Миха́йло Петро́вич Воробйо́в (рос. Михаил Петрович Воробьёв; 29 грудня 1896 — 12 червня 1957) — радянський воєначальник, маршал інженерних військ (1944).
Михайло Петрович Воробйов | |
---|---|
рос. Михаил Петрович Воробьёв | |
Народження | 17 (29) грудня 1896 Хасав-Юрт, , Російська імперія |
Смерть | 12 червня 1957 (60 років) Москва, РРФСР, СРСР |
Поховання | Новодівочий цвинтар |
Країна | Російська імперія |
Приналежність | Радянська армія |
Вид збройних сил | сухопутні війська |
Рід військ | інженерні війська |
Освіта | Військово-технічна академія імені Ф. Е. Дзержинського |
Роки служби | 1916—1917, 1918—1957 |
Партія | КПРС |
Звання | Маршал інженерних військ |
Командування | інженерні війська |
Війни / битви | Перша світова війна, Громадянська війна в Росії, Друга світова війна |
Нагороди | |
Воробйов Михайло Петрович у Вікісховищі |
Життєпис
Народився в слободі Хасав-Юрт, нині — місто, районний центр Дагестану, в родині залізничного радіотелеграфіста. Росіянин. З 1906 року мешкав у Владикавказі. У 1913 році закінчив 1-ше Владикавказьке реальне училище і виїхав до Санкт-Петербурга. Вступив до Санкт-Петербурзького гірничого інституту, де провчився 2 роки.
У 1916 році призваний до Російської імператорської армії. У 1917 році закінчив Оренбурзьку школу прапорщиків. Учасник Першої світової війни на румунському фронті. Брав участь в революційних подіях 1917 року, обирався головою полкового комітету, командував взводом, ротою.
У лавах Червоної армії з березня 1918 року. Учасник громадянської війни в Росії: червоноармієць 1-го Владикавказького радянського загону, командир дорожно-мостової роти 13-ї стрілецької дивізії, бригадний інженер 3-ї стрілецької бригади, дивізійний інженер 33-ї Кубанської стрілецької дивізії. Воював на Південному, Західному і Кавказькому фронтах. Член РКП(б) з 1919 року.
З 1921 року — командир саперного батальйону, згодом — начальник зв'язку стрілецького корпусу. У 1924—1929 роках навчався на інженерному факультеті Військово-технічної академії РСЧА, після закінчення якої залишений для проходження ад'юнктури. З липня 1932 року — викладач, у тому ж році — начальник факультету інженерного озброєння Військово-технічної академії РСЧА; з 1935 року — начальник командного факультету тієї ж Академії.
З липня 1936 року — начальник Ленінградської об'єднаної Червонопрапорної військово-інженерної школи імені Комінтерна (з 1937 року — Ленінградське військово-інженерне училище). Воєнінженер 1 рангу (1936), доцент (1936).
Під-час радянсько-фінської війни у 1939 році перебував у відрядженні в зоні бойових дій, комбриг (1939).
З липня 1940 року — генерал-інспектор інженерних військ РСЧА, генерал-майор інженерних військ (04.06.1940).
Учасник німецько-радянської війни з червня 1941 року: начальник інженерного управління (з липня 1941 — начальник інженерних військ) Західного фронту. Одночасно, з грудня 1941 року, був командувачем 1-ї саперної армії. З квітня 1942 року й до кінця війни — начальник інженерних військ РСЧА. Генерал-лейтенант інженерних військ (29.03.1943), генерал-полковник інженерних військ (16.09.1943), маршал інженерних військ (21.02.1944).
У повоєнний час продовжував командувати інженерними військами, з квітня 1946 року — начальник інженерних військ Сухопутних військ Радянської армії.
З травня 1952 року — начальник інженерних військ Київського військового округу. З 1954 року — заступник начальника будівництва і розквартирування військ МО СРСР. З 1956 року і до кінця життя — заступник командувача військами Прибалтійського військового округу з будівництва і розквартирування.
Нагороди
Нагороджений двома орденами Леніна, трьома орденами Червоного Прапора, орденами Суворова 1-го ступеня (31.07.1943), Вітчизняної війни 1-го ступеня (07.03.1943), Трудового Червоного Прапора і медалями.
Примітки
- Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении генерал-полковнику инженерных войск связи Воробьёву М. П. военного звания маршала инженерных войск» от 21 февраля 1944 года [ 28 січня 2022 у Wayback Machine.] // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик: газета. — 1944. — 29 февраля (№ 12 (272)). — С. 1
Посилання
- Государственное управление в России в портретах [ 24 листопада 2018 у Wayback Machine.]. (рос.)
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Miha jlo Petro vich Vorobjo v ros Mihail Petrovich Vorobyov 29 grudnya 1896 12 chervnya 1957 radyanskij voyenachalnik marshal inzhenernih vijsk 1944 Mihajlo Petrovich Vorobjovros Mihail Petrovich VorobyovNarodzhennya17 29 grudnya 1896 1896 12 29 Hasav Yurt Rosijska imperiyaSmert12 chervnya 1957 1957 06 12 60 rokiv Moskva RRFSR SRSRPohovannyaNovodivochij cvintarKrayina Rosijska imperiyaPrinalezhnist Radyanska armiyaVid zbrojnih silsuhoputni vijskaRid vijskinzhenerni vijskaOsvitaVijskovo tehnichna akademiya imeni F E DzerzhinskogoRoki sluzhbi1916 1917 1918 1957PartiyaKPRSZvannya Marshal inzhenernih vijskKomanduvannyainzhenerni vijskaVijni bitviPersha svitova vijna Gromadyanska vijna v Rosiyi Druga svitova vijnaNagorodiMedal Za oboronu Leningrada Medal Za oboronu Moskvi Medal Za oboronu Stalingrada Medal 30 rokiv Radyanskij Armiyi ta Flotu Vorobjov Mihajlo Petrovich u VikishovishiU Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Vorobjov ZhittyepisNarodivsya v slobodi Hasav Yurt nini misto rajonnij centr Dagestanu v rodini zaliznichnogo radiotelegrafista Rosiyanin Z 1906 roku meshkav u Vladikavkazi U 1913 roci zakinchiv 1 she Vladikavkazke realne uchilishe i viyihav do Sankt Peterburga Vstupiv do Sankt Peterburzkogo girnichogo institutu de provchivsya 2 roki U 1916 roci prizvanij do Rosijskoyi imperatorskoyi armiyi U 1917 roci zakinchiv Orenburzku shkolu praporshikiv Uchasnik Pershoyi svitovoyi vijni na rumunskomu fronti Brav uchast v revolyucijnih podiyah 1917 roku obiravsya golovoyu polkovogo komitetu komanduvav vzvodom rotoyu U lavah Chervonoyi armiyi z bereznya 1918 roku Uchasnik gromadyanskoyi vijni v Rosiyi chervonoarmiyec 1 go Vladikavkazkogo radyanskogo zagonu komandir dorozhno mostovoyi roti 13 yi strileckoyi diviziyi brigadnij inzhener 3 yi strileckoyi brigadi divizijnij inzhener 33 yi Kubanskoyi strileckoyi diviziyi Voyuvav na Pivdennomu Zahidnomu i Kavkazkomu frontah Chlen RKP b z 1919 roku Z 1921 roku komandir sapernogo bataljonu zgodom nachalnik zv yazku strileckogo korpusu U 1924 1929 rokah navchavsya na inzhenernomu fakulteti Vijskovo tehnichnoyi akademiyi RSChA pislya zakinchennya yakoyi zalishenij dlya prohodzhennya ad yunkturi Z lipnya 1932 roku vikladach u tomu zh roci nachalnik fakultetu inzhenernogo ozbroyennya Vijskovo tehnichnoyi akademiyi RSChA z 1935 roku nachalnik komandnogo fakultetu tiyeyi zh Akademiyi Z lipnya 1936 roku nachalnik Leningradskoyi ob yednanoyi Chervonoprapornoyi vijskovo inzhenernoyi shkoli imeni Kominterna z 1937 roku Leningradske vijskovo inzhenerne uchilishe Voyeninzhener 1 rangu 1936 docent 1936 Pid chas radyansko finskoyi vijni u 1939 roci perebuvav u vidryadzhenni v zoni bojovih dij kombrig 1939 Z lipnya 1940 roku general inspektor inzhenernih vijsk RSChA general major inzhenernih vijsk 04 06 1940 Uchasnik nimecko radyanskoyi vijni z chervnya 1941 roku nachalnik inzhenernogo upravlinnya z lipnya 1941 nachalnik inzhenernih vijsk Zahidnogo frontu Odnochasno z grudnya 1941 roku buv komanduvachem 1 yi sapernoyi armiyi Z kvitnya 1942 roku j do kincya vijni nachalnik inzhenernih vijsk RSChA General lejtenant inzhenernih vijsk 29 03 1943 general polkovnik inzhenernih vijsk 16 09 1943 marshal inzhenernih vijsk 21 02 1944 U povoyennij chas prodovzhuvav komanduvati inzhenernimi vijskami z kvitnya 1946 roku nachalnik inzhenernih vijsk Suhoputnih vijsk Radyanskoyi armiyi Z travnya 1952 roku nachalnik inzhenernih vijsk Kiyivskogo vijskovogo okrugu Z 1954 roku zastupnik nachalnika budivnictva i rozkvartiruvannya vijsk MO SRSR Z 1956 roku i do kincya zhittya zastupnik komanduvacha vijskami Pribaltijskogo vijskovogo okrugu z budivnictva i rozkvartiruvannya NagorodiNagorodzhenij dvoma ordenami Lenina troma ordenami Chervonogo Prapora ordenami Suvorova 1 go stupenya 31 07 1943 Vitchiznyanoyi vijni 1 go stupenya 07 03 1943 Trudovogo Chervonogo Prapora i medalyami PrimitkiUkaz Prezidiuma Verhovnogo Soveta SSSR O prisvoenii general polkovniku inzhenernyh vojsk svyazi Vorobyovu M P voennogo zvaniya marshala inzhenernyh vojsk ot 21 fevralya 1944 goda 28 sichnya 2022 u Wayback Machine Vedomosti Verhovnogo Soveta Soyuza Sovetskih Socialisticheskih Respublik gazeta 1944 29 fevralya 12 272 S 1PosilannyaGosudarstvennoe upravlenie v Rossii v portretah 24 listopada 2018 u Wayback Machine ros