Петро́ Генна́дійович Потє́хін (нар. 12 листопада 1974) — полковник Збройних сил України, учасник війни на сході України.
Потєхін Петро Геннадійович | |||||
---|---|---|---|---|---|
Полковник | |||||
Загальна інформація | |||||
Народження | 12 листопада 1974 (49 років) Липецьк, РРФСР, СРСР[1] | ||||
Alma Mater | Київський інститут військово-повітряних сил (1994), Київський національний університет технологій та дизайну (2004) і Національний університет оборони України (2009) | ||||
Військова служба | |||||
Приналежність | Україна | ||||
Вид ЗС | Збройні сили | ||||
Війни / битви | |||||
Командування | |||||
| |||||
Нагороди та відзнаки | |||||
Біографія
Народився 12 листопада 1974 року.
18 серпня запланована ротація захисників Савур-могили, операцією керував полковник Петро Потєхін, на той час український загін від ближніх підрозділів відділяло понад 30 кілометрів. Потєхін повів на Савур-могилу 8 вояків 25-ї повітрянодесантної бригади.
Добровольцями разом з Стегарем були молодший сержант Олександр Славін, солдат Денис Міщенко, молодший сержант Василь Кандела, солдати Руслан Заблоцький і Денис Перевозник, старший сержант Самойлов. По тому до групи приєдналося 19 бійців добровольчої частини, яких очолював підполковник із Харкова, позивний «Сокіл», згодом — іще 10 артилеристів. Бійці 3-го полку спецпризначення стали провідниками групи на БТР-і. Колона на Савур-могилу вирушила 3-ма вантажівками, 2 БТР-ми і 1 БМП. На Савур-могилі знайшли 10 вояків під керунком полковника Гордійчука — були добровольці із підрозділу «Крим». Групі випало прикривати підніжжя гори, укривалися в розгаченому пам'ятнику радянським військовим, воювати довелося з казаками та осетинами. 19 серпня почався артобстріл, важкопоранений сержант Кандела, поранений полковник Потєхін, важкопоранений сержант Славін. Однак Славін, стікаючи кров'ю, зміг проповзти під обстрілом за підмогою, з бійцями прийшов «Сокіл» — підполковник Олександр Мельниченко. Дрібка вояків встала на повний зріст під обстрілом, аби забезпечити евакуацію поранених, одначе побратим Кандела помер при цьому. Воякам вдалося зв'язатися із основними силами, українські «Гради» накрили терористів, атаку було відбито.
29 серпня група полковника Гордійчука разом з рештою оточених українських сил йде на прорив. Під час руху в вантажівці, де перебували Гордійчук і сержант Сергій Стегар, було відкрито артилерійський та мінометний вогонь, в кузові стався вибух, автомобіль загорівся. Через надто щільний вогонь противника до полковника супроводжуючі підійти не могли, він зміг вибратися сам, йому зробили перев'язку — великий осколок потрапив в потилицю, незахищену каскою. Полковник намагався керувати боєм, зривав пов'язку, від втрати крові лишився безсилим; російські десантники полонили Гордійчука (без свідомості), Стегаря та ще кількох бійців.
Лікувався Потєхін в дніпровській лікарні ім. Мечнікова, доглядали за ним дружина та дві дочки. Осколки лишилися в плечі — хірурги побоялися видаляти, аби не пошкодити нервові закінчення.
Проживають в Києві у двокімнатній квартирі, дружина — медсестра в Центрі дитячої кардіології та кардіохірургії, дочки вчаться на медсестер в 1-му медичному коледжі.
Станом на серпень 2015 року — начальник відділу повітрянодесантної техніки командування Високомобільних десантних військ.
На виборах до Київської обласної ради 2015 року балотувався від партії «УКРОП». На час виборів проживав у Києві.
Станом на березень 2017-го — начальник навчально-оздоровчого комплексу, заступник начальника Київського військового ліцею імені І. Богуна.
Нагороди та відзнаки
- Орден Богдана Хмельницького» III ступеня (21 жовтня 2014) — за особисту мужність і героїзм, виявлені у захисті державного суверенітету та територіальної цілісності України, вірність військовій присязі.
- Орден «За мужність» III ступеня (26 червня 2022) — за особисту мужність і самовіддані дії, виявлені у захисті державного суверенітету та територіальної цілісності України, вірність військовій присязі.
Примітки
- автобіографія
- . Архів оригіналу за 4 березня 2016. Процитовано 15 листопада 2015.
- Ми вкопувалися у позиції Савур-Могили і трималися – полковник Потєхін. Радіо Свобода (укр.). Процитовано 16 січня 2020.
- Структура НОК [ 2020-01-11 у Wayback Machine.] // Київський військовий ліцей імені Івана Богуна
- Указ Президента України від 21 жовтня 2014 року № 817/2014 «Про відзначення державними нагородами України»
- Указ Президента України від 26 червня 2022 року № 447/2022 «Про відзначення державними нагородами України»
Джерела
- Оборона Савур-могили(рос.)
- Декларації
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
U Vikipediyi ye statti pro inshih lyudej iz prizvishem Potyehin Petro Genna dijovich Potye hin nar 12 listopada 1974 polkovnik Zbrojnih sil Ukrayini uchasnik vijni na shodi Ukrayini Potyehin Petro Gennadijovich PolkovnikZagalna informaciyaNarodzhennya12 listopada 1974 1974 11 12 49 rokiv Lipeck RRFSR SRSR 1 Alma MaterKiyivskij institut vijskovo povitryanih sil 1994 Kiyivskij nacionalnij universitet tehnologij ta dizajnu 2004 i Nacionalnij universitet oboroni Ukrayini 2009 Vijskova sluzhbaPrinalezhnist UkrayinaVid ZS Zbrojni siliVijni bitviVijna na shodi Ukrayini Boyi za Savur Mogilu 2014 Komanduvannya2017 KVL im Boguna nachalnik navchalno ozdorovchogo kompleksu2015 Desantni vijska nachalnik viddilu povitryanodesantnoyi tehnikiNagorodi ta vidznakiOrden Za muzhnist III stupenyaOrden Narodnij Geroj Ukrayini BiografiyaNarodivsya 12 listopada 1974 roku 18 serpnya zaplanovana rotaciya zahisnikiv Savur mogili operaciyeyu keruvav polkovnik Petro Potyehin na toj chas ukrayinskij zagin vid blizhnih pidrozdiliv viddilyalo ponad 30 kilometriv Potyehin poviv na Savur mogilu 8 voyakiv 25 yi povitryanodesantnoyi brigadi Dobrovolcyami razom z Stegarem buli molodshij serzhant Oleksandr Slavin soldat Denis Mishenko molodshij serzhant Vasil Kandela soldati Ruslan Zablockij i Denis Perevoznik starshij serzhant Samojlov Po tomu do grupi priyednalosya 19 bijciv dobrovolchoyi chastini yakih ocholyuvav pidpolkovnik iz Harkova pozivnij Sokil zgodom ishe 10 artileristiv Bijci 3 go polku specpriznachennya stali providnikami grupi na BTR i Kolona na Savur mogilu virushila 3 ma vantazhivkami 2 BTR mi i 1 BMP Na Savur mogili znajshli 10 voyakiv pid kerunkom polkovnika Gordijchuka buli dobrovolci iz pidrozdilu Krim Grupi vipalo prikrivati pidnizhzhya gori ukrivalisya v rozgachenomu pam yatniku radyanskim vijskovim voyuvati dovelosya z kazakami ta osetinami 19 serpnya pochavsya artobstril vazhkoporanenij serzhant Kandela poranenij polkovnik Potyehin vazhkoporanenij serzhant Slavin Odnak Slavin stikayuchi krov yu zmig propovzti pid obstrilom za pidmogoyu z bijcyami prijshov Sokil pidpolkovnik Oleksandr Melnichenko Dribka voyakiv vstala na povnij zrist pid obstrilom abi zabezpechiti evakuaciyu poranenih odnache pobratim Kandela pomer pri comu Voyakam vdalosya zv yazatisya iz osnovnimi silami ukrayinski Gradi nakrili teroristiv ataku bulo vidbito 29 serpnya grupa polkovnika Gordijchuka razom z reshtoyu otochenih ukrayinskih sil jde na proriv Pid chas ruhu v vantazhivci de perebuvali Gordijchuk i serzhant Sergij Stegar bulo vidkrito artilerijskij ta minometnij vogon v kuzovi stavsya vibuh avtomobil zagorivsya Cherez nadto shilnij vogon protivnika do polkovnika suprovodzhuyuchi pidijti ne mogli vin zmig vibratisya sam jomu zrobili perev yazku velikij oskolok potrapiv v potilicyu nezahishenu kaskoyu Polkovnik namagavsya keruvati boyem zrivav pov yazku vid vtrati krovi lishivsya bezsilim rosijski desantniki polonili Gordijchuka bez svidomosti Stegarya ta she kilkoh bijciv Likuvavsya Potyehin v dniprovskij likarni im Mechnikova doglyadali za nim druzhina ta dvi dochki Oskolki lishilisya v plechi hirurgi poboyalisya vidalyati abi ne poshkoditi nervovi zakinchennya Prozhivayut v Kiyevi u dvokimnatnij kvartiri druzhina medsestra v Centri dityachoyi kardiologiyi ta kardiohirurgiyi dochki vchatsya na medsester v 1 mu medichnomu koledzhi Stanom na serpen 2015 roku nachalnik viddilu povitryanodesantnoyi tehniki komanduvannya Visokomobilnih desantnih vijsk Na viborah do Kiyivskoyi oblasnoyi radi 2015 roku balotuvavsya vid partiyi UKROP Na chas viboriv prozhivav u Kiyevi Stanom na berezen 2017 go nachalnik navchalno ozdorovchogo kompleksu zastupnik nachalnika Kiyivskogo vijskovogo liceyu imeni I Boguna Nagorodi ta vidznakiOrden Bogdana Hmelnickogo III stupenya 21 zhovtnya 2014 za osobistu muzhnist i geroyizm viyavleni u zahisti derzhavnogo suverenitetu ta teritorialnoyi cilisnosti Ukrayini virnist vijskovij prisyazi Orden Za muzhnist III stupenya 26 chervnya 2022 za osobistu muzhnist i samoviddani diyi viyavleni u zahisti derzhavnogo suverenitetu ta teritorialnoyi cilisnosti Ukrayini virnist vijskovij prisyazi Primitkiavtobiografiya d Track Q4184 Arhiv originalu za 4 bereznya 2016 Procitovano 15 listopada 2015 Mi vkopuvalisya u poziciyi Savur Mogili i trimalisya polkovnik Potyehin Radio Svoboda ukr Procitovano 16 sichnya 2020 Struktura NOK 2020 01 11 u Wayback Machine Kiyivskij vijskovij licej imeni Ivana Boguna Ukaz Prezidenta Ukrayini vid 21 zhovtnya 2014 roku 817 2014 Pro vidznachennya derzhavnimi nagorodami Ukrayini Ukaz Prezidenta Ukrayini vid 26 chervnya 2022 roku 447 2022 Pro vidznachennya derzhavnimi nagorodami Ukrayini DzherelaOborona Savur mogili ros Deklaraciyi