Леон Дегрель (фр. Leon Degrelle; нім. Leon Degrel; 15 червня 1906, Буйон, Люксембург, Королівство Бельгія — 1 квітня 1994, Малага, Андалусія, Королівство Іспанія) — бельгійський політик, один з лідерів бельгійських колабораціоністів під час Другої світової війни, засновник Рексистської партії, командувач 28-ї добровольчої дивізії СС «Валлонія». Письменник — він опублікував понад сорока книг і нарисів, від поезії до економіки, від архітектури до історії.
Леон Дегрель | |
---|---|
Léon Degrelle | |
Ім'я при народженні | Léon Degrelle |
Народження | 15 червня 1906 Буйон |
Смерть | 1 квітня 1994 (87 років) Малага інфаркт міокарда |
Країна | Третій Рейх, Бельгія |
Рід військ | Ваффен-СС |
Освіта | Левенський католицький університет (1835—1968) |
Роки служби | 1942–1945 |
Партія | Рексизм |
Звання | бригадефюрер |
Командування | 28-а волонтерська гренадерська дивізія СС «Валлонія» (1944–1945) |
Війни / битви | Друга Світова війна |
Нагороди | |
Леон Дегрель у Вікісховищі |
Життєпис
Народився в сім'ї, з якої вийшло дуже багато священиків-єзуїтів. Батько — пивовар, депутат парламенту. З 1925 року Леон два роки вивчав філософію і право в університеті Леобен, здійснив подорож світом. Зайнявся політикою. В кінці 20-х роках член «Аксьон франсез» (франкомовного профашистського руху). Лідер бельгійської націонал-соціалістичної Партії Рексистів (у середині 30-х вона мала третю за величиною фракцію в парламенті). Директор видавничого дому «Рекс». У 1930 році призначений заввідділу зі зв'язків із громадськістю партії «Католицька дія». В 1932 році партія «Католицька дія» доручила Дегрелю організацію виборчої компанії. Проте його курс, спрямований на боротьбу з масонським впливом всередині цієї партії, привів Дегреля до розриву з нею і створення у травні 1935 року партії «Народний Фронт» («Front Populaire»), яку частіше називають рухом рексистів.
З 1936 по березень 1937 депутат муніципальної ради Брюсселю. З 1937 року депутат парламенту. 10 травня 1940 заарештований бельгійською поліцією, пройшов 22 в'язниці, незабаром виданий німцям.
Воював у складі добровольчого легіону СС «Валлонія» . Був кілька разів поранений. Закінчив війну бригадефюрером СС. Всі свої нагороди та відзнаки він заслужив на фронті. Після чотирьох безперервних років боїв, його легіон в числі останніх залишив Радянський Союз. Свою участь у війні він описав у епопеї «Кампанія в Росії».
Коли Дегрель повернувся до Брюсселя після чотирьох років боїв на Східному фронті — йому надали найбільший масовий прийом в бельгійській історії. Тисячі бельгійців вишикувалися на вулицях Брюсселя, щоб привітати генерала, який повернувся лише за два місяці до захоплення Бельгії союзниками".
В кінці війни втік до Іспанії, а в 1946 році — до Аргентини, потім повернувся до Іспанії, де жив під ім'ям Леона Хосе де Роміреса-Рена (в ). Написав 15 книг, у тому числі «Лист папі Римському». Помер у ніч з 31 березня на 1 квітня 1994 р., в Малазі в госпіталі Сан-Антоніо-Парк.
До кінця життя залишався вірним нацистським ідеалам, неодноразово заперечував Голокост. Його екстрадиція до Бельгії була відвернена франкістським урядом за особистого втручання Франко.
Про росіян та українців
Росіяни - це великий народ. Коли ми прийшли на вашу землю, то були впевнені, що зустрінемося з унтерменшами-азіатами. Так говорила нам наша пропаганда. Але незабаром ми зрозуміли, що це брехня. Росіяни і українці - великі європейські народи: мужні, шляхетні і великодушні. Ідея колонізації Росії стала представлятися небезпечною і непотрібною ілюзією, росіяни були повинні увійти до складу Рейху на рівних з германськими народами підставах. Я спробував донести цю думку до Гітлера і Гіммлера ... Але у них були сильні пангерманські забобони. Навіть переконати їх ставитися по-іншому до французів і валлонів мені коштувало великої праці. <...> А росіян я вважаю єдиним молодим європейським народом. Вони здатні до національного відродження і порятунку всієї Європи. |
Звання
- 15.02.42 — єфрейтор,
- 25.02.42 — обер-фельдфебель,
- 01.05.42 — лейтенант,
- 01.06.43 — оберштурмфюрер СС,
- 01.01.44 — гауптштурмфюрер СС,
- 20.04.44 — штурмбанфюрер СС,
- 01.01.45 — оберштурмбанфюрер СС,
- У січні 1945 — (20.04.45) штандартенфюрер СС,
- 02.05.45 — бригадефюрер СС і генерал-майор військ СС.
Нагороди
(22 німецьких):
- Хрест Воєнних заслуг 2-го класу з мечами
- Залізний хрест 2-го класу (3 березня 1942) — нагороджений особисто генералом Вернером Занне за хоробрість у боях біля села Громова Балка.
- Знак «За поранення» в чорному (23 березня 1942)
- Залізний хрест 1-го класу (25 травня 1942)
- (Медаль «За зимову кампанію на Сході 1941/42») (15 серпня 1942) - нагороджений генералом .
- Штурмовий піхотний знак в сріблі (25 серпня 1942) — нагороджений генералом Ернстом Руппе.
- Лицарський хрест Залізного хреста (20 лютого 1944) — за прорив з «Черкаського котла».
- Нагрудний знак ближнього бою в бронзі (20 лютого 1944)
- Знак «За поранення» в сріблі (20 лютого 1944)
- Знак «За поранення» в золоті (19 березня 1944)
- Нагрудний знак ближнього бою в сріблі (19 березня 1944)
- Згадується у доповіді Вермахтберіхт (22 серпня 1944)
- Лицарський хрест Залізного хреста з дубовим листям (27 серпня 1944)
- Нагрудний знак ближнього бою в золоті (14 вересня 1944)
- Німецький хрест у золоті (9 жовтня 1944)
Посилання
- Письмо папе римскому [ 3 липня 2011 у Wayback Machine.] (рос.)
- Леон Деґрель. Лист Папі Римському [ 1 вересня 2011 у Wayback Machine.] (укр.)
- (рос.)
Література
- Léon Degrelle Die verlorene Legion. Erlebnisbericht des Kommandeurs der Legion «Wallonie». 1972.
- Walter Held: Verbände und Truppen der deutschen Wehrmacht und Waffen-SS im Zweiten Weltkrieg. Eine Bibliografie der deutschsprachigen Nachkriegsliteratur. 5 Bände, 1978.
- Rolf Michaelis: Die Panzergrenadier-Divisionen der Waffen-SS. 2. Auflage. Michaelis-Verlag, Berlin 1998, .
- Pierre Assouline, Hergé, Paris, Folio, 2003 (1× 10{{{1}}} éd. Plon, 1996),
- Lionel Baland, Léon Degrelle et la presse rexiste, Paris, Éditions Déterna, 2009,
- Alain Colignon, «Léon Degrelle», in Nouvelle biographie nationale, vol. 6, Bruxelles, Académie royale des sciences, de lettres et des beaux-arts, 2001, p. 111–122
- Martin Conway, Degrelle. Les années de collaboration. 1940–1944 : le Rexisme de guerre, Ottigines Louvain-La-Neuve, Quorum, 1994,
- Martin Conway, Degrelle: Les années de collaboration, Éditions Labor, Bruxelles, 2005.
- Ritterkreuz Archiv II/2010, Veit Scherzer, Ranis, Juni 2010, ISSN 1866-4709.
- Kwasny A., Kwasny G., Die Eichenlaubträger 1940-1945 (CD), Deutsches Wehrkundearchiv, Lage-Waddenhausen, 2001.
- Patzwall K., Scherzer V., Das Deutsche Kreuz 1941-1945, Geschichte und Inhaber Band II, Verlag Klaus D. Patzwall, Norderstedt, 2001.
- Schneider J.W., Their Honor was Loyalty!, R. James Bender Publishing, 197.
Медіа
Леон Дегрель
Примітки
- Варіант написання імені відповідно до німецької граматики та транскрипції (Дегрель служив у СС та Вермахті, був громадянином Третього Рейху, де єдиною державною мовою була німецька)
- . Архів оригіналу за 28 липня 2011. Процитовано 23 травня 2011.
- . Архів оригіналу за 12 червня 2011. Процитовано 15 травня 2011.
- Леон Дегрель. Письмо папе римскому. [ 3 липня 2011 у Wayback Machine.]
Див. також
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Leon Degrel fr Leon Degrelle nim Leon Degrel 15 chervnya 1906 Bujon Lyuksemburg Korolivstvo Belgiya 1 kvitnya 1994 Malaga Andalusiya Korolivstvo Ispaniya belgijskij politik odin z lideriv belgijskih kolaboracionistiv pid chas Drugoyi svitovoyi vijni zasnovnik Reksistskoyi partiyi komanduvach 28 yi dobrovolchoyi diviziyi SS Valloniya Pismennik vin opublikuvav ponad soroka knig i narisiv vid poeziyi do ekonomiki vid arhitekturi do istoriyi Leon DegrelLeon DegrelleIm ya pri narodzhenniLeon DegrelleNarodzhennya15 chervnya 1906 1906 06 15 BujonSmert1 kvitnya 1994 1994 04 01 87 rokiv Malaga infarkt miokardaKrayina Tretij Rejh BelgiyaRid vijsk Vaffen SSOsvitaLevenskij katolickij universitet 1835 1968 Roki sluzhbi1942 1945PartiyaReksizmZvannyabrigadefyurerKomanduvannya28 a volonterska grenaderska diviziya SS Valloniya 1944 1945 Vijni bitviDruga Svitova vijnaNagorodiLicarskij hrest Zaliznogo hresta z Dubovim listyamZolotij nimeckij hrest Hrest Voyennih zaslug II klasu z mechami Medal Za zimovu kampaniyu na Shodi 1941 42 Zolotij nagrudnij znak blizhnogo boyu Nagrudnij znak Za poranennya v zolotiShturmovij pihotnij znak v sribli Leon Degrel u VikishovishiZhittyepisNarodivsya v sim yi z yakoyi vijshlo duzhe bagato svyashenikiv yezuyitiv Batko pivovar deputat parlamentu Z 1925 roku Leon dva roki vivchav filosofiyu i pravo v universiteti Leoben zdijsniv podorozh svitom Zajnyavsya politikoyu V kinci 20 h rokah chlen Akson fransez frankomovnogo profashistskogo ruhu Lider belgijskoyi nacional socialistichnoyi Partiyi Reksistiv u seredini 30 h vona mala tretyu za velichinoyu frakciyu v parlamenti Direktor vidavnichogo domu Reks U 1930 roci priznachenij zavviddilu zi zv yazkiv iz gromadskistyu partiyi Katolicka diya V 1932 roci partiya Katolicka diya doruchila Degrelyu organizaciyu viborchoyi kompaniyi Prote jogo kurs spryamovanij na borotbu z masonskim vplivom vseredini ciyeyi partiyi priviv Degrelya do rozrivu z neyu i stvorennya u travni 1935 roku partiyi Narodnij Front Front Populaire yaku chastishe nazivayut ruhom reksistiv Z 1936 po berezen 1937 deputat municipalnoyi radi Bryusselyu Z 1937 roku deputat parlamentu 10 travnya 1940 zaareshtovanij belgijskoyu policiyeyu projshov 22 v yaznici nezabarom vidanij nimcyam Voyuvav u skladi dobrovolchogo legionu SS Valloniya Buv kilka raziv poranenij Zakinchiv vijnu brigadefyurerom SS Vsi svoyi nagorodi ta vidznaki vin zasluzhiv na fronti Pislya chotiroh bezperervnih rokiv boyiv jogo legion v chisli ostannih zalishiv Radyanskij Soyuz Svoyu uchast u vijni vin opisav u epopeyi Kampaniya v Rosiyi Koli Degrel povernuvsya do Bryusselya pislya chotiroh rokiv boyiv na Shidnomu fronti jomu nadali najbilshij masovij prijom v belgijskij istoriyi Tisyachi belgijciv vishikuvalisya na vulicyah Bryusselya shob privitati generala yakij povernuvsya lishe za dva misyaci do zahoplennya Belgiyi soyuznikami V kinci vijni vtik do Ispaniyi a v 1946 roci do Argentini potim povernuvsya do Ispaniyi de zhiv pid im yam Leona Hose de Romiresa Rena v Napisav 15 knig u tomu chisli List papi Rimskomu Pomer u nich z 31 bereznya na 1 kvitnya 1994 r v Malazi v gospitali San Antonio Park Do kincya zhittya zalishavsya virnim nacistskim idealam neodnorazovo zaperechuvav Golokost Jogo ekstradiciya do Belgiyi bula vidvernena frankistskim uryadom za osobistogo vtruchannya Franko Pro rosiyan ta ukrayincivRosiyani ce velikij narod Koli mi prijshli na vashu zemlyu to buli vpevneni sho zustrinemosya z untermenshami aziatami Tak govorila nam nasha propaganda Ale nezabarom mi zrozumili sho ce brehnya Rosiyani i ukrayinci veliki yevropejski narodi muzhni shlyahetni i velikodushni Ideya kolonizaciyi Rosiyi stala predstavlyatisya nebezpechnoyu i nepotribnoyu ilyuziyeyu rosiyani buli povinni uvijti do skladu Rejhu na rivnih z germanskimi narodami pidstavah Ya sprobuvav donesti cyu dumku do Gitlera i Gimmlera Ale u nih buli silni pangermanski zaboboni Navit perekonati yih stavitisya po inshomu do francuziv i valloniv meni koshtuvalo velikoyi praci lt gt A rosiyan ya vvazhayu yedinim molodim yevropejskim narodom Voni zdatni do nacionalnogo vidrodzhennya i poryatunku vsiyeyi Yevropi Zvannya15 02 42 yefrejtor 25 02 42 ober feldfebel 01 05 42 lejtenant 01 06 43 obershturmfyurer SS 01 01 44 gauptshturmfyurer SS 20 04 44 shturmbanfyurer SS 01 01 45 obershturmbanfyurer SS U sichni 1945 20 04 45 shtandartenfyurer SS 02 05 45 brigadefyurer SS i general major vijsk SS Nagorodi 22 nimeckih Hrest Voyennih zaslug 2 go klasu z mechami Zaliznij hrest 2 go klasu 3 bereznya 1942 nagorodzhenij osobisto generalom Vernerom Zanne za horobrist u boyah bilya sela Gromova Balka Znak Za poranennya v chornomu 23 bereznya 1942 Zaliznij hrest 1 go klasu 25 travnya 1942 Medal Za zimovu kampaniyu na Shodi 1941 42 15 serpnya 1942 nagorodzhenij generalom Shturmovij pihotnij znak v sribli 25 serpnya 1942 nagorodzhenij generalom Ernstom Ruppe Licarskij hrest Zaliznogo hresta 20 lyutogo 1944 za proriv z Cherkaskogo kotla Nagrudnij znak blizhnogo boyu v bronzi 20 lyutogo 1944 Znak Za poranennya v sribli 20 lyutogo 1944 Znak Za poranennya v zoloti 19 bereznya 1944 Nagrudnij znak blizhnogo boyu v sribli 19 bereznya 1944 Zgaduyetsya u dopovidi Vermahtberiht 22 serpnya 1944 Licarskij hrest Zaliznogo hresta z dubovim listyam 27 serpnya 1944 Nagrudnij znak blizhnogo boyu v zoloti 14 veresnya 1944 Nimeckij hrest u zoloti 9 zhovtnya 1944 PosilannyaPismo pape rimskomu 3 lipnya 2011 u Wayback Machine ros Leon Degrel List Papi Rimskomu 1 veresnya 2011 u Wayback Machine ukr ros LiteraturaLeon Degrelle Die verlorene Legion Erlebnisbericht des Kommandeurs der Legion Wallonie 1972 Walter Held Verbande und Truppen der deutschen Wehrmacht und Waffen SS im Zweiten Weltkrieg Eine Bibliografie der deutschsprachigen Nachkriegsliteratur 5 Bande 1978 Rolf Michaelis Die Panzergrenadier Divisionen der Waffen SS 2 Auflage Michaelis Verlag Berlin 1998 ISBN 3 930849 19 4 Pierre Assouline Herge Paris Folio 2003 1 10 1 ed Plon 1996 ISBN 2070402355 Lionel Baland Leon Degrelle et la presse rexiste Paris Editions Deterna 2009 ISBN 9782913044869 Alain Colignon Leon Degrelle in Nouvelle biographie nationale vol 6 Bruxelles Academie royale des sciences de lettres et des beaux arts 2001 p 111 122 Martin Conway Degrelle Les annees de collaboration 1940 1944 le Rexisme de guerre Ottigines Louvain La Neuve Quorum 1994 ISBN 2930014296 Martin Conway Degrelle Les annees de collaboration Editions Labor Bruxelles 2005 Ritterkreuz Archiv II 2010 Veit Scherzer Ranis Juni 2010 ISSN 1866 4709 Kwasny A Kwasny G Die Eichenlaubtrager 1940 1945 CD Deutsches Wehrkundearchiv Lage Waddenhausen 2001 Patzwall K Scherzer V Das Deutsche Kreuz 1941 1945 Geschichte und Inhaber Band II Verlag Klaus D Patzwall Norderstedt 2001 Schneider J W Their Honor was Loyalty R James Bender Publishing 197 MediaLeon DegrelPrimitkiVariant napisannya imeni vidpovidno do nimeckoyi gramatiki ta transkripciyi Degrel sluzhiv u SS ta Vermahti buv gromadyaninom Tretogo Rejhu de yedinoyu derzhavnoyu movoyu bula nimecka Arhiv originalu za 28 lipnya 2011 Procitovano 23 travnya 2011 Arhiv originalu za 12 chervnya 2011 Procitovano 15 travnya 2011 Leon Degrel Pismo pape rimskomu 3 lipnya 2011 u Wayback Machine Div takozhHajo Herrmann Otto Ernst Remer Migel Serrano 28 a volonterska grenaderska diviziya SS Valloniya