Данило Романович Лубківський (нар. 18 серпня 1975, Львів) — український громадський діяч, дипломат, Надзвичайний і Повноважний Посланник України 1 класу (від 18 серпня 2009 року).
Данило Романович Лубківський | |
---|---|
Данило Лубківський у 2017 | |
Народився | 18 серпня 1975 (48 років) Львів, Українська РСР, СРСР |
Громадянство | СРСР → Україна |
Національність | українець |
Діяльність | дипломат |
Відомий завдяки | громадський діяч, дипломат, Надзвичайний і Повноважний Посланник України |
Alma mater | Львівський національний університет імені Івана Франка |
Знання мов | українська |
Батько | Роман Мар'янович |
Родичі | брат Маркіян |
Брати, сестри | Лубківський Маркіян Романович |
Нагороди | |
|
З 19 січня 2015 по 14 квітня 2016 року був дипломатичним радником Прем'єр-міністра України.
З 6 березня по 24 грудня 2014 року був заступником Міністра закордонних справ України.
З 15 квітня 2014 по 13 січня 2015 року був головою Національної комісії України у справах ЮНЕСКО,[1], головою Національної комісії з питань закордонних українців, представником України у Виконавчій раді ЮНЕСКО.[2]
Життєпис
Закінчив факультет міжнародних відносин Львівського національного університету імені Івана Франка (1998).
У липні 1998 року призначений аташе Секретаріату Міністра закордонних справ України. Від листопада 1998 по лютий 2001 був третім, другим секретарем Секретаріату Міністра закордонних справ України, помічником Міністра закордонних справ.
Від лютого 2001 по березень 2004 року був третім, другим, першим секретарем Постійного Представництва України при ООН у Нью-Йорку. Був членом Делегації України до Ради Безпеки ООН.
Від березня 2004 по червень 2006 року був радником Міністра закордонних справ України. Брав участь у розробці зовнішньополітичних ініціатив України в Раді Безпеки і Генеральній Асамблеї ООН, а також у рамках співпраці з НАТО, ЄС, ГУАМ та іншими міжнародними організаціями.
24 листопада 2004 року, протестуючи проти фальсифікацій на виборах Президента України, став одним з авторів та ініціаторів заяви українських дипломатів на підтримку ідеалів та цінностей Помаранчевої революції.
Від червня 2006 по березень 2010 року очолював напрям підготовки щорічних звернень Президента України, промов і виступів Глави держави як керівник Служби підготовки виступів Президента України, керівник Головної служби комунікації Секретаріату Президента України, керівник Головної служби підготовки виступів Президента України.
28 січня 2008 року призначений радником Президента України[3]. Упорядник книги «До нації» (2010), куди увійшли головні промови, виголошені Президентом України Віктором Ющенком у 2005—2010 роках.
Має другий ранг державного службовця[4].
Після приходу до влади Віктора Януковича звільнився з державної служби і з 2010 по 2014 рік займався громадською діяльністю.
З 2011 року тісно співпрацював з Ініціативною групою «Першого грудня». Один з авторів Хартії вільної людини, оприлюдненої групою «Першого грудня» 8 грудня 2012 року.
Після перемоги Революції Гідності 6 березня 2014 року рішенням Кабінету Міністрів України був призначений на посаду заступника Міністра закордонних справ України.
Відповідав за питання політичного аналізу та планування, стратегічної комунікації, а також відносин із державами Північної та Південної Америк та країнами Східної Європи.
Висунув ініціативу створення культурної інституції з поширення у світі знань про Україну — Українського Інституту.
Унаслідок незгоди з позицією Міністра закордонних справ про консультації з російською стороною і відтермінування дії угоди про зону вільної торгівлі між Україною та Європейським Союзом, 12 вересня 2014 року подав у відставку з посади заступника Міністра.
Позиція, висловлена Данилом Лубківським, знайшла підтримку у подальших рішеннях Уряду України. Звільнений рішенням Кабінету Міністрів України 24 грудня 2014 року після формування нового уряду.
Від січня 2015 до квітня 2016 — дипломатичний радник Прем'єр-міністра України.
З 2016 року — член Наглядової Ради фонду «Відкрий Україну».
У червні 2018 підтримав відкритий лист діячів культури, політиків і правозахисників із закликом до світових лідерів виступити на захист ув'язненого у Росії українського режисера Олега Сенцова й інших політв'язнів.[5]
Кандидат у народні депутати від партії «Українська Стратегія Гройсмана» на парламентських виборах 2019 року, № 22 у списку. Безпартійний.
Член Міжнародного Комітету із вшанування пам'яті Блаженного священномученика отця Омеляна Ковча.
Вільно володіє англійською, російською і чеською мовами.
Нагороди
- Орден Данила Галицького (30 листопада 2009).
Примітки
- Указ Президента України від 18 серпня 2009 року № 628/2009 «Про присвоєння Д. Лубківському дипломатичного рангу Надзвичайного і Повноважного Посланника першого класу»
- Розпорядження Кабінету Міністрів України від 5 березня 2014 року № 142-р «Про призначення Лубківського Д.Р. заступником Міністра закордонних справ України».
- Розпорядження Кабінету Міністрів України від 24 грудня 2014 року № 1262-р «Про звільнення Лубківського Д.Р. з посади заступника Міністра закордонних справ України».
- . Архів оригіналу за 23 червня 2019. Процитовано 23 червня 2019.
- Указ Президента України від 30 листопада 2009 року № 977/2009 «Про відзначення державними нагородами України»
Посилання
- Данило Лубківський у соцмережі «Facebook»
- Данила Лубківського призначено заступником Міністра закордонних справ України [ 6 березня 2014 у Wayback Machine.] // Міністерство закордонних справ України. — 2014. — 6 березня.
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Danilo Romanovich Lubkivskij nar 18 serpnya 1975 Lviv ukrayinskij gromadskij diyach diplomat Nadzvichajnij i Povnovazhnij Poslannik Ukrayini 1 klasu vid 18 serpnya 2009 roku Danilo Romanovich LubkivskijDanilo Lubkivskij u 2017Narodivsya18 serpnya 1975 1975 08 18 48 rokiv Lviv Ukrayinska RSR SRSRGromadyanstvo SRSR UkrayinaNacionalnistukrayinecDiyalnistdiplomatVidomij zavdyakigromadskij diyach diplomat Nadzvichajnij i Povnovazhnij Poslannik UkrayiniAlma materLvivskij nacionalnij universitet imeni Ivana FrankaZnannya movukrayinskaBatkoRoman Mar yanovichRodichibrat MarkiyanBrati sestriLubkivskij Markiyan RomanovichNagorodiOrden Danila GalickogoVislovlyuvannya u Vikicitatah Mediafajli u VikishovishiU Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Lubkivskij Z 19 sichnya 2015 po 14 kvitnya 2016 roku buv diplomatichnim radnikom Prem yer ministra Ukrayini Z 6 bereznya po 24 grudnya 2014 roku buv zastupnikom Ministra zakordonnih sprav Ukrayini Z 15 kvitnya 2014 po 13 sichnya 2015 roku buv golovoyu Nacionalnoyi komisiyi Ukrayini u spravah YuNESKO 1 golovoyu Nacionalnoyi komisiyi z pitan zakordonnih ukrayinciv predstavnikom Ukrayini u Vikonavchij radi YuNESKO 2 ZhittyepisZakinchiv fakultet mizhnarodnih vidnosin Lvivskogo nacionalnogo universitetu imeni Ivana Franka 1998 U lipni 1998 roku priznachenij atashe Sekretariatu Ministra zakordonnih sprav Ukrayini Vid listopada 1998 po lyutij 2001 buv tretim drugim sekretarem Sekretariatu Ministra zakordonnih sprav Ukrayini pomichnikom Ministra zakordonnih sprav Vid lyutogo 2001 po berezen 2004 roku buv tretim drugim pershim sekretarem Postijnogo Predstavnictva Ukrayini pri OON u Nyu Jorku Buv chlenom Delegaciyi Ukrayini do Radi Bezpeki OON Vid bereznya 2004 po cherven 2006 roku buv radnikom Ministra zakordonnih sprav Ukrayini Brav uchast u rozrobci zovnishnopolitichnih iniciativ Ukrayini v Radi Bezpeki i Generalnij Asambleyi OON a takozh u ramkah spivpraci z NATO YeS GUAM ta inshimi mizhnarodnimi organizaciyami 24 listopada 2004 roku protestuyuchi proti falsifikacij na viborah Prezidenta Ukrayini stav odnim z avtoriv ta iniciatoriv zayavi ukrayinskih diplomativ na pidtrimku idealiv ta cinnostej Pomaranchevoyi revolyuciyi Vid chervnya 2006 po berezen 2010 roku ocholyuvav napryam pidgotovki shorichnih zvernen Prezidenta Ukrayini promov i vistupiv Glavi derzhavi yak kerivnik Sluzhbi pidgotovki vistupiv Prezidenta Ukrayini kerivnik Golovnoyi sluzhbi komunikaciyi Sekretariatu Prezidenta Ukrayini kerivnik Golovnoyi sluzhbi pidgotovki vistupiv Prezidenta Ukrayini 28 sichnya 2008 roku priznachenij radnikom Prezidenta Ukrayini 3 Uporyadnik knigi Do naciyi 2010 kudi uvijshli golovni promovi vigolosheni Prezidentom Ukrayini Viktorom Yushenkom u 2005 2010 rokah Maye drugij rang derzhavnogo sluzhbovcya 4 Pislya prihodu do vladi Viktora Yanukovicha zvilnivsya z derzhavnoyi sluzhbi i z 2010 po 2014 rik zajmavsya gromadskoyu diyalnistyu Z 2011 roku tisno spivpracyuvav z Iniciativnoyu grupoyu Pershogo grudnya Odin z avtoriv Hartiyi vilnoyi lyudini oprilyudnenoyi grupoyu Pershogo grudnya 8 grudnya 2012 roku Pislya peremogi Revolyuciyi Gidnosti 6 bereznya 2014 roku rishennyam Kabinetu Ministriv Ukrayini buv priznachenij na posadu zastupnika Ministra zakordonnih sprav Ukrayini Vidpovidav za pitannya politichnogo analizu ta planuvannya strategichnoyi komunikaciyi a takozh vidnosin iz derzhavami Pivnichnoyi ta Pivdennoyi Amerik ta krayinami Shidnoyi Yevropi Visunuv iniciativu stvorennya kulturnoyi instituciyi z poshirennya u sviti znan pro Ukrayinu Ukrayinskogo Institutu Unaslidok nezgodi z poziciyeyu Ministra zakordonnih sprav pro konsultaciyi z rosijskoyu storonoyu i vidterminuvannya diyi ugodi pro zonu vilnoyi torgivli mizh Ukrayinoyu ta Yevropejskim Soyuzom 12 veresnya 2014 roku podav u vidstavku z posadi zastupnika Ministra Poziciya vislovlena Danilom Lubkivskim znajshla pidtrimku u podalshih rishennyah Uryadu Ukrayini Zvilnenij rishennyam Kabinetu Ministriv Ukrayini 24 grudnya 2014 roku pislya formuvannya novogo uryadu Vid sichnya 2015 do kvitnya 2016 diplomatichnij radnik Prem yer ministra Ukrayini Z 2016 roku chlen Naglyadovoyi Radi fondu Vidkrij Ukrayinu U chervni 2018 pidtrimav vidkritij list diyachiv kulturi politikiv i pravozahisnikiv iz zaklikom do svitovih lideriv vistupiti na zahist uv yaznenogo u Rosiyi ukrayinskogo rezhisera Olega Sencova j inshih politv yazniv 5 Kandidat u narodni deputati vid partiyi Ukrayinska Strategiya Grojsmana na parlamentskih viborah 2019 roku 22 u spisku Bezpartijnij Chlen Mizhnarodnogo Komitetu iz vshanuvannya pam yati Blazhennogo svyashennomuchenika otcya Omelyana Kovcha Vilno volodiye anglijskoyu rosijskoyu i cheskoyu movami NagorodiOrden Danila Galickogo 30 listopada 2009 PrimitkiUkaz Prezidenta Ukrayini vid 18 serpnya 2009 roku 628 2009 Pro prisvoyennya D Lubkivskomu diplomatichnogo rangu Nadzvichajnogo i Povnovazhnogo Poslannika pershogo klasu Rozporyadzhennya Kabinetu Ministriv Ukrayini vid 5 bereznya 2014 roku 142 r Pro priznachennya Lubkivskogo D R zastupnikom Ministra zakordonnih sprav Ukrayini Rozporyadzhennya Kabinetu Ministriv Ukrayini vid 24 grudnya 2014 roku 1262 r Pro zvilnennya Lubkivskogo D R z posadi zastupnika Ministra zakordonnih sprav Ukrayini Arhiv originalu za 23 chervnya 2019 Procitovano 23 chervnya 2019 Ukaz Prezidenta Ukrayini vid 30 listopada 2009 roku 977 2009 Pro vidznachennya derzhavnimi nagorodami Ukrayini PosilannyaLubkivskij Danilo Romanovich u sestrinskih VikiproyektahCitati u Vikicitatah Lubkivskij Danilo Romanovich u Vikishovishi Danilo Lubkivskij u socmerezhi Facebook Danila Lubkivskogo priznacheno zastupnikom Ministra zakordonnih sprav Ukrayini 6 bereznya 2014 u Wayback Machine Ministerstvo zakordonnih sprav Ukrayini 2014 6 bereznya