Іван Семенович Гогунов (рос. Иван Семёнович Гогунов; 16 вересня 1900, Красно — 3 квітня 1976, Київ) — радянський військовий діяч, генерал-майор.
Іван Семенович Гогунов | |
---|---|
рос. Иван Семёнович Гогунов | |
Народження | 16 вересня 1900 Красно |
Смерть | 3 квітня 1976 (75 років) Київ |
Поховання | Лук'янівський військовий цвинтар |
Країна | СРСР |
Вид збройних сил | сухопутні війська |
Рід військ | піхота |
Освіта | Костромські піхотні курси командного складу Військова академія імені М. В. Фрунзе |
Роки служби | 1919—1955 |
Партія | КПРС |
Звання | Генерал-майор |
Командування | 1062-й стрілецький полк Київське піхотне училище |
Війни / битви | Громадянська війна в Росії Німецько-радянська війна |
Нагороди |
Біографія
Народився 16 вересня 1900 року в селі Красно (тепер Вацького району Нижньогородської області). Росіянин. У червні 1919 року добровільно пішов на службу до Робітничо-селянської Червоної армії. Брав участь в боях Громадянської війни. У 1920 році закінчив Костромські піхотні курси командного складу. Брав участь в боях на Кавказі, в грудні 1920 року був поранений.
Після закінчення війни продовжив службу в армії. У 1922 році закінчив перший курс Вищої військової школи Сибіру. Член ВКП(б) з 1925 року. В 1928 році пройшов повторні курси середнього начальницького складу в Іркутську. Служив на командних посадах в стрілецьких частинах Червоної армії. У 1939 році закінчив Військову академію імені М. В. Фрунзе, після чого рік прослужив начальником штабу 96-ї стрілецької дивізії.
З березня 1940 року Гогун Черкаське військове піхотне училище. 10 липня 1941 року направлений на посаду командира 311-ї стрілецької дивізії, на чолі якої брав участь в боях німецько-радянської війни. Вже 21 серпня 1941 року знятий з посади за невдалі бойові дії дивізії і знижений до командира 1062-го стрілецького полку. 22 вересня 1941 року, під час боїв на Оранієнбаумському плацдармі, отримав важке поранення.
З квітня 1942 року очолював Саратовське військове піхотне училище. У 1944 році йому було присвоєно військове звання генерал-майора. Після закінчення війни продовжив службу в Радянській армії, служив у Групі радянських окупаційних військ у Німеччині, був начальником Управління і військовим комендантом округу Мерзенбург, начальником відділу комендантської служби Саксонії, начальником штабу Управління Радянської військової адміністрації Саксонії.
Навесні 1950 року повернувся до СРСР. Керував спочатку Шуйський військовим піхотним училищем, потім Київським піхотним училищем. У лютому 1955 року звільнений в запас. Проживав у Києві. Помер 3 квітня 1976 року, похований на Лук'янівському військовому кладовищі.
Нагороди
Нагороджений:
- ордени: Леніна, два Червоного Прапора, Вітчизняної війни 1-го ступеня;
- медалі: «XX років РСЧА», «За оборону Ленінграда», «За перемогу над Німеччиною».
Література
- Колектив авторів. «Великая Отечественная: Комдивы. Военный биографический словарь.» — Москва: Кучково поле, 2014. — Том 3. — 1104 с. — 1000 екз. — .
Примітки
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Ivan Semenovich Gogunov ros Ivan Semyonovich Gogunov 16 veresnya 1900 Krasno 3 kvitnya 1976 Kiyiv radyanskij vijskovij diyach general major Ivan Semenovich Gogunovros Ivan Semyonovich GogunovNarodzhennya16 veresnya 1900 1900 09 16 KrasnoSmert3 kvitnya 1976 1976 04 03 75 rokiv KiyivPohovannyaLuk yanivskij vijskovij cvintarKrayina SRSRVid zbrojnih silsuhoputni vijskaRid vijskpihotaOsvitaKostromski pihotni kursi komandnogo skladu Vijskova akademiya imeni M V FrunzeRoki sluzhbi1919 1955PartiyaKPRSZvannya General majorKomanduvannya1062 j strileckij polk Kiyivske pihotne uchilisheVijni bitviGromadyanska vijna v Rosiyi Nimecko radyanska vijnaNagorodiMedal Za oboronu Leningrada BiografiyaNarodivsya 16 veresnya 1900 roku v seli Krasno teper Vackogo rajonu Nizhnogorodskoyi oblasti Rosiyanin U chervni 1919 roku dobrovilno pishov na sluzhbu do Robitnicho selyanskoyi Chervonoyi armiyi Brav uchast v boyah Gromadyanskoyi vijni U 1920 roci zakinchiv Kostromski pihotni kursi komandnogo skladu Brav uchast v boyah na Kavkazi v grudni 1920 roku buv poranenij Pislya zakinchennya vijni prodovzhiv sluzhbu v armiyi U 1922 roci zakinchiv pershij kurs Vishoyi vijskovoyi shkoli Sibiru Chlen VKP b z 1925 roku V 1928 roci projshov povtorni kursi serednogo nachalnickogo skladu v Irkutsku Sluzhiv na komandnih posadah v strileckih chastinah Chervonoyi armiyi U 1939 roci zakinchiv Vijskovu akademiyu imeni M V Frunze pislya chogo rik prosluzhiv nachalnikom shtabu 96 yi strileckoyi diviziyi Z bereznya 1940 roku Gogun Cherkaske vijskove pihotne uchilishe 10 lipnya 1941 roku napravlenij na posadu komandira 311 yi strileckoyi diviziyi na choli yakoyi brav uchast v boyah nimecko radyanskoyi vijni Vzhe 21 serpnya 1941 roku znyatij z posadi za nevdali bojovi diyi diviziyi i znizhenij do komandira 1062 go strileckogo polku 22 veresnya 1941 roku pid chas boyiv na Oraniyenbaumskomu placdarmi otrimav vazhke poranennya Z kvitnya 1942 roku ocholyuvav Saratovske vijskove pihotne uchilishe U 1944 roci jomu bulo prisvoyeno vijskove zvannya general majora Pislya zakinchennya vijni prodovzhiv sluzhbu v Radyanskij armiyi sluzhiv u Grupi radyanskih okupacijnih vijsk u Nimechchini buv nachalnikom Upravlinnya i vijskovim komendantom okrugu Merzenburg nachalnikom viddilu komendantskoyi sluzhbi Saksoniyi nachalnikom shtabu Upravlinnya Radyanskoyi vijskovoyi administraciyi Saksoniyi Mogila Ivana Gogunova Navesni 1950 roku povernuvsya do SRSR Keruvav spochatku Shujskij vijskovim pihotnim uchilishem potim Kiyivskim pihotnim uchilishem U lyutomu 1955 roku zvilnenij v zapas Prozhivav u Kiyevi Pomer 3 kvitnya 1976 roku pohovanij na Luk yanivskomu vijskovomu kladovishi NagorodiNagorodzhenij ordeni Lenina dva Chervonogo Prapora Vitchiznyanoyi vijni 1 go stupenya medali XX rokiv RSChA Za oboronu Leningrada Za peremogu nad Nimechchinoyu LiteraturaKolektiv avtoriv Velikaya Otechestvennaya Komdivy Voennyj biograficheskij slovar Moskva Kuchkovo pole 2014 Tom 3 1104 s 1000 ekz ISBN 978 5 9950 0382 3 PrimitkiBaza danih Podvig narodu ros