Гні́вань — місто в Україні, адміністративний центр Гніванської міської громади Вінницького району Вінницької області.
Гнівань | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Гнівань з висоти пташиного польоту | |||||||||
Основні дані | |||||||||
Країна | Україна | ||||||||
Область | Вінницька область | ||||||||
Район | Вінницький район | ||||||||
Громада | Гніванська міська громада | ||||||||
Код КОАТУУ: | 0524510500 | ||||||||
Засноване | 1870 (154 роки) | ||||||||
Статус міста | з 11 грудня 1981 року | ||||||||
Населення | ▼ 11 850 (11.10.2023) | ||||||||
Площа | 14.75 км² | ||||||||
Густота населення | 1054,9 осіб/км² | ||||||||
Поштові індекси | 23310-23314 | ||||||||
Телефонний код | +380-4355 | ||||||||
Координати | 49°05′28″ пн. ш. 28°20′55″ сх. д. / 49.09111° пн. ш. 28.34861° сх. д.Координати: 49°05′28″ пн. ш. 28°20′55″ сх. д. / 49.09111° пн. ш. 28.34861° сх. д. | ||||||||
Висота над рівнем моря | 245 м | ||||||||
Водойма | р. Південний Буг | ||||||||
Назва мешканців | гніваньча́нин, гніваньча́нка, гніваньча́ни, гні́ванець, гні́ванці | ||||||||
Міста-побратими | Домжале, Словенія | ||||||||
Відстань | |||||||||
Найближча залізнична станція | Гнівань | ||||||||
До обл./респ. центру | |||||||||
- фізична | 18,6 км | ||||||||
- залізницею | 25 км | ||||||||
- автошляхами | 20 км | ||||||||
До Києва | |||||||||
- фізична | 216 км | ||||||||
- залізницею | 246 км | ||||||||
- автошляхами | 277 км | ||||||||
Міська влада | |||||||||
Адреса | 23310, Вінницька обл., Вінницький р-н., м. Гнівань, вул. Соборна, 64 | ||||||||
Вебсторінка | Гніванська міськрада | ||||||||
Міський голова | Кулешов Володимир Володимирович | ||||||||
Гнівань у Вікісховищі
|
Географія
Місто розташоване у західній частині Вінницького району на лівому березі річки Південний Буг. Висота над рівнем Чорного моря — 252 м, а від точки води Південного Бугу — 227,6 м. Місто знаходиться за 368 км від витоку річки. Крім Південного Бугу, тут протікають річки Витавка та Чистина. Відоме своїми гранітними кар'єрами, сировину з яких постачають у різні частини України та навіть за кордон.
Історія
Гнівань
Сучасне місто Гнівань отримало свою назву від села Гнівань, яке виникло у XVIII столітті, але з часом було поглинуте селом Селище. У селі Селище досі збереглися такі назви, як річка «Гніванка», урочище «Гнівань» та вулиця Редькова Штанина, яка колись теж мала назву Гнівань. Всі вони знаходяться в центральній частині села, за 3 км від Гнівані.
Датою першої письмової згадки про місто і понині помилково вважається 1629 рік. Цьому сприяла згадка 1629 року, як дати заснування, у багатотомному виданні «Історія міст і сіл Української РСР», що було видане протягом 1968—1973 років Інститутом історії НАН України. Автори посилаються на запис у книзі польського історика Александра Яблоновського «Źródła dziejowe»,що була видана у 1897 році:
«На річці Буг нижче Вінниці знаходиться містечко Черленків, яке належить до Вінницького староства і є гніздом роду Черленківських, до якого під кінець першої чверті XVII століття (1629) належало все довкола, включаючи з правого боку Бугу села Бохоники і Ровець, по ліву — , Комарів, Селище, Гнівань, Яришівка, Гриженці».
Однак у книзі Яблоновського в контексті мова йде про населенні пункти , що існували в тих місцях на момент написання книги (кінець 1800-х років), так як у 1629- му Селище знаходилось на правому березі Бугу, а до володінь Черленковських входили ще два, зниклі у 18-му столітті села : Неродинці та Іванівка Посилання багатьох джерел на Подимний реєстр Брацлавського воєводства 1629 року не відповідають дійсності, оскільки Гнівань у даному реєстрі не згадується.. У відомих документах XVII століття, в тому числі податкових реєстрах, жодної згадки про населений пункт з назвою Гнівань немає.
Взагалі автори «Історії міст і сіл Української РСР» вкрай недбало підійшли до висвітлення історії Гнівані. Так, після фрази «Поселення Гнівань виникло в давнину. Його не раз спустошували татари», вказано посилання на історію села Жеребилівка, Могилів-Подільського району
Перша відома згадка про населений пункт з назвою Гнівань , згідно книги ``Herbarz Polski ``авторства Адама Бонєцкого та Артура Рейського, відноситься до 1721 - го року.
Однак слід пам'ятати, що поселення Гнівань, до кінця 19 - го століття знаходилось на місці сучасного села Селище і з сучасним містом Гнівань має лише спільну назву.
Поселення в межах сучасного міста Гнівань, окрім території села Витава, виникло завдяки прокладенню залізниці Київ — Одеса у 1870 році (саме тоді відкрита залізнична станція отримала назву найближчого населеного пункту — села Гнівань) та одному з найбільших землевласників на Поділлі Юзефу(Йосипу) Ярошинському. У 1872 році Юзеф Ярошинський купує у власника с. Селище Тита Щеньовського цукроварню, а в наступному році і ділянку землі для будівництва власного цукрового заводу. Вже 17 травня 1874 року реєструється Акціонерне товариство цукрового та рафінадного заводів ''Гнівань'', обладнання цукровні з Селищ перевозиться в Гнівань , монтується і уже в 1874 році гніванська цукровня запрвцювала З часом, з тимчасових жител робітників з навколишніх сіл, виростає робітниче містечко.
У другій половині XIX століття розпочато широку розробку гніванського граніту для потреб місцевого будівництва. Наприкінці 19 ст. виробництво каменю і щебеню становило 20 тис. м³ на рік.
Наприкінці XIX століття у зв'язку з побудовою Південно-Західної залізниці населення Гнівані починає швидко зростати. Земля села і його околиць налічувала до 3000 десятин, яку поміщик Ярошинський продавав (по 0,15 га) робітникам, що працювали на прокладанні залізничної колії та на цукровому заводі і каменоломнях.
У 1913—1938 роках Гнівань — волосний центр З 1938 року — селище міського типу.
У 1981 році Гнівань отримало статус міста.
У 2017 році утворена Гніванська об'єднана територіальна громада, яка налічує 4 адміністративні одиниці — місто Гнівань та села Грижинці, Демидівка, Могилівка, з адміністративним центром в м. Гнівань. До об'єднання місто було у районному підпорядкуванні з часу присвоєння йому статусу міста (11 грудня 1981 року). Місто утворене на базі територій селища міського типу Гнівань, сусідніх сіл Витава та Витавська Слобідка. З 2017 року Гнівань — адміністративний центр Гніванської ОТГ.
Витава
Перші історичні згадки про село Витаву відносяться до 1569 року. У 1569 році власник Витави - шляхтич Василь Житинський, присягає у Брацлавському замку на вірність королю . Пізніше власниками села були Никифор Комар 1590, Ян Кошко 1591, Василь Калесовський 1592, Василь Гулевич 1593, Андрій Гулевич 1596, Іван Житинський 1600—1612 рр., Ян Верейський, Степан Лозка, Федір Семашко, Анна Комарівна, Настасія Красносельська, Іван та Гордій Житинські 1612—1629 рр. Частину місцевості, де розташоване село Витава, і по сьогодні називають Буртами. Колись це була повністю заболочена земля. Щоб її осушити, довелось копати спеціальні водовідвідні рови. Таким чином, з часом рівень ґрунтових вод понизився, а зайва вода стала стікала по тих ярах у річку, яка отримала назву Витавка.
У 1964 року став до ладу Гніванський шиноремонтний завод. У 1969 році розпочалося виробництво найбільшого в Європі Гніванського заводу спецзалізобетону. За час незалежності майже повністю припинили свою діяльність Гніванський цукровий завод, Гніванський підшипниковий завод, Гніванський молокопереробний завод. Значна кількість населення постійно працює за кордоном. Розробка гранітів ведеться і понині. Глибина кар'єру понад 150 м. Наявний кар'єр згубно впливає на екологічну ситуацію в місті.
Населення
Національний і мовний склад
Національність | % | Належна мова | % |
---|---|---|---|
українці | 94,26% | українська | 96,31% |
росіяни | 4,02% | російська | 3,33% |
поляки | 0,64% | польська | 0,02% |
Освіта та культура
У місті працює три загальноосвітні школи, музична школа, позашкільний навчальний заклад та професійно-технічний ліцей, міський Будинок культури.
Пам'ятники
- Костел Святого Йосифа.
- Пам'ятник Тарасу Шевченку.
- Меморіал полеглим на війні воїнам.
- Братська могила 19 танкістів, загиблих при звільненні міста.
- Братська могила 92 воїнів радянської армії, які загинули при звільненні міста.
- Братська могила 155 радянських воїнів, що загинули при обороні та звільненні міста.
- Могила Г. І. Мельника і пам'ятник 231 воїну-односельцю, загиблому на фронтах Другої світової війни.
- Пам'ятний знак радянським військовополоненим.
- Пам'ятник 95 воїнам-односельчанам, загиблим на фронтах Другої світової війни.
Транспортне сполучення
Залізниця
Через Гнівань проходить залізниця. У місті знаходиться станція, де зупиняється частина швидких пасажирських поїздів далекого сполучення, в тому числі два поїзди міжнародного сполучення, та всі приміські поїзди.
Час руху приміським електропоїздом до Вінниці — 25-30 хв, до Браїлова — 15 хв, до Жмеринки — 30 хв, що дає можливість частині мешканців щодня їздити на роботу.
Найближчі вузлові станції — Жмеринка, Вінниця, Калинівка I, Козятин I, Хмельницький.
У Гнівані навантажуються вантажні вагони з сировиною, що добута з кар'єру, та іншими вантажами.
Автошляхи
З Гнівані розходиться кілька доріг місцевого значення на: Вінницю, Ворошилівку, Тиврів, Вороновицю, Могилівку, Браїлів, Жмеринку. Автобусне сполучення розвинуте посередньо. Автобуси на Вінницю курсують на «Західний автовокзал» або до к/ст. «Електромережі». Час в дорозі складає 25-30 хвилин.
Відомі особи
- Балибердін Володимир Іванович — український ювелір. Член Національної спілки художників України (з 1987 року). Народний майстер декоративно-ужиткового мистецтва (1972).
- Вапняр Олександр Васильович (1977—2015) — старший лейтенант Збройних сил України. Кавалер Ордена Богдана Хмельницького III ступеня.
- Косович Іван-Олександр Петрович — священник УГКЦ, капелан УГА. Помер у місті.
- Маркова Олена Олексіївна (1930—2000) — заслужений діяч науки і техніки України, доктор медичних наук, професор, зав.каф. патологічної фізіології Тернопільського державного медичного університету ім. І. Я. Горбачевського (1975—1996), засновник та перший працівник кафедри, очільник тернопільської школи патофізіологів
- Марценюк Валерій Пантелеймонович — український письменник, журналіст, науковець. Проживав в селі Витава з 1960 до 1974 року.
- — автор історико-біографічної повісті «Над Бугом-рікою». Працював в школі села Витава з 1960 по 1972 рік.
- Стебельська Аріадна — український літературознавець, літературний критик.
- Соболтинський Тадеуш Львович,1890 р.н., м. Гнівань, поляк, із робітників, освіта початкова, статистик гранітного кар'єру, одруж., 3 дітей. Арешт. 21.08.1937 р. Звинувач. за ст. 54–10 КК УРСР. За рішенням Нарк. ВС і Прокур. СРСР від 10.11.1937 р. розстріляний 19.11.1937 р. Реабіл. 03.10.1958 р.
- Шухова Елеонора Василівна (1931) — український педагог, методист, старший науковий співробітник лабораторії хімічної та біологічної освіти Інституту педагогіки Академії педагогічних наук України.
- Чисельність наявного населення України на 1 січня 2022 — Державна служба статистики України (укр.)(англ.)
- Історія міст і сіл української рср: Вінницька область (1967–1973). resource.history.org.ua. Процитовано 17 червня 2018.
- Źródła dziejowe. T. 22 ; Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym T. 11,s.711
- Jabłonowski, Aleksander (1894). Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów-Bracław). T. 1. PAN Biblioteka Kórnicka. Процитовано 9 жовтня 2023.
- ИнфоРост, НП. ГПИБ | Ч. 7 : Т. 2 : Акты о заселении Юго-Западной России. — 1890. elib.shpl.ru. Процитовано 12 червня 2018.
- CRISPA. crispa.uw.edu.pl. Процитовано 9 жовтня 2023.
- Epsztein, Tadeusz (2008). Polska Własność Ziemska Na Ukrainie (gubernia kijowska, podolska i wołyńska) w 1890 r. (польська) . Warszawa: Wydawnictwo Neriton. Instytut Historii PAN. с. S. 186.
- Державний архів Вінницької області. Фонд Д- 470,опис 1,справа 353,аркуші 70-75
- Гнівань | Енциклопедія Сучасної України. esu.com.ua. Процитовано 28 квітня 2020.
- . Архів оригіналу за 20 грудня 2016. Процитовано 13 грудня 2016.
- . Архів оригіналу за 4 грудня 2013. Процитовано 15 травня 2014.
- Реабілітовані історією: У двадцяти семи томах. Вінницька область / Редакція тому: Л. М. Спірідонова (голова), В. П. Лациба, С. С. Нешик та ін.; Упорядники: В. П. Лациба (керівник), В. І. Білоконь, К. Д. Бухін, В. Ю. Васильєв, М. В. Вижга, К. В. Завальнюк, С. Л. Калитко, П. М. Кравченко, І. П. Мельничук, В. І. Петренко, Р. Ю. Подкур, О. К. Струкевич. — Кн. 4. — Вінниця: ФОП «Каштелянов О. І.», 2012. — 776 с.
- У Гніванської громади з’явилось нове місто-побратим у Європі. gnivan-miskrada.gov.ua (ua) . Процитовано 20 вересня 2023.
Література
- Ф. М. Журавльов, Л. Ф. Лапинський, Ф. К. Серга. Гні́вань // Історія міст і сіл Української РСР: у 26 т. / П. Т. Тронько (голова Головної редколегії). — К.: Головна редакція УРЕ АН УРСР, 1967—1974 — том Вінницька область / А. Ф. Олійник (голова редколегії тому), 1972: 788 с. — С. 563-570
- Вита́ва // Історія міст і сіл Української РСР: у 26 т. / П. Т. Тронько (голова Головної редколегії). — К.: Головна редакція УРЕ АН УРСР, 1967—1974. — том Вінницька область / А. Ф. Олійник (голова редколегії тому), 1972 : 788 с. — С. 571
- Вітковський Вадим, Шибалова Станіслава. Гнівань. – Твори, 2018. – 380 с. (Випуск 24)
Посилання
- Велосипедный поход в Гнивань (рос.)
- Фотополювання. Гнівань
- Розклад руху приміських поїздів по станції Гнівань
- Замки і храми України Гнівань
- Прогноз погоди в м. Гнівань
- Архітектурні та природні Пам'ятки України Гнівань
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Gni van misto v Ukrayini administrativnij centr Gnivanskoyi miskoyi gromadi Vinnickogo rajonu Vinnickoyi oblasti GnivanGnivan z visoti ptashinogo polotuOsnovni daniKrayina UkrayinaOblast Vinnicka oblastRajon Vinnickij rajonGromada Gnivanska miska gromadaKod KOATUU 0524510500Zasnovane 1870 154 roki Status mista z 11 grudnya 1981 rokuNaselennya 11 850 11 10 2023 Plosha 14 75 km Gustota naselennya 1054 9 osib km Poshtovi indeksi 23310 23314Telefonnij kod 380 4355Koordinati 49 05 28 pn sh 28 20 55 sh d 49 09111 pn sh 28 34861 sh d 49 09111 28 34861 Koordinati 49 05 28 pn sh 28 20 55 sh d 49 09111 pn sh 28 34861 sh d 49 09111 28 34861Visota nad rivnem morya 245 mVodojma r Pivdennij BugNazva meshkanciv gnivancha nin gnivancha nka gnivancha ni gni vanec gni vanciMista pobratimi Domzhale SloveniyaVidstanNajblizhcha zaliznichna stanciya GnivanDo obl resp centru fizichna 18 6 km zalizniceyu 25 km avtoshlyahami 20 kmDo Kiyeva fizichna 216 km zalizniceyu 246 km avtoshlyahami 277 kmMiska vladaAdresa 23310 Vinnicka obl Vinnickij r n m Gnivan vul Soborna 64Vebstorinka Gnivanska miskradaMiskij golova Kuleshov Volodimir VolodimirovichGnivan u Vikishovishi KartaGnivanGnivanGeografiyaMisto roztashovane u zahidnij chastini Vinnickogo rajonu na livomu berezi richki Pivdennij Bug Visota nad rivnem Chornogo morya 252 m a vid tochki vodi Pivdennogo Bugu 227 6 m Misto znahoditsya za 368 km vid vitoku richki Krim Pivdennogo Bugu tut protikayut richki Vitavka ta Chistina Vidome svoyimi granitnimi kar yerami sirovinu z yakih postachayut u rizni chastini Ukrayini ta navit za kordon IstoriyaGnivan Suchasne misto Gnivan otrimalo svoyu nazvu vid sela Gnivan yake viniklo u XVIII stolitti ale z chasom bulo poglinute selom Selishe U seli Selishe dosi zbereglisya taki nazvi yak richka Gnivanka urochishe Gnivan ta vulicya Redkova Shtanina yaka kolis tezh mala nazvu Gnivan Vsi voni znahodyatsya v centralnij chastini sela za 3 km vid Gnivani V yizd v misto Gnivan Datoyu pershoyi pismovoyi zgadki pro misto i ponini pomilkovo vvazhayetsya 1629 rik Comu spriyala zgadka 1629 roku yak dati zasnuvannya u bagatotomnomu vidanni Istoriya mist i sil Ukrayinskoyi RSR sho bulo vidane protyagom 1968 1973 rokiv Institutom istoriyi NAN Ukrayini Avtori posilayutsya na zapis u knizi polskogo istorika Aleksandra Yablonovskogo Zrodla dziejowe sho bula vidana u 1897 roci Na richci Bug nizhche Vinnici znahoditsya mistechko Cherlenkiv yake nalezhit do Vinnickogo starostva i ye gnizdom rodu Cherlenkivskih do yakogo pid kinec pershoyi chverti XVII stolittya 1629 nalezhalo vse dovkola vklyuchayuchi z pravogo boku Bugu sela Bohoniki i Rovec po livu Komariv Selishe Gnivan Yarishivka Grizhenci Odnak u knizi Yablonovskogo v konteksti mova jde pro naselenni punkti sho isnuvali v tih miscyah na moment napisannya knigi kinec 1800 h rokiv tak yak u 1629 mu Selishe znahodilos na pravomu berezi Bugu a do volodin Cherlenkovskih vhodili she dva znikli u 18 mu stolitti sela Nerodinci ta Ivanivka Posilannya bagatoh dzherel na Podimnij reyestr Braclavskogo voyevodstva 1629 roku ne vidpovidayut dijsnosti oskilki Gnivan u danomu reyestri ne zgaduyetsya U vidomih dokumentah XVII stolittya v tomu chisli podatkovih reyestrah zhodnoyi zgadki pro naselenij punkt z nazvoyu Gnivan nemaye Vzagali avtori Istoriyi mist i sil Ukrayinskoyi RSR vkraj nedbalo pidijshli do visvitlennya istoriyi Gnivani Tak pislya frazi Poselennya Gnivan viniklo v davninu Jogo ne raz spustoshuvali tatari vkazano posilannya na istoriyu sela Zherebilivka Mogiliv Podilskogo rajonu Persha vidoma zgadka pro naselenij punkt z nazvoyu Gnivan zgidno knigi Herbarz Polski avtorstva Adama Bonyeckogo ta Artura Rejskogo vidnositsya do 1721 go roku Odnak slid pam yatati sho poselennya Gnivan do kincya 19 go stolittya znahodilos na misci suchasnogo sela Selishe i z suchasnim mistom Gnivan maye lishe spilnu nazvu Poselennya v mezhah suchasnogo mista Gnivan okrim teritoriyi sela Vitava viniklo zavdyaki prokladennyu zaliznici Kiyiv Odesa u 1870 roci same todi vidkrita zaliznichna stanciya otrimala nazvu najblizhchogo naselenogo punktu sela Gnivan ta odnomu z najbilshih zemlevlasnikiv na Podilli Yuzefu Josipu Yaroshinskomu U 1872 roci Yuzef Yaroshinskij kupuye u vlasnika s Selishe Tita Shenovskogo cukrovarnyu a v nastupnomu roci i dilyanku zemli dlya budivnictva vlasnogo cukrovogo zavodu Vzhe 17 travnya 1874 roku reyestruyetsya Akcionerne tovaristvo cukrovogo ta rafinadnogo zavodiv Gnivan obladnannya cukrovni z Selish perevozitsya v Gnivan montuyetsya i uzhe v 1874 roci gnivanska cukrovnya zaprvcyuvala Z chasom z timchasovih zhitel robitnikiv z navkolishnih sil virostaye robitniche mistechko U drugij polovini XIX stolittya rozpochato shiroku rozrobku gnivanskogo granitu dlya potreb miscevogo budivnictva Naprikinci 19 st virobnictvo kamenyu i shebenyu stanovilo 20 tis m na rik Naprikinci XIX stolittya u zv yazku z pobudovoyu Pivdenno Zahidnoyi zaliznici naselennya Gnivani pochinaye shvidko zrostati Zemlya sela i jogo okolic nalichuvala do 3000 desyatin yaku pomishik Yaroshinskij prodavav po 0 15 ga robitnikam sho pracyuvali na prokladanni zaliznichnoyi koliyi ta na cukrovomu zavodi i kamenolomnyah U 1913 1938 rokah Gnivan volosnij centr Z 1938 roku selishe miskogo tipu U 1981 roci Gnivan otrimalo status mista U 2017 roci utvorena Gnivanska ob yednana teritorialna gromada yaka nalichuye 4 administrativni odinici misto Gnivan ta sela Grizhinci Demidivka Mogilivka z administrativnim centrom v m Gnivan Do ob yednannya misto bulo u rajonnomu pidporyadkuvanni z chasu prisvoyennya jomu statusu mista 11 grudnya 1981 roku Misto utvorene na bazi teritorij selisha miskogo tipu Gnivan susidnih sil Vitava ta Vitavska Slobidka Z 2017 roku Gnivan administrativnij centr Gnivanskoyi OTG Vitava Pershi istorichni zgadki pro selo Vitavu vidnosyatsya do 1569 roku U 1569 roci vlasnik Vitavi shlyahtich Vasil Zhitinskij prisyagaye u Braclavskomu zamku na virnist korolyu Piznishe vlasnikami sela buli Nikifor Komar 1590 Yan Koshko 1591 Vasil Kalesovskij 1592 Vasil Gulevich 1593 Andrij Gulevich 1596 Ivan Zhitinskij 1600 1612 rr Yan Verejskij Stepan Lozka Fedir Semashko Anna Komarivna Nastasiya Krasnoselska Ivan ta Gordij Zhitinski 1612 1629 rr Chastinu miscevosti de roztashovane selo Vitava i po sogodni nazivayut Burtami Kolis ce bula povnistyu zabolochena zemlya Shob yiyi osushiti dovelos kopati specialni vodovidvidni rovi Takim chinom z chasom riven gruntovih vod ponizivsya a zajva voda stala stikala po tih yarah u richku yaka otrimala nazvu Vitavka U 1964 roku stav do ladu Gnivanskij shinoremontnij zavod U 1969 roci rozpochalosya virobnictvo najbilshogo v Yevropi Gnivanskogo zavodu speczalizobetonu Za chas nezalezhnosti majzhe povnistyu pripinili svoyu diyalnist Gnivanskij cukrovij zavod Gnivanskij pidshipnikovij zavod Gnivanskij molokopererobnij zavod Znachna kilkist naselennya postijno pracyuye za kordonom Rozrobka granitiv vedetsya i ponini Glibina kar yeru ponad 150 m Nayavnij kar yer zgubno vplivaye na ekologichnu situaciyu v misti NaselennyaNacionalnij i movnij sklad Nacionalnist Nalezhna mova ukrayinci 94 26 ukrayinska 96 31 rosiyani 4 02 rosijska 3 33 polyaki 0 64 polska 0 02 Osvita ta kulturaU misti pracyuye tri zagalnoosvitni shkoli muzichna shkola pozashkilnij navchalnij zaklad ta profesijno tehnichnij licej miskij Budinok kulturi Pam yatnikiKostel Svyatogo JosifaBratska mogila 92 h voyiniv radyanskoyi armiyi poleglih pri zvilnenni mistaKostel Svyatogo Josifa Pam yatnik Tarasu Shevchenku Memorial poleglim na vijni voyinam Bratska mogila 19 tankistiv zagiblih pri zvilnenni mista Bratska mogila 92 voyiniv radyanskoyi armiyi yaki zaginuli pri zvilnenni mista Bratska mogila 155 radyanskih voyiniv sho zaginuli pri oboroni ta zvilnenni mista Mogila G I Melnika i pam yatnik 231 voyinu odnoselcyu zagiblomu na frontah Drugoyi svitovoyi vijni Pam yatnij znak radyanskim vijskovopolonenim Pam yatnik 95 voyinam odnoselchanam zagiblim na frontah Drugoyi svitovoyi vijni Transportne spoluchennyaZaliznicya Vokzal stanciyi Gnivan Cherez Gnivan prohodit zaliznicya U misti znahoditsya stanciya de zupinyayetsya chastina shvidkih pasazhirskih poyizdiv dalekogo spoluchennya v tomu chisli dva poyizdi mizhnarodnogo spoluchennya ta vsi primiski poyizdi Chas ruhu primiskim elektropoyizdom do Vinnici 25 30 hv do Brayilova 15 hv do Zhmerinki 30 hv sho daye mozhlivist chastini meshkanciv shodnya yizditi na robotu Najblizhchi vuzlovi stanciyi Zhmerinka Vinnicya Kalinivka I Kozyatin I Hmelnickij U Gnivani navantazhuyutsya vantazhni vagoni z sirovinoyu sho dobuta z kar yeru ta inshimi vantazhami Avtoshlyahi Z Gnivani rozhoditsya kilka dorig miscevogo znachennya na Vinnicyu Voroshilivku Tivriv Voronovicyu Mogilivku Brayiliv Zhmerinku Avtobusne spoluchennya rozvinute poseredno Avtobusi na Vinnicyu kursuyut na Zahidnij avtovokzal abo do k st Elektromerezhi Chas v dorozi skladaye 25 30 hvilin Vidomi osobiBaliberdin Volodimir Ivanovich ukrayinskij yuvelir Chlen Nacionalnoyi spilki hudozhnikiv Ukrayini z 1987 roku Narodnij majster dekorativno uzhitkovogo mistectva 1972 Vapnyar Oleksandr Vasilovich 1977 2015 starshij lejtenant Zbrojnih sil Ukrayini Kavaler Ordena Bogdana Hmelnickogo III stupenya Kosovich Ivan Oleksandr Petrovich svyashennik UGKC kapelan UGA Pomer u misti Markova Olena Oleksiyivna 1930 2000 zasluzhenij diyach nauki i tehniki Ukrayini doktor medichnih nauk profesor zav kaf patologichnoyi fiziologiyi Ternopilskogo derzhavnogo medichnogo universitetu im I Ya Gorbachevskogo 1975 1996 zasnovnik ta pershij pracivnik kafedri ochilnik ternopilskoyi shkoli patofiziologiv Marcenyuk Valerij Pantelejmonovich ukrayinskij pismennik zhurnalist naukovec Prozhivav v seli Vitava z 1960 do 1974 roku avtor istoriko biografichnoyi povisti Nad Bugom rikoyu Pracyuvav v shkoli sela Vitava z 1960 po 1972 rik Stebelska Ariadna ukrayinskij literaturoznavec literaturnij kritik Soboltinskij Tadeush Lvovich 1890 r n m Gnivan polyak iz robitnikiv osvita pochatkova statistik granitnogo kar yeru odruzh 3 ditej Aresht 21 08 1937 r Zvinuvach za st 54 10 KK URSR Za rishennyam Nark VS i Prokur SRSR vid 10 11 1937 r rozstrilyanij 19 11 1937 r Reabil 03 10 1958 r Shuhova Eleonora Vasilivna 1931 ukrayinskij pedagog metodist starshij naukovij spivrobitnik laboratoriyi himichnoyi ta biologichnoyi osviti Institutu pedagogiki Akademiyi pedagogichnih nauk Ukrayini Chiselnist nayavnogo naselennya Ukrayini na 1 sichnya 2022 Derzhavna sluzhba statistiki Ukrayini ukr angl Istoriya mist i sil ukrayinskoyi rsr Vinnicka oblast 1967 1973 resource history org ua Procitovano 17 chervnya 2018 Zrodla dziejowe T 22 Polska XVI wieku pod wzgledem geograficzno statystycznym T 11 s 711 Jablonowski Aleksander 1894 Ziemie ruskie Ukraina Kijow Braclaw T 1 PAN Biblioteka Kornicka Procitovano 9 zhovtnya 2023 InfoRost NP GPIB Ch 7 T 2 Akty o zaselenii Yugo Zapadnoj Rossii 1890 elib shpl ru Procitovano 12 chervnya 2018 CRISPA crispa uw edu pl Procitovano 9 zhovtnya 2023 Epsztein Tadeusz 2008 Polska Wlasnosc Ziemska Na Ukrainie gubernia kijowska podolska i wolynska w 1890 r polska Warszawa Wydawnictwo Neriton Instytut Historii PAN s S 186 Derzhavnij arhiv Vinnickoyi oblasti Fond D 470 opis 1 sprava 353 arkushi 70 75 Gnivan Enciklopediya Suchasnoyi Ukrayini esu com ua Procitovano 28 kvitnya 2020 Arhiv originalu za 20 grudnya 2016 Procitovano 13 grudnya 2016 Arhiv originalu za 4 grudnya 2013 Procitovano 15 travnya 2014 Reabilitovani istoriyeyu U dvadcyati semi tomah Vinnicka oblast Redakciya tomu L M Spiridonova golova V P Laciba S S Neshik ta in Uporyadniki V P Laciba kerivnik V I Bilokon K D Buhin V Yu Vasilyev M V Vizhga K V Zavalnyuk S L Kalitko P M Kravchenko I P Melnichuk V I Petrenko R Yu Podkur O K Strukevich Kn 4 Vinnicya FOP Kashtelyanov O I 2012 776 s U Gnivanskoyi gromadi z yavilos nove misto pobratim u Yevropi gnivan miskrada gov ua ua Procitovano 20 veresnya 2023 ol section LiteraturaF M Zhuravlov L F Lapinskij F K Serga Gni van Istoriya mist i sil Ukrayinskoyi RSR u 26 t P T Tronko golova Golovnoyi redkolegiyi K Golovna redakciya URE AN URSR 1967 1974 tom Vinnicka oblast A F Olijnik golova redkolegiyi tomu 1972 788 s S 563 570 Vita va Istoriya mist i sil Ukrayinskoyi RSR u 26 t P T Tronko golova Golovnoyi redkolegiyi K Golovna redakciya URE AN URSR 1967 1974 tom Vinnicka oblast A F Olijnik golova redkolegiyi tomu 1972 788 s S 571 Vitkovskij Vadim Shibalova Stanislava Gnivan Tvori 2018 380 s Vipusk 24 PosilannyaVelosipednyj pohod v Gnivan ros Fotopolyuvannya Gnivan Rozklad ruhu primiskih poyizdiv po stanciyi Gnivan Zamki i hrami Ukrayini Gnivan Prognoz pogodi v m Gnivan Arhitekturni ta prirodni Pam yatki Ukrayini Gnivan