Ре́брін Ю́рій Костянти́нович (1 квітня 1933, Калінін, СРСР — 25 липня 2010, Київ, Україна) — радянський і український військовик, учений у галузі управління оптичним променем у просторі. Доктор технічних наук, професор, начальник кафедри технічних засобів повітряної розвідки Київського вищого військового авіаційного інженерного училища.
Ребрін Юрій Костянтинович | |
---|---|
Народився | 1 квітня 1933 Калінін |
Помер | 25 липня 2010 (77 років) Київ |
Країна | Україна |
Alma mater | Київське вище військове авіаційне інженерне училище |
Галузь | Технічні засоби повітряної розвідки |
Заклад | Київське вище військове авіаційне інженерне училище |
Науковий ступінь | доктор технічних наук |
Відомий завдяки: | Науково-викладацькій роботі та друкованим науковим працям |
Нагороди |
Біографія
Народився 1933 року у Калініні (СРСР) у сім'ї службовця Ребріна Костянтина Аристарховича 1896 р.н. і службовиці Петропавловської Наталії Семенівни, 1898 р.н. До 1941 року проживав у рідному місті. У 1941 році був евакуйований у Саракташ Оренбурзької області. У 1942 році після смерті матері проживав у материної сестри Лупанової (Петропавловської) Катерини Семенівни, 1896 р.н., службовиці. Батько загинув на фронті 1945 року.
У 1951 році закінчив 10 класів калінінської чоловічої середньої школи № 6 із золотою медаллю. З 1951 по 1956 рік — слухач Київського вищого інженерно-авіаційного військового училища Військово-Повітряних Сил (КВІАВУ ВПС). У 1952 році присвоєно первинне офіцерське звання молодшого техніка-лейтенанта. По закінченню військового училища отримав спеціальність інженера-електрика. З 1956 по 1965 р. — інженер, старший інженер з автоматики та телемеханіки в авіаційних військових частинах ВМФ. З 1965 по 1966 р. — ад'юнкт КВІАВУ ВПС. Протягом 1966—1973 років — викладач, старший викладач КВІАВУ ВПС. 1967 року захистив кандидатську дисертацію, а у 1969 році присвоєно вчене звання доцент. З 1975 року — начальник кафедри технічних засобів повітряної розвідки КВВАІУ. З 1976 р. — полковник-інженер. З 1982 року — доктор технічних наук професор КВВАІУ, від 1992 по 2000 р. — Київського інституту Військово-Повітряних Сил, а з 2000 р. по 2006 р. — Національного університету оборони України.
Помер 25 липня 2010 року в Києві. Похований у Києві на Байковому кладовищі, ділянка № 9, ряд 21, тераса 1.
Наукова діяльність
На кафедрі технічних засобів повітряної розвідки, яку очолював полковник-інженер Ребрін, головний акцент у підготовці інженерів робився на багатозональну аерофотоапаратуру та інфрачервоні системи повітряної розвідки. Наряду із пасивними, досліджувалися «активні» системи повітряної розвідки, у тому числі, лазерні. Майбутні військові офіцери опановували аерофотографію, фотограмметрію, електронні засоби передавання та відтворення зображень, методи оцінки якості зображення, розпізнавання образів, розробку та експлуатацію авіаційних оптико-електронних приладів. Найбільш відомою і цитованою монографією Ребріна Ю. К. є книга «Керування оптичним променем у просторі». Під науковим керівництвом Юрія Ребріна розроблено та досліджено десятки ефективних схем оптичних дефлекторів: оптико-механічних, голографічних, магнітоелектричних та. акустооптичних. Технічні схеми оптичних дефлекторів, скануючих оптико–електронних систем реалізовані в натурних зразках, на багато з них отримано авторські свідоцтва про винаходи.
Сім'я
Праці
- Ребрин Ю. К. Управление оптическим лучом в пространстве. — М.: Сов. Радио. 1977. — 335 с.
- Ребрин Ю. К., Сидоров В. И. Оптические дефлекторы. — Киев: Техника. 1988. — 136 с.
- Ребрин Ю. К., Сидоров В. И. Оптико-механические и голографические дефлекторы// Итоги науки и техники. Сер. Радиотехника. — М.:ВИНИТИ. 1992. — 252 с.
- Ребрин Ю.К. Авиационные иконические тепловые системы. К.: КВВАИУ, 1985. — 86 с.
- Ребрин Ю. К., Сидоров В. И. Голографические устройства управления оптическим лучом. — К.: КВВАИУ. 1986. — 124 с.
- Ребрин Ю. К., Сидоров В. И. Пьезоэлектрические многоэлементные устройства управления оптическим лучом. — К.: КВВАИУ. 1987. — 104 с.
- Ребрин Ю.К. Оптико-электронное разведывательное оборудование летательных аппаратов. — К.: КВВАИУ, 1988. — 450 с.
- Ивановский А. А., Моисеев В. Л., Ребрин Ю.К. Справочник по дешифрированию сложных военных объектов. — К: КВВАИУ. 1989. — 170 с.
Звання і посади
- доктор технічних наук (1982),
- професор (1982),
- член спеціалізованої вченої ради приладобудівного факультету КПІ,
- заслужений винахідник України
Нагороди
- медаль «За бойові заслуги» (1978)
Джерела
- Київське вище військове авіаційне інженерне училище ..
- Кафедра разведки — Фонд ветеранов военной разведки
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Re brin Yu rij Kostyanti novich 1 kvitnya 1933 19330401 Kalinin SRSR 25 lipnya 2010 Kiyiv Ukrayina radyanskij i ukrayinskij vijskovik uchenij u galuzi upravlinnya optichnim promenem u prostori Doktor tehnichnih nauk profesor nachalnik kafedri tehnichnih zasobiv povitryanoyi rozvidki Kiyivskogo vishogo vijskovogo aviacijnogo inzhenernogo uchilisha Rebrin Yurij KostyantinovichNarodivsya1 kvitnya 1933 1933 04 01 KalininPomer25 lipnya 2010 2010 07 25 77 rokiv KiyivKrayinaUkrayinaAlma materKiyivske vishe vijskove aviacijne inzhenerne uchilisheGaluzTehnichni zasobi povitryanoyi rozvidkiZakladKiyivske vishe vijskove aviacijne inzhenerne uchilisheNaukovij stupindoktor tehnichnih naukVidomij zavdyaki Naukovo vikladackij roboti ta drukovanim naukovim pracyamNagorodiMedal Za bojovi zaslugi BiografiyaNarodivsya 1933 roku u Kalinini SRSR u sim yi sluzhbovcya Rebrina Kostyantina Aristarhovicha 1896 r n i sluzhbovici Petropavlovskoyi Nataliyi Semenivni 1898 r n Do 1941 roku prozhivav u ridnomu misti U 1941 roci buv evakujovanij u Saraktash Orenburzkoyi oblasti U 1942 roci pislya smerti materi prozhivav u materinoyi sestri Lupanovoyi Petropavlovskoyi Katerini Semenivni 1896 r n sluzhbovici Batko zaginuv na fronti 1945 roku U 1951 roci zakinchiv 10 klasiv kalininskoyi cholovichoyi serednoyi shkoli 6 iz zolotoyu medallyu Z 1951 po 1956 rik sluhach Kiyivskogo vishogo inzhenerno aviacijnogo vijskovogo uchilisha Vijskovo Povitryanih Sil KVIAVU VPS U 1952 roci prisvoyeno pervinne oficerske zvannya molodshogo tehnika lejtenanta Po zakinchennyu vijskovogo uchilisha otrimav specialnist inzhenera elektrika Z 1956 po 1965 r inzhener starshij inzhener z avtomatiki ta telemehaniki v aviacijnih vijskovih chastinah VMF Z 1965 po 1966 r ad yunkt KVIAVU VPS Protyagom 1966 1973 rokiv vikladach starshij vikladach KVIAVU VPS 1967 roku zahistiv kandidatsku disertaciyu a u 1969 roci prisvoyeno vchene zvannya docent Z 1975 roku nachalnik kafedri tehnichnih zasobiv povitryanoyi rozvidki KVVAIU Z 1976 r polkovnik inzhener Z 1982 roku doktor tehnichnih nauk profesor KVVAIU vid 1992 po 2000 r Kiyivskogo institutu Vijskovo Povitryanih Sil a z 2000 r po 2006 r Nacionalnogo universitetu oboroni Ukrayini Pomer 25 lipnya 2010 roku v Kiyevi Pohovanij u Kiyevi na Bajkovomu kladovishi dilyanka 9 ryad 21 terasa 1 Naukova diyalnistNa kafedri tehnichnih zasobiv povitryanoyi rozvidki yaku ocholyuvav polkovnik inzhener Rebrin golovnij akcent u pidgotovci inzheneriv robivsya na bagatozonalnu aerofotoaparaturu ta infrachervoni sistemi povitryanoyi rozvidki Naryadu iz pasivnimi doslidzhuvalisya aktivni sistemi povitryanoyi rozvidki u tomu chisli lazerni Majbutni vijskovi oficeri opanovuvali aerofotografiyu fotogrammetriyu elektronni zasobi peredavannya ta vidtvorennya zobrazhen metodi ocinki yakosti zobrazhennya rozpiznavannya obraziv rozrobku ta ekspluataciyu aviacijnih optiko elektronnih priladiv Najbilsh vidomoyu i citovanoyu monografiyeyu Rebrina Yu K ye kniga Keruvannya optichnim promenem u prostori Pid naukovim kerivnictvom Yuriya Rebrina rozrobleno ta doslidzheno desyatki efektivnih shem optichnih deflektoriv optiko mehanichnih golografichnih magnitoelektrichnih ta akustooptichnih Tehnichni shemi optichnih deflektoriv skanuyuchih optiko elektronnih sistem realizovani v naturnih zrazkah na bagato z nih otrimano avtorski svidoctva pro vinahodi Sim yaDruzhina Rebrina Ivanyuta Donata Stepanivna 1935 r n ukrayinka sluzhbovec mav dvoh dochok starsha Korniyaka Rebrina Nataliya 1956 2006 inzhener i molodsha Dem yanenko Rebrina Anna 1962 r nyu biolog PraciRebrin Yu K Upravlenie opticheskim luchom v prostranstve M Sov Radio 1977 335 s Rebrin Yu K Sidorov V I Opticheskie deflektory Kiev Teh nika 1988 136 s Rebrin Yu K Sidorov V I Optiko mehanicheskie i golograficheskie deflektory Itogi nauki i tehniki Ser Radiotehnika M VINITI 1992 252 s Rebrin Yu K Aviacionnye ikonicheskie teplovye sistemy K KVVAIU 1985 86 s Rebrin Yu K Sidorov V I Golograficheskie ustrojstva upravleniya opticheskim luchom K KVVAIU 1986 124 s Rebrin Yu K Sidorov V I Pezoelektricheskie mnogoelementnye ustrojstva upravleniya opticheskim luchom K KVVAIU 1987 104 s Rebrin Yu K Optiko elektronnoe razvedyvatelnoe oborudovanie letatelnyh apparatov K KVVAIU 1988 450 s Ivanovskij A A Moiseev V L Rebrin Yu K Spravochnik po deshifrirovaniyu slozhnyh voennyh obektov K KVVAIU 1989 170 s Zvannya i posadidoktor tehnichnih nauk 1982 profesor 1982 chlen specializovanoyi vchenoyi radi priladobudivnogo fakultetu KPI zasluzhenij vinahidnik UkrayiniNagorodimedal Za bojovi zaslugi 1978 DzherelaKiyivske vishe vijskove aviacijne inzhenerne uchilishe Kafedra razvedki Fond veteranov voennoj razvedki