Валеріа́н Олекса́ндрович Фроло́в (26 травня (7 червня) 1895, Санкт-Петербург — 6 січня 1961, Ленінград) — радянський воєначальник, командувач військами Карельського фронту в роки Другої світової війни, генерал-полковник (28.04.1943). Депутат Верховної Ради РРФСР 3-го скликання. Депутат Верховної Ради СРСР 2-го і 4-го скликань.
Фролов Валеріан Олександрович | |
---|---|
Народження | 26 травня (7 червня) 1895 Санкт-Петербург, Російська імперія |
Смерть | 6 січня 1961 (65 років) Ленінград, СРСР |
Поховання | Богословське кладовище |
Країна | СРСР |
Приналежність | Російська імператорська армія Радянська армія |
Рід військ | піхота |
Освіта | Військова академія імені М. В. Фрунзе |
Роки служби | 1915 — 1956 |
Партія | КПРС |
Звання | Генерал-полковник |
Командування | Командувач військами Біломорського, Архангельського військових округів Командувач військами Карельського фронту Командувач 14-ї армії |
Війни / битви | Перша світова війна Громадянська війна в Росії Громадянська війна в Іспанії Радянсько-фінська війна Друга світова війна |
Нагороди | |
Фролов Валеріан Олександрович у Вікісховищі |
Біографія
Народився в родині дрібного службовця.
У травні 1915 року мобілізований в російську імператорську армію. Служив рядовим 180-го запасного піхотного полку (Петроград), з липня 1915 року — рядовим запасного батальйону лейб-гвардії Московського полку, де навчався в навчальній команді. З квітня 1917 року брав участь у Першій світовій війні на Південно-Західний фронт у складі полку, на фронті отримав чин старшого унтер-офіцера та призначений командиром взводу, був поранений. Демобілізований в лютому 1918 року.
У Червоній Армії з лютого 1918 року. Служив червоноармійцем запасного батальйону Виборзького району Петрограда, на основі якого незабаром було сформовано 1-й Московський революційний полк. У цьому полку Фролов служив командиром відділення, командиром взводу, в складі Північної ділянки загонів завіси з полком воював на Карельському перешийку. У грудні 1918 року переведений командиром роти (через кілька місяців призначений командиром батальйону) до 48-го стрілецького полку 6-ї стрілецької дивізії 7-ї армії РСЧА.
6 вересня 1920 року в бою під Гродно був поранений: отримав сильну контузію, від якої страждав до кінця життя. Після тривалого лікування в госпіталі тільки в грудні 1920 року повернувся до свого полку, де продовжив служити командиром батальйону.
З весни 1921 року — командир батальйону 48-го стрілецького полку, командир роти особливого відділу 6-ї стрілецької дивізії Орловського військового округу. З березня 1922 року командував ротами у 49-му, 50-му та 6-му стрілецьких полках Західного фронту.
У 1924 році закінчив Вищу тактично-стрілецьку школу командного складу РСЧА імені Комінтерну «Постріл». З вересня 1924 року — командир роти, з листопада 1924 року — начальник полкової школи, з жовтня 1926 року — командир батальйону 5-го стрілецького полку 2-ї стрілецької дивізії Білоруського військового округу.
З листопада 1928 року навчався на 6-місячних підготовчих курсах при Військово-політичній академії РСЧА імені Толмачова, після їх закінчення у червні 1929 року вступив до Військової академії РСЧА імені Фрунзе, яку закінчив у травні 1932 року.
З травня 1932 року — командир-комісар 46-го стрілецького полку 16-ї стрілецької дивізії Ленінградського військового округу. З квітня 1936 року — помічник начальника управління пункту ППО міста Ленінграда. З листопада 1936 року — начальник штабу 54-ї стрілецької дивізії Ленінградського військового округу. З червня 1937 року — командир 16-ї стрілецької дивізії.
З жовтня 1937 по вересень 1938 року брав участь у громадянській війні в Іспанії.
З січня 1939 року — командир 1-го стрілецького корпусу Ленінградського військового округу. З жовтня 1939 року — командувач Мурманської армійської групи військ. У жовтні 1939 року ця група військ була перетворена на 14-ту армію, командувачем якої залишився комдив Фролов. У грудні 1939 — березні 1940 року на чолі армії брав участь у радянсько-фінській війні. Армія діяла у Заполяр'ї. Після закінчення війни продовжував командувати армією.
З вересня 1941 до лютого 1944 року — командувач Карельського фронту. З лютого до грудня 1944 року — заступник командувача Карельського фронту.
З грудня 1944 до травня 1948 року — командувач військ Біломорського військового округу.
У 1949 році закінчив Вищі академічні курси при Вищій військовій академії імені Ворошилова.
З травня 1949 по червень 1951 року — командувач військ Архангельського військового округу.
З липня 1951 року до квітня 1956 року — командувач військ Біломорського військового округу. Після розформування округу з квітня до жовтня 1956 року перебував у розпорядженні Головного управління кадрів Міністерства оборони СРСР.
З жовтня 1956 року — в запасі в Ленінграді.
Помер 6 січня 1961 року. Похований на Богословському цвинтарі Ленінграда (Санкт-Петербурга).
Військові звання
- Полковник (17.02.1936)
- Комбриг (17.02.1938)
- Комдив (21.01.1939)
- Комкор (23.12.1939)
- Генерал-лейтенант (4.06.1940)
- Генерал-полковник (28.04.1943)
Нагороди
- три ордени Леніна (7.05.1940, 21.02.1945, 6.06.1955)
- чотири ордени Червоного Прапора (22.02.1938, 22.02.1939, 3.11.1944, 24.06.1948)
- Орден Кутузова І ступеня (22.02.1944)
- Орден Богдана Хмельницького І ступеня (2.11.1944)
- Орден Червоної Зірки (16.08.1936)
- Медаль «За оборону Радянського Заполяр'я»
- Медаль «За перемогу над Німеччиною у Великій Вітчизняній війні 1941—1945 рр.»
- медалі
Література
- Сквирский Л., Командующий Карельским фронтом ген.-полк. В. А. Фролов, «ВИЖ», 1965, № 6.
- Залесский К. А. Империя Сталина. Биографический энциклопедический словарь. Москва, Вече, 2000.
Джерела
- Фролов Валериан Александрович [ 10 листопада 2012 у Wayback Machine.]
- Фролов, Валериан Александрович[недоступне посилання з вересня 2019]
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
U Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Frolov Valeria n Oleksa ndrovich Frolo v 26 travnya 7 chervnya 1895 18950607 Sankt Peterburg 6 sichnya 1961 Leningrad radyanskij voyenachalnik komanduvach vijskami Karelskogo frontu v roki Drugoyi svitovoyi vijni general polkovnik 28 04 1943 Deputat Verhovnoyi Radi RRFSR 3 go sklikannya Deputat Verhovnoyi Radi SRSR 2 go i 4 go sklikan Frolov Valerian OleksandrovichNarodzhennya26 travnya 7 chervnya 1895 1895 06 07 Sankt Peterburg Rosijska imperiyaSmert6 sichnya 1961 1961 01 06 65 rokiv Leningrad SRSRPohovannyaBogoslovske kladovisheKrayina SRSRPrinalezhnistRosijska imperatorska armiya Radyanska armiyaRid vijskpihotaOsvitaVijskova akademiya imeni M V FrunzeRoki sluzhbi1915 1956PartiyaKPRSZvannya General polkovnikKomanduvannyaKomanduvach vijskami Bilomorskogo Arhangelskogo vijskovih okrugiv Komanduvach vijskami Karelskogo frontu Komanduvach 14 yi armiyiVijni bitviPersha svitova vijna Gromadyanska vijna v Rosiyi Gromadyanska vijna v Ispaniyi Radyansko finska vijna Druga svitova vijnaNagorodiMedal Za oboronu Radyanskogo Zapolyar ya Frolov Valerian Oleksandrovich u VikishovishiBiografiyaNarodivsya v rodini dribnogo sluzhbovcya U travni 1915 roku mobilizovanij v rosijsku imperatorsku armiyu Sluzhiv ryadovim 180 go zapasnogo pihotnogo polku Petrograd z lipnya 1915 roku ryadovim zapasnogo bataljonu lejb gvardiyi Moskovskogo polku de navchavsya v navchalnij komandi Z kvitnya 1917 roku brav uchast u Pershij svitovij vijni na Pivdenno Zahidnij front u skladi polku na fronti otrimav chin starshogo unter oficera ta priznachenij komandirom vzvodu buv poranenij Demobilizovanij v lyutomu 1918 roku U Chervonij Armiyi z lyutogo 1918 roku Sluzhiv chervonoarmijcem zapasnogo bataljonu Viborzkogo rajonu Petrograda na osnovi yakogo nezabarom bulo sformovano 1 j Moskovskij revolyucijnij polk U comu polku Frolov sluzhiv komandirom viddilennya komandirom vzvodu v skladi Pivnichnoyi dilyanki zagoniv zavisi z polkom voyuvav na Karelskomu pereshijku U grudni 1918 roku perevedenij komandirom roti cherez kilka misyaciv priznachenij komandirom bataljonu do 48 go strileckogo polku 6 yi strileckoyi diviziyi 7 yi armiyi RSChA Chlen RKP b z 1919 roku 6 veresnya 1920 roku v boyu pid Grodno buv poranenij otrimav silnu kontuziyu vid yakoyi strazhdav do kincya zhittya Pislya trivalogo likuvannya v gospitali tilki v grudni 1920 roku povernuvsya do svogo polku de prodovzhiv sluzhiti komandirom bataljonu Z vesni 1921 roku komandir bataljonu 48 go strileckogo polku komandir roti osoblivogo viddilu 6 yi strileckoyi diviziyi Orlovskogo vijskovogo okrugu Z bereznya 1922 roku komanduvav rotami u 49 mu 50 mu ta 6 mu strileckih polkah Zahidnogo frontu U 1924 roci zakinchiv Vishu taktichno strilecku shkolu komandnogo skladu RSChA imeni Kominternu Postril Z veresnya 1924 roku komandir roti z listopada 1924 roku nachalnik polkovoyi shkoli z zhovtnya 1926 roku komandir bataljonu 5 go strileckogo polku 2 yi strileckoyi diviziyi Biloruskogo vijskovogo okrugu Z listopada 1928 roku navchavsya na 6 misyachnih pidgotovchih kursah pri Vijskovo politichnij akademiyi RSChA imeni Tolmachova pislya yih zakinchennya u chervni 1929 roku vstupiv do Vijskovoyi akademiyi RSChA imeni Frunze yaku zakinchiv u travni 1932 roku Z travnya 1932 roku komandir komisar 46 go strileckogo polku 16 yi strileckoyi diviziyi Leningradskogo vijskovogo okrugu Z kvitnya 1936 roku pomichnik nachalnika upravlinnya punktu PPO mista Leningrada Z listopada 1936 roku nachalnik shtabu 54 yi strileckoyi diviziyi Leningradskogo vijskovogo okrugu Z chervnya 1937 roku komandir 16 yi strileckoyi diviziyi Z zhovtnya 1937 po veresen 1938 roku brav uchast u gromadyanskij vijni v Ispaniyi Z sichnya 1939 roku komandir 1 go strileckogo korpusu Leningradskogo vijskovogo okrugu Z zhovtnya 1939 roku komanduvach Murmanskoyi armijskoyi grupi vijsk U zhovtni 1939 roku cya grupa vijsk bula peretvorena na 14 tu armiyu komanduvachem yakoyi zalishivsya komdiv Frolov U grudni 1939 berezni 1940 roku na choli armiyi brav uchast u radyansko finskij vijni Armiya diyala u Zapolyar yi Pislya zakinchennya vijni prodovzhuvav komanduvati armiyeyu Z veresnya 1941 do lyutogo 1944 roku komanduvach Karelskogo frontu Z lyutogo do grudnya 1944 roku zastupnik komanduvacha Karelskogo frontu Z grudnya 1944 do travnya 1948 roku komanduvach vijsk Bilomorskogo vijskovogo okrugu U 1949 roci zakinchiv Vishi akademichni kursi pri Vishij vijskovij akademiyi imeni Voroshilova Z travnya 1949 po cherven 1951 roku komanduvach vijsk Arhangelskogo vijskovogo okrugu Z lipnya 1951 roku do kvitnya 1956 roku komanduvach vijsk Bilomorskogo vijskovogo okrugu Pislya rozformuvannya okrugu z kvitnya do zhovtnya 1956 roku perebuvav u rozporyadzhenni Golovnogo upravlinnya kadriv Ministerstva oboroni SRSR Z zhovtnya 1956 roku v zapasi v Leningradi Pomer 6 sichnya 1961 roku Pohovanij na Bogoslovskomu cvintari Leningrada Sankt Peterburga Vijskovi zvannyaPolkovnik 17 02 1936 Kombrig 17 02 1938 Komdiv 21 01 1939 Komkor 23 12 1939 General lejtenant 4 06 1940 General polkovnik 28 04 1943 Nagoroditri ordeni Lenina 7 05 1940 21 02 1945 6 06 1955 chotiri ordeni Chervonogo Prapora 22 02 1938 22 02 1939 3 11 1944 24 06 1948 Orden Kutuzova I stupenya 22 02 1944 Orden Bogdana Hmelnickogo I stupenya 2 11 1944 Orden Chervonoyi Zirki 16 08 1936 Medal Za oboronu Radyanskogo Zapolyar ya Medal Za peremogu nad Nimechchinoyu u Velikij Vitchiznyanij vijni 1941 1945 rr medaliLiteraturaSkvirskij L Komanduyushij Karelskim frontom gen polk V A Frolov VIZh 1965 6 Zalesskij K A Imperiya Stalina Biograficheskij enciklopedicheskij slovar Moskva Veche 2000 DzherelaFrolov Valerian Aleksandrovich 10 listopada 2012 u Wayback Machine Frolov Valerian Aleksandrovich nedostupne posilannya z veresnya 2019