У період з 1340 по 1801 рік з короткими перервами англійські та згодом британські монархи претендували на французький престол і носили титул короля Франції. Претензії вперше висловив король Едуард III у 1340 році під час Столітньої війни. Остаточно від титулу відмовився король Георг III у 1801 році.
Столітня війна
Від 987 року у Франції правила династія Капетингів. Після смерті короля Філіппа IV Вродливого в 1314 році на престолі по черзі перебували його сини Людовик X, Філіпп V та Карл IV. Усі троє були бездітними, тож після смерті Карла IV в 1328 році на престол зійшов Філіпп VI з династії Валуа, що був онуком короля Філіппа III, племінником Філіппа IV та двоюрідним братом його синів.
Водночас на престол Франції висловив свої претензії король Англії Едуард III з династії Плантагенетів, чия матір, Ізабелла Французька, була дочкою Філіппа IV. Хоча він склав омаж (присягу) перед Філіппом VI як герцог Аквітанський, 1337 року Едуард III виступив проти французького короля, розпочавши серію англо-французьких конфліктів, відомих як Столітня війна. У січні 1340 року король Едуард прийняв титул короля Франції.
1360 року між Англією та Францією було укладено договір у Бретіньї, за яким Едуард III відмовився від посягань на французький престол, отримавши в обмін значні володіння Франції. Однак після [en] у 1369 році король Англії заново прийняв титул короля Франції.
Наступники Едуарда III носили титул до 1420 року, коли було підписано договір у Труа, за яким Карл VI визнавався королем Франції, а його наступником в обхід дофіна Карла — король Англії Генріх V. Після їхніх смертей у 1422 році королем Франції та Англії став Генріх VI, що був сином Генріха V та єдиним англійським монархом, що де-факто володів Францією. Однак у ході війни арманьяків та бургіньйонів у 1429 році зусиллями Жанни д'Арк у Реймсі було короновано Карла VII — сина померлого французького короля Карла VI. 1435 року війна арманьяків і бургіньйонів завершилася, а до 1453 року англійців вигнали із більшості територій Франції.
Хоча за Англією залишилися лише володіння Кале (до 1558) та Нормандські острови, англійські та згодом британські монархи продовжували номінально титулувати себе королями Франції.
Відмова від претензій
21 вересня 1792 року, під час Французької революції, монархія у Франції була скасована.
У листопаді 1797 року в місті Лілль у ході війни першої коаліції відбулися британсько-французькі переговори. Французькі представники вимагали, щоб король Великої Британії був позбавлений титулу короля Франції. Британський представник [en], був готовий піти на це, однак згодом переговори у Ліллі зайшли в глухий кут під час інших обговорень.
Під час обговорень у Палаті громад сер [en] назвав вимогу французів щодо титулу «легковажною» і такою, щодо якої «навряд чи варто сперечатися»; Вільям Пітт молодший назвав титул «нешкідливим пером, щонайбільше, в короні Англії»; [en] назвав його «давнім достоїнством», втрата якого спричинить втрату честі та ганьбу.
1800 року було прийнято Акт про унію, за яким Велику Британію та Ірландію було об'єднано в Сполучене Королівство Великої Британії та Ірландії. Король Георг III скористався цією нагодою та видалив зі своєї титулатури титул короля Франції. Також із герба монарха було прибрано лілії, що були символом французьких династій.
Примітки
- Hundred Years’ War | Summary, Causes, Effects, Combatants, Timeline, & Facts | Britannica. www.britannica.com (англ.). 14 серпня 2023. Процитовано 4 вересня 2023.
- Edward III | King of England, Plantagenet Dynasty, Hundred Years’ War | Britannica. www.britannica.com (англ.). 10 серпня 2023. Процитовано 3 вересня 2023.
- Ржевська В. С. Договірно-правова діяльність Едварда III, короля Англії, в ході першого етапу "Столітньої війни" (1337 – 1360 рр.) // Вісник Київського національного університету імені Тараса Шевченка. — 2006. — С. 80-81. з джерела 3 вересня 2023. Процитовано 2023-09-03.
- Ржевська В. С. Договірно-правова діяльність Генріха V, короля Англії // Актуальні проблеми міжнародних відносин : Збірник наукових праць. — Київ : Київський національний університет імені Тараса Шевченка. Інститут міжнародних відносин, 2015. — Вип. 125 (частина I). — С. 65-67.
- Cobbett's Parliamentary History of England: From the Norman Conquest in 1066 to the Year 1803, from which Last-mentioned Epoch it is Continued Downwards in the Work Entitled "Cobbett's Parliamentary Debates" (англ.). T.C. Hansard. 1818.
- Ballot, Charles. (1910). Les négociations de Lille (1797). Bibliothèque d'histoire moderne ...t. 3, fasc. II [i.e. 10]. Paris: E. Cornély et cie.
- Cobbett, 1818, pp. 988—989.
- Cobbett, 1818, p. 1009.
- Cobbett, 1818, p. 1021.
- Hubbard, Arnold (14 липня 2003). . Electric review: a High Tory online journal of politics, art and literature. Архів оригіналу за 5 грудня 2008. Процитовано 3 вересня 2023.
- Maclagan, Michael; Louda, Jiří (1981). Line of Succession: Heraldry of the Royal Families of Europe. London: Macdonald & Co. с. 17. ISBN .
Джерела
- Cobbett, William. The Parliamentary History of England from the Earliest Period to the Year 1803. — London : T.C. Hansard, 1818. — Т. 33. (англ.)
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
U period z 1340 po 1801 rik z korotkimi perervami anglijski ta zgodom britanski monarhi pretenduvali na francuzkij prestol i nosili titul korolya Franciyi Pretenziyi vpershe visloviv korol Eduard III u 1340 roci pid chas Stolitnoyi vijni Ostatochno vid titulu vidmovivsya korol Georg III u 1801 roci Vitrazh chasiv Eduarda III iz zobrazhennyam jogo gerba Zverhu sprava ta znizu zliva zobrazheno troh leviv Angliya zverhu zliva ta znizu sprava liliyi Franciya Stolitnya vijnaVid 987 roku u Franciyi pravila dinastiya Kapetingiv Pislya smerti korolya Filippa IV Vrodlivogo v 1314 roci na prestoli po cherzi perebuvali jogo sini Lyudovik X Filipp V ta Karl IV Usi troye buli bezditnimi tozh pislya smerti Karla IV v 1328 roci na prestol zijshov Filipp VI z dinastiyi Valua sho buv onukom korolya Filippa III pleminnikom Filippa IV ta dvoyuridnim bratom jogo siniv Vodnochas na prestol Franciyi visloviv svoyi pretenziyi korol Angliyi Eduard III z dinastiyi Plantagenetiv chiya matir Izabella Francuzka bula dochkoyu Filippa IV Hocha vin sklav omazh prisyagu pered Filippom VI yak gercog Akvitanskij 1337 roku Eduard III vistupiv proti francuzkogo korolya rozpochavshi seriyu anglo francuzkih konfliktiv vidomih yak Stolitnya vijna U sichni 1340 roku korol Eduard prijnyav titul korolya Franciyi 1360 roku mizh Angliyeyu ta Franciyeyu bulo ukladeno dogovir u Bretinyi za yakim Eduard III vidmovivsya vid posyagan na francuzkij prestol otrimavshi v obmin znachni volodinnya Franciyi Odnak pislya en u 1369 roci korol Angliyi zanovo prijnyav titul korolya Franciyi Nastupniki Eduarda III nosili titul do 1420 roku koli bulo pidpisano dogovir u Trua za yakim Karl VI viznavavsya korolem Franciyi a jogo nastupnikom v obhid dofina Karla korol Angliyi Genrih V Pislya yihnih smertej u 1422 roci korolem Franciyi ta Angliyi stav Genrih VI sho buv sinom Genriha V ta yedinim anglijskim monarhom sho de fakto volodiv Franciyeyu Odnak u hodi vijni armanyakiv ta burginjoniv u 1429 roci zusillyami Zhanni d Ark u Rejmsi bulo koronovano Karla VII sina pomerlogo francuzkogo korolya Karla VI 1435 roku vijna armanyakiv i burginjoniv zavershilasya a do 1453 roku anglijciv vignali iz bilshosti teritorij Franciyi Hocha za Angliyeyu zalishilisya lishe volodinnya Kale do 1558 ta Normandski ostrovi anglijski ta zgodom britanski monarhi prodovzhuvali nominalno tituluvati sebe korolyami Franciyi Vidmova vid pretenzijViluchennya francuzkih lilij z gerba britanskogo monarha v 1801 rociGerb Georga III v 1760 1801 rokah iz francuzkimi liliyamiGerb Georga III v 1801 1816 rokah 21 veresnya 1792 roku pid chas Francuzkoyi revolyuciyi monarhiya u Franciyi bula skasovana U listopadi 1797 roku v misti Lill u hodi vijni pershoyi koaliciyi vidbulisya britansko francuzki peregovori Francuzki predstavniki vimagali shob korol Velikoyi Britaniyi buv pozbavlenij titulu korolya Franciyi Britanskij predstavnik en buv gotovij piti na ce odnak zgodom peregovori u Lilli zajshli v gluhij kut pid chas inshih obgovoren Pid chas obgovoren u Palati gromad ser en nazvav vimogu francuziv shodo titulu legkovazhnoyu i takoyu shodo yakoyi navryad chi varto sperechatisya Vilyam Pitt molodshij nazvav titul neshkidlivim perom shonajbilshe v koroni Angliyi en nazvav jogo davnim dostoyinstvom vtrata yakogo sprichinit vtratu chesti ta ganbu 1800 roku bulo prijnyato Akt pro uniyu za yakim Veliku Britaniyu ta Irlandiyu bulo ob yednano v Spoluchene Korolivstvo Velikoyi Britaniyi ta Irlandiyi Korol Georg III skoristavsya ciyeyu nagodoyu ta vidaliv zi svoyeyi titulaturi titul korolya Franciyi Takozh iz gerba monarha bulo pribrano liliyi sho buli simvolom francuzkih dinastij PrimitkiHundred Years War Summary Causes Effects Combatants Timeline amp Facts Britannica www britannica com angl 14 serpnya 2023 Procitovano 4 veresnya 2023 Edward III King of England Plantagenet Dynasty Hundred Years War Britannica www britannica com angl 10 serpnya 2023 Procitovano 3 veresnya 2023 Rzhevska V S Dogovirno pravova diyalnist Edvarda III korolya Angliyi v hodi pershogo etapu Stolitnoyi vijni 1337 1360 rr Visnik Kiyivskogo nacionalnogo universitetu imeni Tarasa Shevchenka 2006 S 80 81 z dzherela 3 veresnya 2023 Procitovano 2023 09 03 Rzhevska V S Dogovirno pravova diyalnist Genriha V korolya Angliyi Aktualni problemi mizhnarodnih vidnosin Zbirnik naukovih prac Kiyiv Kiyivskij nacionalnij universitet imeni Tarasa Shevchenka Institut mizhnarodnih vidnosin 2015 Vip 125 chastina I S 65 67 Cobbett s Parliamentary History of England From the Norman Conquest in 1066 to the Year 1803 from which Last mentioned Epoch it is Continued Downwards in the Work Entitled Cobbett s Parliamentary Debates angl T C Hansard 1818 Ballot Charles 1910 Les negociations de Lille 1797 Bibliotheque d histoire moderne t 3 fasc II i e 10 Paris E Cornely et cie Cobbett 1818 pp 988 989 Cobbett 1818 p 1009 Cobbett 1818 p 1021 Hubbard Arnold 14 lipnya 2003 Electric review a High Tory online journal of politics art and literature Arhiv originalu za 5 grudnya 2008 Procitovano 3 veresnya 2023 Maclagan Michael Louda Jiri 1981 Line of Succession Heraldry of the Royal Families of Europe London Macdonald amp Co s 17 ISBN 0 85613 276 4 DzherelaCobbett William The Parliamentary History of England from the Earliest Period to the Year 1803 London T C Hansard 1818 T 33 angl