Валенти́на Васи́лівна Толкуно́ва (рос. Валенти́на Васи́льевна Толкуно́ва; 12 липня 1946, Армавір, Краснодарський край — 22 березня 2010, Москва) — радянська та російська співачка. Заслужена артистка РРФСР (1979). Народна артистка РРФСР (1987).
Толкунова Валентина Василівна | |
---|---|
Основна інформація | |
Дата народження | 12 липня 1946 |
Місце народження | Армавір, Краснодарський край, РРФСР, СРСР |
Дата смерті | 22 березня 2010[1][2] (63 роки) |
Місце смерті | Москва, Росія |
Причина смерті | рак головного мозку[d] |
Поховання | Троєкуровське кладовище |
Роки активності | 1966 — 2010 |
Громадянство | Росія і СРСР |
Професії | акторка, співачка, акторка дубляжу |
Освіта | Московський державний університет культури і мистецтв і Російська академія музики імені Гнесіних (1971) |
Співацький голос | сопрано |
Інструменти | вокал[d] |
Жанри | поп |
Нагороди | |
Автограф | |
valentinatolkunova.ru | |
Файли у Вікісховищі |
Біографічні відомості
У 1966 році почала співати джазову музику в біг-бенді «ВІО-66» під управлінням Юрія Саульського. Через п'ять років Толкунова закінчила Музичне училище імені Гнесіних. Популярність до співачки прийшла в 1972 році після виступу в Колонному залі Будинку Союзів в Москві.
З 1973 року Толкунова працювала солісткою Москонцерту. У 1989 році на базі Москонцерту було створено Творче об'єднання «АРТ», художнім керівником якого стала Толкунова. У 1987 році їй було присвоєно звання народної артистки РРФСР.
Толкунова працювала з багатьма радянськими композиторами-піснярами — Едуардом Колмановським, Мікаелом Тарівердієвим, Павлом Аедоницьким, Віктором Успенським, Людмилою Лядовою, Олександрою Пахмутовою.
Народну любов співачці принесли пісні «Стою на полустаночке», «Я не могу иначе», «Носики-курносики», «Во всем мне хочется дойти до самой сути», «Я деревенская», «Поговори со мною, мама» та інші.
У 1974 році співачка вийшла заміж за журналіста-міжнародника Юрія Папорова, а через п'ять років у них народився син Микола.
Дискографія
- 1972 — «Стою на полустаночке»;
- 1973 — «Во всем мне хочется дойти до самой сути»;
- 1975 — «Комсомолу посвящается»;
- 1977 — «Носики-курносики»;
- 1982 — «Диалог у новогодней ёлки»;
- 1985 — «Если б не было войны» (подвійний альбом);
- 1986 — «Разговор с женщиной» (подвійний альбом);
- 1989 — «Серёжа»;
- 1992 — «Сорок пять»;
- 1995 — «Я не могу иначе»;
- 1997 — «Я деревенская»;
- 1997 — «Сон трава»;
- 2002 — «Мой придуманный мужчина».
Примітки
- http://www.lenta.ru/news/2010/03/22/singer/
- Discogs — 2000.
Посилання
- Валентина Толкунова[недоступне посилання з липня 2019] (рос.)
Це незавершена стаття про особу. Ви можете проєкту, виправивши або дописавши її. |
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Valenti na Vasi livna Tolkuno va ros Valenti na Vasi levna Tolkuno va 12 lipnya 1946 Armavir Krasnodarskij kraj 22 bereznya 2010 Moskva radyanska ta rosijska spivachka Zasluzhena artistka RRFSR 1979 Narodna artistka RRFSR 1987 Tolkunova Valentina VasilivnaOsnovna informaciyaData narodzhennya 12 lipnya 1946 1946 07 12 Misce narodzhennya Armavir Krasnodarskij kraj RRFSR SRSRData smerti 22 bereznya 2010 2010 03 22 1 2 63 roki Misce smerti Moskva RosiyaPrichina smerti rak golovnogo mozku d Pohovannya Troyekurovske kladovisheRoki aktivnosti 1966 2010Gromadyanstvo Rosiya i SRSRProfesiyi aktorka spivachka aktorka dublyazhuOsvita Moskovskij derzhavnij universitet kulturi i mistectv i Rosijska akademiya muziki imeni Gnesinih 1971 Spivackij golos sopranoInstrumenti vokal d Zhanri popNagorodi dAvtografvalentinatolkunova ru Fajli u VikishovishiBiografichni vidomostiU 1966 roci pochala spivati dzhazovu muziku v big bendi VIO 66 pid upravlinnyam Yuriya Saulskogo Cherez p yat rokiv Tolkunova zakinchila Muzichne uchilishe imeni Gnesinih Populyarnist do spivachki prijshla v 1972 roci pislya vistupu v Kolonnomu zali Budinku Soyuziv v Moskvi Z 1973 roku Tolkunova pracyuvala solistkoyu Moskoncertu U 1989 roci na bazi Moskoncertu bulo stvoreno Tvorche ob yednannya ART hudozhnim kerivnikom yakogo stala Tolkunova U 1987 roci yij bulo prisvoyeno zvannya narodnoyi artistki RRFSR Tolkunova pracyuvala z bagatma radyanskimi kompozitorami pisnyarami Eduardom Kolmanovskim Mikaelom Tariverdiyevim Pavlom Aedonickim Viktorom Uspenskim Lyudmiloyu Lyadovoyu Oleksandroyu Pahmutovoyu Narodnu lyubov spivachci prinesli pisni Stoyu na polustanochke Ya ne mogu inache Nosiki kurnosiki Vo vsem mne hochetsya dojti do samoj suti Ya derevenskaya Pogovori so mnoyu mama ta inshi U 1974 roci spivachka vijshla zamizh za zhurnalista mizhnarodnika Yuriya Paporova a cherez p yat rokiv u nih narodivsya sin Mikola Diskografiya1972 Stoyu na polustanochke 1973 Vo vsem mne hochetsya dojti do samoj suti 1975 Komsomolu posvyashaetsya 1977 Nosiki kurnosiki 1982 Dialog u novogodnej yolki 1985 Esli b ne bylo vojny podvijnij albom 1986 Razgovor s zhenshinoj podvijnij albom 1989 Seryozha 1992 Sorok pyat 1995 Ya ne mogu inache 1997 Ya derevenskaya 1997 Son trava 2002 Moj pridumannyj muzhchina Primitkihttp www lenta ru news 2010 03 22 singer Discogs 2000 d Track Q504063PosilannyaValentina Tolkunova nedostupne posilannya z lipnya 2019 ros Ce nezavershena stattya pro osobu Vi mozhete dopomogti proyektu vipravivshi abo dopisavshi yiyi