Неофіт Паскалев (при народж. Наум Паскальов (Пасков); 4 січня 1870, Охрид, Османська імперія — 7 січня 1938, Софія, Болгарія) — вищий болгарський священик і громадський діяч, митрополит Болгарської єпархії у Скоп'є з 1910 по 1913 рр. і з 1915 по 1918 рр.
Неофіт Паскалев | |
---|---|
Народився | 4 січня 1870 Охрид, Османська імперія |
Помер | 7 січня 1938 (68 років) Софія, Болгарія |
Діяльність | болгарський священик, єпископ |
Alma mater | Московська духовна семінарія |
Конфесія | православ'я |
Автограф | |
|
Біографія
Освіта та викладання у Скоп'є
Народився Наум Паскальов (Пасков) 4 січня 1870 року в Охриді, тоді — в Османській імперії, в сім'ї Паскаля і Марії. Рано осиротів. Навчався в рідному місті, а пізніше в болгарській школі священства в Едирне за підтримки Студентського товариства «Св. Климента» в Охриді. Там, наприкінці 1889 року, пострижений у чернецтво з ім'ям Неофіт. У 1890 він був рукоположений в сан ієродиякона. Служив дияконом разом з митрополитом Синесієм Охридським.
У 1891 Екзарх Йосиф I болгарський відправив його в Російську імперію, щоб на навчання в Московську духовну академію, яку Неофіт закінчує в 1897. Мав намір продовжити навчання в Московській академії наук, але оскільки Екзархат потребував підготовлених вчителів, його викликали до Македонії і в серпні Неофіт повернувся на болгарські землі. Він був посланий вчителем церковної історії в Болгарське педагогічне училище в Скоп'є Неофіт викладав з 1897 по 1899. У Скоп'є Неофіт показав себе прекрасним педагогом і співпрацював з митрополитом Синесієм, який тимчасово обіймав катедру у Скоп'є. У 1899 Неофіт був призначений дияконом і чинушею Екзархату в Стамбулі.
Намісник в Дойрані, Кукуші та Салоніках
6 серпня 1900 екзарх Йосиф призначив Паскалева ієромонахом і призначив його головою болгарської церковно-шкільної спільноти (архієрейським намісником) в Дойрані. Дойран зіштовхнувся з болгарським єпископом Партенієм Поленінським, який бореться з усіма болгарами. Неофіту вдається звести нову будівлю для болгарської школи і повернути болгарам міську церкву Святого Іллі.
У 1901 був призначений головою болгарської громади Кукуш. У Кукуші Неофіт глибоко засмутився фактом побиття і арештів під час розгляду справи щодо Солунської афери — вся церковна шкільна рада на чолі з колишнім помічником Антімом Варбановим перебувала у в'язниці, а критський каймамамін був сильно налаштований антиболгарськи. З цього випливала уніатська пропаганда, яку очолив єпископ Кукуші Епіфаній Шанов, що активізував свою діяльність. Протягом трьох років ієромонах Неофіт зумів протидіяти поширенню уніатської пропаганди і звів храми до старої кількості.
1903 року преподобний Неофіт вирушив у Салоніки, щоб очолити болгарську громаду і після вибуху в Солунського та Іллінденського повстання, знову застає болгарську церкву-шкільну справу зруйнованою — церкви закриті, учителі, священики і довірені настоятелі вбиті, або впокорені. Влада Хасана Фехмі-паші категорично відмовляється дозволити відкриття закритих болгарських навчальних закладів, а у вересні 1904 року спадкоємець трону Рауф паша забороняє будь-кому скаржитися і приймати людей з провінції. Неофіт направляє всі делегації безпосередньо до генерального інспектора Македонії Хусейна Хільмі Паші і до двох його комісарів Ніколая Демерика і Генріха Мюллера. Хільмі Паша наказує, щоб усі прохання проходили повз громаду і подавалися болгарською мовою лише в трьох примірниках. Неофіт свідчить перед європейською інспекцією про турецьке свавілля над болгарами в Македонії. Як керуючому єпархією в Салоніках, де він залишався до 1907 року, Неофіту вдалося стабілізувати болгарську справу.
У 1907 р. за рішенням Священного Синоду Екзархату Неофіт був зведений в сан архімандрита. 7 грудня 1908 призначений єпископом з титулом Брегальниський і вікарієм митрополита Скопської єпархії Сінесія. З лютого по липень 1910 Неофіт Брегальниський керував Охридською єпархією, після смерті її очільника Методія.
20 червня 1910 єпископ Неофіт Брегальницький був канонічно затверджений митрополитом Скопським. Не був схвалений Революційною організацією ВМОРО, оскільки виконував лише накази з Екзархату, а у квітні з питання екзарха Йосипа зустрівся з Хрістом Татарчевим, якому Екзарх пояснив, що це єдина придатна кандидатура. Скопський митрополит Неофіта активно бореться із сербською пропагандою. Неофіт залишив канцелярську роботу протосинкела і архімандрита і сам почав постійно подорожувати своєю єпархією, щоб зрозуміти проблеми населення. У перший рік його архиєрейства були освячені храми «Святого Ніколая» в Баліному Долі, «Лешніца» в Чайле, «Святий Нікола» в Печково і «Святого Іллі» у Вінічкаті. Митрополиту Неофіту вдається протидіяти спробам влади взяти Карпінський монастир у екзархістів. Водночас, Неофіт налаштовує частину болгарської громади проти себе. Під час Балканської війни в 1912 захищає болгарське населення від відступаючих османських військ.
10 квітня 1913 р. Неофіт послання до російського царя Миколи II за знущання сербського і грецького війська над болгарським населенням в окупованій Македонії. Після початку Другої Балканської війни 1913 нова сербська влада заарештувала і вислала його в Болгарію.
Після Другої Болгарської війни
Екзархат довіряє Неофіту управління Одринською єпархією. Неофіт прибув до Едірне 29 березня 1914.
Після звільнення Скоп'є під час Першої світової війни Неофіт повернувся на митрополичий трон, та після закінчення війни 1918 сербська влада остаточно вигнала його.
З кінця 1918 року митрополит Неофіт керував Струмицькою єпархією, яку залишив до 1919, коли сербські війська зайняли передане Королівству сербів, хорватів і словенців Струмишко.
Неофіт Скопський брав активну участь у Архієрейському соборі, що проходив у Софії з 2 по 20 грудня 1920, з метою підготовки Другого Церковно-Народного собору.
У 1925 призначений керуючим Лозенградською єпархією, а з травня 1932 був також керуючим приєднаної Одринської єпархії, яку залишив до 1937 року.
Помер 7 січня 1938 у своїй віллі «Изгнание» недалеко від Софії. Похований на Центральному Софійському цвинтарі.
Вже в 1916 митрополит Неофіт створив фонд ним же створеного благодійного товариства «Милосърдие» і після своєї смерті заповів все своє майно Святому Синоду, Скопському благодійному братству, жіночому товариству «Екатерина Симидчиева» та пастві Охрида.
Примітки
- Христовъ, 1938, с. 1.
- (болг.). Нова Добруджанска трибуна. 10 април 2015. Архів оригіналу за 3 вересня 2014. Процитовано 13 червня 2017.
- Цацов, 2003, с. 301.
- Христовъ, 1938, с. 2.
- Христовъ, 1938, с. 1-2.
- Янишлиевъ, Борисъ Д (март 1934). Гр. Дойранъ (Полянинъ, Пулинъ) и живота ни тамъ при турското владичество до 1912 година (Спомени) (PDF). София. с. 29.
- Христовъ, 1938, с. 3.
- Български екзарх Йосиф I, 1938, с. 685.
- Велев, Ганчо (10 септември 1985). За титлите на архиереите без епархии в Българската църква. Процитовано 3 червня 2017.
- Български екзарх Йосиф I, 1938, с. 745.
- Български екзарх Йосиф I, 1938, с. 734.
- Христовъ, 1938, с. 4.
- Български екзарх Йосиф I, 1938, с. 780-781.
- Галчев, Илия А (2008). Българската просвета в Източна Тракия и Цариград (след 1913). София. с. 112.
- Христовъ, 1938, с. 5.
Джерела
- (февруарий 1938). Високо Преосвещений св. скопскии митрополитъ Неофитъ (PDF). Илюстрация Илиндень. X (2 (92)): 1.
- Български екзарх Йосиф I (1992). Дневник. София: Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“. с. 780—781. ISBN .
- Цацов, Борис (2003). Архиереите на Българската православна църква: Биографичен сборник. Принцепс. с. 301. ISBN .
священик Нікола Чипєв | → | керівник Поленінською єпархією (6 серпня 1900 р.) — 1901) | → | ієромонах Аверкій Тетовський |
архімандрит Антім Варбанов | → | голова болгарської громади в Кукуші (1901) — 1903) | → | ? |
священик Йона Маджаров | → | керівник солунською єпархією (1903) — 1907 р.) | → | архімандрит Евлогій Светієв |
Антим Тирновський | → | Брегальниська єпархія (7 грудня 1908 р.) — 20 червня 1910 р.) | → | Панарет |
Синесій Скопський | → | Скопський Екзархат Митрополит (20 червня 1910 р. - 1913 р.) | → | Вікентій (Вселенський Патріарх) |
Вікентій (Вселенський Патріарх) | → | Скопський Екзархат Митрополит > (1915—1918 р.) | → | Варнава (Сербський Патріархат) |
Іларіон Нішавський | → | керівник Лападською єпархією (1925 — 7 січня 1938 р.) | → | останній |
Нікодим Тіберіополіс | → | керівник Одринською єпархією (1932) — 7 січня 1938 р.) | → | останній |
На цю статтю не посилаються інші статті Вікіпедії. Будь ласка розставте посилання відповідно до . |
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Neofit Paskalev pri narodzh Naum Paskalov Paskov 4 sichnya 1870 Ohrid Osmanska imperiya 7 sichnya 1938 Sofiya Bolgariya vishij bolgarskij svyashenik i gromadskij diyach mitropolit Bolgarskoyi yeparhiyi u Skop ye z 1910 po 1913 rr i z 1915 po 1918 rr Neofit PaskalevNarodivsya4 sichnya 1870 1870 01 04 Ohrid Osmanska imperiyaPomer7 sichnya 1938 1938 01 07 68 rokiv Sofiya BolgariyaDiyalnistbolgarskij svyashenik yepiskopAlma materMoskovska duhovna seminariyaKonfesiyapravoslav yaAvtograf Mediafajli u VikishovishiBiografiyaOsvita ta vikladannya u Skop ye Vchiteli zi Skopskoyi pedagogichnoyi shkoli Todor Paskalov Hristo Nikolov diyakon Neofit Paskov Kosta Nikolov Skop ye 7 lipnya 1900 Narodivsya Naum Paskalov Paskov 4 sichnya 1870 roku v Ohridi todi v Osmanskij imperiyi v sim yi Paskalya i Mariyi Rano osirotiv Navchavsya v ridnomu misti a piznishe v bolgarskij shkoli svyashenstva v Edirne za pidtrimki Studentskogo tovaristva Sv Klimenta v Ohridi Tam naprikinci 1889 roku postrizhenij u chernectvo z im yam Neofit U 1890 vin buv rukopolozhenij v san iyerodiyakona Sluzhiv diyakonom razom z mitropolitom Sinesiyem Ohridskim U 1891 Ekzarh Josif I bolgarskij vidpraviv jogo v Rosijsku imperiyu shob na navchannya v Moskovsku duhovnu akademiyu yaku Neofit zakinchuye v 1897 Mav namir prodovzhiti navchannya v Moskovskij akademiyi nauk ale oskilki Ekzarhat potrebuvav pidgotovlenih vchiteliv jogo viklikali do Makedoniyi i v serpni Neofit povernuvsya na bolgarski zemli Vin buv poslanij vchitelem cerkovnoyi istoriyi v Bolgarske pedagogichne uchilishe v Skop ye Neofit vikladav z 1897 po 1899 U Skop ye Neofit pokazav sebe prekrasnim pedagogom i spivpracyuvav z mitropolitom Sinesiyem yakij timchasovo obijmav katedru u Skop ye U 1899 Neofit buv priznachenij diyakonom i chinusheyu Ekzarhatu v Stambuli Namisnik v Dojrani Kukushi ta Salonikah 6 serpnya 1900 ekzarh Josif priznachiv Paskaleva iyeromonahom i priznachiv jogo golovoyu bolgarskoyi cerkovno shkilnoyi spilnoti arhiyerejskim namisnikom v Dojrani Dojran zishtovhnuvsya z bolgarskim yepiskopom Parteniyem Poleninskim yakij boretsya z usima bolgarami Neofitu vdayetsya zvesti novu budivlyu dlya bolgarskoyi shkoli i povernuti bolgaram misku cerkvu Svyatogo Illi U 1901 buv priznachenij golovoyu bolgarskoyi gromadi Kukush U Kukushi Neofit gliboko zasmutivsya faktom pobittya i areshtiv pid chas rozglyadu spravi shodo Solunskoyi aferi vsya cerkovna shkilna rada na choli z kolishnim pomichnikom Antimom Varbanovim perebuvala u v yaznici a kritskij kajmamamin buv silno nalashtovanij antibolgarski Z cogo viplivala uniatska propaganda yaku ocholiv yepiskop Kukushi Epifanij Shanov sho aktivizuvav svoyu diyalnist Protyagom troh rokiv iyeromonah Neofit zumiv protidiyati poshirennyu uniatskoyi propagandi i zviv hrami do staroyi kilkosti 1903 roku prepodobnij Neofit virushiv u Saloniki shob ocholiti bolgarsku gromadu i pislya vibuhu v Solunskogo ta Illindenskogo povstannya znovu zastaye bolgarsku cerkvu shkilnu spravu zrujnovanoyu cerkvi zakriti uchiteli svyasheniki i dovireni nastoyateli vbiti abo vpokoreni Vlada Hasana Fehmi pashi kategorichno vidmovlyayetsya dozvoliti vidkrittya zakritih bolgarskih navchalnih zakladiv a u veresni 1904 roku spadkoyemec tronu Rauf pasha zaboronyaye bud komu skarzhitisya i prijmati lyudej z provinciyi Neofit napravlyaye vsi delegaciyi bezposeredno do generalnogo inspektora Makedoniyi Husejna Hilmi Pashi i do dvoh jogo komisariv Nikolaya Demerika i Genriha Myullera Hilmi Pasha nakazuye shob usi prohannya prohodili povz gromadu i podavalisya bolgarskoyu movoyu lishe v troh primirnikah Neofit svidchit pered yevropejskoyu inspekciyeyu pro turecke svavillya nad bolgarami v Makedoniyi Yak keruyuchomu yeparhiyeyu v Salonikah de vin zalishavsya do 1907 roku Neofitu vdalosya stabilizuvati bolgarsku spravu List iyeromonaha Neofita Nastoyatelya Solunskoyi bolgarskoyi cerkovnoyi gromadi do Ekzarha Josifa I pro neobhidnist stvorennya bolgarskoyi cerkvi v Salonikah Zliva napravo sidyat mitropoliti Neofit Skopskij Maksim Plovdivskij Neofit Vidinskij ekzarh Stefan I Bolgarskij i mitropolit Ilarion Slivenskij zliva napravo mitropoliti Boris Nevrokopskij Mihajlo Dorostolskij i Chervenskij Payisij Vrachanskij Sofronij Tarnovskij i yepiskop Kirilo Stobijskij golovnij sekretar Svyashennogo Sinodu 1937 U 1907 r za rishennyam Svyashennogo Sinodu Ekzarhatu Neofit buv zvedenij v san arhimandrita 7 grudnya 1908 priznachenij yepiskopom z titulom Bregalniskij i vikariyem mitropolita Skopskoyi yeparhiyi Sinesiya Z lyutogo po lipen 1910 Neofit Bregalniskij keruvav Ohridskoyu yeparhiyeyu pislya smerti yiyi ochilnika Metodiya 20 chervnya 1910 yepiskop Neofit Bregalnickij buv kanonichno zatverdzhenij mitropolitom Skopskim Ne buv shvalenij Revolyucijnoyu organizaciyeyu VMORO oskilki vikonuvav lishe nakazi z Ekzarhatu a u kvitni z pitannya ekzarha Josipa zustrivsya z Hristom Tatarchevim yakomu Ekzarh poyasniv sho ce yedina pridatna kandidatura Skopskij mitropolit Neofita aktivno boretsya iz serbskoyu propagandoyu Neofit zalishiv kancelyarsku robotu protosinkela i arhimandrita i sam pochav postijno podorozhuvati svoyeyu yeparhiyeyu shob zrozumiti problemi naselennya U pershij rik jogo arhiyerejstva buli osvyacheni hrami Svyatogo Nikolaya v Balinomu Doli Leshnica v Chajle Svyatij Nikola v Pechkovo i Svyatogo Illi u Vinichkati Mitropolitu Neofitu vdayetsya protidiyati sprobam vladi vzyati Karpinskij monastir u ekzarhistiv Vodnochas Neofit nalashtovuye chastinu bolgarskoyi gromadi proti sebe Pid chas Balkanskoyi vijni v 1912 zahishaye bolgarske naselennya vid vidstupayuchih osmanskih vijsk 10 kvitnya 1913 r Neofit poslannya do rosijskogo carya Mikoli II za znushannya serbskogo i greckogo vijska nad bolgarskim naselennyam v okupovanij Makedoniyi Pislya pochatku Drugoyi Balkanskoyi vijni 1913 nova serbska vlada zaareshtuvala i vislala jogo v Bolgariyu Pislya Drugoyi Bolgarskoyi vijni Poslannya bolgarskogo arhiyepiskopa v Gostivari Savi Polifilova pro te sho yepiskop Neofit pribude do mista 26 sichnya 1917 Ekzarhat doviryaye Neofitu upravlinnya Odrinskoyu yeparhiyeyu Neofit pribuv do Edirne 29 bereznya 1914 Pislya zvilnennya Skop ye pid chas Pershoyi svitovoyi vijni Neofit povernuvsya na mitropolichij tron ta pislya zakinchennya vijni 1918 serbska vlada ostatochno vignala jogo Z kincya 1918 roku mitropolit Neofit keruvav Strumickoyu yeparhiyeyu yaku zalishiv do 1919 koli serbski vijska zajnyali peredane Korolivstvu serbiv horvativ i slovenciv Strumishko Neofit Skopskij brav aktivnu uchast u Arhiyerejskomu sobori sho prohodiv u Sofiyi z 2 po 20 grudnya 1920 z metoyu pidgotovki Drugogo Cerkovno Narodnogo soboru U 1925 priznachenij keruyuchim Lozengradskoyu yeparhiyeyu a z travnya 1932 buv takozh keruyuchim priyednanoyi Odrinskoyi yeparhiyi yaku zalishiv do 1937 roku Pomer 7 sichnya 1938 u svoyij villi Izgnanie nedaleko vid Sofiyi Pohovanij na Centralnomu Sofijskomu cvintari Vzhe v 1916 mitropolit Neofit stvoriv fond nim zhe stvorenogo blagodijnogo tovaristva Milosrdie i pislya svoyeyi smerti zapoviv vse svoye majno Svyatomu Sinodu Skopskomu blagodijnomu bratstvu zhinochomu tovaristvu Ekaterina Simidchieva ta pastvi Ohrida Soldati dodatkovogo makedonskogo polku skladayut prisyagu mitropolitu Neofitu Skopskomu 1916 r PrimitkiHristov 1938 s 1 bolg Nova Dobrudzhanska tribuna 10 april 2015 Arhiv originalu za 3 veresnya 2014 Procitovano 13 chervnya 2017 Cacov 2003 s 301 Hristov 1938 s 2 Hristov 1938 s 1 2 Yanishliev Boris D mart 1934 Gr Dojran Polyanin Pulin i zhivota ni tam pri turskoto vladichestvo do 1912 godina Spomeni PDF Sofiya s 29 Hristov 1938 s 3 Blgarski ekzarh Josif I 1938 s 685 Velev Gancho 10 septemvri 1985 Za titlite na arhiereite bez eparhii v Blgarskata crkva Procitovano 3 chervnya 2017 Blgarski ekzarh Josif I 1938 s 745 Blgarski ekzarh Josif I 1938 s 734 Hristov 1938 s 4 Blgarski ekzarh Josif I 1938 s 780 781 Galchev Iliya A 2008 Blgarskata prosveta v Iztochna Trakiya i Carigrad sled 1913 Sofiya s 112 Hristov 1938 s 5 Dzherela fevruarij 1938 Visoko Preosveshenij sv skopskii mitropolit Neofit PDF Ilyustraciya Ilinden X 2 92 1 Blgarski ekzarh Josif I 1992 Dnevnik Sofiya Voennoizdatelski kompleks Sv Georgi Pobedonosec Universitetsko izdatelstvo Sv Kliment Ohridski s 780 781 ISBN 954 509 042 1 Cacov Boris 2003 Arhiereite na Blgarskata pravoslavna crkva Biografichen sbornik Princeps s 301 ISBN 9548067757 svyashenik Nikola Chipyev kerivnik Poleninskoyu yeparhiyeyu 6 serpnya 1900 r 1901 iyeromonah Averkij Tetovskij arhimandrit Antim Varbanov golova bolgarskoyi gromadi v Kukushi 1901 1903 svyashenik Jona Madzharov kerivnik solunskoyu yeparhiyeyu 1903 1907 r arhimandrit Evlogij Svetiyev Antim Tirnovskij Bregalniska yeparhiya 7 grudnya 1908 r 20 chervnya 1910 r Panaret Sinesij Skopskij Skopskij Ekzarhat Mitropolit 20 chervnya 1910 r 1913 r Vikentij Vselenskij Patriarh Vikentij Vselenskij Patriarh Skopskij Ekzarhat Mitropolit gt 1915 1918 r Varnava Serbskij Patriarhat Ilarion Nishavskij kerivnik Lapadskoyu yeparhiyeyu 1925 7 sichnya 1938 r ostannij Nikodim Tiberiopolis kerivnik Odrinskoyu yeparhiyeyu 1932 7 sichnya 1938 r ostannij Na cyu stattyu ne posilayutsya inshi statti Vikipediyi Bud laska rozstavte posilannya vidpovidno do prijnyatih rekomendacij