Лукас Бріджес | ||||
---|---|---|---|---|
Lucas Bridges | ||||
Народився | 31 грудня 1874 Ушуая | |||
Помер | 4 квітня 1949 (74 роки) Буенос-Айрес | |||
Поховання | d | |||
Країна | Аргентина | |||
Діяльність | дослідник письменник | |||
Мова творів | іспанська | |||
Magnum opus | d[1] | |||
Батько | d | |||
| ||||
Естеба́н Лу́кас Брі́джес (ісп. Esteban Lucas Bridges, нар. 31 грудня 1874, Ушуая — пом.4 квітня 1949, Буенос-Айрес) — аргентинський письменник і дослідник англійського походження. Він був третім сином англіканського місіонера превелебного Томаса Бріджеса (1842—1898).
У його відомій книзі На самому краю землі (1948), опублікованій за рік до його смерті, описано майже столітню історію його родини, яка переселилась із місією на Вогняну Землю у 1871 році, хоча його батько з 1856 року з перервами проживав то на , то на Фолклендських островах, то безпосередньо на Вогняній Землі. Цей класичний літературний твір розповідає історію сутички трьох цивілізацій: білих, ягханів та селкнамів. Лукас Бріджес, який виріс серед корінного населення острова, вивчив мови та звичаї обох місцевих племен. В результаті експансивної діяльності прибульців з Європи обидва племені припинили своє існування.
У 1898 році Лукас відкрив шлях на північ від Гарбертона до східної частини озера Фаньяно, де були землі придатніші для випасу та розведення овець. У 1902 році Лукас і його брати заснували станцію Віамонте у північній частині Вогняної Землі, а новий шлях використовувався для перевезення худоби між двома станціями.
Пізніше Лукас вирушив до Англії, де вступив на службу й узяв участь у Першій світовій війні. У 1917 році він одружився з Жаннетт Маклауд Жардін (1890—1976). По війні він переїхав до Південної Африки, де разом зі своїм братом заклав ранчо. Зрештою, він повернувся до Аргентини, де й прожив останні роки свого життя. Помер у Буенос-Айресі і був похований на британському цвинтарі в районі Чакаріта, де був похований також його батько.
Примітки
- https://www.cairn.info/article.php?ID_ARTICLE=SH_218_0065&AJOUTBIBLIO=SH_218_0065#pa29
- . Архів оригіналу за 7 жовтня 2018. Процитовано 31 березня 2012.
- . Архів оригіналу за 7 лютого 2012. Процитовано 31 березня 2012.
- . Архів оригіналу за 2 квітня 2012. Процитовано 31 березня 2012.
- . Архів оригіналу за 2 квітня 2012. Процитовано 31 березня 2012.
Джерела
- Obituary: Lucas Bridges, The Geographical Journal 114 (1949) 240—241.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
U Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Bridzhes Primitki Lukas BridzhesLucas BridgesNarodivsya31 grudnya 1874 1874 12 31 UshuayaPomer4 kvitnya 1949 1949 04 04 74 roki Buenos AjresPohovannyadKrayinaArgentinaDiyalnistdoslidnik pismennikMova tvorivispanskaMagnum opusd 1 Batkod Esteba n Lu kas Bri dzhes isp Esteban Lucas Bridges nar 31 grudnya 1874 18741231 Ushuaya pom 4 kvitnya 1949 Buenos Ajres argentinskij pismennik i doslidnik anglijskogo pohodzhennya Vin buv tretim sinom anglikanskogo misionera prevelebnogo Tomasa Bridzhesa 1842 1898 U jogo vidomij knizi Na samomu krayu zemli 1948 opublikovanij za rik do jogo smerti opisano majzhe stolitnyu istoriyu jogo rodini yaka pereselilas iz misiyeyu na Vognyanu Zemlyu u 1871 roci hocha jogo batko z 1856 roku z perervami prozhivav to na to na Folklendskih ostrovah to bezposeredno na Vognyanij Zemli Cej klasichnij literaturnij tvir rozpovidaye istoriyu sutichki troh civilizacij bilih yaghaniv ta selknamiv Lukas Bridzhes yakij viris sered korinnogo naselennya ostrova vivchiv movi ta zvichayi oboh miscevih plemen V rezultati ekspansivnoyi diyalnosti pribulciv z Yevropi obidva plemeni pripinili svoye isnuvannya U 1898 roci Lukas vidkriv shlyah na pivnich vid Garbertona do shidnoyi chastini ozera Fanyano de buli zemli pridatnishi dlya vipasu ta rozvedennya ovec U 1902 roci Lukas i jogo brati zasnuvali stanciyu Viamonte u pivnichnij chastini Vognyanoyi Zemli a novij shlyah vikoristovuvavsya dlya perevezennya hudobi mizh dvoma stanciyami Piznishe Lukas virushiv do Angliyi de vstupiv na sluzhbu j uzyav uchast u Pershij svitovij vijni U 1917 roci vin odruzhivsya z Zhannett Maklaud Zhardin 1890 1976 Po vijni vin pereyihav do Pivdennoyi Afriki de razom zi svoyim bratom zaklav rancho Zreshtoyu vin povernuvsya do Argentini de j prozhiv ostanni roki svogo zhittya Pomer u Buenos Ajresi i buv pohovanij na britanskomu cvintari v rajoni Chakarita de buv pohovanij takozh jogo batko Primitkihttps www cairn info article php ID ARTICLE SH 218 0065 amp AJOUTBIBLIO SH 218 0065 pa29 Arhiv originalu za 7 zhovtnya 2018 Procitovano 31 bereznya 2012 Arhiv originalu za 7 lyutogo 2012 Procitovano 31 bereznya 2012 Arhiv originalu za 2 kvitnya 2012 Procitovano 31 bereznya 2012 Arhiv originalu za 2 kvitnya 2012 Procitovano 31 bereznya 2012 DzherelaObituary Lucas Bridges The Geographical Journal 114 1949 240 241