Ян Шанкунь (спрощ.: 楊尚昆; піньїнь: Yáng Shàngkūn; 25 травня 1907 — 14 вересня 1998) — китайський державний і політичний діяч, голова КНР і Компартії, один з «Восьми Безсмертних КПК». Також займав пости першого заступника голови Військової ради ЦК КПК, заступника голови Постійного комітету ВЗНП і заступника голови Центральної військової ради КНР.
Ян Шанкунь спрощ. кит.: 杨尚昆 | |||
| |||
---|---|---|---|
8 квітня 1988 — 27 березня 1993 | |||
Попередник: | Лі Сяньнянь | ||
Наступник: | Цзян Цземінь | ||
Народження: | 5 липня 1907 d, КНР | ||
Смерть: | 14 вересня 1998[1][2][3] (91 рік) Пекін, КНР | ||
Країна: | КНР | ||
Освіта: | d, d і d | ||
Партія: | КПК | ||
Нагороди: | d | ||
Медіафайли у Вікісховищі |
Життєпис
Народився 25 травня 1907 року. 1926 року вступив до лав КПК. Навчався в Москві в Комуністичному університеті трудящих Китаю імені Сунь Ятсена. 1931 року повернувся на батьківщину, де отримав пост начальника відділу пропаганди ЦК КПК.
У жовтні 1934 року Ян Шанкунь разом із на чолі 3-го загону Червоної армії долучились до «Великого походу». Після перемоги у війні проти японців був призначений секретарем Військового комітету ЦК КПК, одночасно був заступником начальника Центральної робітничої комісії у закордонних справах. Згодом був призначений на пост керівника Канцелярії ЦК КПК.
У вересні 1959 року на 8-му з'їзді КПК та ВЗНП був обраний членом Постійного комітету ЦК КПК й кандидатом у члени Секретаріату Постійного комітету ЦК КПК. Під час Культурної революції провів 12 років у в'язницях і таборах. Був реабілітований за підсумками 13-го з'їзду ВЗНП. Від грудня 1978 до кінця 1980 року займав пости другого секретаря Партійного комітету КПК провінції Гуандун, заступника губернатора тієї ж провінції, першого секретаря міськкому КПК міста Гуанчжоу, секретаря Революційного комітету, політкомісара Гуандунського військового округу, першого секретаря партії. В 1982 та 1987 роках очолював на 12-му з'їзді КПК і 13-му з'їзді ВЗНП, на яких був обраний членом Посткому ЦК КПК, Політбюро ЦК КПК, заступником голови й секретарем Центральної військової ради КПК. У квітні 1988 року на 1-му пленарному засіданні ВЗНП 7-го скликання був обраний на пост голови КНР.
Завершення кар'єри Ян Шанкуня пов'язують з подіями на площі Тяньаньмень 1989 року. Він співчував студентам, які виступили на площі Тяньаньмень, однак пізніше підтримав Ден Сяопіна, який зайняв жорстку позицію. На початку 1990-их років він вступив у конфлікт з новим лідером країни Цзян Цземінем. Оскільки Ян Шанкунь був досить популярним в армії, Ден Сяопін, остерігаючись зростання впливу Ян Шанкуня, домігся усунення його з посади голови КНР і призначення на ту посаду Цзян Цземіня. Від жовтня 1992 до березня 1993 року він послідовно був увільнений від посад члена ПК ЦК КПК, Політбюро, заступника голови Центральної військової ради КПК і глави держави.
Помер 1998 року в Пекіні.
Примітки
- SNAC — 2010.
- Енциклопедія Брокгауз
- Munzinger Personen
Джерела
- Domes, Jurgen. Peng Te-huai: The Man and the Image [ 2 липня 2019 у Wayback Machine.], London: C. Hurst & Company. 1985.
- Eckholm, Erik. «Yang Shangkun, 91, Ex-China Chief, Dies» [ 7 березня 2016 у Wayback Machine.]. The New York Times. September 15, 1998
- Teiwes, Frederick C. «Peng Dehuai and Mao Zedong» [ 4 травня 2019 у Wayback Machine.]. The Australian Journal of Chinese Affairs. University of Chicago Press. No. 16, July 1986. pp. 81–98
- Xinhua. «The Glorious, Militant Life of Yang Shangkun» [ 3 березня 2016 у Wayback Machine.] The People's Daily
Посилання
- Фотогалерея Ян Шанкуня
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
U Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Yan Yan Shankun sprosh 楊尚昆 pinyin Yang Shangkun 25 travnya 1907 14 veresnya 1998 kitajskij derzhavnij i politichnij diyach golova KNR i Kompartiyi odin z Vosmi Bezsmertnih KPK Takozh zajmav posti pershogo zastupnika golovi Vijskovoyi radi CK KPK zastupnika golovi Postijnogo komitetu VZNP i zastupnika golovi Centralnoyi vijskovoyi radi KNR Yan Shankun sprosh kit 杨尚昆 Prapor 4 j Golova KNR 8 kvitnya 1988 27 bereznya 1993 Poperednik Li Syannyan Nastupnik Czyan Czemin Narodzhennya 5 lipnya 1907 1907 07 05 d KNRSmert 14 veresnya 1998 1998 09 14 1 2 3 91 rik Pekin KNRKrayina KNROsvita d d i dPartiya KPK Nagorodi d Mediafajli b u VikishovishiZhittyepisNarodivsya 25 travnya 1907 roku 1926 roku vstupiv do lav KPK Navchavsya v Moskvi v Komunistichnomu universiteti trudyashih Kitayu imeni Sun Yatsena 1931 roku povernuvsya na batkivshinu de otrimav post nachalnika viddilu propagandi CK KPK U zhovtni 1934 roku Yan Shankun razom iz na choli 3 go zagonu Chervonoyi armiyi doluchilis do Velikogo pohodu Pislya peremogi u vijni proti yaponciv buv priznachenij sekretarem Vijskovogo komitetu CK KPK odnochasno buv zastupnikom nachalnika Centralnoyi robitnichoyi komisiyi u zakordonnih spravah Zgodom buv priznachenij na post kerivnika Kancelyariyi CK KPK U veresni 1959 roku na 8 mu z yizdi KPK ta VZNP buv obranij chlenom Postijnogo komitetu CK KPK j kandidatom u chleni Sekretariatu Postijnogo komitetu CK KPK Pid chas Kulturnoyi revolyuciyi proviv 12 rokiv u v yaznicyah i taborah Buv reabilitovanij za pidsumkami 13 go z yizdu VZNP Vid grudnya 1978 do kincya 1980 roku zajmav posti drugogo sekretarya Partijnogo komitetu KPK provinciyi Guandun zastupnika gubernatora tiyeyi zh provinciyi pershogo sekretarya miskkomu KPK mista Guanchzhou sekretarya Revolyucijnogo komitetu politkomisara Guandunskogo vijskovogo okrugu pershogo sekretarya partiyi V 1982 ta 1987 rokah ocholyuvav na 12 mu z yizdi KPK i 13 mu z yizdi VZNP na yakih buv obranij chlenom Postkomu CK KPK Politbyuro CK KPK zastupnikom golovi j sekretarem Centralnoyi vijskovoyi radi KPK U kvitni 1988 roku na 1 mu plenarnomu zasidanni VZNP 7 go sklikannya buv obranij na post golovi KNR Zavershennya kar yeri Yan Shankunya pov yazuyut z podiyami na ploshi Tyananmen 1989 roku Vin spivchuvav studentam yaki vistupili na ploshi Tyananmen odnak piznishe pidtrimav Den Syaopina yakij zajnyav zhorstku poziciyu Na pochatku 1990 ih rokiv vin vstupiv u konflikt z novim liderom krayini Czyan Czeminem Oskilki Yan Shankun buv dosit populyarnim v armiyi Den Syaopin osterigayuchis zrostannya vplivu Yan Shankunya domigsya usunennya jogo z posadi golovi KNR i priznachennya na tu posadu Czyan Czeminya Vid zhovtnya 1992 do bereznya 1993 roku vin poslidovno buv uvilnenij vid posad chlena PK CK KPK Politbyuro zastupnika golovi Centralnoyi vijskovoyi radi KPK i glavi derzhavi Pomer 1998 roku v Pekini PrimitkiSNAC 2010 d Track Q29861311 Enciklopediya Brokgauz d Track Q237227 Munzinger Personen d Track Q107343683DzherelaDomes Jurgen Peng Te huai The Man and the Image 2 lipnya 2019 u Wayback Machine London C Hurst amp Company 1985 ISBN 0 905838 99 8 Eckholm Erik Yang Shangkun 91 Ex China Chief Dies 7 bereznya 2016 u Wayback Machine The New York Times September 15 1998 Teiwes Frederick C Peng Dehuai and Mao Zedong 4 travnya 2019 u Wayback Machine The Australian Journal of Chinese Affairs University of Chicago Press No 16 July 1986 pp 81 98 Xinhua The Glorious Militant Life of Yang Shangkun 3 bereznya 2016 u Wayback Machine The People s DailyPosilannyaFotogalereya Yan Shankunya