Олександр Олександрович Савченко (27 липня 1987, м. Київ – 11 грудня 2022, с. Макіївка, Луганська область) — український військовослужбовець, солдат Збройних сил України, учасник російсько-української війни. Загинув під час відбиття російського вторгнення на Луганщині. Посмертно нагороджений орденом За мужність III ступеня.
Олександр Олександрович Савченко | ||
---|---|---|
солдат Збройних сил України | ||
Загальна інформація | ||
Народження | 27 липня 1987 Київ, Україна | |
Смерть | 11 грудня 2022 (35 років) Макіївка, Луганська область | |
Поховання | Алея Героїв, Вишгород, Київська область | |
Національність | українець | |
Alma Mater | Національний авіаційний університет | |
Псевдо | «Оса» | |
Військова служба | ||
Роки служби | 2022 | |
Приналежність | Україна | |
Вид ЗС | Сухопутні війська | |
Рід військ | Механізовані війська | |
Формування | ||
Війни / битви | Російсько-українська війна | |
Нагороди та відзнаки | ||
Орден «За мужність» III ступеня (посмертно) |
Життєпис
Олександр Савченко народився 27 липня 1987 року в місті Києві.
З 1994 по 2004 рік навчався в середній загальноосвітній школі №161.
З вересня 2004 по лютий 2010 року навчався в Національному авіаційному університеті, де здобув повну вищу освіту за спеціальністю "Авіація та космонавтика" та отримав фах інженера з керування й обслуговування авіаційних систем.
З осені 2010 року почав працювати на державному підприємстві "Антонов", а вже з осені 2011-го по 2012 рік - в авіакомпанії "Аеросвіт". З 2013 року і до російського вторгнення в Україну (2022) був провідним інженером авіакомпанії "Міжнародні авіалінії України".
З 2015 року проживав з родиною у місті Вишгород.
02 квітня 2022 року став на захист нашої країни і вступив до лав Збройних сил України. Проходив службу на посаді стрільця-зенітника 2 зенітного ракетного взводу зенітної ракетної батареї 66 окремої механізованої бригади.
Виконував бойові завдання на найгарячіших напрямках ведення бойових дій поблизу Мар'їнки, Слов'янська, Тернів, Невського, Макіївки.
11 грудня 2022 у віці 35 років під час виконання бойового завдання, поблизу населених пунктів Макіївка та Площанка, що на Луганщині, солдат Савченко Олександр Олександрович, внаслідок осколкових поранень, героїчно загинув.
Родина
- Дружина: Оксана Савченко
- Донька: Іванна Савченко (2014 р.н.)
- Син: Дем’ян Савченко (2018 р.н.)
Нагороди
- Орден «За мужність» III ступеня (3 листопада 2023, посмертно) – за особисту мужність, виявлену у захисті державного суверенітету та територіальної цілісності України, самовіддане виконання військового обов’язку.
Джерела
- Платформа пам’яті «Меморіал»
- Національний авіаційний університет
Примітки
- Указ Президента України від 3 листопада 2023 року №732/2023
Зовнішні посилання
- Відеофрагменти
- Відеофрагменти
- Відеофрагменти
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
U Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Savchenko Oleksandr Oleksandrovich Savchenko 27 lipnya 1987 m Kiyiv 11 grudnya 2022 s Makiyivka Luganska oblast ukrayinskij vijskovosluzhbovec soldat Zbrojnih sil Ukrayini uchasnik rosijsko ukrayinskoyi vijni Zaginuv pid chas vidbittya rosijskogo vtorgnennya na Luganshini Posmertno nagorodzhenij ordenom Za muzhnist III stupenya Oleksandr Oleksandrovich Savchenkosoldat Zbrojnih sil UkrayiniZagalna informaciyaNarodzhennya27 lipnya 1987 1987 07 27 Kiyiv UkrayinaSmert11 grudnya 2022 2022 12 11 35 rokiv Makiyivka Luganska oblastPohovannyaAleya Geroyiv Vishgorod Kiyivska oblastNacionalnistukrayinecAlma MaterNacionalnij aviacijnij universitetPsevdo Osa Vijskova sluzhbaRoki sluzhbi2022Prinalezhnist UkrayinaVid ZSSuhoputni vijskaRid vijsk Mehanizovani vijskaFormuvannya 66 OMBrVijni bitviRosijsko ukrayinska vijnaNagorodi ta vidznakiOrden Za muzhnist III stupenya posmertno Orden Za muzhnist III stupenyaZhittyepisOleksandr Savchenko narodivsya 27 lipnya 1987 roku v misti Kiyevi Z 1994 po 2004 rik navchavsya v serednij zagalnoosvitnij shkoli 161 Z veresnya 2004 po lyutij 2010 roku navchavsya v Nacionalnomu aviacijnomu universiteti de zdobuv povnu vishu osvitu za specialnistyu Aviaciya ta kosmonavtika ta otrimav fah inzhenera z keruvannya j obslugovuvannya aviacijnih sistem Z oseni 2010 roku pochav pracyuvati na derzhavnomu pidpriyemstvi Antonov a vzhe z oseni 2011 go po 2012 rik v aviakompaniyi Aerosvit Z 2013 roku i do rosijskogo vtorgnennya v Ukrayinu 2022 buv providnim inzhenerom aviakompaniyi Mizhnarodni avialiniyi Ukrayini Z 2015 roku prozhivav z rodinoyu u misti Vishgorod 02 kvitnya 2022 roku stav na zahist nashoyi krayini i vstupiv do lav Zbrojnih sil Ukrayini Prohodiv sluzhbu na posadi strilcya zenitnika 2 zenitnogo raketnogo vzvodu zenitnoyi raketnoyi batareyi 66 okremoyi mehanizovanoyi brigadi Vikonuvav bojovi zavdannya na najgaryachishih napryamkah vedennya bojovih dij poblizu Mar yinki Slov yanska Terniv Nevskogo Makiyivki 11 grudnya 2022 u vici 35 rokiv pid chas vikonannya bojovogo zavdannya poblizu naselenih punktiv Makiyivka ta Ploshanka sho na Luganshini soldat Savchenko Oleksandr Oleksandrovich vnaslidok oskolkovih poranen geroyichno zaginuv RodinaDruzhina Oksana Savchenko Donka Ivanna Savchenko 2014 r n Sin Dem yan Savchenko 2018 r n NagorodiOrden Za muzhnist III stupenya 3 listopada 2023 posmertno za osobistu muzhnist viyavlenu u zahisti derzhavnogo suverenitetu ta teritorialnoyi cilisnosti Ukrayini samoviddane vikonannya vijskovogo obov yazku DzherelaPlatforma pam yati Memorial Nacionalnij aviacijnij universitetPrimitkiUkaz Prezidenta Ukrayini vid 3 listopada 2023 roku 732 2023Zovnishni posilannyaVideofragmenti Videofragmenti Videofragmenti