Маякі́вка (раніше також Остапівка) — село в Україні, у Оржицькій селищній громаді Лубенського району Полтавської області. Населення становить 358 осіб. До 2020 орган місцевого самоврядування — Оржицька селищна рада. До 17 липня 2020 року входило у склад нині ліквідованого Оржицького району.
село Маяківка | |||
---|---|---|---|
| |||
Країна | Україна | ||
Область | Полтавська область | ||
Район | Лубенський район | ||
Громада | Оржицька селищна громада | ||
Код КАТОТТГ | UA53040070150010684 | ||
Основні дані | |||
Засноване | 1964 | ||
Населення | 358 | ||
Площа | 1,766 км² | ||
Густота населення | 202,72 осіб/км² | ||
Поштовий індекс | 37702 | ||
Телефонний код | +380 5357 | ||
Географічні дані | |||
Географічні координати | 49°51′09″ пн. ш. 32°38′47″ сх. д. / 49.85250° пн. ш. 32.64639° сх. д.Координати: 49°51′09″ пн. ш. 32°38′47″ сх. д. / 49.85250° пн. ш. 32.64639° сх. д. | ||
Середня висота над рівнем моря | 97 м | ||
Місцева влада | |||
Адреса ради | 37700, Полтавська обл., Лубенський р-н, селище Оржиця, вул. Центральна, 24 | ||
Карта | |||
Маяківка | |||
Маяківка | |||
Мапа | |||
Маяківка у Вікісховищі |
Географія
Село Маяківка знаходиться на лівому березі річки Оржиця, вище за течією на відстані 2 км розташоване село Золотухи, нижче за течією на відстані 5,5 км розташоване село Онішки, на протилежному березі — села Заріг та Теремецьке.
Історія
Село Маяківка мало спочатку назву Остап'є, а пізніше Остапівка. Заснував його вільний козак Остап на лівому березі річки Оржиця. Перші будівлі з'явилися в північно-західній частині села, там було поставлено невелику дерев'яну церкву, яку називали капличка, а поряд із нею знаходилося кладовище, куди в останню путь час від часу рушали односельці, виснажені життям, хворобою чи тяжкою працею.
Село росло, збільшувалося не тільки населення, а і його господарство. Жили там українці — козаки, поміщики, кріпаки. На той час вирощували зернові та городні культури, на болотах і луках збирали сіно. Пізніше в селі побудовано церкву на рівному місці, у центрі села, біля озера. Коло церкви посадили дерева: берести, клени, ясени, липи, а все подвір'я обкопали ровом.
Неподалік від церкви побудовано приміщення, у якому жив піп, і відкрито церковно-парафіяльну школу. В тій школі навчалися діти багатшого населення, а бідняки привчали своїх до роботи: теслярувати, бондарювати, шити взуття і одяг. Дітям бідних дозволено навчатися в церковні школі десь на початку сімдесятих років XIX століття. Навчали в школі піп та дяк, освіта була трирічна.
1914 року на земські кошти в селі збудовано цегляний будинок, у якому відкрито сільську початкову школу, де було 4 класи, а далі діти могли навчатися в Чутівці чи в Оржиці.
У 1926—1927 роках у селі було утворено машино-тракторне товариство, на кошти трудівників було закуплено трактор марки «Фордзон», молотарку, нафтовий двигун та постамент до механічного млина.
Колгосп в Остапівці засновано 1928 року, і назвали його «Незаможник», членами його були бідняки. Заснував його член партії Д. Х. Гуща, котрий був до того народним суддею Оржицького району. Ввійшло до колгоспу всього 18 сімей. Тридцятого року головою колгоспу був комуніст двадцятип'ятитисячник із Харкова Царенко. За домовленістю із вищими партійними і радянськими органами він придбав для колгоспу нафтовий двигунець і токарний верстат. Сам їх встановив і пустив у дію. Через рік він повернувся в Харків на завод. Пізніше, коли в Оржиці організували МТС, трактор «Фордзон» і токарний верстат було передано туди. З невеликою різницею в часі в Остапівці заснували ще один колгосп «Перемога» і на хуторах — колгосп імені Шевченка.
Трохи згодом «Незаможник» і «Перемога» з'єдналися в один колгосп, який назвали «Більшовиком», а головою став Д. Х. Гуща. Після керував ним І. З. Маслак та П. М. Іченський, котрого запам'ятали як чуйну людину, доброго господаря.
Жахливим випробуванням для села був голодомор 1933 року. Гинули дорослі й діти, вимирали цілими сім'ями. Так само зловісно позначився на долі Остапівки тридцять восьмий — рік репресій. Він продовжив моторошну історію перших літ колективізації, коли розкуркулювали, арештовували і вивозили в безвість навіть малолітків. Але життя тривало, і працелюбна Остапівка сіяла і жала… Визначною подією в житті колгоспу було придбання першої машини-півторатонки. Коли Іченського перевели в Овсюки, головували О. І. Матвієнко, Н. Т. Бутурлим. Трудова дисципліна похитувалась, колгосп став занепадати.
У 1939 колгосп очолив Денис Мусійович Степаненко, котрий боровся з ледарством і бракоробством, впроваджував передові методи господарювання. Значно підвищився рівень життя людей, було придбано чимало реманенту. В господарстві був свій цегельний завод, котрий виготовляв до трьохсот тисяч цеглин щорічно, з неї двісті тисяч випалювалося. Було побудовано цегляний свинарник, розпочато спорудження зерносховища, зведено зимівник для бджоло родин.
Згідно з постановою Раднаркому у вересні 1939 року колгосп імені Шевченка, що був розташований в хуторах, приєднано до «Більшовика». Однак під кінець року за недонесення коштів на капіталовкладення в Державний банк голову Д. М. Степаненка та бухгалтера П. С. Дітняка було зміщено з посад та притягнуто до кримінальної відповідальності. На звітних зборах головою обрано Павла Наумовича Мороза, який працював завідувачем господарства.
«Більшовик» мав тоді 4 рільничі бригади, а в кожній до ста працездатних членів колгоспу. У передвоєнний період у колгоспі налічувалось 40 корів, понад 1000 олів молодняка ВРХ. Від кожної корови надоювали за рік понад 3000 кілограмів. Було також до 300 олів овець, вівчар Андрій Юхимович Стрельченко був учасником Виставки досягнень народного господарства і нагороджений срібною медаллю.
Мирну працю трудівників перервала Німецько-радянська війна. Понад сто чоловік із селища пішло на війну. 23 вересня сорок першого року Остапівку окупували нацисти…
Свиноголів'я, яке було в колгоспі, залишилось на території Харківської області, куди відправлена в евакуацію, а решта забрана нацистськими військами. ВРХ часткова залишилась на дорогах евакуації Полтавщини, а решту розібрали німецькі військові частини та їхні прихвосні. Птицю, бджолосім'ї, більшу частину овець також забрали німці. Під час окупації в селі залишилось 5 пар волів, 80 коней, яких роздали селянам і якими обробляли потім землю в громадському дворі № 52. Управителем був Сидір Юхимович Хоменко, до людей ставився добре. Старостою і писарем — Іван Зиновійович та Михайло Григорович Охріменки. Вони знущалися з людей, багатьох односельців били, погрожували розстрілами, видавали німцям комуністів, комсомольців. Було вигнано до Німеччини 60 осіб, з яких там і загинули Іван Сидорович Верпета, Василь Олексійович, Даниленко, Петро Андрійович Стрельченко, Афанасій Іванович Жила. З вини старости і писаря загинули Яків Христофорович Черненко, Клим Стефанович Лозицький, Лазор Григорович Костенко.
Прислужниками нацистів були 14 чоловік. 23 вересня 1943 року наші війська звільнили Остапівку від німецької окупації. Під час мітингу головою сільської Ради обрано Івана Михайловича Норку, а головою колгоспу Павла Наумовича Мороза. В колгоспі на той час було 50 коней, 40 волів та кілька десятків овець.
Зцього періоду розпочалася відбудова колгоспного виробництва. На полях скосили, згромадили в копи снопи озимих і ярих культур, потім їх звезли та склали в скирти, восени і взимку обмолотили, здали зерно на державні хлібоприймальні пункти. Було посіяно понад 600 гектарів озимини, яка добре перезимувала.
Наступного1944 року вирощено близько 30 центнерів з гектара озимини. 1945 був посушливий, неврожайний. Закінчилася Німецько-радянська війна, почали повертатися в село фронтовики. До рідних домівок прийшли лише 50, а 90 — не повернулися. Але й з тих п'ятдесяти більше десятка — інваліди. Голова колгоспу П. Н. Мороз тяжко захворів, і господарський рік закінчував рільник Євдоким Григорович Зленко.
У 1946 році на звітних зборах обрано головою колгоспу Йосипа Івановича Біленка, рік був посушливий, колгосп занепадав до рівня відстаючих, і в тяжкому сорок сьомому головою став Іван Васильович Зеленський. Продуктів для харчування колгоспників не вистачало, однак працювали злагоджено на полях і фермах, планові завдання по виробництву і продажу продукції державі виконали. Впродовж 1948—1958 років головами колгоспу працювали Михайло Євдокимович Зленко, Володимир Якович Шамота, Олександр Олександрович Мизюра, Федір Іллі Петренко, Григорі Дмитрович Клименко, Іван Мифодійович Бурий. А в 1959 колгосп «Більшовик» приєднано до колгоспу імені Шевченка Оржицької сільської Ради. В об'єднаному господарстві головою був Василь Миколайович Тригуб. Колишній «Більшовик» таким чином став третьою комплексною бригадою, а І. М. Бурий — бригадиром. З початку 60-х років село стало оновлюватися, колгоспники будують добротні будинки з каменя, черепашнику та цегли, а дахи — із бляхи та шиферу.
За рішенням Лубенського виробничого управління в липні 1962 року бригаду № 3 відокремлено від колгоспу імені Шевченка і приєднано до Оржицького міжколгоспного відгодівельного пункту.
Сама ж назва села — Остапівка, існувала до 1963 року, а тому що в Лубенському районі було ще одне село з такою ж назвою, то для зручності наше перейменували в Маяківку.
У 1964 році відгодівельний пункт у Маяківці реорганізовано в колгосп, якому дано назву «8 Березня», а рівно через 10 років він виявився найменшим у районі, а тому на зборах колгоспників 21 березня 1975 року колгосп «8 Березня» приєднано до радгоспу «Оржицький», утворено відділок № 3.
У 1923-1961, 1965-2020 роках село входило до складу Оржицького району.
12 червня 2020 року, відповідно до розпорядження Кабінету Міністрів України № 721-р «Про визначення адміністративних центрів та затвердження територій територіальних громад Полтавської області», село увійшло до складу Оржицької селищної громади[1].
19 липня 2020 року, в результаті адміністративно - територіальної реформи та ліквідації Оржицького району, село увійшло до складу новоутвореного Лубенського району[2].
Політика
Парламентські вибори, 2019
На позачергових парламентських виборах 2019 року у селі функціонувала окрема виборча дільниця № 530656, розташована у приміщенні клубу.
- Результати
- зареєстровано 222 виборці, явка 80,63%, найбільше голосів віддано за «Слугу народу» — 45,20%, за Всеукраїнське об'єднання «Батьківщина» і Радикальну партію Олега Ляшка — по 12,99%. В (одномандатному окрузі) найбільше голосів отримала Анастасія Ляшенко (Слуга народу) — 28,25%, за Олексія Баганця (Всеукраїнське об'єднання «Батьківщина») — 18,08%, за Костянтина Іщейкіна (самовисування) — 12,99%.
Економіка
- Молочно-товарна ферма.
- ТОВ «Маяківка».
Об'єкти соціальної сфери
- Етнографічний колектив села Маяківка.
- Клуб.
Також
Примітки
- . Архів оригіналу за 14 лютого 2022.
- . Архів оригіналу за 23 березня 2022.
Посилання
- Постанова Верховної Ради України про ліквідацію та створення районів. [ 9 липня 2021 у Wayback Machine.]
Це незавершена стаття з географії України. Ви можете проєкту, виправивши або дописавши її. |
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Mayaki vka ranishe takozh Ostapivka selo v Ukrayini u Orzhickij selishnij gromadi Lubenskogo rajonu Poltavskoyi oblasti Naselennya stanovit 358 osib Do 2020 organ miscevogo samovryaduvannya Orzhicka selishna rada Do 17 lipnya 2020 roku vhodilo u sklad nini likvidovanogo Orzhickogo rajonu selo Mayakivka Gerb Krayina Ukrayina Oblast Poltavska oblast Rajon Lubenskij rajon Gromada Orzhicka selishna gromada Kod KATOTTG UA53040070150010684 Osnovni dani Zasnovane 1964 Naselennya 358 Plosha 1 766 km Gustota naselennya 202 72 osib km Poshtovij indeks 37702 Telefonnij kod 380 5357 Geografichni dani Geografichni koordinati 49 51 09 pn sh 32 38 47 sh d 49 85250 pn sh 32 64639 sh d 49 85250 32 64639 Koordinati 49 51 09 pn sh 32 38 47 sh d 49 85250 pn sh 32 64639 sh d 49 85250 32 64639 Serednya visota nad rivnem morya 97 m Misceva vlada Adresa radi 37700 Poltavska obl Lubenskij r n selishe Orzhicya vul Centralna 24 Karta Mayakivka Mayakivka Mapa Mayakivka u VikishovishiGeografiyaSelo Mayakivka znahoditsya na livomu berezi richki Orzhicya vishe za techiyeyu na vidstani 2 km roztashovane selo Zolotuhi nizhche za techiyeyu na vidstani 5 5 km roztashovane selo Onishki na protilezhnomu berezi sela Zarig ta Teremecke IstoriyaSelo Mayakivka malo spochatku nazvu Ostap ye a piznishe Ostapivka Zasnuvav jogo vilnij kozak Ostap na livomu berezi richki Orzhicya Pershi budivli z yavilisya v pivnichno zahidnij chastini sela tam bulo postavleno neveliku derev yanu cerkvu yaku nazivali kaplichka a poryad iz neyu znahodilosya kladovishe kudi v ostannyu put chas vid chasu rushali odnoselci visnazheni zhittyam hvoroboyu chi tyazhkoyu praceyu Selo roslo zbilshuvalosya ne tilki naselennya a i jogo gospodarstvo Zhili tam ukrayinci kozaki pomishiki kripaki Na toj chas viroshuvali zernovi ta gorodni kulturi na bolotah i lukah zbirali sino Piznishe v seli pobudovano cerkvu na rivnomu misci u centri sela bilya ozera Kolo cerkvi posadili dereva beresti kleni yaseni lipi a vse podvir ya obkopali rovom Nepodalik vid cerkvi pobudovano primishennya u yakomu zhiv pip i vidkrito cerkovno parafiyalnu shkolu V tij shkoli navchalisya diti bagatshogo naselennya a bidnyaki privchali svoyih do roboti teslyaruvati bondaryuvati shiti vzuttya i odyag Dityam bidnih dozvoleno navchatisya v cerkovni shkoli des na pochatku simdesyatih rokiv XIX stolittya Navchali v shkoli pip ta dyak osvita bula tririchna 1914 roku na zemski koshti v seli zbudovano ceglyanij budinok u yakomu vidkrito silsku pochatkovu shkolu de bulo 4 klasi a dali diti mogli navchatisya v Chutivci chi v Orzhici U 1926 1927 rokah u seli bulo utvoreno mashino traktorne tovaristvo na koshti trudivnikiv bulo zakupleno traktor marki Fordzon molotarku naftovij dvigun ta postament do mehanichnogo mlina Kolgosp v Ostapivci zasnovano 1928 roku i nazvali jogo Nezamozhnik chlenami jogo buli bidnyaki Zasnuvav jogo chlen partiyi D H Gusha kotrij buv do togo narodnim suddeyu Orzhickogo rajonu Vvijshlo do kolgospu vsogo 18 simej Tridcyatogo roku golovoyu kolgospu buv komunist dvadcyatip yatitisyachnik iz Harkova Carenko Za domovlenistyu iz vishimi partijnimi i radyanskimi organami vin pridbav dlya kolgospu naftovij dvigunec i tokarnij verstat Sam yih vstanoviv i pustiv u diyu Cherez rik vin povernuvsya v Harkiv na zavod Piznishe koli v Orzhici organizuvali MTS traktor Fordzon i tokarnij verstat bulo peredano tudi Z nevelikoyu rizniceyu v chasi v Ostapivci zasnuvali she odin kolgosp Peremoga i na hutorah kolgosp imeni Shevchenka Trohi zgodom Nezamozhnik i Peremoga z yednalisya v odin kolgosp yakij nazvali Bilshovikom a golovoyu stav D H Gusha Pislya keruvav nim I Z Maslak ta P M Ichenskij kotrogo zapam yatali yak chujnu lyudinu dobrogo gospodarya Zhahlivim viprobuvannyam dlya sela buv golodomor 1933 roku Ginuli dorosli j diti vimirali cilimi sim yami Tak samo zlovisno poznachivsya na doli Ostapivki tridcyat vosmij rik represij Vin prodovzhiv motoroshnu istoriyu pershih lit kolektivizaciyi koli rozkurkulyuvali areshtovuvali i vivozili v bezvist navit malolitkiv Ale zhittya trivalo i pracelyubna Ostapivka siyala i zhala Viznachnoyu podiyeyu v zhitti kolgospu bulo pridbannya pershoyi mashini pivtoratonki Koli Ichenskogo pereveli v Ovsyuki golovuvali O I Matviyenko N T Buturlim Trudova disciplina pohituvalas kolgosp stav zanepadati U 1939 kolgosp ocholiv Denis Musijovich Stepanenko kotrij borovsya z ledarstvom i brakorobstvom vprovadzhuvav peredovi metodi gospodaryuvannya Znachno pidvishivsya riven zhittya lyudej bulo pridbano chimalo remanentu V gospodarstvi buv svij cegelnij zavod kotrij vigotovlyav do trohsot tisyach ceglin shorichno z neyi dvisti tisyach vipalyuvalosya Bulo pobudovano ceglyanij svinarnik rozpochato sporudzhennya zernoshovisha zvedeno zimivnik dlya bdzholo rodin Zgidno z postanovoyu Radnarkomu u veresni 1939 roku kolgosp imeni Shevchenka sho buv roztashovanij v hutorah priyednano do Bilshovika Odnak pid kinec roku za nedonesennya koshtiv na kapitalovkladennya v Derzhavnij bank golovu D M Stepanenka ta buhgaltera P S Ditnyaka bulo zmisheno z posad ta prityagnuto do kriminalnoyi vidpovidalnosti Na zvitnih zborah golovoyu obrano Pavla Naumovicha Moroza yakij pracyuvav zaviduvachem gospodarstva Bilshovik mav todi 4 rilnichi brigadi a v kozhnij do sta pracezdatnih chleniv kolgospu U peredvoyennij period u kolgospi nalichuvalos 40 koriv ponad 1000 oliv molodnyaka VRH Vid kozhnoyi korovi nadoyuvali za rik ponad 3000 kilogramiv Bulo takozh do 300 oliv ovec vivchar Andrij Yuhimovich Strelchenko buv uchasnikom Vistavki dosyagnen narodnogo gospodarstva i nagorodzhenij sribnoyu medallyu Mirnu pracyu trudivnikiv perervala Nimecko radyanska vijna Ponad sto cholovik iz selisha pishlo na vijnu 23 veresnya sorok pershogo roku Ostapivku okupuvali nacisti Svinogoliv ya yake bulo v kolgospi zalishilos na teritoriyi Harkivskoyi oblasti kudi vidpravlena v evakuaciyu a reshta zabrana nacistskimi vijskami VRH chastkova zalishilas na dorogah evakuaciyi Poltavshini a reshtu rozibrali nimecki vijskovi chastini ta yihni prihvosni Pticyu bdzholosim yi bilshu chastinu ovec takozh zabrali nimci Pid chas okupaciyi v seli zalishilos 5 par voliv 80 konej yakih rozdali selyanam i yakimi obroblyali potim zemlyu v gromadskomu dvori 52 Upravitelem buv Sidir Yuhimovich Homenko do lyudej stavivsya dobre Starostoyu i pisarem Ivan Zinovijovich ta Mihajlo Grigorovich Ohrimenki Voni znushalisya z lyudej bagatoh odnoselciv bili pogrozhuvali rozstrilami vidavali nimcyam komunistiv komsomolciv Bulo vignano do Nimechchini 60 osib z yakih tam i zaginuli Ivan Sidorovich Verpeta Vasil Oleksijovich Danilenko Petro Andrijovich Strelchenko Afanasij Ivanovich Zhila Z vini starosti i pisarya zaginuli Yakiv Hristoforovich Chernenko Klim Stefanovich Lozickij Lazor Grigorovich Kostenko Prisluzhnikami nacistiv buli 14 cholovik 23 veresnya 1943 roku nashi vijska zvilnili Ostapivku vid nimeckoyi okupaciyi Pid chas mitingu golovoyu silskoyi Radi obrano Ivana Mihajlovicha Norku a golovoyu kolgospu Pavla Naumovicha Moroza V kolgospi na toj chas bulo 50 konej 40 voliv ta kilka desyatkiv ovec Zcogo periodu rozpochalasya vidbudova kolgospnogo virobnictva Na polyah skosili zgromadili v kopi snopi ozimih i yarih kultur potim yih zvezli ta sklali v skirti voseni i vzimku obmolotili zdali zerno na derzhavni hliboprijmalni punkti Bulo posiyano ponad 600 gektariv ozimini yaka dobre perezimuvala Nastupnogo1944 roku virosheno blizko 30 centneriv z gektara ozimini 1945 buv posushlivij nevrozhajnij Zakinchilasya Nimecko radyanska vijna pochali povertatisya v selo frontoviki Do ridnih domivok prijshli lishe 50 a 90 ne povernulisya Ale j z tih p yatdesyati bilshe desyatka invalidi Golova kolgospu P N Moroz tyazhko zahvoriv i gospodarskij rik zakinchuvav rilnik Yevdokim Grigorovich Zlenko U 1946 roci na zvitnih zborah obrano golovoyu kolgospu Josipa Ivanovicha Bilenka rik buv posushlivij kolgosp zanepadav do rivnya vidstayuchih i v tyazhkomu sorok somomu golovoyu stav Ivan Vasilovich Zelenskij Produktiv dlya harchuvannya kolgospnikiv ne vistachalo odnak pracyuvali zlagodzheno na polyah i fermah planovi zavdannya po virobnictvu i prodazhu produkciyi derzhavi vikonali Vprodovzh 1948 1958 rokiv golovami kolgospu pracyuvali Mihajlo Yevdokimovich Zlenko Volodimir Yakovich Shamota Oleksandr Oleksandrovich Mizyura Fedir Illi Petrenko Grigori Dmitrovich Klimenko Ivan Mifodijovich Burij A v 1959 kolgosp Bilshovik priyednano do kolgospu imeni Shevchenka Orzhickoyi silskoyi Radi V ob yednanomu gospodarstvi golovoyu buv Vasil Mikolajovich Trigub Kolishnij Bilshovik takim chinom stav tretoyu kompleksnoyu brigadoyu a I M Burij brigadirom Z pochatku 60 h rokiv selo stalo onovlyuvatisya kolgospniki buduyut dobrotni budinki z kamenya cherepashniku ta cegli a dahi iz blyahi ta shiferu Za rishennyam Lubenskogo virobnichogo upravlinnya v lipni 1962 roku brigadu 3 vidokremleno vid kolgospu imeni Shevchenka i priyednano do Orzhickogo mizhkolgospnogo vidgodivelnogo punktu Sama zh nazva sela Ostapivka isnuvala do 1963 roku a tomu sho v Lubenskomu rajoni bulo she odne selo z takoyu zh nazvoyu to dlya zruchnosti nashe perejmenuvali v Mayakivku U 1964 roci vidgodivelnij punkt u Mayakivci reorganizovano v kolgosp yakomu dano nazvu 8 Bereznya a rivno cherez 10 rokiv vin viyavivsya najmenshim u rajoni a tomu na zborah kolgospnikiv 21 bereznya 1975 roku kolgosp 8 Bereznya priyednano do radgospu Orzhickij utvoreno viddilok 3 U 1923 1961 1965 2020 rokah selo vhodilo do skladu Orzhickogo rajonu 12 chervnya 2020 roku vidpovidno do rozporyadzhennya Kabinetu Ministriv Ukrayini 721 r Pro viznachennya administrativnih centriv ta zatverdzhennya teritorij teritorialnih gromad Poltavskoyi oblasti selo uvijshlo do skladu Orzhickoyi selishnoyi gromadi 1 19 lipnya 2020 roku v rezultati administrativno teritorialnoyi reformi ta likvidaciyi Orzhickogo rajonu selo uvijshlo do skladu novoutvorenogo Lubenskogo rajonu 2 PolitikaParlamentski vibori 2019 Na pozachergovih parlamentskih viborah 2019 roku u seli funkcionuvala okrema viborcha dilnicya 530656 roztashovana u primishenni klubu Rezultati zareyestrovano 222 viborci yavka 80 63 najbilshe golosiv viddano za Slugu narodu 45 20 za Vseukrayinske ob yednannya Batkivshina i Radikalnu partiyu Olega Lyashka po 12 99 V odnomandatnomu okruzi najbilshe golosiv otrimala Anastasiya Lyashenko Sluga narodu 28 25 za Oleksiya Bagancya Vseukrayinske ob yednannya Batkivshina 18 08 za Kostyantina Ishejkina samovisuvannya 12 99 EkonomikaMolochno tovarna ferma TOV Mayakivka Ob yekti socialnoyi sferiEtnografichnij kolektiv sela Mayakivka Klub TakozhPerelik naselenih punktiv sho postrazhdali vid Golodomoru 1932 1933 Poltavska oblast Primitki Arhiv originalu za 14 lyutogo 2022 Arhiv originalu za 23 bereznya 2022 PosilannyaPostanova Verhovnoyi Radi Ukrayini pro likvidaciyu ta stvorennya rajoniv 9 lipnya 2021 u Wayback Machine Ce nezavershena stattya z geografiyi Ukrayini Vi mozhete dopomogti proyektu vipravivshi abo dopisavshi yiyi