11 квітня 2014 року. Після навчань на Тучинському полігоні біля Рівного вирушив на Донеччину.
Солдат, водій-санітар, командир відділення 3-го механізованого батальйону 51-ї окремої механізованої бригади, м. Володимир-Волинський.
Разом із підрозділом у травні 2014 року ніс службу на блокпосту № 10 поблизу смт Ольгинка Волноваського району. Уранці між 4 та 6 годинами 22 травня 2014 року блокпост був атакований проросійськими сепаратистами «ДНР», які під'їхали на інкасаторських машинах, та почали несподіваний масований обстріл із вогнепальної зброї, у тому числі з кулеметів, мінометів, РПГ, ПЗРК. В результаті обстрілу здетонував боєкомплект в одній з бойових машин, що призвело до збільшення людських втрат внаслідок вибуху. Андрій Нечипорук загинув від кульового поранення у серце У цьому бою загинули 16 бійців 51-ї бригади. 14 жовтня в госпіталі від поранень помер 17-й боєць.
Тіла загиблих під Волновахою двома літаками доставили у Рівненський аеропорт, прощальна церемонія відбулася на 233-му загальновійськовому полігоні смт Нова Любомирка. Серед загиблих троє рівнян: Андрій Нечипорук та двоє розвідників з Рокитнівського району — 22-річний Віталій Маринич та 23-річний Леонід Озеранчук.
27 травня Андрія Нечипорука поховали в рідному селі Рідкові. Залишились батьки, брат, сестра, дружина Ольга та дві доньки — Люба й Марія.
Нагороди
4 червня 2015 року Указом Президента України разом із іншими бойовими побратимами, які загинули з Андрієм Нечипоруком у бою під Волновахою, за особисту мужність і високий професіоналізм, виявлені у захисті державного суверенітету та територіальної цілісності України, вірність військовій присязі, нагороджений медаллю «Захиснику Вітчизни».
Вшанування пам'яті
18 лютого 2015 року у Рідківській ЗОШ І-ІІ ст. відкрито меморіальну дошку на честь випускника школи Андрія Нечипорука.
Рішенням Рівненської міської ради № 5756 від 17 вересня 2015 року Андрію Нечипоруку присвоєно звання «Почесний громадянин міста Рівне» (посмертно).
Примітки
- (рос.). «Дзеркало тижня». 22 травня 2014. Архів оригіналу за 15 лютого 2017. Процитовано 13 липня 2017.
- . Корреспондент.net. 22 травня 2014. Архів оригіналу за 30 травня 2014. Процитовано 2 червня 2014.
- . Архів оригіналу за 10 серпня 2017. Процитовано 13 липня 2017.
- . Архів оригіналу за 19 жовтня 2017. Процитовано 13 липня 2017.
- . Архів оригіналу за 23 жовтня 2017. Процитовано 13 липня 2017.
- . Архів оригіналу за 24 липня 2017. Процитовано 13 липня 2017.
- Підлісна М. Родину загиблого героя Андрія Нечипорука підтримали рівненські прпосвітяни // Сім днів. - 2014. - 18 верес. - С. 11
- Указ Президента України від 4 червня 2015 року № 311/2015 «Про відзначення державними нагородами України»
- . Архів оригіналу за 18 липня 2017. Процитовано 13 липня 2017.
Джерела
- Нечипорук Андрій Дмитрович [ 3 квітня 2016 у Wayback Machine.] // Книга пам'яті полеглих за Україну.
- // Сайт Радивилівської РДА.
- // Революція гідності. Війна. Рівненщина. Сайт пам'яті загиблих.
- Я любив вас усіх, та найбільше любив Україну! [ 22 жовтня 2016 у Wayback Machine.] // Сайт Рідківської ЗОШ.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Andri j Dmi trovich Nechiporu k nar 18 lyutogo 1981 s Ridkiv Radivilivskij rajon Rivnenska oblast Ukrayinska RSR pom 22 travnya 2014 poblizu smt Olginka Volnovaskij rajon Donecka oblast Ukrayina soldat Zbrojnih sil Ukrayini uchasnik rosijsko ukrayinskoyi vijni Nechiporuk Andrij Dmitrovich SoldatZagalna informaciyaNarodzhennya18 lyutogo 1981 1981 02 18 Ridkiv Rivnenska oblastSmert22 travnya 2014 2014 05 22 33 roki Olginka Donecka oblastVijskova sluzhbaRoki sluzhbi2014Prinalezhnist UkrayinaVid ZSSuhoputni vijskaRid vijsk Mehanizovani vijskaFormuvannya 51 OMBrVijni bitviVijna na shodi Ukrayini Bij pid VolnovahoyuNagorodi ta vidznaki U Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Nechiporuk ZhittyepisNarodivsya u seli Ridkiv na Rivnenshini Z 1987 po 1996 rik navchavsya u Ridkivskij zagalnoosvitnij shkoli U Radivilivskij ZOSh zavershiv serednyu osvitu Rajonnij vijskkomat napraviv Andriya navchatisya v Kozinsku avtoshkolu Zgodom vin zakinchiv Navchalno kursovij kombinat Rivnenskoyi oblasnoyi radi za specialnistyu slyusar gazovogo obladnannya Z 9 chervnya 1999 roku prohodiv strokovu vijskovu sluzhbu u prikordonnih vijskah v navchalnij vijskovij chastini mista Cherkasi v listopadi cogo zh roku buv napravlenij v misto Podilsk na toj chas Kotovsk Odeskoyi oblasti u zagin osoblivogo priznachennya Derzhavnoyi prikordonnoyi sluzhbi Ukrayini v ch 2196 Pislya demobilizaciyi u listopadi 2000 roku pochav pracyuvati ohoroncem v PAT Rivneazot z 2001 roku meshkav u m Rivne odruzhivsya 2010 roku iz sim yeyu pereyihav z Rivnogo v selo Bronniki Rivnenskogo rajonu de pochav buduvati vlasnij budinok viv domashnye gospodarstvo razom z druzhinoyu vihovuvav dvoh donok Lyubiv ribaliti i hoditi za gribami Pracyuvav vodiyem shvidkoyi u Rivnomu Z pochatkom rosijskoyi zbrojnoyi agresiyi proti Ukrayini Andrij dobrovolcem pishov do vijskkomatu jogo vzyali lishe z tretogo razu potriben buv vodij Prizvanij za chastkovoyu mobilizaciyeyu 11 kvitnya 2014 roku Pislya navchan na Tuchinskomu poligoni bilya Rivnogo virushiv na Donechchinu Soldat vodij sanitar komandir viddilennya 3 go mehanizovanogo bataljonu 51 yi okremoyi mehanizovanoyi brigadi m Volodimir Volinskij Razom iz pidrozdilom u travni 2014 roku nis sluzhbu na blokpostu 10 poblizu smt Olginka Volnovaskogo rajonu Uranci mizh 4 ta 6 godinami 22 travnya 2014 roku blokpost buv atakovanij prorosijskimi separatistami DNR yaki pid yihali na inkasatorskih mashinah ta pochali nespodivanij masovanij obstril iz vognepalnoyi zbroyi u tomu chisli z kulemetiv minometiv RPG PZRK V rezultati obstrilu zdetonuvav boyekomplekt v odnij z bojovih mashin sho prizvelo do zbilshennya lyudskih vtrat vnaslidok vibuhu Andrij Nechiporuk zaginuv vid kulovogo poranennya u serce U comu boyu zaginuli 16 bijciv 51 yi brigadi 14 zhovtnya v gospitali vid poranen pomer 17 j boyec Tila zagiblih pid Volnovahoyu dvoma litakami dostavili u Rivnenskij aeroport proshalna ceremoniya vidbulasya na 233 mu zagalnovijskovomu poligoni smt Nova Lyubomirka Sered zagiblih troye rivnyan Andrij Nechiporuk ta dvoye rozvidnikiv z Rokitnivskogo rajonu 22 richnij Vitalij Marinich ta 23 richnij Leonid Ozeranchuk 27 travnya Andriya Nechiporuka pohovali v ridnomu seli Ridkovi Zalishilis batki brat sestra druzhina Olga ta dvi donki Lyuba j Mariya Nagorodi4 chervnya 2015 roku Ukazom Prezidenta Ukrayini razom iz inshimi bojovimi pobratimami yaki zaginuli z Andriyem Nechiporukom u boyu pid Volnovahoyu za osobistu muzhnist i visokij profesionalizm viyavleni u zahisti derzhavnogo suverenitetu ta teritorialnoyi cilisnosti Ukrayini virnist vijskovij prisyazi nagorodzhenij medallyu Zahisniku Vitchizni Vshanuvannya pam yati18 lyutogo 2015 roku u Ridkivskij ZOSh I II st vidkrito memorialnu doshku na chest vipusknika shkoli Andriya Nechiporuka Rishennyam Rivnenskoyi miskoyi radi 5756 vid 17 veresnya 2015 roku Andriyu Nechiporuku prisvoyeno zvannya Pochesnij gromadyanin mista Rivne posmertno Primitki ros Dzerkalo tizhnya 22 travnya 2014 Arhiv originalu za 15 lyutogo 2017 Procitovano 13 lipnya 2017 Korrespondent net 22 travnya 2014 Arhiv originalu za 30 travnya 2014 Procitovano 2 chervnya 2014 Arhiv originalu za 10 serpnya 2017 Procitovano 13 lipnya 2017 Arhiv originalu za 19 zhovtnya 2017 Procitovano 13 lipnya 2017 Arhiv originalu za 23 zhovtnya 2017 Procitovano 13 lipnya 2017 Arhiv originalu za 24 lipnya 2017 Procitovano 13 lipnya 2017 Pidlisna M Rodinu zagiblogo geroya Andriya Nechiporuka pidtrimali rivnenski prposvityani Sim dniv 2014 18 veres S 11 Ukaz Prezidenta Ukrayini vid 4 chervnya 2015 roku 311 2015 Pro vidznachennya derzhavnimi nagorodami Ukrayini Arhiv originalu za 18 lipnya 2017 Procitovano 13 lipnya 2017 DzherelaNechiporuk Andrij Dmitrovich 3 kvitnya 2016 u Wayback Machine Kniga pam yati poleglih za Ukrayinu Sajt Radivilivskoyi RDA Revolyuciya gidnosti Vijna Rivnenshina Sajt pam yati zagiblih Ya lyubiv vas usih ta najbilshe lyubiv Ukrayinu 22 zhovtnya 2016 u Wayback Machine Sajt Ridkivskoyi ZOSh