Адаптини — це субодиниці комплексів адаптерного білка (АР), які беруть участь у формуванні внутрішньоклітинних транспортних везикул і відборі вмісту для включення у везикули. Термін «адаптин» був введений Барбарою Пірс (1975) для позначення групи білків, що була виділена із клатриновмісних мебран разом із клатрином. Пізніше було виявлено, що білки 100kDa є субодиницями комплексів гетеротетрамерного адаптерного білка (AP), і термін «адаптин» був поширений на всі субодиниці цих комплексів. Було описано чотири базові комплекси AP: AP-1, AP -2, АР-3 і АР-4. Кожен із цих комплексів складається з двох великих адаптинів (один з γ/α/δ/ε та β90–130 кДа), одного середнього адаптину (один з μ1-4 50 кДа) та одного малого адаптину (один з σ1-4 20 кДа).
Аналогічні адаптини чотирьох АР-комплексів гомологічні один одному (ідентичність 21–83 % на рівні амінокислот). Загалом, усі представлені комплекси не є взаємозамінними, окрім кількох, що не зустрічаються у ссавців.
Групи адаптерних протеїнів у ссавців
- АР-1 Адаптини: Ген кодує дві субодиниці γ (1γ та 2γ), одну β (β1), дві μ (μ1А та μ1В) та три σ (σ1А/В/С). Субодиниці AP-1 експресуються в усіх тканинах ссавців і досліджених клітинах, за винятком μ1B, який експресується виключно в поляризованих епітеліальних клітинах.
- АР-2 Адаптини: Ген кодує дві субодиниці α (1α та 2α), одну β (β2), одну μ (μ2) та одну σ (σ2). Результатні білки представлені у ссавців у рівній мірі. Ідентифіковані у людських лейкоцитах.
- АР-3 Адаптини: Ген кодує одну субодиницю δ, дві β (β3А/В), дві μ (μ3А/В) та дві σ (σ3А/В). Мутація за β3А призводить до [en])
- АР-4 Адаптини: Ген кодує субодиниці ε (усі відомі), одну β (β4), одну μ (μ4) та одну σ (σ4). Остання субодиниця може бути підвержена альтернативному сплайсингу (один та два екзони). За попередніми даними даний білок бере участь у сортуванні інших білків, направлених до лізосоми.
- GGAs та Стоніни: Мономерні білки. GGAs представлені трьома ізоформами (GGA1, GGA2, GGA3) а стоніни двома (stonin1, stonin2). GGA3 відрізняються від решти відсутністю взаємодії з маноза-6-рецепторами.
Примітки
- Boehm, Markus; Bonifacino, Juan S. (2001-10). Pollard, Thomas D. (ред.). . Molecular Biology of the Cell (англ.). Т. 12, № 10. с. 2907—2920. doi:10.1091/mbc.12.10.2907. ISSN 1059-1524. PMC 60144. PMID 11598180. Архів оригіналу за 30 січня 2022. Процитовано 20 січня 2022.
{{}}
: Обслуговування CS1: Сторінки з PMC з іншим форматом ()
Вікіпедія, Українська, Україна, книга, книги, бібліотека, стаття, читати, завантажити, безкоштовно, безкоштовно завантажити, mp3, відео, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнок, музика, пісня, фільм, книга, гра, ігри, мобільний, телефон, android, ios, apple, мобільний телефон, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, ПК, web, Інтернет
Adaptini ce subodinici kompleksiv adapternogo bilka AR yaki berut uchast u formuvanni vnutrishnoklitinnih transportnih vezikul i vidbori vmistu dlya vklyuchennya u vezikuli Termin adaptin buv vvedenij Barbaroyu Pirs 1975 dlya poznachennya grupi bilkiv sho bula vidilena iz klatrinovmisnih mebran razom iz klatrinom Piznishe bulo viyavleno sho bilki 100kDa ye subodinicyami kompleksiv geterotetramernogo adapternogo bilka AP i termin adaptin buv poshirenij na vsi subodinici cih kompleksiv Bulo opisano chotiri bazovi kompleksi AP AP 1 AP 2 AR 3 i AR 4 Kozhen iz cih kompleksiv skladayetsya z dvoh velikih adaptiniv odin z g a d e ta b90 130 kDa odnogo serednogo adaptinu odin z m1 4 50 kDa ta odnogo malogo adaptinu odin z s1 4 20 kDa Analogichni adaptini chotiroh AR kompleksiv gomologichni odin odnomu identichnist 21 83 na rivni aminokislot Zagalom usi predstavleni kompleksi ne ye vzayemozaminnimi okrim kilkoh sho ne zustrichayutsya u ssavciv Grupi adapternih proteyiniv u ssavcivAR 1 Adaptini Gen koduye dvi subodinici g 1g ta 2g odnu b b1 dvi m m1A ta m1V ta tri s s1A V S Subodinici AP 1 ekspresuyutsya v usih tkaninah ssavciv i doslidzhenih klitinah za vinyatkom m1B yakij ekspresuyetsya viklyuchno v polyarizovanih epitelialnih klitinah AR 2 Adaptini Gen koduye dvi subodinici a 1a ta 2a odnu b b2 odnu m m2 ta odnu s s2 Rezultatni bilki predstavleni u ssavciv u rivnij miri Identifikovani u lyudskih lejkocitah AR 3 Adaptini Gen koduye odnu subodinicyu d dvi b b3A V dvi m m3A V ta dvi s s3A V Mutaciya za b3A prizvodit do en AR 4 Adaptini Gen koduye subodinici e usi vidomi odnu b b4 odnu m m4 ta odnu s s4 Ostannya subodinicya mozhe buti pidverzhena alternativnomu splajsingu odin ta dva ekzoni Za poperednimi danimi danij bilok bere uchast u sortuvanni inshih bilkiv napravlenih do lizosomi GGAs ta Stonini Monomerni bilki GGAs predstavleni troma izoformami GGA1 GGA2 GGA3 a stonini dvoma stonin1 stonin2 GGA3 vidriznyayutsya vid reshti vidsutnistyu vzayemodiyi z manoza 6 receptorami PrimitkiBoehm Markus Bonifacino Juan S 2001 10 Pollard Thomas D red Molecular Biology of the Cell angl T 12 10 s 2907 2920 doi 10 1091 mbc 12 10 2907 ISSN 1059 1524 PMC 60144 PMID 11598180 Arhiv originalu za 30 sichnya 2022 Procitovano 20 sichnya 2022 a href wiki D0 A8 D0 B0 D0 B1 D0 BB D0 BE D0 BD Cite news title Shablon Cite news cite news a Obslugovuvannya CS1 Storinki z PMC z inshim formatom posilannya