Яньцай — державне утворення сакських племен. Можливо, було союзником племен аорсів. Основна активність була в Волзькому регіоні та між Волгою та Кавказом. У I ст. н. е. визнало зверхність Кангюя. У 380 році загнуло під тиском однієї з племен тєле-дінлінів й аланів.
奄蔡 Яньцай | ||||
| ||||
Столиця | Аланьмі | |||
Мови | іранські | |||
Релігії | зороастризм | |||
Державний устрій | Не вказано | |||
Історія | ||||
- Засновано | II ст. до н. е. | |||
- Ліквідовано | 380-ті | |||
Назва
Яньцай є китайським варіантом назви, власна назва держави достеменно невідома, припускають, що могла зватися Апса(х). Китайську назву надав дипломат Чжан Цянь, що перекладається як «Великий степ». Згодом відома як Веньнаша (Теплі піски) та Алан Ліао. Припускають, що у римлян була відомою під назвою Абзойя.
Історія
Ймовірно, сформувалася на початку II ст. до н. е. внаслідок підкорення саками-парасугдам решток масагетських племен. В тому ж столітті відзначено першу письмову згадку про цю державу — у історика Сима Цяня.
Тривалий час зберігало мирні відносини із східними сусідами — Хорезмом й Кангюєм. Можливо на початковому етапі існування свого утворення племена з Яньцай брали участь у війнах Боспорського царства й відомі були там як аорси.
У 60-х роках Яньцай зазнало поразок на сході й заході, внаслідок чого група племен відкололася й оселилася в Північному Причорномор'ї. Сама Яньцай визнала зверхність Кангюя. З цього починається поступовий занепад.
У II ст. підтиском сяньбі племена тєле-дінлінів рухаються на захід, атакуючи межі Яньцая. Водночас держава зазнає нападів аланів, внаслідок чого починає розпадатися. Остаточно припинило існування у 380-х роках.
Територія
Від східного узбережжя Аральського моря до півдня Уральських гір, від Отрарської оази до нижньої Волги й північносхідного Передкавказзя.
Устрій
Припускають, що являло собою скоріше протодержаву або конфедерацію племен. Судячи з відомостей не мала міцною внутрішньої будови.
Джерела
- Zadneprovskiy, Y. A. (1994). «The Nomads of Northern Central Asia After The Invasion of Alexander». In Harmatta, János (ed.). History of Civilizations of Central Asia: The Development of Sedentary and Nomadic Civilizations, 700 B. C. to A. D. 250. UNESCO. pp. 457—472.
- Brzezinski, Richard; Mielczarek, Mariusz (2002). The Sarmatians, 600 BC-AD 450. Osprey Publishing. .
- Hill, John E. 2015. Through the Jade Gate — China to Rome: A Study of the Silk Routes 1st to 2nd Centuries CE. 2nd Edition. Volume I. CreateSpace. Charleston, S.C.
- Скрипкин А. С. Яньцай, аорсы, аланы // Вестник Волгоградского государственного университета. — 2018. — Т. 23, № 3. — С. 92–98.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Yancaj derzhavne utvorennya sakskih plemen Mozhlivo bulo soyuznikom plemen aorsiv Osnovna aktivnist bula v Volzkomu regioni ta mizh Volgoyu ta Kavkazom U I st n e viznalo zverhnist Kangyuya U 380 roci zagnulo pid tiskom odniyeyi z plemen tyele dinliniv j alaniv 奄蔡 YancajII st do n e 380 tiHesu istorichni kordoni na kartiStolicya AlanmiMovi iranskiReligiyi zoroastrizmDerzhavnij ustrij Ne vkazanoIstoriya Zasnovano II st do n e Likvidovano 380 tiNazvaYancaj ye kitajskim variantom nazvi vlasna nazva derzhavi dostemenno nevidoma pripuskayut sho mogla zvatisya Apsa h Kitajsku nazvu nadav diplomat Chzhan Cyan sho perekladayetsya yak Velikij step Zgodom vidoma yak Vennasha Tepli piski ta Alan Liao Pripuskayut sho u rimlyan bula vidomoyu pid nazvoyu Abzojya IstoriyaJmovirno sformuvalasya na pochatku II st do n e vnaslidok pidkorennya sakami parasugdam reshtok masagetskih plemen V tomu zh stolitti vidznacheno pershu pismovu zgadku pro cyu derzhavu u istorika Sima Cyanya Trivalij chas zberigalo mirni vidnosini iz shidnimi susidami Horezmom j Kangyuyem Mozhlivo na pochatkovomu etapi isnuvannya svogo utvorennya plemena z Yancaj brali uchast u vijnah Bosporskogo carstva j vidomi buli tam yak aorsi U 60 h rokah Yancaj zaznalo porazok na shodi j zahodi vnaslidok chogo grupa plemen vidkololasya j oselilasya v Pivnichnomu Prichornomor yi Sama Yancaj viznala zverhnist Kangyuya Z cogo pochinayetsya postupovij zanepad U II st pidtiskom syanbi plemena tyele dinliniv ruhayutsya na zahid atakuyuchi mezhi Yancaya Vodnochas derzhava zaznaye napadiv alaniv vnaslidok chogo pochinaye rozpadatisya Ostatochno pripinilo isnuvannya u 380 h rokah TeritoriyaVid shidnogo uzberezhzhya Aralskogo morya do pivdnya Uralskih gir vid Otrarskoyi oazi do nizhnoyi Volgi j pivnichnoshidnogo Peredkavkazzya UstrijPripuskayut sho yavlyalo soboyu skorishe protoderzhavu abo konfederaciyu plemen Sudyachi z vidomostej ne mala micnoyu vnutrishnoyi budovi DzherelaZadneprovskiy Y A 1994 The Nomads of Northern Central Asia After The Invasion of Alexander In Harmatta Janos ed History of Civilizations of Central Asia The Development of Sedentary and Nomadic Civilizations 700 B C to A D 250 UNESCO pp 457 472 ISBN 9231028464 Brzezinski Richard Mielczarek Mariusz 2002 The Sarmatians 600 BC AD 450 Osprey Publishing ISBN 184176485X Hill John E 2015 Through the Jade Gate China to Rome A Study of the Silk Routes 1st to 2nd Centuries CE 2nd Edition Volume I CreateSpace Charleston S C Skripkin A S Yancaj aorsy alany Vestnik Volgogradskogo gosudarstvennogo universiteta 2018 T 23 3 S 92 98