«Повість про те, як посварився Іван Іванович з Іваном Никифоровичем» (рос. Повесть о том, как поссорился Иван Иванович с Иваном Никифоровичем) — повість Миколи Гоголя, уперше опублікована в альманасі Олександра Смирдіна «Новосілля» 1834 року. В 1835 включена в збірку «Миргород»
Повість про те, як посварився Іван Іванович з Іваном Никифоровичем | ||||
---|---|---|---|---|
рос. Повесть о том, как поссорился Иван Иванович с Иваном Никифоровичем | ||||
Жанр | Повість | |||
Форма | оповідання | |||
Автор | Микола Гоголь | |||
Мова | російська | |||
Написано | 1834 | |||
Опубліковано | 1834 | |||
Переклад | Максим Рильський | |||
Цикл | Миргород | |||
| ||||
Цей твір у Вікісховищі | ||||
Твір розповідає про те, як двоє найкращих друзів у Миргороді посварилися через рушницю.
Історія створення
Повість була написана в 1833 році, і вперше опублікована 1834, а наступного року включена в збірку «Миргород». Основою для написання стала повість земляка Гоголя Василя Наріжного «Два Івани, або Пристрасть до позовів», а також враження Миколи Гоголя від подорожі в Україну 1832 року.
Персонажі
Головні
- Іван Іванович Перерепенко — поміщик
- Іван Никифорович Довгочхун — поміщик
Другорядні
- Гапка — ключниця Івана Івановича
- Горпина — кріпачка Івана Никифоровича
- Дем'ян Дем'янович — суддя повітового суду
- Тарас Тихонович — секретар в суді
- Оришка — служанка в суді
- Агафія Федосіївна — подруга Івана Никифоровича яку він покірно слухає
- Петро Федорович — городничий, учасник бойових дій, служив 1801 та 1807 року. Ліва нога у нього прострелена.
- Агафіїна Трохимівна — дружина городничого
- Антон Прокопович Пупоуз (Голопузя) — друг судді, гість городничого, збіднілий поміщик
- Іван Іванович (інший) — кривий на одне око, гість городничого
- Дорош Тарас Пухивочка — комісар Полтавський
- Отець Петро — протопіп, що живе в Коліберді
- Козак Бокитько
- Іван Онисович Перерепенко — батько Івана Івановича
- Сестра Івана Івановича
Сюжет
Розділ I. Іван Іванович та Іван Никифорович
Автор знайомить читачів з головними героями та розповідає які вони чудові друзі, хоч і зовсім різні:
Іван Іванович | Іван Никифорович |
---|---|
Вміє гарно та приємно говорити | Воліє більше мовчати |
Худий та високий | Нижчий й товстий |
Голова схожа на редьку хвостом донизу | Голова схожа на редьку хвостом доверху |
Відпочиває після обіду, а в вечері йде кудись | Відпочиває увесь день та нікуди не ходить |
Ніколи не говорить лайливих слів | Не звертає увагу на це |
Бриє бороду двічі на тиждень | Бриє бороду раз на тиждень |
Очі тютюнного кольору | Очі жовті |
Коли почастує вас тютюном, то завжди говорить: «чи дозволите прохати, добродію, вашої ласки?» | Просто скаже: «пригощайтеся» |
Як Іван Іванович, так і Іван Никифорович дуже не люблять бліх; Через те ні Іван Іванович, ні Іван Никифорович ніколи не проминуть єврея з крамом, щоб не купити в нього еліксиру в усяких слоїчках проти цих комах. |
Розділ II. З якого можна дізнатися, чого захотілось Іванові Івановичу, про що велася розмова між Іваном Івановичем та Іваном Никифоровичем і чим вона скінчилась
7 липня 1810 року Іван Іванович відпочивав в себе у дворі, тішачись своїм багатством. Він помітив як за парканом кріпачка Івана Никифоровича виносила з комори різні речі. Серед них він помітив рушницю, і захотів її собі. Іван Іванович одягнувся та прийшов до Івана Никифоровича. Він запропонував йому буру свиню в обмін на рушницю. Той відмовився. Тоді Іван Іванович до своєї пропозиції додав ще 2 мішки вівса, але власник рушниці знову відмовився. Після довгих вмовлянь і відмов Іван Никифорович випадково назвав Івана Івановича гусаком. Це його дуже образило, але Іван Никифорович не визнав, що він його образив. Іван Іванович повернувся до дому.
Розділ III. Що відбулося після сварки Івана Івановича з Іваном Никифоровичем?
Іван Іванович дуже засмутився через сварку. А до Івана Никифоровича приїхала Агафія Федосіївна, яка весь час настроювала Івана Никифоровича проти Івана Івановича, а той її покірно слухав. Через деякий час за одну добу Іван Никифорович побудував на межі їхніх дворів амбар. Це дуже не сподобалося Івану Івановичу й мало провокативний характер. Вночі Іван Іванович взяв пилку й зайшов на подвір'я Івана Никифоровича, щоб спиляти 4 підпори, на яких стоїть той амбар. Собаки Івана Никифоровича на нього не гавкали, бо добре його знали і вважали за приятеля. Іван Іванович у великому страху бути пійманим спиляв 2 підпори, а коли взявся за третю, амбар завалився з шумом. Іван Іванович взяв пилку та швидко втік до дому, коли він уже був вдома, то зразу заліз на ліжко.
Наступного дня він весь час боявся, що Іван Никифорович спалить йому дім, і подасть в суд на нього як помсту за амбар, Іван Іванович навіть наказав ключниці Гапці ходити перевіряти чи не лежить де під будинком сіно. Через деякий час він вирішив не чекати Івана Никифоровича і сам пішов до суду.
Розділ IV. Про те, що сталося в Миргородському повітовому суді
Іван Іванович прийшов в суд зі своїм позовом. Суддя і всі здивувалися, що Іван Іванович посварився з Іваном Никифоровичем, та відмовляли його подавати свою скаргу, але той стояв на своєму. І секретарю Тарасу Тихоновичу довелося зачитати, що "непристойний і неподобний дворянин" Іван Никифорович образив Івана Івановича, назвавши гусаком; а потім зумисне звів на межі їхніх ділянок хлів, щоб посилити образу. Іван Іванович вимагав, щоб Івана Никифоровича кинули до в'язниці та стягнули штраф.
Потім Іван Іванович пішов, але в суд прийшов Іван Никифорович. Він спочатку не зміг зайти в суд, бо застряг у дверях, суддя і всі присутні ледь змогли випхати його, після чого відкрили іншу половину дверей яка до цього була закрита. Тоді Іван Никифорович зміг пройти в середину, проте ледве говорив, бо не звик так далеко ходити. Він віддав скаргу, з якої секретар зачитав звинувачення, що Іван Іванович зруйнував хлів (при цьому Іван Никифорович вигадав нові деталі), і давно хотів його вбити, для чого нібито і хотів рушницю. Іван Никифорович додав, що сестра Івана Івановича повія, а батьки "були пребеззаконні люди й обоє були страшенні п'яниці". Він вимагав, щоб суперника відправили в Сибір на каторгу, позбавили дворянства та змусили сплатити штраф.
Суддя запропонував Івану Никифоровичу чашечку чаю, проте той з переляку, що зайшов так далеко від дому, відмовився і пішов. Увечері, коли вже суддя зачиняв суд, всередину забігла бура свиня Івана Івановича і забрала зі столу скаргу Івана Никифоровича, яку ще не встигли переписати і вона була в одному екземплярі. Всі присутні довго шукали в цьому якийсь загадковий сенс.
Розділ V в якому описано нараду між двома почесними в Миргороді особами
В обід до Івана Івановича прийшов городничий. Іван Іванович здивувався чому це він до нього завітав. Городничий попросив Івана Івановича помиритися зі своїм давнім другом, але той навідріз відмовився. Також городничий поскаржився на буру свиню Івана Івановича і попросив кинути її до в'язниці теж. Але Іван Іванович відмовився. В кінці вони дійшли згоди, що коли Іван Іванович буде колоти свиню, то пришле городничому кров'янки.
Розділ VI з якого читач легко може довідатися про все те, що в ньому міститься
Хоч як старалися в суді приховати справу, а вже наступного дня весь Миргород дізнався, що свиня Івана Івановича потягла скаргу Івана Никифоровича. Сам городничий перший, забувшись, проговорився про це. Коли Іванові Никифоровичу розповіли про подію, він нічого не сказав, спитав тільки: «чи не бура?». Але Агафія Федосіївна умовила скласти нову скаргу. Тим часом городничий упоряджав асамблею. Там були присутні Тарас Тарасович, Євпл Акинфович, Євтихій Євтихійович, Іван Іванович (інший), Сава Гаврилович, наш Іван Іванович, Олефір Олефірович, Макар Назарович, Хома Григорович та інші. Коли кривий Іван Іванович дізнався про сварку, то він запропонував помирити старих друзів. Поки Іван Іванович був у сусідній кімнаті, всі вирішили послати когось по Івана Никифоровича, щоб друзі помирилися. По Івана Никифоровича пішов Антон Прокопович Голопузя.
Розділ VII і останній
Коли Антон Прокопович прийшов до Івана Никифоровича, то клявся йому, що на заході немає його суперника. І Іван Никифорович таки погодився прийти. Спочатку коли Антон Голопузя зайшов в кімнату, то він сказав, що Іван Никифорович не прийде, і всі почали його закидувати доганами. А коли в кімнату зайшов Іван Никифорович, то всі здивувалися, а Антон Прокопович розсміявся. Івана Івановича в кімнаті тієї миті не було. Оговтавшись від подиву, вся громада зацікавилася здоров'ям Івана Никифоровича та виявила задоволення, що він роздався в широчінь. Всі сіли за стіл. Іван Іванович вибирав тоненькі кісточки як побачив, що навпроти нього сидить Іван Никифорович. В той же самий час глянув і Іван Никифорович. Присутні поніміли від очікування й не відводили очей від колишніх приятелів. Нарешті Іван Іванович вийняв хусточку до носа й почав сякатися; а Іван Никифорович оглянувся навколо себе й задумав утекти. Городничий негайно помітив намір і наказав зачинити двері. Тоді обидва приятелі почали їсти і вже ні разу не глянули один на одного. Щойно скінчився обід, обидва колишні приятелі посхоплювалися з місць. Тоді городничий моргнув, а одноокий Іван Іванович став за спиною в Івана Никифоровича, а городничий зайшов за спину Іванові Івановичу, і обидва почали підштовхувати їх ззаду, щоб зіпхнути їх докупи і не випускати до того часу, поки не подадуть руки одне одному. Дарма, що обидва приятелі дуже опиралися, одначе їх таки зіштовхнули. Всі присутні в них запитали через що ті посварилися. Обоє відповідали, що ні в чому не винні. Іван Іванович сказав, що його Іван Никифорович образив непристойним словом, яке він не хоче згадувати. Обоє були готові пробачити все одне одному, але Іван Никифорович сказав «ви образились за чорт знає що таке: за те, що я назвав вас гусаком…». Це знову образило Івана Івановича, він розгнівався і вибіг оскаженілий. Цілий місяць нічого не було чути про Івана Івановича. Він замкнувся у себе в домі.
Іван Іванович дав хабар в суд і справу було перенесено до палати. Але її розгляд перенесли на іншу дату. І так справа переносилася наступні роки. Вже помер і кривий Іван Іванович, суддя Дем'ян Дем'янович, автор говорить що він проїжджав одного разу через містечко, і ледь впізнав сивого Івана Івановича та посивілого Івана Никифоровича, які все ще судилися.
Екранізації
- 1941 — Як посварився Іван Іванович з Іваном Никифоровичем ( СРСР)
- 1959 — Як посварився Іван Іванович з Іваном Никифоровичем ( УРСР)
- 1983 — Миргород та його мешканці ( УРСР) (Фільм за мотивами оригінальної повісті, тут об'єднано повісті: «Старосвітські поміщики», «Іван Федорович Шпонька і його тітонька» та «Повість про те, як посварився Іван Іванович з Іваном Никифоровичем»)
- 2008 — ( Росія) (Фільм за мотивами оригінальної повісті, тут об'єднано повість «Старосвітські поміщики» та «Повість про те, як посварився Іван Іванович з Іваном Никифоровичем»)
Цікаві факти
- Українською за перекладом Максима Рильського твір опубліковано у виданні «Книгоспілка» (Харків — Київ) 1930 року та перевидано там же 1934.
- При першій публікації повісті в альманасі Олександра Смирдіна «Новосілля» 1834 року твір мав підзаголовок «Одна з невиданих повістей пасічника Рудого Панька»
- Часто люди переінакшують назву твору: замість «Повість про те, як посварився Іван Іванович з Іваном Никифоровичем» вживають «Як посварився Іван Іванович з Іваном Никифоровичем», або замінюють «Посварився» на «Посварилися», що заперечує задумку автора.
Примітки
- «Повесть о том, как поссорился Иван Иванович с Иваном Никифоровичем», анализ (російською) .
- Повість про те, як посварився Іван Іванович з Іваном Никифоровичем — Микола Гоголь, повний текст твору. www.ukrlib.com.ua. Процитовано 16 травня 2020.
- Коломієць, Лада Володимирівна (2015). Український художній переклад та перекладачі 1920–30-х років: Матеріали до курсу “Історія перекладу" (укр.). Нова Книга. ISBN .
Посилання
- Повість про те, як посварився Іван Іванович з Іваном Никифоровичем — видання 1835-го року на сайті Інтернет-архів
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Povist pro te yak posvarivsya Ivan Ivanovich z Ivanom Nikiforovichem ros Povest o tom kak possorilsya Ivan Ivanovich s Ivanom Nikiforovichem povist Mikoli Gogolya upershe opublikovana v almanasi Oleksandra Smirdina Novosillya 1834 roku V 1835 vklyuchena v zbirku Mirgorod Povist pro te yak posvarivsya Ivan Ivanovich z Ivanom Nikiforovichemros Povest o tom kak possorilsya Ivan Ivanovich s Ivanom NikiforovichemZhanrPovistFormaopovidannyaAvtorMikola GogolMovarosijskaNapisano1834Opublikovano1834PerekladMaksim RilskijCiklMirgorod Cej tvir u Vikishovishi Tvir rozpovidaye pro te yak dvoye najkrashih druziv u Mirgorodi posvarilisya cherez rushnicyu Istoriya stvorennyaPovist bula napisana v 1833 roci i vpershe opublikovana 1834 a nastupnogo roku vklyuchena v zbirku Mirgorod Osnovoyu dlya napisannya stala povist zemlyaka Gogolya Vasilya Narizhnogo Dva Ivani abo Pristrast do pozoviv a takozh vrazhennya Mikoli Gogolya vid podorozhi v Ukrayinu 1832 roku PersonazhiGolovni Ivan Ivanovich Pererepenko pomishik Ivan Nikiforovich Dovgochhun pomishikDrugoryadni Gapka klyuchnicya Ivana Ivanovicha Gorpina kripachka Ivana Nikiforovicha Dem yan Dem yanovich suddya povitovogo sudu Taras Tihonovich sekretar v sudi Orishka sluzhanka v sudi Agafiya Fedosiyivna podruga Ivana Nikiforovicha yaku vin pokirno sluhaye Petro Fedorovich gorodnichij uchasnik bojovih dij sluzhiv 1801 ta 1807 roku Liva noga u nogo prostrelena Agafiyina Trohimivna druzhina gorodnichogo Anton Prokopovich Pupouz Golopuzya drug suddi gist gorodnichogo zbidnilij pomishik Ivan Ivanovich inshij krivij na odne oko gist gorodnichogo Dorosh Taras Puhivochka komisar Poltavskij Otec Petro protopip sho zhive v Koliberdi Kozak Bokitko Ivan Onisovich Pererepenko batko Ivana Ivanovicha Sestra Ivana IvanovichaSyuzhetRozdil I Ivan Ivanovich ta Ivan Nikiforovich Avtor znajomit chitachiv z golovnimi geroyami ta rozpovidaye yaki voni chudovi druzi hoch i zovsim rizni Ivan Ivanovich Ivan NikiforovichVmiye garno ta priyemno govoriti Voliye bilshe movchatiHudij ta visokij Nizhchij j tovstijGolova shozha na redku hvostom donizu Golova shozha na redku hvostom doverhuVidpochivaye pislya obidu a v vecheri jde kudis Vidpochivaye uves den ta nikudi ne hoditNikoli ne govorit lajlivih sliv Ne zvertaye uvagu na ceBriye borodu dvichi na tizhden Briye borodu raz na tizhdenOchi tyutyunnogo koloru Ochi zhovtiKoli pochastuye vas tyutyunom to zavzhdi govorit chi dozvolite prohati dobrodiyu vashoyi laski Prosto skazhe prigoshajtesya Yak Ivan Ivanovich tak i Ivan Nikiforovich duzhe ne lyublyat blih Cherez te ni Ivan Ivanovich ni Ivan Nikiforovich nikoli ne prominut yevreya z kramom shob ne kupiti v nogo eliksiru v usyakih sloyichkah proti cih komah Rozdil II Z yakogo mozhna diznatisya chogo zahotilos Ivanovi Ivanovichu pro sho velasya rozmova mizh Ivanom Ivanovichem ta Ivanom Nikiforovichem i chim vona skinchilas Kartina rosijskogo hudozhnika Svarka Ivana Ivanovicha z Ivanom Nikiforovichem 7 lipnya 1810 roku Ivan Ivanovich vidpochivav v sebe u dvori tishachis svoyim bagatstvom Vin pomitiv yak za parkanom kripachka Ivana Nikiforovicha vinosila z komori rizni rechi Sered nih vin pomitiv rushnicyu i zahotiv yiyi sobi Ivan Ivanovich odyagnuvsya ta prijshov do Ivana Nikiforovicha Vin zaproponuvav jomu buru svinyu v obmin na rushnicyu Toj vidmovivsya Todi Ivan Ivanovich do svoyeyi propoziciyi dodav she 2 mishki vivsa ale vlasnik rushnici znovu vidmovivsya Pislya dovgih vmovlyan i vidmov Ivan Nikiforovich vipadkovo nazvav Ivana Ivanovicha gusakom Ce jogo duzhe obrazilo ale Ivan Nikiforovich ne viznav sho vin jogo obraziv Ivan Ivanovich povernuvsya do domu Rozdil III Sho vidbulosya pislya svarki Ivana Ivanovicha z Ivanom Nikiforovichem Ivan Ivanovich duzhe zasmutivsya cherez svarku A do Ivana Nikiforovicha priyihala Agafiya Fedosiyivna yaka ves chas nastroyuvala Ivana Nikiforovicha proti Ivana Ivanovicha a toj yiyi pokirno sluhav Cherez deyakij chas za odnu dobu Ivan Nikiforovich pobuduvav na mezhi yihnih dvoriv ambar Ce duzhe ne spodobalosya Ivanu Ivanovichu j malo provokativnij harakter Vnochi Ivan Ivanovich vzyav pilku j zajshov na podvir ya Ivana Nikiforovicha shob spilyati 4 pidpori na yakih stoyit toj ambar Sobaki Ivana Nikiforovicha na nogo ne gavkali bo dobre jogo znali i vvazhali za priyatelya Ivan Ivanovich u velikomu strahu buti pijmanim spilyav 2 pidpori a koli vzyavsya za tretyu ambar zavalivsya z shumom Ivan Ivanovich vzyav pilku ta shvidko vtik do domu koli vin uzhe buv vdoma to zrazu zaliz na lizhko Nastupnogo dnya vin ves chas boyavsya sho Ivan Nikiforovich spalit jomu dim i podast v sud na nogo yak pomstu za ambar Ivan Ivanovich navit nakazav klyuchnici Gapci hoditi pereviryati chi ne lezhit de pid budinkom sino Cherez deyakij chas vin virishiv ne chekati Ivana Nikiforovicha i sam pishov do sudu Rozdil IV Pro te sho stalosya v Mirgorodskomu povitovomu sudi Ivan Ivanovich prijshov v sud zi svoyim pozovom Suddya i vsi zdivuvalisya sho Ivan Ivanovich posvarivsya z Ivanom Nikiforovichem ta vidmovlyali jogo podavati svoyu skargu ale toj stoyav na svoyemu I sekretaryu Tarasu Tihonovichu dovelosya zachitati sho nepristojnij i nepodobnij dvoryanin Ivan Nikiforovich obraziv Ivana Ivanovicha nazvavshi gusakom a potim zumisne zviv na mezhi yihnih dilyanok hliv shob posiliti obrazu Ivan Ivanovich vimagav shob Ivana Nikiforovicha kinuli do v yaznici ta styagnuli shtraf Potim Ivan Ivanovich pishov ale v sud prijshov Ivan Nikiforovich Vin spochatku ne zmig zajti v sud bo zastryag u dveryah suddya i vsi prisutni led zmogli viphati jogo pislya chogo vidkrili inshu polovinu dverej yaka do cogo bula zakrita Todi Ivan Nikiforovich zmig projti v seredinu prote ledve govoriv bo ne zvik tak daleko hoditi Vin viddav skargu z yakoyi sekretar zachitav zvinuvachennya sho Ivan Ivanovich zrujnuvav hliv pri comu Ivan Nikiforovich vigadav novi detali i davno hotiv jogo vbiti dlya chogo nibito i hotiv rushnicyu Ivan Nikiforovich dodav sho sestra Ivana Ivanovicha poviya a batki buli prebezzakonni lyudi j oboye buli strashenni p yanici Vin vimagav shob supernika vidpravili v Sibir na katorgu pozbavili dvoryanstva ta zmusili splatiti shtraf Suddya zaproponuvav Ivanu Nikiforovichu chashechku chayu prote toj z perelyaku sho zajshov tak daleko vid domu vidmovivsya i pishov Uvecheri koli vzhe suddya zachinyav sud vseredinu zabigla bura svinya Ivana Ivanovicha i zabrala zi stolu skargu Ivana Nikiforovicha yaku she ne vstigli perepisati i vona bula v odnomu ekzemplyari Vsi prisutni dovgo shukali v comu yakijs zagadkovij sens Rozdil V v yakomu opisano naradu mizh dvoma pochesnimi v Mirgorodi osobami V obid do Ivana Ivanovicha prijshov gorodnichij Ivan Ivanovich zdivuvavsya chomu ce vin do nogo zavitav Gorodnichij poprosiv Ivana Ivanovicha pomiritisya zi svoyim davnim drugom ale toj navidriz vidmovivsya Takozh gorodnichij poskarzhivsya na buru svinyu Ivana Ivanovicha i poprosiv kinuti yiyi do v yaznici tezh Ale Ivan Ivanovich vidmovivsya V kinci voni dijshli zgodi sho koli Ivan Ivanovich bude koloti svinyu to prishle gorodnichomu krov yanki Rozdil VI z yakogo chitach legko mozhe dovidatisya pro vse te sho v nomu mistitsya Hoch yak staralisya v sudi prihovati spravu a vzhe nastupnogo dnya ves Mirgorod diznavsya sho svinya Ivana Ivanovicha potyagla skargu Ivana Nikiforovicha Sam gorodnichij pershij zabuvshis progovorivsya pro ce Koli Ivanovi Nikiforovichu rozpovili pro podiyu vin nichogo ne skazav spitav tilki chi ne bura Ale Agafiya Fedosiyivna umovila sklasti novu skargu Tim chasom gorodnichij uporyadzhav asambleyu Tam buli prisutni Taras Tarasovich Yevpl Akinfovich Yevtihij Yevtihijovich Ivan Ivanovich inshij Sava Gavrilovich nash Ivan Ivanovich Olefir Olefirovich Makar Nazarovich Homa Grigorovich ta inshi Koli krivij Ivan Ivanovich diznavsya pro svarku to vin zaproponuvav pomiriti starih druziv Poki Ivan Ivanovich buv u susidnij kimnati vsi virishili poslati kogos po Ivana Nikiforovicha shob druzi pomirilisya Po Ivana Nikiforovicha pishov Anton Prokopovich Golopuzya Rozdil VII i ostannij Koli Anton Prokopovich prijshov do Ivana Nikiforovicha to klyavsya jomu sho na zahodi nemaye jogo supernika I Ivan Nikiforovich taki pogodivsya prijti Spochatku koli Anton Golopuzya zajshov v kimnatu to vin skazav sho Ivan Nikiforovich ne prijde i vsi pochali jogo zakiduvati doganami A koli v kimnatu zajshov Ivan Nikiforovich to vsi zdivuvalisya a Anton Prokopovich rozsmiyavsya Ivana Ivanovicha v kimnati tiyeyi miti ne bulo Ogovtavshis vid podivu vsya gromada zacikavilasya zdorov yam Ivana Nikiforovicha ta viyavila zadovolennya sho vin rozdavsya v shirochin Vsi sili za stil Ivan Ivanovich vibirav tonenki kistochki yak pobachiv sho navproti nogo sidit Ivan Nikiforovich V toj zhe samij chas glyanuv i Ivan Nikiforovich Prisutni ponimili vid ochikuvannya j ne vidvodili ochej vid kolishnih priyateliv Nareshti Ivan Ivanovich vijnyav hustochku do nosa j pochav syakatisya a Ivan Nikiforovich oglyanuvsya navkolo sebe j zadumav utekti Gorodnichij negajno pomitiv namir i nakazav zachiniti dveri Todi obidva priyateli pochali yisti i vzhe ni razu ne glyanuli odin na odnogo Shojno skinchivsya obid obidva kolishni priyateli poshoplyuvalisya z misc Todi gorodnichij morgnuv a odnookij Ivan Ivanovich stav za spinoyu v Ivana Nikiforovicha a gorodnichij zajshov za spinu Ivanovi Ivanovichu i obidva pochali pidshtovhuvati yih zzadu shob ziphnuti yih dokupi i ne vipuskati do togo chasu poki ne podadut ruki odne odnomu Darma sho obidva priyateli duzhe opiralisya odnache yih taki zishtovhnuli Vsi prisutni v nih zapitali cherez sho ti posvarilisya Oboye vidpovidali sho ni v chomu ne vinni Ivan Ivanovich skazav sho jogo Ivan Nikiforovich obraziv nepristojnim slovom yake vin ne hoche zgaduvati Oboye buli gotovi probachiti vse odne odnomu ale Ivan Nikiforovich skazav vi obrazilis za chort znaye sho take za te sho ya nazvav vas gusakom Ce znovu obrazilo Ivana Ivanovicha vin rozgnivavsya i vibig oskazhenilij Cilij misyac nichogo ne bulo chuti pro Ivana Ivanovicha Vin zamknuvsya u sebe v domi Ivan Ivanovich dav habar v sud i spravu bulo pereneseno do palati Ale yiyi rozglyad perenesli na inshu datu I tak sprava perenosilasya nastupni roki Vzhe pomer i krivij Ivan Ivanovich suddya Dem yan Dem yanovich avtor govorit sho vin proyizhdzhav odnogo razu cherez mistechko i led vpiznav sivogo Ivana Ivanovicha ta posivilogo Ivana Nikiforovicha yaki vse she sudilisya Ekranizaciyi1941 Yak posvarivsya Ivan Ivanovich z Ivanom Nikiforovichem SRSR 1959 Yak posvarivsya Ivan Ivanovich z Ivanom Nikiforovichem URSR 1983 Mirgorod ta jogo meshkanci URSR Film za motivami originalnoyi povisti tut ob yednano povisti Starosvitski pomishiki Ivan Fedorovich Shponka i jogo titonka ta Povist pro te yak posvarivsya Ivan Ivanovich z Ivanom Nikiforovichem 2008 Rosiya Film za motivami originalnoyi povisti tut ob yednano povist Starosvitski pomishiki ta Povist pro te yak posvarivsya Ivan Ivanovich z Ivanom Nikiforovichem Cikavi faktiUkrayinskoyu za perekladom Maksima Rilskogo tvir opublikovano u vidanni Knigospilka Harkiv Kiyiv 1930 roku ta perevidano tam zhe 1934 Pri pershij publikaciyi povisti v almanasi Oleksandra Smirdina Novosillya 1834 roku tvir mav pidzagolovok Odna z nevidanih povistej pasichnika Rudogo Panka Chasto lyudi pereinakshuyut nazvu tvoru zamist Povist pro te yak posvarivsya Ivan Ivanovich z Ivanom Nikiforovichem vzhivayut Yak posvarivsya Ivan Ivanovich z Ivanom Nikiforovichem abo zaminyuyut Posvarivsya na Posvarilisya sho zaperechuye zadumku avtora Primitki Povest o tom kak possorilsya Ivan Ivanovich s Ivanom Nikiforovichem analiz rosijskoyu Povist pro te yak posvarivsya Ivan Ivanovich z Ivanom Nikiforovichem Mikola Gogol povnij tekst tvoru www ukrlib com ua Procitovano 16 travnya 2020 Kolomiyec Lada Volodimirivna 2015 Ukrayinskij hudozhnij pereklad ta perekladachi 1920 30 h rokiv Materiali do kursu Istoriya perekladu ukr Nova Kniga ISBN 978 966 382 574 8 PosilannyaPovist pro te yak posvarivsya Ivan Ivanovich z Ivanom Nikiforovichem vidannya 1835 go roku na sajti Internet arhiv